Το απόγεμα του Σαββάτου 10/1 πραγματοποιήθηκε στο Δημόσιο Σήμα του Κεραμεικού μικροφωνική συγκέντρωση ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας. Στη δράση, που κράτησε περίπου 4 ώρες, συμμετείχαν μερικές δεκάδες συντρόφων, πετάχτηκαν τρικάκια στους γύρω δρόμους, φτιάχτηκαν και κρεμάστηκαν πανό, διαβάστηκαν κείμενα έγκλειστων αναρχικών και αγωνιζόμενων κρατουμένων και μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
Ενάντια στην κοινωνία του εγκλεισμού
Στις 30 Δεκέμβρη 2014 η ελληνική δημοκρατία εγκαινίασε τις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Δομοκού, μετάγοντας εκεί από τις φυλακές Διαβατών τον αναρχικό Νίκο Μαζιώτη, αιχμάλωτο μέλος του Επαναστατικού Αγώνα.
Το βράδυ της 31ης Δεκέμβρη η αστυνομία χτύπησε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τις αντρικές φυλακές Κορυδαλλού, με στόχο να διαλύσει το ταχύτερο δυνατό τον κόσμο που είχε μαζευτεί για να αλλάξει τον χρόνο μαζί με όσους κι όσες βρίσκονται έγκλειστοι και έγκλειστες στα κάτεργα του ελληνικού κράτους.
Στις 2 Γενάρη 2015 ο Δημήτρης Κουφοντίνας (17 Νοέμβρη) και ο αναρχικός Κώστας Γουρνάς (Επαναστατικός Αγώνας), καταδικασμένοι ως μέλη ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων, μετήχθησαν επίσης στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Δομοκού από τα υπόγεια κελιά των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού. Το ίδιο πρωί μεταφέρθηκαν από τις αντρικές φυλακές Κορυδαλλού στη φυλακή τύπου Γ του Δομοκού κι οι αναρχικοί κρατούμενοι Γιάννης Ναξάκης και Γρηγόρης Σαραφούδης, καταδικασμένοι για ένοπλη ληστεία στον Πυργετό Λάρισας, όπως και για –υποτιθέμενη– συμμετοχή σε ένοπλη επαναστατική οργάνωση (Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς).
Στις 3 Γενάρη 2015 άνδρες των ΕΚΑΜ και της κρατικής ασφάλειας μπούκαραν στην Α πτέρυγα των αντρικών φυλακών Κορυδαλλού ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν οι μεταγωγές των αναρχικών Χρήστου Τσάκαλου, Γεράσιμου Τσάκαλου (μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς), Σπύρου Μάνδυλα και Αντρέα Τσαβδαρίδη στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού. Στο μεταξύ οι μεταγωγές κρατουμένων στο Δομοκό συνεχίζονται.
Νέο έτος, και μαζί μ’ αυτό και νέα κατασταλτικά ήθη. Η εξουσία αντεπιτίθεται, φοράει τα καλά της για τις εκλογές, ενώ ταυτόχρονα βεβαιώνει πως όσοι τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι και να αντισταθούν ενεργά στην κατρακύλα των καιρών μας θα πρέπει να απομονωθούν εσαεί στα μπουντρούμια τύπου Γ του Δομοκού, σε μια φυλακή μέσα στη φυλακή.
Στόχος κάθε νόμου της εξουσίας είναι η προάσπιση των συμφερόντων της και στόχος κάθε φυλακής είναι η παραδειγματική τιμωρία όσων τους αψηφούν. Η νομοθέτηση ωστόσο των φυλακών υψίστης ασφαλείας αποτελεί συγκεκριμένη απάντηση των μηχανισμών του κράτους και του Κεφαλαίου απέναντι σε όσους επέλεξαν συνειδητά να σταθούν εναντίον τους με κάθε μέσο, προπαγανδίζοντας εμπράκτως πως ο εχθρός ούτε ανίκητος είναι, ούτε έχει το μονοπώλιο της βίας.
Οι φυλακές τύπου Γ είναι ταυτόχρονα μέτρο εκδίκησης και πρόληψης με το οποίο η εξουσία επιδιώκει από τη μία να τσακίσει τους επαναστάτες και ανυπότακτους κρατουμένους κι απ’ την άλλη να εκφοβίσει όσους κι όσες θελήσουν να ακολουθήσουν αντίστοιχες ατραπούς ελευθερίας. Οι φυλακές τύπου Γ είναι το έκτρωμα που παράγει μια κοινωνία μαθημένη στην υποταγή και στη ρουφιανιά, είναι η πιο πρόσφατη θεσμική επικύρωση των αντεξεγερτικών μέτρων με τα οποία θωρακίζεται εδώ και χρόνια το πολιτικό, οικονομικό και μιντιακό σύμπλεγμα εξουσιών.
Στον μαινόμενο κοινωνικό πόλεμο που βιώνει ο καθένας και η καθεμιά μας, από τις πιο μικρές χειρονομίες ατομικής ανταρσίας μέχρι τις συλλογικές στιγμές εξέγερσης, η καταστολή είναι η διαρκής απειλή που θέτει η εξουσία προκειμένου να μας αποθαρρύνει να πάρουμε το δρόμο της σύγκρουσης. Από το χτύπημα των μερικών αγώνων ως την εξόντωση των ανταρτών πόλης, το ζήτημα για τους κρατούντες είναι πως θα κάμψουν τις όποιες αντιστάσεις γεννούνται ενάντια στα πάντοτε ολοκληρωτικά σχέδιά τους.
Κι όταν μας πλασάρουνε το παραμύθι της εκλογικής αλλαγής, στόχος είναι η αφομοίωση των εξεγερμένων και ο ευνουχισμός κάθε λόγου και πράξης που γίνεται επικίνδυνος για την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Μπορεί να ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά αυτή που εισήγαγε τις φυλακές υψίστης ασφαλείας, εντούτοις ο θεσμός της φυλακής είναι σύμφυτος του δημοκρατικού καθεστώτος. Δημοκρατία χωρίς εγκλεισμό δεν νοείται. Γι’ αυτό εχθρός μας δεν είναι μονάχα ο ακροδεξιός συρφετός, αλλά και οι γυμνοσάλιαγκες της αριστεράς και της προόδου, που πάνω στις πλάτες των εκμεταλλευόμενων επιχειρούν να στήσουν το προεκλογικό πανηγύρι τους. Κάψε με με λάδι, άλειψέ με μέλι· αυτή είναι η συμπληρωματική αρχή του κοινοβουλευτισμού και κανείς δεν δικαιούται πια να παριστάνει τον αθώο που τάχα δεν ήξερε ή δεν άκουσε.
Απέναντι στην όξυνση της κρατικής καταστολής προτάσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αναρχικούς και στους αγωνιζόμενους κρατουμένους. Απέναντι στο παραμύθι των εκλογών προτάσσουμε την γενικευμένη εξέγερση ενάντια σε κράτος και Κεφάλαιο. Απέναντι στην παραίτηση και στην ηττοπάθεια προτάσσουμε τον πολύμορφο αναρχικό αγώνα, με την πένα, με την τέχνη, με το τουφέκι.
Δεν ξεχνάμε όσους πέσανε μαχόμενοι, δεν ξεχνάμε όσους πιάστηκαν αιχμάλωτοι, δεν ξεχνάμε όσους βγήκαν στην παρανομία.
Αναρχικοί / αναρχικές
Για επικοινωνία: kolitiria @ riseup.net
