Ένας μαθητής, ένας συγκρατούμενος, ένας φίλος τηρεί τους τύπους και τους κανόνες και ας μην τους συμμερίζεται.

Μα η τυπικότητα στις υποχρεώσεις του δεν επιφέρει την αντίστοιχη τυπική αναγνώριση από την πολιτεία. Ακόμα περιμένει…

Ο μαθητής, ο συγκρατούμενος, ο φίλος μου ο Νίκος που πέτυχε στις πανελλήνιες.

Τι το ήθελες ρε Νίκο; Η παράσταση άρχισε.

Ένας υπουργός ήρθε να σε βραβεύσει και ο πρόεδρος της δημοκρατίας σε προσκάλεσε για να σε τιμήσει. Μια ολόκληρη κοινωνία βρήκε άλλοθι και έκρυψε την δική της ενοχή. Εξύμνησε την επιτυχία σου ως επιτυχία της παιδείας μέσα στο σωφρονιστικό σύστημα. Ένα προσωπείο υψώθηκε. Έπεισε κάποιους ανυποψίαστους.

Μα όταν τα φώτα της δημοσιότητας χαμήλωσαν, όταν η θεατρική πράξη ολοκληρώθηκε, όταν η κοινή γνώμη -για μια ακόμη φορά- αποπλανήθηκε, τότε το προσωπείο έπεσε.

Κράτα γερά φίλε Νίκο για μια ανάσα ελευθερίας.

Συμπαράσταση και Αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα του Νίκου Ρωμανού για τήρηση του πιο ευγενικού θεσμού στην ιστορία της ανθρώπινης ύπαρξης, για το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στην μόρφωση.

Υ.Γ. Κουράγιο Η.Κωστάρη

κρατούμενοι από τις φυλακές Αυλώνας:
Κατσιλάμπρος Γιάννης
Χατζησταύρου Δημήτρης
Γιαννόπουλος Στέφανος
Ποτόσογλου Νίκος
Κολυβέρης Αλέξης