Τοποθέτηση του Ν. Μαζιώτη στην 2η δίκη του Επαναστατικού Αγώνα κατά την συνεδρίαση της 27ης Νοεμβρίου 2015 σχετικά με την συμπλοκή στο Μοναστηράκι και τις απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Μέθανα και Κλειτορία

Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν θα με καταδικάσετε για απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά των αστυνομικών που με καταδίωκαν για να με συλλάβουν στο Μοναστηράκι. Το να με κατηγορείτε για πυροβολισμούς κατά αστυνομικών, είναι τίτλος τιμής για μένα, δεν είναι κατηγορία πραγματική. Το να προσπαθήσω να μη συλληφθώ χρησιμοποιώντας το όπλο μου, το να υπερασπίσω την ελευθερία μου πυροβολώντας αυτούς που είναι τα σκυλιά της εξουσίας, που υπηρετούν τους οικονομικά ισχυρούς, τους πλούσιους, το κράτος και τους πολιτικούς, που φρουρούν τα στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ε.Κ.Τ., του Δ.Ν.Τ., του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, όλους αυτούς που ληστεύουν και δολοφονούν το λαό, είναι τίτλος τιμής για μένα και όχι κατηγορία πραγματική.

Είμαι επαναστάτης και αγωνιστής, στρατιώτης στον πόλεμο με την εξουσία, το κεφάλαιο και το κράτος.

Και αυτός ο πόλεμος, αυτός ο αγώνας γίνεται και με τα όπλα, με πραγματικά πυρά και σφαίρες.

Όλοι όσοι συμμετέχουν σ’ αυτόν τον πόλεμο και από τα δύο στρατόπεδα, αντικειμενικά θα πληρώσουν το αντίτιμο των επιλογών τους.

Και το αντίτιμο μπορεί να είναι ο θάνατος ή τραυματισμός σε ένοπλη συμπλοκή ενώ για τους επαναστάτες όπως εγώ μπορεί να είναι επιπλέον πολύχρονη καταδίκη και φυλακή.

Η μεγάλη και αγεφύρωτη διαφορά μεταξύ μας είναι ότι οι αστυνομικοί όπως και οι δικαστές, είναι μισθοφόροι και υπηρέτες αυτών που κατέχουν την οικονομική και πολιτική εξουσία ενώ οι επαναστάτες και οι αγωνιστές όπως εγώ είμαστε εθελοντές πολεμιστές στον αγώνα για ελευθερία.

Επίσης μεγάλη διαφορά μεταξύ μας είναι ότι τα σκυλιά της εξουσίας ποτέ δεν παίρνουν την ευθύνη των πράξεών τους αλλά είναι δειλοί και ψεύτες ενώ επαναστάτες και αγωνιστές όπως εγώ αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Έχω ήδη αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μου στον Επαναστατικό Αγώνα από το 2003 ως σήμερα και έχω υπερασπίσει όλες τις ενέργειες της οργάνωσης. Έτσι και τώρα έχω αναλάβει την ευθύνη και υπερασπίζομαι την επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στη Διεύθυνση Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας στο Σύνταγμα στις 10/4/2014, τους πυροβολισμούς εναντίον των αστυνομικών στο Μοναστηράκι στις 16/7/2014 και τις απαλλοτριώσεις της Εθνικής τράπεζας των Μεθάνων και της τράπεζας Πειραιώς στην Κλειτορία Αχαΐας.

Το να περιμένει το κράτος και η αστυνομία ότι θα παραδινόμουν και ότι δεν θα χρησιμοποιούσα το όπλο μου για να διαφύγω είναι εντελώς γελοίο και δεν πιστεύω ότι ούτε οι ίδιοι θα είχαν μία τέτοια εκτίμηση.

Όμως σε μία ένοπλη συμπλοκή δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά.

Αν εγώ είμαι υπαίτιος απόπειρας ανθρωποκτονίας στη συγκεκριμένη περίπτωση, τότε το ίδιο υπαίτιος απόπειρας ανθρωποκτονίας είναι και ο αστυνομικός που με πυροβόλησε.

Είναι γελοίο το επιχείρημα ότι με πυροβόλησε μόνο και μόνο για να με τραυματίσει στο χέρι στοχευμένα και να με εξουδετερώσει μέσα σε κόσμο, με διερχόμενους πολίτες και αυτοκίνητα με κίνδυνο ακόμα και να πλήξει τον συνάδελφό του με τον οποίο είχα συμπλακεί.

Με πυροβόλησε για να με σκοτώσει στοχεύοντάς με στο σώμα, όμως δεν το κατάφερε για άσχετους λόγους με την θέλησή του όπως το ότι βρισκόμουν σε πάλη με αστυνομικό.

Να είστε σίγουροι ότι από τη δική μου μεριά, ότι εγώ ακόμα κι αν σκότωνα κάποιον από τους διώκτες μου, θα αναλάμβανα την ευθύνη όπως έχω κάνει όταν ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα έχω υπερασπίσει όλες τις ενέργειες της οργάνωσης, είτε βομβιστικές επιθέσεις, είτε απόπειρα εκτέλεσης κατά αστυνομικών των ΜΑΤ, είτε για απόπειρα εκτέλεσης υπουργού της κυβέρνησης.

Αντίθετα αυτοί που αποδεικνύουν ότι είναι δειλοί και ψεύτες είναι οι πραιτοριανοί του καθεστώτος σας, οι αστυνομικοί, οι οποίοι έχουν δολοφονήσει δεκάδες ανθρώπους από το 1974 ως σήμερα, άοπλους πολίτες, διαδηλωτές, νεολαίους, μετανάστες, πολίτες μειονοτικών ομάδων.

Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων παρέμειναν ατιμώρητοι αποδεικνύοντας πόσο υποκριτές και ψεύτες είστε εσείς ως δικαστές αφού αξιολογείτε την ανθρώπινη ζωή με δύο μέτρα και σταθμά, ένα για την τάξη των ισχυρών, των πλουσίων, αυτών που έχουν την οικονομική και την πολιτική εξουσία και των λακέδων τους όπως είστε εσείς οι δικαστές και οι αστυνομικοί, και ένα για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους του λαού, τους εργαζόμενους, τους νεολαίους, τους μετανάστες οι οποίοι θεωρούνται κατώτεροι από το σύστημά σας.

Θα αναφέρω ενδεικτικά κάποια παραδείγματα: Δολοφονία του 16χρονου μαθητή Ισίδωρου Ισιδωρόπουλου το 1976 σε καταδίωξη από αστυνομικούς, δολοφονία της 66χρονης Αναστασίας Τσιβίκα που σκοτώθηκε από αύρα της αστυνομίας που καταδίωκε διαδηλωτές σε επεισόδια στις 25/5/1976, δολοφονία του Βασίλη Τσιρώνη μέσα στο σπίτι του στο Π. Φάληρο το 1978 από άνδρες των ΜΕΑ, ξυλοδαρμός μέχρι θανάτου από ΜΑΤ των διαδηλωτών Ιάκωβου Κουμή και Σταματίνας Κανελλοπούλου στις 16/11/1980, σε πορεία που πήγαινε στην αμερικάνικη πρεσβεία και είχε απαγορευτεί από την κυβέρνηση Ράλλη, δολοφονία με πυροβολισμούς από πίσω στο κεφάλι του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά στις 17/11/1985 σε επεισόδια της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από τον αστυνομικό Αθανάσιο Μελίστα, δολοφονία του μουσικού Θοδωρή Γιάκα στο Μοσχάτο το 1994 από τον αστυνομικό Λαγογιάννη που τον πυροβόλησε γιατί δεν σταμάτησε σε εξακρίβωση στοιχείων, δολοφονία του ρομά μικροπωλητή Τάσου Μουράτη από τον τροχονόμο Δημήτρη Τρίμη το 1996 στη Λιβαδειά που τον πυροβόλησε γιατί δεν σταμάτησε σε μπλόκο, δολοφονία του Ηλία Μέξη το 1997 οδηγού φορτηγού που πυροβολήθηκε από τον φρουρό του Μεταγωγών Πειραιά Τσαγκράκο γιατί οδηγούσε ανάποδα στο δρόμο που βρισκόταν το Μεταγωγών.

Δολοφονία Αλβανού κρατούμενου που πυροβολήθηκε γιατί συμμετείχε σε απόδραση από τις φυλακές Σταυρακίου Ιωαννίνων το 1997, δολοφονία του 17χρονου Σέρβου μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς στη Θεσσαλονίκη απ’ τον αστυνομικό Κυριάκο Βαντούλη που τον θεώρησε ύποπτο για κλοπή και τον πυροβόλησε στο στήθος, δολοφονία του Νίκου Λεωνίδη από τον αστυνομικό Ατματζίδη το 2000 στη Θεσσαλονίκη, δολοφονία του ρομά Μαρίνου Χριστόπουλου στο Ζεφύρι το 2001 από τον αστυνομικό της ομάδας Ζ Τυλιανάκη που τον πυροβόλησε γιατί δεν σταμάτησε σε μπλόκο, δολοφονία του Ηρακλή Μαραγκάκη στο Ηράκλειο Κρήτης το 2003 από αστυνομικούς των ΤΑΕ γιατί δεν σταμάτησε σε μπλόκο, δολοφονία του 16χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008 που πυροβολήθηκε από τους αστυνομικούς Κορκονέα και Σαραλιώτη, δολοφονία του 25χρονου εργάτη Αλβανού Νίκολα Τόντι με 9 σφαίρες από αστυνομικούς της ΟΠΚΕ το 2010.

Η ταξική δικαιοσύνη σας απάλλαξε στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τους αστυνομικούς δολοφόνους οι οποίοι δεν είχαν το θάρρος να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους αλλά προέβαλαν γελοίους ισχυρισμούς ότι τάχα πυροβόλησαν κατά λάθος, ότι «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα, ότι κινδύνευε η ζωή τους ενώ όλα τα θύματά τους ήταν άοπλα.

Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ που ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τους Κουμή και Κανελλοπούλου αθωώθηκαν το 1988, ο δολοφόνος του Καλτεζά, Μελίστας αθωώθηκε το 1990, ο Τυλιανάκης που δολοφόνησε τον Μ. Χριστόπουλο, ο Τρίμης που δολοφόνησε τον Τ. Μουράτη, ο Βαντούλης που δολοφόνησε τον Μπουλάτοβιτς, ο Ατματζίδης που δολοφόνησε τον Ν. Λεωνίδη, όλοι δικάστηκαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια και έπεσαν στα μαλακά με μικρές ποινές με αναστολή. Οι δολοφόνοι του Ηρακλή Μαραγκάκη ενώ αρχικά καταδικάστηκαν σε ισόβια, στο εφετείο η κατηγορία μετατράπηκε σε απόπειρα ανθρωποκτονίας από αμέλεια και αποφυλακίστηκαν με ποινή με αναστολή. Ο Λαγογιάννης που δολοφόνησε τον Θοδωρή Γιάκα αρχικά καταδικάστηκε σε 10 χρόνια και βγήκε στα 3 με ανήκεστο βλάβη. Τον περασμένο Μάρτιο όπως έχω ήδη πει σε προηγούμενη τοποθέτησή μου, οι δολοφόνοι της ΟΠΚΕ που πυροβόλησαν με 9 σφαίρες τον Αλβανό εργάτη Νίκολα Τόντι δικάστηκαν για ανθρωποκτονία από αμέλεια σε 1 χρόνο με αναστολή ενώ το δικαστήριο με εισήγηση του εισαγγελέα έριξε κατά ένα μέρος την ευθύνη στο ίδιο το θύμα.

Υπάρχουν περιπτώσεις ξυλοδαρμών και βασανιστηρίων όπου επίσης η ταξική δικαιοσύνη σας έκανε τα στραβά μάτια, όπως στην περίπτωση βασανιστηρίων Αφγανών μεταναστών το 2003 στο Φαρμακονήσι από κομάντο του στρατού και λιμενικούς που τους σοδόμιζαν με γκλοπ, στην υπόθεση των βασανιστηρίων με φάλαγγα επίσης Αφγανών μεταναστών το 2004 στο αστυνομικό τμήμα Αγ. Παντελεήμονα, στην υπόθεση της απαγωγής και του ξυλοδαρμού των Πακιστανών εργατών το καλοκαίρι του 2005 μετά τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο από μέλη των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών της ΜΙ6 και μελών της ΕΥΠ, στην υπόθεση του ξυλοδαρμού του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη το 2006 από ασφαλίτες –η λεγόμενη υπόθεση «ζαρντινιέρα»–, ο τραυματισμός διαδηλωτών το 2011 σε κινητοποίηση ενάντια στο Α’ Μνημόνιο από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ που έπεφταν με τις μηχανές πάνω τους, ο τραυματισμός του διαδηλωτή Καυκά το Μάη του 2011 σε κινητοποίηση ενάντια στο Α’ Μνημόνιο που χτυπήθηκε με πυροσβεστήρα από αστυνομικό των ΜΑΤ στο κεφάλι. Κανένας από όλους αυτούς τους βασανιστές και τραμπούκους δεν τιμωρήθηκε από την δικαιοσύνη σας αλλά απαλλάχτηκαν.

Είστε θρασύδειλοι να με κατηγορείτε γιατί πυροβόλησα εναντίον ένοπλων αστυνομικών που με καταδίωκαν να με συλλάβουν, ενώ εσείς ως κρατικός μηχανισμός και ως υπερασπιστές ενός εγκληματικού καθεστώτος όπως είναι ο καπιταλισμός, είστε υπεύθυνοι για δολοφονίες δεκάδων πολιτών, είστε υπεύθυνοι για την μαζικότερη και μεγαλύτερη κοινωνική ληστεία που διαπράττεται στα χρόνια των μνημονίων, για την υφαρπαγή περιουσιών προς όφελος των τραπεζών, για τους θανάτους 4000 ανθρώπων που πέθαναν στα χρόνια των μνημονίων.

Για τους ίδιους λόγους είστε θρασύδειλοι να θεωρείτε ως εγκληματικές πράξεις τις απαλλοτριώσεις των ληστρικών τοκογλυφικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, της Εθνικής τράπεζας των Μεθάνων και της τράπεζας Πειραιώς της Κλειτορίας.

Ληστεία διαπράττετε εσείς που υφαρπάζετε τις περιουσίες του λαού, τους μισθούς των εργαζομένων, τις συντάξεις των απομάχων της δουλειάς, όταν κατάσχετε τα σπίτια των φτωχών προς όφελος των τραπεζών, όταν υφαρπάζετε τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων για λογαριασμό των τραπεζών για να τους επενδύσουν στο χρηματιστήριο, όταν στερείτε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια ανθρώπους, όταν παίρνετε την μπουκιά από το στόμα των ανθρώπων, όταν με τις πολιτικές σας αφήνετε τα παιδιά υποσιτισμένα, όταν αφήνετε τους ηλικιωμένους απόμαχους της δουλειάς να πεθαίνουν άρρωστοι αφού πρώτα το σύστημά σας τους έστυψε στην εκμετάλλευση όταν ήταν νέοι.

Αυτά είναι ληστεία και εγκλήματα και αυτά χαρακτηρίζουν εσάς.

Εγώ και ο Επαναστατικός Αγώνας δεν στερήσαμε το ψωμί κανενός, δεν εκμεταλλευτήκαμε τον ιδρώτα κανενός όπως κάνουν τα αφεντικά σας, δεν στερήσαμε το μισθό από κανένα εργαζόμενο ή τη σύνταξη από κανένα συνταξιούχο, δεν κλέψαμε τα σπίτια από κανένα που βγάζει το ψωμί του από τον ιδρώτα του σε αντίθεση με σας που μέσα σε 7 χρόνια, από το 2008 ως σήμερα, το κράτος και η κυβέρνηση που υπηρετείτε έχουν ληστέψει 211,5 δισ. ευρώ από τα λαϊκά εισοδήματα και τα έχετε δώσει στις τράπεζες.

Εγώ απαλλοτρίωσα τους ληστές, αυτούς που ρουφούν το αίμα του λαού, απαλλοτρίωσα τα αφεντικά σας για να χρηματοδοτήσω τον αγώνα ενάντια στο καθεστώς σας και γιατί ήμουν παράνομος και εκτός νόμου και δεν είχα καμία επιλογή επιβίωσης.

Η απαλλοτρίωση των τραπεζών είναι από παλιά μία συνηθισμένη πρακτική και μέθοδος των επαναστατικών κινημάτων και των αντάρτικων οργανώσεων.

Οι αναρχικοί, οι μπολσεβίκοι, οι Ισπανοί αναρχοσυνδικαλιστές της δεκαετίας του 1920, οι αντάρτες του ΔΣΕ στα Καλάβρυτα, Αμαλιάδα, Ν. Ζίχνη Σερρών, οι Ισπανοί αναρχικοί και η οργάνωση Κίνημα για την Απελευθέρωση της Ιβηρικής (MIL) που έκαναν αντάρτικο εναντίον της δικτατορίας του Φράνκο στις δεκαετίες του ’40, ’50 και ’70, οι Τουπαμάρος της Ουρουγουάης, η Φράξια Κόκκινος Στρατός (RAF) και το Κίνημα 2 Ιούνη στη Δ. Γερμανία, οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και η Πρώτη Γραμμή στην Ιταλία, η Άμεση Δράση στη Γαλλία, οι Ένοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις Κολομβίας (FARC), όλες αυτές οι αντάρτικες οργανώσεις προέβαιναν σε απαλλοτριώσεις τραπεζών και απαγωγές πλούσιων καπιταλιστών επιχειρηματιών για να χρηματοδοτήσουν τον αγώνα τους.

Εσείς που έχετε διαπράξει την πιο οργανωμένη και μαζική ληστεία εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, θεωρείτε τις απαλλοτριώσεις τραπεζών ως εγκληματικές πράξεις, αποδεικνύοντας πόσο υποκριτές είστε.

Οι απαλλοτριώσεις τραπεζών όπως και οι δράσεις του αντάρτικου συνολικά είναι πράξεις δίκαιες. Δικαιοσύνη είναι η ανατροπή του καθεστώτος σας η οποία συνίσταται στην συνολική απαλλοτρίωση της καπιταλιστικής και κρατικής ιδιοκτησίας ώστε τα πάντα να ανήκουν σε όλους και όλοι να έχουν πρόσβαση στα βασικά αγαθά.

Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα

Κείμενο του Νίκου Μαζιώτη για την μεθόδευση της αντιτρομοκρατικής και των διωκτικών αρχών να συσχετιστεί η δράση του Επαναστατικού Αγώνα με ληστείες τραπεζών

Στη συνεδρίαση της 16ης Νοεμβρίου της 2ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα που αφορά την επίθεση σε κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδος στις 10/04/2014, τη συμπλοκή στο Μοναστηράκι στις 16/07/2014 και τρεις απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Μέθανα, Κλειτορία και Ακράτα η εισαγγελέας της έδρας εισήγαγε ένα έγγραφο της αντιτρομοκρατικής το οποίο υπογράφει ο διευθυντής υποστράτηγος Αντώνιος Μπάκας και το οποίο υποδεικνύει στην εισαγγελία εφετών Αθηνών τη συσχέτιση και συνένωση ασχέτων μεταξύ τους υποθέσεων, όπως ληστείες τραπεζών που χρονολογούνται από το 2008 ως το 2015 με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα. Το έγγραφο αυτό αποκαλύπτει μια πρωτοφανή μεθόδευση των αστυνομικών και δικαστικών αρχών έτσι ώστε ληστείες τραπεζών να συσχετιστούν με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα και τα πρόσωπα που ήδη κατηγορούνται για αυτές ή ερευνάται εμπλοκή τους, όπως οι Γιώργος Πετρακάκος, Μαρία Θεοφίλου, Θεμιστοκλής Ασημακόπουλος, Σπύρος Χριστοδούλου, Γρηγόρης Τσιρώνης, Παναγιώτης Ασπιώτης και ο Σπύρος Δραβίλας, που αυτοκτόνησε για να μη συλληφθεί, να παρουσιάζονται ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα. Το έγγραφο αυτό υποδεικνύει εντελώς αβάσιμα τη συσχέτιση των υποθέσεων εννέα τουλάχιστον ληστειών τραπεζών, στο Βελεστίνο στις 14/08/2013, στο Παλαιό Φάληρο στις 16/11/2011, στον Ωροπό Αττικής στις 31/01/2014, στο Δώριο Μεσσηνίας στις 21/03/2014, στο Σικούριο Λάρισας στις 05/06/2014, στο Δίστομο Βοιωτίας στις 22/08/2014, στη Φαρκαδόνα Τρικάλων στις 02/04/2015 και στον Αμπελώνα Λάρισας στις 30/04/2015. Επίσης, σύμφωνα με το έγγραφο, εξετάζεται και η συσχέτιση με τις παραπάνω και των υποθέσεων ληστειών τραπεζών στο Γαλατά Πόρου στις 11/08/2011, στις Σπέτσες στις 16/07/2012, στον Μαραθώνα στις 01/07/2014, στη Σαρωνίδα Αττικής στις 08/08/2014, ενώ επίσης γίνεται αναφορά σε ληστείες τραπεζών, στο Χολαργό στις 17/04/2008, στην οποία είχε σκοτωθεί ένας αστυνομικός, στις Σέρρες στις 31/03/2010 και στο Πόρτο Χέλι Αργολίδας στις 23/07/2010.

Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σε αυτό το έγγραφο που να τεκμηριώνει τη συσχέτιση αυτών των υποθέσεων με τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα, όπως επίσης δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να τεκμηριώνει ότι τα πρόσωπα που ήδη κατηγορούνται ή εξετάζεται η εμπλοκή τους σε αυτές ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα. Αυτό που υπάρχει είναι ότι αφού αναφέρεται στις συλλήψεις, πρώτα τη δική μου στις 16/07/2014 στο Μοναστηράκι και στην εμπλοκή μου στις απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Μέθανα και Κλειτορία, στο γεγονός ότι ο Πετρακάκος είναι συγκατηγορούμενός μου, σε Μέθανα από κοινού μ’ εμένα και στην Ακράτα μόνος του με αγνώστους και στις συλλήψεις των υπολοίπων που κατηγορούνται για κάποιες από τις άλλες ληστείες τραπεζών, καταλήγει στην αυθαίρετη εκτίμηση, ότι «τελέστησαν από εμπλεκόμενα σε αυτές πρόσωπα στα πλαίσια της τρομοκρατικής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας». Το μαθηματικό θεώρημα της αντιτρομοκρατικής ισχυρίζεται ότι αφού εγώ και ο Πετρακάκος είμαστε συγκατηγορούμενοι και εφόσον ο Πετρακάκος κατηγορείται από κοινού με κάποια τουλάχιστον από τα άλλα πρόσωπα που αναφέρονται, τότε όλοι συσχετιζόμαστε, όλοι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, με εμένα διευθυντή. Να υπενθυμίσω όμως ότι στις 3 Απριλίου 2013 έχω απαλλαγεί μαζί με τη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα για την κατηγορία της διεύθυνσης στην πρώτη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα. Είναι, επίσης, έωλος ο ισχυρισμός που αναφέρεται στο έγγραφο ότι ο μεγάλος οπλισμός που βρέθηκε κατά τις συλλήψεις των προαναφερθέντων προσώπων σε Μώλο Φθιώτιδας, Βόλο, Μαραθώνα, Αγχίαλο Μαγνησίας, ότι προοριζόταν για τη διάπραξη «τρομοκρατικών ενεργειών». «Η υπηρεσία μας λόγω του μεγάλου αριθμού και της βαρύτητας του κατά τα ανωτέρω αναφερθέντος και κατασχεθέντος συνολικού οπλισμού, ο οποίος αντικειμενικά είναι δυσανάλογος με εκείνον που κατά την κοινή λογική απαιτείται για την διάπραξη μόνον ενόπλων ληστειών εκτιμά α) ότι τα ανωτέρω εμπλεκόμενα σε προαναφερόμενες ποινικές υποθέσεις πρόσωπα είχαν ενταχθεί ως μέλη στην οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας δρώντας από κοινού και εναλλασσόμενα μεταξύ τους… β) ότι ο ανωτέρω βαρύτατος οπλισμός κατείχετο από κοινού από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα… και γ) ότι οι πράξεις ενόπλων ληστειών διαπράχθηκαν με σκοπό την τέλεση τρομοκρατικών πράξεων». Δεν υπάρχει τίποτα μέσα στο έγγραφο που να τεκμηριώνει ότι όλος αυτός ο οπλισμός είναι του Επαναστατικού Αγώνα, ότι τα σπίτια στα οποία βρέθηκαν είναι γιάφκες της οργάνωσης κι ότι εγώ έχω πρόσβαση σ’ αυτόν τον οπλισμό. Όλες αυτές οι αλχημείες επιχειρούν να ξεπεράσουν ακόμα και την προηγούμενη προπαγανδιστική τακτική των προηγούμενων ετών της αντιτρομοκρατικής και του καθεστώτος που διοχέτευε σε παπαγαλάκια δημοσιογράφους και επαγγελματίες ψεύτες, περί συνεργασίας των οργανώσεων αντάρτικου με «ποινικούς», αφού τώρα με αυτή τη μεθόδευση παρουσιάζονται οι «ποινικοί» μαζί με κάποιους αντιεξουσιαστές όχι ως συνεργάτες αλλά ως μέλη. Αυτή η μεθόδευση επιχειρεί να επιβεβαιώσει το θεώρημα ότι «ποινικοί» και μέλη των οργανώσεων αντάρτικου είναι το ίδιο και να απονοηματοδοτήσει τον πολιτικό χαρακτήρα των ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων που είναι πάγιος στόχος του κράτους.

Επειδή, όμως, παρουσιάζομαι και ως συνδετικός κρίκος και ως διευθυντής όλων αυτών των προσώπων θα πρέπει τα σαΐνια της αντιτρομοκρατικής και οι δικαστές που τους υποδεικνύεται να συνενώσουν άσχετες υποθέσεις, να τεκμηριώσουν και να αποδείξουν πότε και πώς αυτά τα άτομα εντάχτηκαν στον Επαναστατικό Αγώνα. Πώς τεκμηριώνεται η σύνδεσή μου, όχι ως άτομο, αλλά με την ιδιότητα του μέλους και διευθυντή του Επαναστατικού Αγώνα με τους Πετρακάκο, Χριστοδούλου, Τσιρώνη, Δραβίλα; Πώς τεκμηριώνεται ακόμη και η απλή γνωριμία μαζί τους; Κάποιοι από αυτούς βρίσκονταν για αρκετά χρόνια στις φυλακές την προηγούμενη δεκαετία όταν είχε ήδη αρχίσει τη δράση του ο Επαναστατικός Αγώνας απ’ το 2003. Ο Πετρακάκος βρισκόταν στη φυλακή από το 2003 ως το 2006, ο Χριστοδούλου απ’ το 1999 ως το 2007, ο Δραβίλας βρισκόταν στη φυλακή το 2005-2006 και από το 2008 ως τα τέλη του 2013, οπότε παραβίασε άδεια. Ο Τσιρώνης βρισκόταν στην παρανομία το 2006 και είχε επικηρυχθεί το 2009 φωτογραφιζόμενος από τότε ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα. Πώς και πότε εντάχθηκαν όλοι αυτοί στην οργάνωση; Να υπενθυμίσω ότι κάποιοι από αυτούς από το 2013 μέχρι σήμερα φωτογραφίζονται με υπόδειξη της αντιτρομοκρατικής στα Μ.Μ.Ε ως εμπλεκόμενοι με τη δράση μιας νεολενινιστικής οργάνωσης που έχει εμφανιστεί τα 2 τελευταία χρόνια. Πώς τώρα ξαφνικά έγιναν μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, που είναι μια ένοπλη αναρχική οργάνωση αντάρτικου; Να υπενθυμίσω, επίσης, και εγώ πριν την επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στις 10/04/2014 στο κτήριο της Τράπεζας της Ελλάδας στο Σύνταγμα φωτογραφιζόμουν από τα Μ.Μ.Ε ως εμπλεκόμενος στην ίδια οργάνωση, ενώ είμαι αναρχικός και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα και αυτό αποδεικνύει τα ψέματα της αντιτρομοκρατικής και των Μ.Μ.Ε. Να επισημάνω ότι ένα από τα πρόσωπα, ο Τσιρώνης, που φέρεται τώρα σύμφωνα με το έγγραφο να είναι μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, φωτογραφιζόταν από το 2006 ως εμπλεκόμενο με τη λεγόμενη «ομάδα των ληστών με τα μαύρα», που σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική, έκανε ληστείες τραπεζών την περίοδο 2002-2006 και συσχετιζόταν με τον Επαναστατικό Αγώνα. Όμως, όπως έχω ήδη αναφέρει σε παλαιότερο κείμενό μου το Σεπτέμβρη του 2014, όσον αφορά τα ψέματα που επανειλημμένα διέδιδαν δημοσιογράφοι κατόπιν υποδείξεων της αντιτρομοκρατικής, παρά το γεγονός ότι έγιναν δίκες για την υπόθεση αυτή, δεν αποδείχθηκε ποτέ ότι υπάρχει σχέση με τον Επαναστατικό Αγώνα. Όμως μετά από χρόνια γίνεται νέα απόπειρα να εμπλέξουν τον Τσιρώνη ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα.

Όσον αφορά τις υποθέσεις των ληστειών τραπεζών που αναφέρονται στο επίμαχο έγγραφο σε καμία δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να με συσχετίζει ως φυσικό αυτουργό και ούτε κατηγορούμαι. Σε πολλές από αυτές όταν διαπράχθηκαν βρίσκομαι στη φυλακή, όπως όσον αφορά αυτή στη Σαρωνίδα Αττικής στις 08/08/2014, στο Δίστομο στις 22/08/2014, στη Φαρκαδόνα Τρικάλων στις 02/04/2015, στον Αμπελώνα Λάρισας στις 30/04/2015. Να υπενθυμίσω ότι όταν έγιναν αυτές οι ληστείες τραπεζών εγώ ήδη είχα συλληφθεί στο Μοναστηράκι στις 16/07/2014. Επίσης βρισκόμουν στη φυλακή και το διάστημα που διαπράχθηκαν οι υπό διερεύνηση ληστείες τραπεζών στο Γαλατά Πόρου στις 11/08/2011 και στο Πόρτο Χέλι Αργολίδας στις 23/07/2010. Όσον αφορά τις υποθέσεις των ληστειών τραπεζών στο Παλαιό Φάληρο στις 16/11/2011 και στο Ηράκλειο Αττικής στις 27/10/2011, εκείνη την περίοδο έχω μόλις αποφυλακιστεί μαζί με τη συντρόφισσα Πόλα Ρούπα μετά τη λήξη του 18μηνου (10/04/2010-11/10/2011) και βρισκόμαστε με περιοριστικούς όρους, όπως πέντε φορές παρουσία το μήνα στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων και υπό παρακολούθηση από την αστυνομία. Προκειμένου να τεκμηριώσουν αυτή τη μεθόδευση οι ίδιες οι διωκτικές αρχές βγάζουν τον εαυτό τους ηλίθιους. Πώς σχετίζονται όλες αυτές οι ληστείες τραπεζών που αναφέρονται στο έγγραφο μ’ εμένα και τον Επαναστατικό Αγώνα; Πώς τεκμηριώνεται η σχέση μου με όλα αυτά τα πρόσωπα στα πλαίσια της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα; Γιατί γίνεται αναφορά στο έγγραφο για μια ληστεία τράπεζας στο Χολαργό το 2008; Για να με καταδικάσουν σε ισόβια παρουσιάζουν την υπόθεση αυτή ότι έγινε στα πλαίσια δράσης του Επαναστατικού Αγώνα; Πώς συνδέεται η υπό διερεύνηση υπόθεση ληστείας τράπεζας στις Σέρρες στις 31/03/2010, δέκα μέρες πριν τη σύλληψή μας στις 10 Απριλίου του 2010 σε περίοδο που όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων βρισκόμασταν υπό παρακολούθηση και υπάρχουν καταγεγραμμένες τηλεφωνικές συνομιλίες που βγήκανε μετά τις συλλήψεις μας στη δημοσιότητα;

Η αντιτρομοκρατική ευελπιστεί ότι όσο πιο τερατώδη είναι τα ψέματα που υποστηρίζει τόσο υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν πιστευτά, πάντα βέβαια με τη βοήθεια των Μ.Μ.Ε, των μεγαλοκαλαναρχών, των μεγαλοεργολάβων, των εφοπλιστών και των βιομηχάνων που πίνουν το αίμα του λαού. Το κλειδί, όμως, για να αποπειραθεί να γίνει αυτή η μεθόδευση είναι το γεγονός ότι είμαι εκ νέου κατηγορούμενος ως «διευθυντής» του Επαναστατικού Αγώνα, όπως και η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα στη δίκη που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη. Δεν είναι τυχαίο ότι παρά το γεγονός ότι το Έ τριμελές εφετείο κακουργημάτων με απόφασή του στις 03/04/2013 με απάλλαξε, όπως και τη συντρόφισσα Ρούπα, από την κατηγορία της «διεύθυνσης», τα τρία τελευταία χρόνια, όμως, και αφού είχαμε περάσει στην παρανομία, τα Μ.Μ.Ε. με υπόδειξη της αντιτρομοκρατικής εξακολουθούν να μας παρουσιάζουν ως «αρχηγούς» του Επαναστατικού Αγώνα κάτι που δείχνει ότι η μεθόδευση δεν είναι πρόσφατη, αλλά άρχισε να συναρμολογείται όταν σπάσαμε τους περιοριστικούς όρους και περάσαμε στην παρανομία απ’ το καλοκαίρι του 2012. Πώς γίνεται, όμως, με απόφαση της ίδιας της κρατικής «δικαιοσύνης» να απαλλάσσομαι από διευθυντής του Επαναστατικού Αγώνα το διάστημα 2003-2010 και να γίνομαι εκ νέου διευθυντής του Επαναστατικού Αγώνα από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι τη σύλληψή μου στις 16/07/2014, όπως υποστηρίζει το κατηγορητήριο με το οποίο δικάζομαι τώρα. Είναι κάτι που με υπόδειξη του εγγράφου, που το υπογράφει ο διευθυντής της ΔΑΕΕΒ Μπάκας, καλούνται οι εφέτες να «αποδείξουν» κάνοντας αλχημείες.

Στη δίκη που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη κατηγορούμαι μαζί με τη συντρόφισσα Ρούπα εκ νέου για «ένταξη» και «συμμετοχή» στον Επαναστατικό Αγώνα και για «διεύθυνση» από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι τις 16/07/2014 που συλλήφθηκα, «αλλά και με άλλα πρόσωπα των οποίων η ταυτότητα δεν έχει καταστεί ακόμα γνωστή». Πολλοί διευθυντές δηλαδή!! Στην αρχή της διαδικασίας έκανα αίτηση στο δικαστήριο να απορριφθούν οι δύο αυτές κατηγορίες, γιατί όσον αφορά την μεν πρώτη της «ένταξης» και «συμμετοχής» δεν γίνεται να καταδικαστώ δύο φορές για το ίδιο πράγμα, αφού έχω ήδη καταδικαστεί το 2013 και όσον αφορά τη δεύτερη της «διεύθυνσης», έχω απαλλαγεί επίσης το 2013. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι όντως, δεν μπορώ να κατηγορηθώ εκ νέου για «ένταξη» και «συμμετοχή», αφού έχω ήδη καταδικαστεί, όμως απέρριψε το αίτημα για τη «διεύθυνση» και αποφάσισε τη διερεύνηση της εν λόγω κατηγορίας στην εξελισσόμενη διαδικασία και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και η εκδίκαση της ληστείας τράπεζας της Ακράτας που γίνεται στην υπό εξέλιξη δίκη και στην οποία δεν κατηγορούμαι καν εγώ αλλά αποκλειστικά και μόνο ο Πετρακάκος, είναι αυθαίρετη γιατί πουθενά δεν συνδέεται ούτε με την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας αποδεικνύοντας έτσι την μεθόδευση να σχετιστεί η δράση του Επαναστατικού Αγώνα με όλες αυτές τις υποθέσεις ληστειών τραπεζών και τα πρόσωπα που ερευνάται η εμπλοκή τους να παρουσιαστούν ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα. Το αίτημα να διαχωριστεί αυτή η υπόθεση σε αυτή την δίκη απορρίφθηκε και αυτό δεν είναι τυχαίο. Το έγγραφο της αντιτρομοκρατικής ήταν μία ευθεία παρέμβαση στην διαδικασία της δίκης που βρίσκεται σε εξέλιξη, έτσι ώστε να καταδικαστώ για τη «διεύθυνση» σε αντίθεση με την απαλλακτική απόφαση του 2013 και να ανοίξει ο δρόμος για τη μεθόδευση, τη συσχέτιση των υποθέσεων των ληστειών τραπεζών και των προσώπων που αναφέρονται στο έγγραφο με την οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Να υπενθυμίσω τον ισχυρισμό στην αγόρευση του εισαγγελέα της πρώτης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα για την πρότασή του για απόρριψη της κατηγορίας της «διεύθυνσης» πράγμα που έγινε δεκτό. «Ισχυρίστηκαν οι τρεις πρώτοι κατηγορούμενοι κι εγώ το δέχτηκα ότι ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μία αναρχική οργάνωση στην οποία δεν χωρούσαν αρχηγοί και διευθυντές, η οποία δεν έχει ιεραρχική δομή και στην οποία οι αποφάσεις επομένως λαμβάνονταν δημοκρατικά, είτε με πλειοψηφία, είτε με παμψηφία».

Αρχηγούς, διευθυντές και προϊσταμένους έχουν αυτοί που μας κατηγορούν, η οικονομική και πολιτική εξουσία, οι καπιταλιστές, οι κυβερνήσεις, το κράτος και οι μαριονέτες τους, οι διωκτικές αρχές, η δικαιοσύνη, η αστυνομία και οι δημοσιογράφοι – αχυράνθρωποι της εξουσίας που έχουν ως εργοδότες την οικονομική αριστοκρατία του τόπου. Όλη αυτή η ενορχηστρωμένη μεθόδευση αποδεικνύει τη λύσσα τους εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα, κάτι που ομολογουμένως μας τιμά. Μας τιμά γι’ αυτό που είμαστε, μία οργάνωση αναρχικών αγωνιστών που στράφηκε εναντίον της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Η λύσσα τους γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, γιατί παρά τα ψέματά τους δεν έχουν καταφέρει να αποσπάσουν την κοινωνική συναίνεση εναντίον μας. Αντίθετα η πλειοψηφία της κοινωνίας θεωρεί τους ίδιους και το σύστημα που υπηρετούν ως υπεύθυνους για τα δεινά των πολιτών που μαστίζονται από την πείνα, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τους μαζικούς θανάτους-δολοφονίες από απελπισία και στερήσεις γιατί αυτοί είναι υπεύθυνοι για τη μαζικότερη κοινωνική ληστεία που υφίστανται ο τόπος, για την πολιτική κοινωνικής γενοκτονίας και εκκαθάρισης τμημάτων του πληθυσμού για να σωθούν τα αφεντικά, οι τράπεζες, οι δανειστές, οι πολυεθνικές, η υπερεθνική οικονομική ελίτ.

Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα