“Τουλάχιστον εμείς παραμένουμε ακόμα απόλυτοι και πεισματάρηδες όπως οι άνθρωποι της πάστας μας. Και όσοι από εμάς με έναν πόνο έκλεισαν τα μάτια τους και ταξίδεψαν μακριά, παραμένουν με το βλέμμα κολλημένο σε εκείνον το βραδινό ουρανό που κοιτάζαμε και εμείς. Και μας βλέπουν να πέφτουμε, αστέρια όμορφα και λαμπερά. Τώρα ήρθε η σειρά μας. Τώρα πέφτουμε χωρίς δισταγμό.”

Μια ανάσα ελευθερίας …

Από την ασφυκτική συνθήκη του εγκλεισμού, ένα βλέμμα πέρα από τα συρματοπλέγματα, ένα πρωινό έξω από τα τσιμεντένια τείχη.

Ο αναρχικός Ν.Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας από 10/11 απαιτώντας να του χορηγηθούν οι εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται, καθώς ο ίδιος πέτυχε την εισαγωγή του στα Τ.Ε.Ι. Αθήνας, ενώ το υπουργείο και το συμβούλιο της φυλακής εκδικητικά αρνούνται να του δώσουν.
Πέρα από κάθε υπεράσπιση της νομιμότητας ο Ν.Ρωμανός χρησιμοποιώντας ένα από τα ελάχιστα μέσα αγώνα που διαθέτει σε συνθήκες αιχμαλωσίας, βάζει το σώμα του οδόφραγμα για μια ανάσα ελευθερίας. Ο αγώνας του συντρόφου είναι αγώνας όλων μας, γι’αυτό κι εμείς σε ένδειξη αλληλεγγύης επιτεθήκαμε σ

ΑΤΜ της Εθνικής τράπεζας στα Πατησιά
ΑΤΜ στα Εξάρχεια
ΑΤΜ στη Γλυφάδα
ΑΤΜ της Πειραιώς στο Μαρούσι
ΑΤΜ της Εurobank στο Χαλάνδρι
ΑΤΜ στην Κυψέλη
Όχημα εταιρίας σεκιούριτι στην Αργυρούπολη
αυτοκίνητο της πρεσβείας της Αργεντινής στο Παπάγου
δυο αυτοκίνητα της Νομαρχίας Αθηνών στο Αιγάλεω