Μέσα από την ατελείωτη νύχτα της σκοτεινιάς των φυλακών ήχησαν και πάλι τα τύμπανα πολέμου. Ο πόλεμος συνεχής, ποτέ δεν σταμάτησε. Έφτασε όμως η ώρα της νέας επίθεσης. Γυναίκες και άντρες σφίγγουν με πάθος τα όπλα της ελευθερίας και ρίχνονται σε μια ακόμα μάχη.

Ο εχθρός κλεισμένος μέσα στους πύργους και στα κάστρα του παρακολουθεί.
Φοβάται. Φοβάται αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει. Αυτό που του είναι άγνωστο. Έγραψε νέους νόμους, κανόνες, έφτιαξε νέα μπουντρούμια. Κυνήγησε μάγισσες, βασάνισε, φοβέρισε, απείλησε, εκβίασε, φυλάκισε, υποσχέθηκε. Μάταια όμως.
Φοβάται. Φοβάται κι αυτούς που κυκλοφορούν καμουφλαρισμένοι ανάμεσά του. Οι άπιαστοι συνένοχοι. Αυτοί παίρνουν και δίνουν δύναμη στους αιχμαλώτους του. Δηλώνουν ορκισμένοι εχθροί και επιζητούν τη καταστροφή του.

Σήμερα τα ξημερώματα ανατινάξαμε μια από τις 4 εισόδους-εξόδους του δικαστηρίου στο κέντρο του Ηρακλείου.

Η επίθεση αυτή ήταν συμβολική.
Σε περίπτωση δολοφονίας ή πρόκλησης μόνιμου προβλήματος στην υγεία απεργού πείνας, η φωτιά που καίει μέσα μας θα κάνει την νύχτα μέρα. Αυτό δεν είναι απειλή. Είναι υπόσχεση.
Δύναμη στους ελεύθερους φυλακισμένους.
FAI-IRF Πυρήνας Ηρακλείου