[Αθήνα / Πειραιάς] (Βρώμικη) ανάληψη ευθύνης

Κάθε στιγμή της καθημερινότητάς μας βομβαρδιζόμαστε από εικόνες. Από εικόνες που πρέπει να μετουσιωθούν σε συμπεριφορές για να ταιριάζουμε στα σχέδια αυτού του σάπιου κόσμου. Επικοινωνούμε μέσα από ψυχρές οθόνες υπολογιστών, φτιάχνουμε πλαστούς εαυτούς στα λεγόμενα social media, κυκλοφορούμε χαϊδεύοντας υπνωτισμένοι το πιο εξελιγμένο smartphone, υιοθετούμε το τελευταίο “trend” της μόδας για να είμαστε “in” και όλα αυτά σε αδιάκοπη κίνηση μέσα σ’ ένα εικονικό περιβάλλον χάρτινων κόσμων περιοδικού lifestyle. Σαν οι διαφημίσεις να βγήκαν βόλτα, συναγωνιζόμενες ποιά είναι η πιο επιτυχημένη. Οι σκλάβοι αυτής της συνθήκης είναι τουλάχιστον ευτυχισμένοι από τη νάρκωση της κατανάλωσης εμπορευμάτων.

Το χειρότερο απ’ όλα, όμως, είναι η φυσικοποιημένη αποδοχή αυτής της μιζέριας και η θεώρηση της ως δεδομένη. Σαν να κυκλοφορεί στο αίμα, όντας στοιχείο του DNA μας…

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗΣ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Καμία αντίδραση για ανθρώπινες σκιές που ψάχνουν στα σκουπίδια για αποφάγια, καμία πράξη (απ’ τους περισσότερους) για πρόσφυγες που ξεβράζονται πνιγμένοι σε ακτές και φυσικά ούτε λέξη για την, ούτως ή άλλως, φρίκη αυτού του πολιτισμού που τα μετράει όλα σαν αριθμούς σε στατιστικούς δείκτες.

Θέλοντας να σαμποτάρουμε, στο βαθμό που αυτό επιτεύχθηκε, την εύρυθμη κανονικότητα της φρενήρους κατανάλωσης εμπορευμάτων τις μέρες που η πόλη φοράει τα γιορτινά της κάνοντας τους αποκλεισμένους αυτού του κόσμου εικόνα ενός παράλληλου σύμπαντος, προσποιηθήκαμε τα μαστουρωμένα απ΄ την κατανάλωση εμπορευμάτων ζόμπι και ρίξαμε αμπούλες βρώμας σε μεμονωμένα πολυκαταστήματα εμπορικών δρόμων της Αθήνας και του Πειραιά καθώς και σε εμπορικά κέντρα όλων των προαστίων που στεγάζουν πολυεθνικές εταιρείες ηλεκτρονικών ειδών, ειδών ένδυσης, καθώς και ομορφιάς. Εταιρείες που τα προϊόντα τους παράγονται σε χώρες του Τρίτου Κόσμου με αμοιβές στους εργάτες-σκλάβους που πολλές φορές δεν αγγίζουν καν το ένα δολλάριο ημερησίως, συνοδευόμενες από εξευτελιστικές συνθήκες «εργασίας» και καταλήγουν σε αυτές του Πρώτου να διατίθενται με αρκετά μηδενικά στο τέλος της τιμής τους.

Βεβαίως, γνωρίζουμε πολύ καλά πως όποια μορφή σαμποτάζ και αν εφαρμόσουμε, όσες πέτρες και μολότοφ κι αν εκσφενδονίσουμε και οτιδήποτε επιθετικό πράξουμε ενάντια στον κόσμο των εμπορευμάτων, του θεάματος και των υπηρετών τους, λίγα πράγματα θα έχουμε καταφέρει αν πρώτα δεν ξεριζώσουμε από μέσα μας κι έπειτα στην καθημερινότητα με τους γύρω μας τις εξουσιαστικές σχέσεις που αυτή η κοινωνία προτάσσει και μας δηλητηριάζει. Τον πολιτισμό, δηλαδή, της υποταγής, της απάθειας και των εκμεταλλευτικών σχέσεων ανθρώπου από άνθρωπο. Οφείλουμε, επίσης, να μελετάμε την εποχή μας και σφυρηλατώντας συντροφικές σχέσεις αλληλεγγύης, να επιτιθόμαστε στον κόσμο της εξουσίας, γνωρίζοντας πως…
ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΟΙ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΟΙ
ΟΣΟ ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΟΙ, ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

μακρινοί απόγονοι του Ντεμπόρ/ 4ο συμμετοχικό συμβούλιο σιτουασιονιστών/ αρνητές της κοινωνίας ΑΕ