[Φυλακές Κορυδαλλού] 2η δίκη Επαναστατικού Αγώνα: Τοποθέτηση του Νίκου Μαζιώτη για ένοπλη συμπλοκή και απαλλοτριώσεις

Τοποθέτηση του Ν. Μαζιώτη στην 2η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2015 σχετικά με την συμπλοκή στο Μοναστηράκι και τις απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Μέθανα και Κλειτορία

Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν θα με καταδικάσετε για απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά των αστυνομικών που με καταδίωκαν για να με συλλάβουν στο Μοναστηράκι. Το να με κατηγορείτε για πυροβολισμούς κατά αστυνομικών, είναι τίτλος τιμής για μένα, δεν είναι κατηγορία πραγματική. Το να προσπαθήσω να μη συλληφθώ χρησιμοποιώντας το όπλο μου, το να υπερασπίσω την ελευθερία μου πυροβολώντας αυτούς που είναι τα σκυλιά της εξουσίας, που υπηρετούν τους οικονομικά ισχυρούς, τους πλούσιους, το κράτος και τους πολιτικούς, που φρουρούν τα στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ε.Κ.Τ., του Δ.Ν.Τ., του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, όλους αυτούς που ληστεύουν και δολοφονούν το λαό, είναι τίτλος τιμής για μένα και όχι κατηγορία πραγματική.

Είμαι επαναστάτης και αγωνιστής, στρατιώτης στον πόλεμο με την εξουσία, το κεφάλαιο και το κράτος.

Και αυτός ο πόλεμος, αυτός ο αγώνας γίνεται και με τα όπλα, με πραγματικά πυρά και σφαίρες.

Όλοι όσοι συμμετέχουν σ’ αυτόν τον πόλεμο και από τα δύο στρατόπεδα, αντικειμενικά θα πληρώσουν το αντίτιμο των επιλογών τους.

Και το αντίτιμο μπορεί να είναι ο θάνατος ή τραυματισμός σε ένοπλη συμπλοκή ενώ για τους επαναστάτες όπως εγώ μπορεί να είναι επιπλέον πολύχρονη καταδίκη και φυλακή.

Η μεγάλη και αγεφύρωτη διαφορά μεταξύ μας είναι ότι οι αστυνομικοί όπως και οι δικαστές, είναι μισθοφόροι και υπηρέτες αυτών που κατέχουν την οικονομική και πολιτική εξουσία ενώ οι επαναστάτες και οι αγωνιστές όπως εγώ είμαστε εθελοντές πολεμιστές στον αγώνα για ελευθερία.

Επίσης μεγάλη διαφορά μεταξύ μας είναι ότι τα σκυλιά της εξουσίας ποτέ δεν παίρνουν την ευθύνη των πράξεών τους αλλά είναι δειλοί και ψεύτες ενώ επαναστάτες και αγωνιστές όπως εγώ αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Έχω ήδη αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μου στον Επαναστατικό Αγώνα από το 2003 ως σήμερα και έχω υπερασπίσει όλες τις ενέργειες της οργάνωσης. Έτσι και τώρα έχω αναλάβει την ευθύνη και υπερασπίζομαι την επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στη Διεύθυνση Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας στο Σύνταγμα στις 10/4/2014, τους πυροβολισμούς εναντίον των αστυνομικών στο Μοναστηράκι στις 16/7/2014 και τις απαλλοτριώσεις της Εθνικής τράπεζας των Μεθάνων και της τράπεζας Πειραιώς στην Κλειτορία Αχαΐας.

Το να περιμένει το κράτος και η αστυνομία ότι θα παραδινόμουν και ότι δεν θα χρησιμοποιούσα το όπλο μου για να διαφύγω είναι εντελώς γελοίο και δεν πιστεύω ότι ούτε οι ίδιοι θα είχαν μία τέτοια εκτίμηση.

Όμως σε μία ένοπλη συμπλοκή δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Αν εγώ είμαι υπαίτιος απόπειρας ανθρωποκτονίας στη συγκεκριμένη περίπτωση, τότε το ίδιο υπαίτιος απόπειρας ανθρωποκτονίας είναι και ο αστυνομικός που με πυροβόλησε.

Είναι γελοίο το επιχείρημα ότι με πυροβόλησε μόνο και μόνο για να με τραυματίσει στο χέρι στοχευμένα και να με εξουδετερώσει μέσα σε κόσμο, με διερχόμενους πολίτες και αυτοκίνητα με κίνδυνο ακόμα και να πλήξει τον συνάδελφό του με τον οποίο είχα συμπλακεί.

Με πυροβόλησε για να με σκοτώσει στοχεύοντάς με στο σώμα, όμως δεν το κατάφερε για άσχετους λόγους με την θέλησή του όπως το ότι βρισκόμουν σε πάλη με αστυνομικό.

Να είστε σίγουροι ότι από τη δική μου μεριά, ότι εγώ ακόμα κι αν σκότωνα κάποιον από τους διώκτες μου, θα αναλάμβανα την ευθύνη όπως έχω κάνει όταν ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα έχω υπερασπίσει όλες τις ενέργειες της οργάνωσης, είτε βομβιστικές επιθέσεις, είτε απόπειρα εκτέλεσης κατά αστυνομικών των ΜΑΤ, είτε για απόπειρα εκτέλεσης υπουργού της κυβέρνησης.

Αντίθετα αυτοί που αποδεικνύουν ότι είναι δειλοί και ψεύτες είναι οι πραιτοριανοί του καθεστώτος σας, οι αστυνομικοί, οι οποίοι έχουν δολοφονήσει δεκάδες ανθρώπους από το 1974 ως σήμερα, άοπλους πολίτες, διαδηλωτές, νεολαίους, μετανάστες, πολίτες μειονοτικών ομάδων.

Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων παρέμειναν ατιμώρητοι αποδεικνύοντας πόσο υποκριτές και ψεύτες είστε εσείς ως δικαστές αφού αξιολογείτε την ανθρώπινη ζωή με δύο μέτρα και σταθμά, ένα για την τάξη των ισχυρών, των πλουσίων, αυτών που έχουν την οικονομική και την πολιτική εξουσία και των λακέδων τους όπως είστε εσείς οι δικαστές και οι αστυνομικοί, και ένα για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους του λαού, τους εργαζόμενους, τους νεολαίους, τους μετανάστες οι οποίοι θεωρούνται κατώτεροι από το σύστημά σας.

Θα αναφέρω ενδεικτικά κάποια παραδείγματα: Δολοφονία του 16χρονου μαθητή Ισίδωρου Ισιδωρόπουλου το 1976 σε καταδίωξη από αστυνομικούς, δολοφονία της 66χρονης Αναστασίας Τσιβίκα που σκοτώθηκε από αύρα της αστυνομίας που καταδίωκε διαδηλωτές σε επεισόδια στις 25/5/1976, δολοφονία του Βασίλη Τσιρώνη μέσα στο σπίτι του στο Π. Φάληρο το 1978 από άνδρες των ΜΕΑ, ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου από ΜΑΤ των διαδηλωτών Ιάκωβου Κουμή και Σταματίνας Κανελλοπούλου στις 16/11/1980, σε πορεία που πήγαινε στην αμερικάνικη πρεσβεία και είχε απαγορευτεί από την κυβέρνηση Ράλλη, δολοφονία με πυροβολισμούς από πίσω στο κεφάλι του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά στις 17/11/1985 σε επεισόδια της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από τον αστυνομικό Αθανάσιο Μελίστα, δολοφονία του μουσικού Θοδωρή Γιάκα στο Μοσχάτο το 1994 από τον αστυνομικό Λαγογιάννη που τον πυροβόλησε γιατί δεν σταμάτησε σε εξακρίβωση στοιχείων, δολοφονία του ρομά μικροπωλητή Τάσου Μουράτη από τον τροχονόμο Δημήτρη Τρίμη το 1996 στη Λιβαδειά που τον πυροβόλησε γιατί δεν σταμάτησε σε μπλόκο, δολοφονία του Ηλία Μέξη το 1997 οδηγού φορτηγού που πυροβολήθηκε από τον φρουρό του Μεταγωγών Πειραιά Τσαγκράκο γιατί οδηγούσε ανάποδα στο δρόμο που βρισκόταν το Μεταγωγών.

Δολοφονία Αλβανού κρατούμενου που πυροβολήθηκε γιατί συμμετείχε σε απόδραση από τις φυλακές Σταυρακίου Ιωαννίνων το 1997, δολοφονία του 17χρονου Σέρβου μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς στη Θεσσαλονίκη απ’ τον αστυνομικό Κυριάκο Βαντούλη που τον θεώρησε ύποπτο για κλοπή και τον πυροβόλησε στο στήθος, δολοφονία του Νίκου Λεωνίδη από τον αστυνομικό Ατματζίδη το 2000 στη Θεσσαλονίκη, δολοφονία του ρομά Μαρίνου Χριστόπουλου στο Ζεφύρι το 2001 από τον αστυνομικό της ομάδας Ζ Τυλιανάκη που τον πυροβόλησε γιατί δεν σταμάτησε σε μπλόκο, δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη στο Ηράκλειο Κρήτης το 2003 από αστυνομικούς των ΤΑΕ γιατί δεν σταμάτησε σε μπλόκο, δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008 που πυροβολήθηκε από τους αστυνομικούς Κορκονέα και Σαραλιώτη, δολοφονία του 25χρονου εργάτη Αλβανού Νίκολα Τόντι με 9 σφαίρες από αστυνομικούς της ΟΠΚΕ το 2010.

Η ταξική δικαιοσύνη σας απάλλαξε στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τους αστυνομικούς δολοφόνους οι οποίοι δεν είχαν το θάρρος να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους αλλά προέβαλαν γελοίους ισχυρισμούς ότι τάχα πυροβόλησαν κατά λάθος, ότι «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα, ότι κινδύνευε η ζωή τους ενώ όλα τα θύματά τους ήταν άοπλα.

Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ που ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τους Κουμή και Κανελλοπούλου αθωώθηκαν το 1988, ο δολοφόνος του Καλτεζά, Μελίστας αθωώθηκε το 1990, ο Τυλιανάκης που δολοφόνησε τον Μ. Χριστόπουλο, ο Τρίμης που δολοφόνησε τον Τ. Μουράτη, ο Βαντούλης που δολοφόνησε τον Μπουλάτοβιτς, ο Ατματζίδης που δολοφόνησε τον Ν. Λεωνίδη, όλοι δικάστηκαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια και έπεσαν στα μαλακά με μικρές ποινές με αναστολή. Οι δολοφόνοι του Ηρακλή Μαραγκάκη ενώ αρχικά καταδικάστηκαν σε ισόβια, στο εφετείο η κατηγορία μετατράπηκε σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από αμέλεια και αποφυλακίστηκαν με ποινή με αναστολή. Ο Λαγογιάννης που δολοφόνησε τον Θοδωρή Γιάκα αρχικά καταδικάστηκε σε 10 χρόνια και βγήκε στα 3 με ανήκεστο βλάβη. Τον περασμένο Μάρτιο όπως έχω ήδη πει σε προηγούμενη τοποθέτησή μου, οι δολοφόνοι της ΟΠΚΕ που πυροβόλησαν με 9 σφαίρες τον Αλβανό εργάτη Νίκολα Τόντι δικάστηκαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε 1 χρόνο με αναστολή ενώ το δικαστήριο με εισήγηση του εισαγγελέα έριξε κατά ένα μέρος την ευθύνη στο ίδιο το θύμα.

Υπάρχουν περιπτώσεις ξυλοδαρμών και βασανιστηρίων όπου επίσης η ταξική δικαιοσύνη σας έκανε τα στραβά μάτια, όπως στην περίπτωση βασανιστηρίων Αφγανών μεταναστών το 2003 στο Φαρμακονήσι από κομάντο του στρατού και λιμενικούς που τους σοδόμιζαν με γκλοπ, στην υπόθεση των βασανιστηρίων με φάλαγγα επίσης Αφγανών μεταναστών το 2004 στο αστυνομικό τμήμα Αγ. Παντελεήμονα, στην υπόθεση της απαγωγής και του ξυλοδαρμού των Πακιστανών εργατών το καλοκαίρι του 2005 μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο από μέλη των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών της ΜΙ6 και μελών της ΕΥΠ, στην υπόθεση του ξυλοδαρμού του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη το 2006 από ασφαλίτες –η λεγόμενη υπόθεση «ζαρντινιέρα»–, ο τραυματισμός διαδηλωτών το 2011 σε κινητοποίηση ενάντια στο Α’ Μνημόνιο από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ που έπεφταν με τις μηχανές πάνω τους, ο τραυματισμός του διαδηλωτή Καυκά το Μάη του 2011 σε κινητοποίηση ενάντια στο Α’ Μνημόνιο που χτυπήθηκε με πυροσβεστήρα από αστυνομικό των ΜΑΤ στο κεφάλι. Κανένας από όλους αυτούς τους βασανιστές και τραμπούκους δεν τιμωρήθηκε από την δικαιοσύνη σας αλλά απαλλάχτηκαν.

Είστε θρασύδειλοι να με κατηγορείτε γιατί πυροβόλησα εναντίον ένοπλων αστυνομικών που με καταδίωκαν να με συλλάβουν, ενώ εσείς ως κρατικός μηχανισμός και ως υπερασπιστές ενός εγκληματικού καθεστώτος όπως είναι ο καπιταλισμός, είστε υπεύθυνοι για δολοφονίες δεκάδων πολιτών, είστε υπεύθυνοι για την μαζικότερη και μεγαλύτερη κοινωνική ληστεία που διαπράττεται στα χρόνια των μνημονίων, για την υφαρπαγή περιουσιών προς όφελος των τραπεζών, για τους θανάτους 4000 ανθρώπων που πέθαναν στα χρόνια των μνημονίων.

Για τους ίδιους λόγους είστε θρασύδειλοι να θεωρείτε ως εγκληματικές πράξεις τις απαλλοτριώσεις των ληστρικών τοκογλυφικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, της Εθνικής τράπεζας των Μεθάνων και της τράπεζας Πειραιώς της Κλειτορίας.

Ληστεία διαπράττετε εσείς που υφαρπάζετε τις περιουσίες του λαού, τους μισθούς των εργαζομένων, τις συντάξεις των απομάχων της δουλειάς, όταν κατάσχετε τα σπίτια των φτωχών προς όφελος των τραπεζών, όταν υφαρπάζετε τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων για λογαριασμό των τραπεζών για να τους επενδύσουν στο χρηματιστήριο, όταν στερείτε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια ανθρώπους, όταν παίρνετε την μπουκιά από το στόμα των ανθρώπων, όταν με τις πολιτικές σας αφήνετε τα παιδιά υποσιτισμένα, όταν αφήνετε τους ηλικιωμένους απόμαχους της δουλειάς να πεθαίνουν άρρωστοι αφού πρώτα το σύστημά σας τους έστυψε στην εκμετάλλευση όταν ήταν νέοι.

Αυτά είναι ληστεία και εγκλήματα και αυτά χαρακτηρίζουν εσάς.

Εγώ και ο Επαναστατικός Αγώνας δεν στερήσαμε το ψωμί κανενός, δεν εκμεταλλευτήκαμε τον ιδρώτα κανενός όπως κάνουν τα αφεντικά σας, δεν στερήσαμε το μισθό από κανένα εργαζόμενο ή τη σύνταξη από κανένα συνταξιούχο, δεν κλέψαμε τα σπίτια από κανένα που βγάζει το ψωμί του από τον ιδρώτα του σε αντίθεση με σας που μέσα σε 7 χρόνια, από το 2008 ως σήμερα, το κράτος και η κυβέρνηση που υπηρετείτε έχουν ληστέψει 211,5 δισ. ευρώ από τα λαϊκά εισοδήματα και τα έχετε δώσει στις τράπεζες.

Εγώ απαλλοτρίωσα τους ληστές, αυτούς που ρουφούν το αίμα του λαού, απαλλοτρίωσα τα αφεντικά σας για να χρηματοδοτήσω τον αγώνα ενάντια στο καθεστώς σας και γιατί ήμουν παράνομος και εκτός νόμου και δεν είχα καμία επιλογή επιβίωσης.

Η απαλλοτρίωση των τραπεζών είναι από παλιά μία συνηθισμένη πρακτική και μέθοδος των επαναστατικών κινημάτων και των αντάρτικων οργανώσεων.

Οι αναρχικοί, οι μπολσεβίκοι, οι Ισπανοί αναρχοσυνδικαλιστές της δεκαετίας του 1920, οι αντάρτες του ΔΣΕ στα Καλάβρυτα, Αμαλιάδα, Ν. Ζίχνη Σερρών, οι Ισπανοί αναρχικοί και η οργάνωση Κίνημα για την Απελευθέρωση της Ιβηρικής (MIL) που έκαναν αντάρτικο εναντίον της δικτατορίας του Φράνκο στις δεκαετίες του ’40, ’50 και ’70, οι Τουπαμάρος της Ουρουγουάης, η Φράξια Κόκκινος Στρατός (RAF) και το Κίνημα 2 Ιούνη στη Δ. Γερμανία, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και η Πρώτη Γραμμή στην Ιταλία, η Άμεση Δράση στη Γαλλία, οι Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας (FARC), όλες αυτές οι αντάρτικες οργανώσεις προέβαιναν σε απαλλοτριώσεις τραπεζών και απαγωγές πλούσιων καπιταλιστών επιχειρηματιών για να χρηματοδοτήσουν τον αγώνα τους.

Εσείς που έχετε διαπράξει την πιο οργανωμένη και μαζική ληστεία εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, θεωρείτε τις απαλλοτριώσεις τραπεζών ως εγκληματικές πράξεις, αποδεικνύοντας πόσο υποκριτές είστε.

Οι απαλλοτριώσεις τραπεζών όπως και οι δράσεις του αντάρτικου συνολικά είναι πράξεις δίκαιες. Δικαιοσύνη είναι η ανατροπή του καθεστώτος σας η οποία συνίσταται στην συνολική απαλλοτρίωση της καπιταλιστικής και κρατικής ιδιοκτησίας ώστε τα πάντα να ανήκουν σε όλους και όλοι να έχουν πρόσβαση στα βασικά αγαθά.

Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα