Monthly Archives: April 2015

[Φυλακές Δομοκού] Απάντηση του Νίκου Μαζιώτη στο ΔΑΚ

Το παρακάτω κείμενο είναι μια οφειλόμενη απάντηση εκ μέρους μου η οποία δημοσιεύεται μετά την λήξη της απεργίας πείνας των πολιτικών κρατουμένων και την ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργού δικαιοσύνης.

Σε συνέλευση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας την 5η Απριλίου, εκπρόσωπος του ΔΑΚ ισχυρίστηκε χωρίς να με κατονομάζει ότι ο τερματισμός από μέρους μου της απεργίας πείνας, ενώ έχει κατατεθεί το νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης συνιστά υπονόμευση της απεργίας πείνας. Σε μεταγενέστερο κείμενο του ΔΑΚ υπήρχε επίσης παράγραφος που απαντούσε στην δήλωση που έκανα όταν τερμάτισα την απεργία πείνας που άφηνε αιχμές εναντίον μου μιλώντας για «παραίτηση» από τον αγώνα.[*]

Πριν εκστομίσει κάποιος μια τέτοια κατηγορία ή έναν παρόμοιο υπαινιγμό θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στο πού βασίζεται. Σε συνομιλίες που είχα με το ΔΑΚ για την εξέλιξη της απεργίας πείνας, είχα πει ότι:

Πρώτον δεν πιστεύω ότι το υπουργείο δικαιοσύνης θα θίξει καν τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο, το άρθρο 187Α, και τον νόμο για «εγκληματική» οργάνωση, το άρθρο 187, και ότι θεωρώ λάθος να συνεχίσουμε την απεργία πείνας για αυτά τα θέματα.

Δεύτερον ότι, σε περίπτωση που το νομοσχέδιο έχει τροποποιήσεις για τον κουκουλονόμο και το DNA σύμφωνα με το κοινό διεκδικητικό πλαίσιο που έχουμε, θα [το] σκεφτώ σοβαρά [πριν] να σταματήσω. Είχα ξεκαθαρίσει εδώ κι πολλές μέρες ότι δεν θα πάω μέχρι τέλους για το 187Α και το 187 γιατί, παρότι δεν θεωρούσα ότι μπορούν να επιτευχθούν ρεαλιστικά, έπρεπε να μπουν στο πολιτικό διεκδικητικό πλαίσιο για πολιτικούς λόγους. Σε επανειλημμένη ερώτησή μου αν θα κάναν απεργία πείνας μέχρι θανάτου σιώπησαν και δεν μου απάντησαν, πράγμα που ανέμενα. Απέδειξαν πόσο αφελείς είναι όταν ισχυρίστηκαν ότι μπορούμε να πιέσουμε το ΣΥΡΙΖΑ για τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο όταν μετά βίας ο ΣΥΡΙΖΑ, την τελευταία στιγμή, έβαλε τις τροποποιήσεις για τον κουκουλονόμο και το DNA την ημέρα που σταμάτησα την απεργία πείνας, για τις οποίες τροποποιήσεις συνάντησε σφοδρές αντιδράσεις.

Τελικά η κυβέρνηση Σύριζα ενδίδοντας στις πιέσεις αυτών των πολιτικών δυνάμεων που είναι ένθερμοι υποστηρικτές του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας» δεν τόλμησαν να καταργήσουν στο σύνολό του τον κουκουλονόμο, τροποποιώντας τον μόνο για τις διαδηλώσεις και αφήνοντάς τον άθικτο για τις υποθέσεις απαλλοτριώσεων και ενεργειών αντάρτικου, ενώ επίσης δεν κατήργησαν ουσιαστικά την βίαιη λήψη DNA. Στην ίδια συνομιλία δεν παρέλειψαν να μου απαντήσουν σε ερώτησή μου αν θα έκαναν την ίδια απεργία πείνας με μια κυβέρνηση Σαμαρά, και μου απάντησαν αρνητικά δείχνοντας ότι έχουν αυταπάτες σε σχέση με την κυβέρνηση Σύριζα.

Από την πλευρά μου δεν έκανα κάτι διαφορετικό από αυτά που είχα ξεκαθαρίσει. Πού λοιπόν οφείλεται αυτή η υπονόμευση ή η παραίτηση; Στην διαφορετική υποκειμενική μου άποψη για την απεργία πείνας και μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε; Καταπάτησα κάποια συμφωνία και δεν το ξέρω; Όμως ο ισχυρισμός περί υπονόμευσης ή παραίτησης από μεριάς μου δημιουργεί ερωτηματικά, γιατί δεν είμαι ο μόνος κρατούμενος που σταμάτησε την απεργία πείνας, αφού μάλιστα σε αυτούς που σταμάτησαν συμπεριλαμβάνεται και μέλος του ΔΑΚ, ο οποίος μίλησε για μερική ικανοποίηση των αιτημάτων. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν δεν υπήρχε υπονόμευση ή παραίτηση από τον αγώνα και αν όχι γιατί; Γιατί υπήρξε μόνο στην δική μου περίπτωση;

Υπήρχε ουσιαστικά μια απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων με 4 διαφορετικά πλαίσια, πράγμα που άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο λόγω διαφορετικής πολιτικής προσέγγισης και διαφορετικού διεκδικητικού πλαισίου, να υπάρχει και διαφορετικός χειρισμός από τους κρατούμενους.

Πώς γίνεται να αφήνουν υπαινιγμούς και ουσιαστικά να κατηγορούν εμένα για υπονόμευση όταν έκανα απεργία πείνας 35 ημερών με σπασμένο χέρι με κίνδυνο μόλυνσης των πληγών, ενώ αυτοί για τουλάχιστον 2 βδομάδες πίνανε χυμούς, δηλαδή λήψη υγρής τροφής για να αντέξουν περισσότερο όπως λέγανε, ενώ κάποιοι από αυτούς δεν έκαναν καν απεργία πείνας. Αυτό τους το είχα πει από την αρχή να μην το κάνουν γιατί δεν είναι καθαρή απεργία πείνας.

Αλήθεια υπάρχει κάποια διεθνής εμπειρία απεργίας πείνας πολιτικών κρατουμένων με χυμούς να το πουν και σε μένα τον αδαή; Έπαιρναν χυμούς οι απεργοί πείνας της RAF, της Action Directe, του IRA ή της ETA; Είναι τυχαίο ότι όλοι οι υπόλοιποι απεργοί πείνας πήγαν στα νοσοκομεία στις 20 μέρες, εκτός από αυτούς του ΔΑΚ, με εξαίρεση 2 περιπτώσεις; Πιστεύει κανείς ότι πιέζει μια κυβέρνηση πίνοντας χυμούς;

Έχω κάνει 4 απεργίες πείνας τουλάχιστον, μικρές και μεγάλες, και τώρα παρότι αρκετοί μου λέγανε να μην κάνω απεργία πείνας λόγω του σπασμένου χεριού μου, εγώ συμμετείχα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κίνδυνος για μόλυνση και αργοπορία στην πόρωση του σπασμένου οστού.

Προτού με κατηγορήσουνε για υπονόμευση ή παραίτηση οι του ΔΑΚ θα έπρεπε να πάρουν υπόψη τους αυτά τα δεδομένα. Αν κάποιος χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις για τον τρόπο που χειρίστηκε τα πράγματα είναι αυτοί και όχι εγώ. Όμως, πέρα από το ότι παίρνανε χυμούς, υπάρχουν και γεγονότα που αποδεικνύουν πώς εννοούν κάποιοι την ενότητα των πολιτικών κρατουμένων. Είναι γεγονός ότι προτού καν ξεκινήσει η απεργία πείνας –αυτό το έμαθα εκ των υστέρων– το ΔΑΚ μέσω δικηγόρου και κάποιων γονέων τους που πήγαν στον υπουργό δικαιοσύνης Παρασκευόπουλο του γνωστοποίησαν τα αιτήματα των κρατουμένων εν αγνοία των κρατουμένων του Δομοκού της πτέρυγας τύπου Γ΄. Μήπως θα πρέπει το ΔΑΚ να δώσει εξηγήσεις γιατί έγινε αυτό, σε τι αποσκοπούσε αυτή η ταχτική και γιατί δεν ενημερώθηκαν οι κρατούμενοι στην πτέρυγα τύπου Γ΄ στο Δομοκό; Αργότερα εν μέσω απεργίας πείνας ο υπουργός Παρασκευόπουλος κάλεσε 2 γνωστούς δικηγόρους που αντιπροσώπευαν το ΔΑΚ για «διαπραγματεύσεις» σε σχέση με τα αιτήματα· γιατί το ΔΑΚ δεν με ενημέρωσε γι’ αυτό το γεγονός αφού κρατούσα επαφή μαζί τους; Φυσικά και δεν ήταν πειστική η δικαιολογία ότι δεν μπορούσαν να με βρουν. Έτσι εννοεί το ΔΑΚ τις λεγόμενες «διαπραγματεύσεις» ή την ενότητα των πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας; Τα γεγονότα αυτά δείχνουν ότι το ΔΑΚ χειρίστηκε τον αγώνα αυτό σαν να ήταν το δικό του τσιφλίκι.

Δεν είχα σκοπό να κάνω τέτοια κριτική με το πώς χειρίστηκαν κάποιοι την απεργία πείνας, γιατί δεν θεωρώ ότι θα πρέπει οι σύντροφοι κρατούμενοι να εκτοξεύουν κατηγορίες ο ένας εναντίον του άλλου, όμως δεν θα μπορούσα να μείνω απαθής σε υπαινιγμούς εναντίον μου για υπονόμευση και παραίτηση.

Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
Φυλακές Δομοκού

ΥΓ. Σύντομα θα τοποθετηθώ με νέο κείμενό μου για ένα συνολικότερο απολογισμό του αγώνα των πολιτικών κρατουμένων και των κινήσεων αλληλεγγύης που έγιναν.
_

[*] “Κάθε αγώνας εξαντλεί τη δυναμική του μόνο όταν παραιτούμαστε, και αυτός ο αγώνας ούτε την δυναμική του εξάντλησε ούτε τον κύκλο του έκλεισε”, βλ. ‘κείμενο-τοποθέτηση του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων’ — 11/4/2015

Ανακοίνωση λήξης της απεργίας πείνας του ΔΑΚ

Μετά από 48 μέρες αγώνα τερματίζουμε την απεργία πείνας που πραγματοποιήσαμε από κοινού με άλλους πολιτικούς κρατούμενους, ενάντια στη νομική έκφανση της αντεπαναστατικής και ευρύτερα αντικοινωνικής στρατηγικής του κράτους εκφραζόμενη μέσω των ειδικών νομοθεσιών εξαίρεσης.

Ύστερα από την χθεσινή ολοκλήρωση της διαδικασίας στην ολομέλεια της βουλής, σημαντικό μέρος των αιτημάτων που τέθηκαν από το πλαίσιο του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, εν μέρει κατακτήθηκαν.

Συγκεκριμένα:

-Αποσύρθηκε το νομικό πλαίσιο που ορίζει την λειτουργία των φυλακών τύπου Γ’.

-Καταργήθηκε η επιβαρυντική διάταξη για πράξεις που τελέστηκαν με καλυμμένα χαρακτηριστικά (κουκουλονόμος) για τις διαδηλώσεις και για τις ληστείες μειώθηκε το ελάχιστο όριο ποινής απο 10 χρόνια στα 5 χρόνια κάθειρξη(αφήνοντας το στη κρίση του δικαστή, στα πλαίσια αξιολόγησης των συνθηκών τέλεσης της πράξης)

-Ορίστηκε η εμπλοκή ανεξάρτητου πραγματογνώμονα από το πρώτο στάδιο συλλογής DNA όπως επίσης έγινε ένα πρώτο βήμα όσον αφορά την οριοθέτηση της βίαιης λήψης του.

-Εφαρμόζεται η κατ’ οίκον κράτηση του Σάββα Ξηρού (ποσοστό αναπηρίας 98%) ώστε να μπορεί να λάβει την απαιτούμενη νοσηλεία, πράγμα που θα ισχύσει και για όλους τους κρατούμενους που έχουν ποσοστό αναπηρίας πάνω απο 80%.

Όλοι οι απεργοί πείνας με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους εκτός των τειχών δώσαμε με αξιοπρέπεια αυτόν τον δύσκολο και επίπονο αγώνα. Το καθεστώς εξαίρεσης ρηγματώθηκε και πλέον ο δρόμος έχει ανοίξει για την πλήρη κατάργησή του. Αυτές οι 48 μέρες ανυποχώρητου αγώνα έληξαν με μια θετική έκβαση σε τακτικό επίπεδο το οποίο καρπώνονται όλοι οι «από κάτω». Μια θετική έκβαση για τον συνολικό αγώνα ενάντια στον κόσμο των αφεντικών και του νέου ολοκληρωτισμού που επιβάλλουν. Ο στόχος μας είναι να εκμεταλλευτούμε το έδαφος που κερδήθηκε ώστε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί, πιο επικίνδυνοι για την εξουσία. Για να φτάσουμε ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στην αταξική κοινωνία.

Μοιραζόμαστε τις ζωογόνες φλόγες της ικανοποίησης με όλες και με όλους που ένιωσαν αυτή τη μάχη ως κοινή υπόθεση.

Υ.Γ. Σε μετέπειτα χρόνο θα τοποθετηθούμε διεξοδικά ως προς τα ζητήματα που άνοιξε ο αγώνας αυτός. Για τα όριά του και τις διάφορες εκβάσεις που θα μπορούσε να είχε, δεδομένων των νέων πολιτικών και κινηματικών συνθηκών που ο ίδιος ανέδειξε και με τις οποίες πορεύτηκε. Γιατί μόνο μέσα από τον έντιμο απολογισμό και τον κριτικό διάλογο θα εξασφαλίσουμε ακόμα πιο νικηφόρους αγώνες.

ΥΓ2: Την ημέρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο στη Βουλή, η “αριστερή” κυβέρνηση έδειξε ξεκάθαρα το πραγματικό πρόσωπο της εξουσίας. Η πρωινή εκκένωση της κατειλημμένης Πρυτανείας και η σύλληψη των συντρόφων που βρίσκονταν μέσα είναι η ζωντανή απόδειξη ότι πάντα η εξουσία(αριστερή και δεξιά) θα ενοχλείται από τους αδιαμεσολάβητους αγώνες που στοχεύουν ενάντια στην ίδια τη φύση του συστήματος που υπηρετούν. Αλληλεγγύη και δύναμη σ όλους τους συντρόφους που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Οι συμμετέχοντες στο Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων απεργοί πείνας,
Αντώνης Σταμπούλος, Γιώργος Καραγιαννίδης, Φοίβος Χαρίσης, Αργύρης Ντάλιος, Άκης Σαραφούδης, Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης, Γιάννης Μιχαηλίδης

[Αθήνα] Κείμενο του Πολύκαρπου Γεωργιάδη στον απόηχο της εκκένωσης της Κατάληψης Πρυτανείας του ΕΚΠΑ

ΜΗΝ ΚΑΡΤΕΡΑΤΕ ΝΑ ΛΥΓΙΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ…

Δεν εκπλήσσει πλέον κανέναν η νέα fast track κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ με την εισβολή των αστυνομικών μαντρόσκυλων στην Πρυτανεία και την κατάλυση του ασύλου. Ήδη από τη συμφωνία του eurogroup στις 20 Φλεβάρη το βελούδινο προσωπείο της ροζ αριστεράς ξεμασκαρεύτηκε για να αποδειχθεί για μια ακόμα φορά πως κάθε αστική κυβέρνηση είναι μονάχα ορντινάτσα της εγχώριας και διεθνούς αστικής τάξης. Όσα “προοδευτικά” μερεμέτια και να γίνουν, όσες ασπιρίνες για τον καρκίνο κι αν μοιραστούν στην κοινωνία, όσες παπατζήδικες μεταβολές ονομάτων κι αν χρησιμοποιηθούν (από την τρόικα στους “θεσμούς”), η παράταση της μνημονιακής πολιτικής από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δείχνει και τα πραγματικά όρια της ντεμέκ “φιλολαϊκής” αστικής πολιτικής μπροστά στην στρατηγική επιλογή της πρόσδεσης της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό σχηματισμό της ΕΕ.

Εάν κάτι κατέδειξε η κατάληψη της Πρυτανείας, ακόμα πιο μακριά από την ανάδειξη των δίκαιων αιτημάτων των φυλακισμένων συντρόφων μας, ήταν και η αυταπόδεικτη αλήθεια πως ο κοινωνικός-ταξικός ανταγωνισμός συνεχίζεται και μετά την εκλογική νίκη της ροζ αριστεράς και το σχηματισμό κυβέρνησης με την λουμπενική δεξιά. Και παρά το βραχύβιο χαρακτήρα της, μιας και ήταν κατάληψη ειδικού σκοπού και κοινού αγώνα με τους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, κατάφερε να συναντηθεί πέρα από το κλασικό διακηρυκτικό επίπεδο με αγώνες που αναπτύσσονται στο κοινωνικό και το πολιτικό πεδίο: με το κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, με τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, με τη διεθνιστική αλληλεγγύη στον αγώνα του Λαϊκού Μετώπου στην Τουρκία κλπ. Αυτό ακριβώς ενόχλησε και τα εξουσιαστικά παραμάγαζα που επιδόθηκαν συντονισμένα και σε πλήρη ευθυγράμμιση σε μια εκστρατεία αποπολιτικοποίησης και συκοφάντησης της κατειλημμένης πρυτανείας, μιας και δεν μπορούσαν να τη χτυπήσουν με πολιτικό τρόπο.

Η προβοκάτσια ξεκίνησε τη Δευτέρα του πάσχα, όταν ο μαστουρωμένος πρύτανης Δημόπουλος, υπό την επήρεια των παραισθησιογόνων ουσιών της εξουσιομανίας, “κατήγγειλε” πως μέσα στην πρυτανεία γίνεται χρήση ναρκωτικών. Σε πλήρη συντονισμό με τα αστικά ΜΜΕ, οι χονδρέμποροι πρέζας μπάτσοι παρουσίασαν ως συλλήψεις εντός της πρυτανείας τις προσαγωγές άσχετων περαστικών και τουριστών, αλλά και τοξικοεξαρτημένων που τσουβαλιάστηκαν από κοντινή πιάτσα διακίνησης ναρκωτικών, η οποία λειτουργεί εδώ και χρόνια υπό την πλήρη κάλυψη της αστυνομίας και των πρυτανικών αρχών. Προφανώς τα κέρδη της μαύρης συσσώρευσης κεφαλαίου είναι μπόλικα και οι παράνομοι καπιταλιστές μοιράζουν και τα ανάλογα χαρτζιλίκια στον κόσμο της νομιμότητας και της ηθικής.

Αφού μέσα από την προβοκάτσια αυτή επιχειρήθηκε η αποπολιτικοποίησης της κατάληψης, ήρθε η δημιουργία κατάστασης πολιορκίας από την αστυνομική περικύκλωση, με σκοπό τη δημιουργία ανθρωπιστικής κρίσης μέσα στο κτήριο, μέσω της έλλειψης τροφοδοσίας, ώστε να αποχωρήσουμε από την κατάληψη με τη δημιουργία τεχνητής λιμοκτονίας. Η αποτυχία κι αυτού του αναμφίβολα ευφυούς τεχνάσματος ήταν δεδομένη: η αλληλεγγύη των συντροφισσών και των συντρόφων μας που εγκλωβίστηκαν έξω από την πρυτανεία μας άφησε ακόμα πιο δυνατούς και με 1-2 κιλά παραπάνω. Και με την ευκαιρία να γίνει σαφές πως η κατάληψη της πρυτανείας στελεχώθηκε και ενισχύθηκε από εκατοντάδες ανθρώπους και οι 13 που συλληφθήκαμε ήμασταν απλώς η τελευταία περιφρούρηση όταν έγινε η αστυνομική περικύκλωση.

Όταν απέτυχε και αυτή η τακτική, ήρθαν οι υπόγειες προτάσεις από τις πρυτανικές αρχές να αποχωρήσουμε χωρίς να συλληφθούμε από την πίσω πόρτα. Η απάντηση ήταν δεδομένη: καμιά διαπραγμάτευση, θα αποχωρήσουμε συντεταγμένα μόνο όταν ικανοποιηθούν τα αιτήματα των συντρόφων μας απεργών πείνας ή θα μας πάρουν σηκωτούς οι μπάτσοι. Και εν τέλει μας πήραν σηκωτούς οι μπάτσοι…

Για όλες και όλους που συνυπήρξαμε μέχρι την τελευταία στιγμή στο ανοιχτό κέντρο αγώνα της πρυτανείας, το κατηγορητήριο που στήθηκε εναντίον μας από την αστυνομικο-δικαστική μαφία αποτελεί τίτλο τιμής. Όσοι και όσες βιώσαμε περικυκλωμένοι και σιδηροδέσμιοι υπέροχες στιγμές αλληλεγγύης, παρά τις πολιτικές μας διαφωνίες, δημιουργήσαμε ένα διαρκές και κινούμενο κέντρο αγώνα και απειθαρχίας: από την περικυκλωμένη πρυτανεία, μέχρι τη ΓΑΔΑ και την Ευελπίδων. Και είναι αυτός ο κόσμος που θα κερδίσει αργά ή γρήγορα: ο κόσμος του αγώνα και της αλληλεγγύης.

Μέχρι τον Κομμουνισμό και την Αναρχία!

Πολύκαρπος Γεωργιάδης

[Θεσσαλονίκη] Ανάληψη ευθύνης για εμπρησμό ΑΤΜ

Ο εμπρησμός ενός ΑΤΜ της AlphaBank το βράδυ της Δευτέρας, στην Μελενίκου στη Θεσσαλονίκη έγινε σε ένδειξη αλληλεγγύης στους φυλακισμένους απεργούς πείνας.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

[Φυλακές Δομοκού] Κείμενο του Κώστα Γουρνά για το εφετείο 1ης περιόδου δράσης του Επαναστατικού Αγώνα

Το εφετείο για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα θα ξεκινήσει στις 22 Μάη 2015. Πρωτόδικα έχουν καταδικαστεί οι αιχμάλωτοι Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης κι η καταζητούμενη Πόλα Ρούπα, που έχουν αναλάβει την ευθύνη για τη συμμετοχή τους στην οργάνωση, καθώς και οι προσωρινά αποφυλακισμένοι Βαγγέλης Σταθόπουλος και Χριστόφορος Κορτέσης, που έχουν αρνηθεί τη συμμετοχή τους.

*

ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ – ΚΩΣΤΑΣ ΓΟΥΡΝΑΣ

Αναμφισβήτητα ο Επαναστατικός Αγώνας υπήρξε και εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο σημαντικές οργανώσεις ένοπλης πάλης στη διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας. Έχει εγγράψει στο ενεργητικό του μια συμπαγή πρόταση αγώνα ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο στη σημερινή εποχή της αχαλίνωτης επίθεσης των αγορών, έχει συμβάλει στην ανάλυση και κατανόηση της καπιταλιστικής κρίσης που κυριαρχεί στη γεωπολιτική κι έχει παραγάγει κορυφαίες πράξεις αντίστασης τόσο κατά την περίοδο της αναπτυξιακής ψευδαίσθησης όσο και κατά της μνημονιακής ύφεσης.

Στις 22.05.2015 εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η δίκη της πρώτης περιόδου δράσης του Επαναστατικού Αγώνα (2003-2010) στο πενταμελές εφετείο των Γυναικείων Φυλακών Κορυδαλλού. Ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση του κάθε κατηγορουμένου, την αγωνιστική του ιστορία ή την πρωτόδικη ποινή που στρέφεται ξεχωριστά κι επιβαρύνει τον καθένα, το κυρίαρχο πολιτικό διακύβευμα και σε αυτή τη δεύτερη δίκη είναι η ιδεολογική-κατασταλτική επίθεση του καθεστώτος απέναντι στην οργάνωση και η προσπάθεια να αποδομηθούν τα πολιτικά χαρακτηριστικά της που έχουν ένα σαφή αντιεξουσιαστικό, αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό και στοχεύουν στην προώθηση της κοινωνικής επανάστασης και μέσω του ένοπλου αγώνα. Ιδιαίτερα τη στιγμή που σύντροφοι έχουν επιλέξει την επαναδραστηριοποίηση της οργάνωσης και αυτή παραμένει –κατά δήλωση κάποιων από τα μέλη της- ενεργή σήμερα, η επικαιροποίηση αυτής της επίθεσης λαμβάνει πιο επιτακτικά για το καθεστώς τα χαρακτηριστικά της αντιπαράθεσης όχι με έναν “ιστορικό“ εχθρό, αλλά με μια κατατεθειμένη απειλή.

Μέσα σε αυτήν τη συνθήκη, έχοντας αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή μου στην πρώτη περίοδο δράσης του Επαναστατικού Αγώνα, έρχομαι να υπερασπιστώ τις αρχές και την ιστορική πολιτική υπόσταση της οργάνωσης για το μέρος εκείνο που μου αναλογεί και αντιστοιχεί στις επιλογές μου. Όπως και στο πρώτο δικαστήριο θα κάνω το αυτονόητο για την προβολή του συλλογικού οράματος εκείνης της περιόδου, ως αδιαπραγμάτευτο κομμάτι της πολιτικής μου ηθικής κι αξιοπρέπειας, ως χρέος απέναντι στο αίμα που χύθηκε το Μάρτη του 2010.

Είναι σαφές ότι δεν μπορούν να επαναληφθούν καταστάσεις που αντιστοιχούν σε διαφορετικές συνθήκες αγώνα. Στον πρώτο βαθμό δόθηκε μια ανεπανάληπτη πολιτική μάχη που υπερκέρασε το πλαίσιο του κατηγορητηρίου και παρήγαγε κάποια θετικά δικονομικά αποτελέσματα. Αναδείχθηκε και μια στρατηγική που επιμένει ότι οι πολιτικές μάχες μέσα στο δικαστήριο μπορεί να έχουν αξία σε πολλά επίπεδα όχι μόνο γι αυτούς που τη δίνουν, αλλά και για τους αυριανούς αγωνιστές. Το εφετείο αυτό δε θα έχει την ίδια πολιτική βαρύτητα, θα έχει, ωστόσο, την ίδια προσήλωση στην απόκρουση των πολιτικών κατηγοριών του αντιπάλου, ειδικά όσες εντάσσονται στο δόγμα που με συνέπεια αποσκοπεί στην αποπολιτικοποίηση του αγώνα προβάλλοντας μια “νόθα“ εικόνα του.

Ζούμε ιστορικές στιγμές στην Ελλάδα. Μέσα σε έξι, μόνο, χρόνια η οικονομική κρίση έχει φέρει τις μεγαλύτερες ανακατατάξεις των τελευταίων δεκαετιών. Η πολυεπίπεδη κρίση έχει καταστρέψει τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων νέων, προλετάριων, συνταξιούχων κι έχει υποθηκεύσει το μέλλον των παιδιών. Οι υπεύθυνοι γι αυτήν την κατάρρευση, η πολιτική και οικονομική ελίτ που κυβερνά και λυμαίνεται τον κοινωνικό πλούτο αυτού του τόπου, έχουν παραμείνει ανέγγιχτοι από μια Δικαιοσύνη που έχει ταυτιστεί απολύτως με τα συμφέροντά τους. Η απαξίωση του δικομματισμού έφερε στην εξουσία για πρώτη φορά μια κυβέρνηση της Αριστεράς, που με πολλές προσδοκίες ανέλαβε να υπερβεί αυτήν την κρίση. Όμως δε χρειάστηκε παρά ένας μήνας για να διαψεύσει τις όποιες ελπίδες, συνεχίζοντας να αποδέχεται τον πυρήνα των μνημονιακών πολιτικών και του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Επιβεβαιώνοντας γι ακόμη μια φορά την ιστορική νομοτέλεια πως δεν μπορούν να υπάρξουν ρήξεις κι ανατροπές χωρίς τον αγώνα αυτών που βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας. Πως μόνο ο επαναστατημένος λαός μπορεί να κρατήσει στα χέρια του ένα αληθινά απελευθερωτικό σχέδιο για τη χειραφέτησή του από τα μνημόνια, τιε εξαρτήσεις, το κράτος και τον καπιταλισμό.

Καλώ κάθε σύντροφο και συλλογικότητα, τις συνελεύσεις και τις ομάδες αλληλεγγύης στην Ελλάδα και το εξωτερικό που αντιλαμβάνονται τη διαλεκτική σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην αλληλεγγύη στο άτομο με την ιστορική του διαδρομή και στην οργάνωση του Επαναστατικού Αγώνα να συμβάλει με όποιον τρόπο κρίνει ή δύναται στην επερχόμενη δίκη.

ΕΦΕΤΕΙΟ 1ης ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Παρασκευή 22 Μαΐου, 09:00
Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού

[Θεσσαλονίκη] Σπάσιμο τράπεζας

Από 2/3 έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας οι περισσότεροι πολιτικοί κρατούμενοι στην Ελλάδα με αιτήματα: την κατάργηση των τρομονόμων 187 και 187Α, την κατάργηση του κουκουλονόμου, την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού, την οριοθέτηση του Dna σαν αποδεικτικό στοιχείο. Βάζοντας μπροστά το σώμα τους επιδιώκουν να δημιουργήσουν ένα ανάχωμα μπροστά στην συνεχή αναβάθμιση της καταστολής. Αυτός ο αγώνας δηλαδή, αφορά όχι μόνο τους φυλακισμένους όπως εντέχνως πλασάρουν τα ΜΜε αλλά όλα τα κομμάτια της κοινωνίας που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου, ενάντια στην υποβάθμιση των ζωών μας. Σαν ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης την δευτέρα 6/4 επιτεθήκαμε στην Alpha Bank στην συμβολή των οδών πλαστηρα και παπάφη στην Χαριλάου σπάζοντας το Ατμ και την τζαμαρία της τράπεζας.

Καλή ανάρρωση σε όσους έχουν σταματήσει την απεργία.

Δύναμη και αλληλεγγύη στο ΔΑΚ και στους απεργούς μετανάστες!

Κράτος και κεφάλαιο οι μόνοι τρομοκράτες
Αλληλεγγύη στους ένοπλους αντάρτες.

[Φυλακές Δομοκού] Διακοπή απεργίας πείνας του Τάσου Θεοφίλου

Στις 9 Απριλίου ο Τάσος Θεοφίλου, συμμετέχων στο Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων, αποφάσισε να διακόψει την απεργία πείνας, και ευχήθηκε δύναμη στους 8 συντρόφους του ΔΑΚ που συνεχίζουν πεισματικά.

[Αθήνα] Σαμποτάζ σε ΑΤΜ

ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 9/4 ΒΑΝΔΑΛΙΣΑΜΕ ΜΕ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΚΟΛΛΑ 1 ΑΤΜ EUROBANK ΣΤΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ.ΣΤΟΠ.1 ΑΤΜ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΚΟΥΚΑΚΙ.ΣΤΟΠ.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ.ΣΤΟΠ.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΣΤΗ ΧΙΛΗ, ΚΑΛΕΣΜΑ 10-20 ΑΠΡΙΛΗ.ΣΤΟΠ.

ΤΑ ΑΛΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΞΙΚΟ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ: ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΑΠΛΑ ΑΝΩΝΥΜΑ ΕΥΚΟΛΑ ΑΝΑΠΑΡΑΞΗΜΑ.ΣΤΟΠ.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΤΟΣ-ΕΚΤΟΣ ΤΕΙΧΩΝ, ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΤΟΣ-ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ.

“ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΙΑ”

[Αθήνα] Ανάληψη ευθύνης για τοποθέτηση εμπρηστικού μηχανισμού

2 Μαρτίου 2015. Ένα μαζικό κύμα απεργιών πείνας ξεσπά από τους έγκλειστους αγωνιστές στις ελληνικές φυλακές. Για ακόμα μια φορά, οι πολιτικοί κρατούμενοι έρχονται σε ανοιχτή σύγκρουση με το καθεστώς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, συνεχίζουν τον αγώνα ενάντια στη κλιμακούμενη εκδικητικότητα των κρατικών κατασταλτικών φορέων που περιστέλλουν -μέχρις εσχάτων- τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα τους, στο όνομα της “προστασίας της Δημόσιας ασφάλειας”. Το μοναδικό τους όπλο – το ίδιο τους το σώμα._

Οι εκπρόσωποι του Συριζα “της Αριστεράς και της Προόδου”, ταμπούρωνονται πίσω απ’ το κίβδηλο χαρακτηρισμό τους ως αριστερό κόμμα, πουλώντας ανθρωπισμό εκεί όπου λείπει η πολιτική πρωτοβουλία και ευθύνη. Θέτουν σε κίνδυνο την ζωή των συντρόφων απεργών πείνας προς εξυπηρέτηση των δικών τους μικροπολιτικών συμφερόντων, επί της ουσίας της πολιτικής τους ύπαρξης και συνέχειας. Γιατί, “κ.κ” Πανούση, Βαρουφάκη και λοιποί παρατρεχάμενοι της κυβέρνησης Τσίπρα, αυτό το σάπιο και αντικοινωνικό σύστημα που συνεχίζετε να υπηρετείτε και απλά να μεταρρυθμίζετε τους συντελεστές διαιώνισής τους, ούτε εξανθρωπίζεται, ούτε εξυγιαίνεται, μόνο ανατρέπεται ολοκληρωτικά και ένοπλα.

Αδέλφια και σύντροφοι απεργοί πείνας, την τετάρτη 1 Απριλίου, η μοτοπορεία αλληλεγγύης πέρασε από τα περισσότερα κέντρα που νοσηλεύεστε και χειμαρρώδεις κραυγές συμπαράστασης τάραξαν και διασάλευσαν την επιβαλλόμενη νεκρική σιγή των θαλάμων σας. Το ίδιο βράδυ, λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε και τους συντρόφους Φοίβο Χαρίση και Παναγιώτη Αργυρού στο νοσοκομείο Αττικό Χαϊδαρίου «φωνάζοντάς» τους ότι είμαστε στο πλευρό τους μ’ έναν, γι’ αυτούς, πιο “γνώριμο” τρόπο… Η υπερυψωμένη ρυμοτομία της περιοχής μας οδήγησε εύκολα ακριβώς απέναντι από τις κλίνες του ν/σ, βλέποντας τες σε απόλυτη ευθεία λίγα μέτρα μακρυά και αρκετά ψηλά από την είσοδο του Αττικού. Μετά τον προαύλιο χώρο της εκκλησίας του Αγ. Νεκταρίου, στη συμβολή των υπερυψωμένων οδών στρα/χου παπάγου αλέξ/νδρου και Φιλίππου, σε ένα χωράφι-πάρκινγκ και συγκεκριμένα ανάμεσα σε δύο πολυτελή αυτοκίνητα μάρκας AUDI και MERCEDES, αφήσαμε έναν αυτοσχέδιο ωρολογιακό εμπρηστικό μηχανισμό αποτελούμενο από δύο “κινέζους” πάνω σε δύο γκαζάκια και ηλεκτρικό χρονοδιακόπτη με μπαταρίες για αυτοανάφλεξη στα 15 λεπτά.

  • Χαιρετίζουμε όλες τις κινήσεις αλληλεγγύης.
  • Τασσόμαστε ολόψυχα στο πλευρό όλων των αιχμαλώτων αγωνιστών.
  • Στηρίζουμε με κάθε μέσο το δίκαιο αγώνα που δίνουν, έναν αγώνα επιτακτικό, που μας αφορά όλους.

Το πάθος για τη λευτεριά έδειξε και συνεχίζει να δείχνει ότι, παρ’ όλες τις ειδοποιούς διαφορές μας, οι εντός και εκτός των τειχών αντιστεκόμενοι στα κατασταλτικά εκτρώματα συγκλίνουμε σε ένα κοινό πλαίσιο διεκδικήσεων.

Για τη πολυπόθητη αταξική κοινωνία

Ραντεβού στα οδοφράγματα

Κανένας θεός, Κανένας αφέντης, Κανένας σωτήρας

επαναστατικός πυρήνας “Γη και Ελευθερία”

Αθήνα, 4-2-2015

Υ.Γ: Απ’ όσο έχουμε διαπιστώσει, η ενέργεια έχει αποσιωπηθεί πλήρως από τα ΜΜΕ. Ακόμα και σε περίπτωση αστοχίας του μηχανισμού δεν αναφέρθηκε πουθενά η ύπαρξη άσκαστου αυτοσχέδιου μηχανισμού, και δη στο συγκεκριμένο σημείο που προαναφέραμε λεπτομερώς. Αναλαμβάνουμε πλήρως την πολιτική ευθύνη της ενέργειας, και δεν την αφήνουμε έρμαιο στα χέρια των μπάτσων. Στο μέλλον θα δημοσιεύσουμε την κατασκευή αναλυτικά και βελτιωμένα, ώστε να είναι στη διάθεση κάθε εξεγερμένης συνείδησης προς χρήση.