Στέκομαι εδώ μπροστά σας ως αναρχικός αιχμάλωτος και δηλωμένος εχθρός του καθεστώτος που υπηρετείτε, της αστικής δημοκρατίας και του καπιταλισμού. Σας δηλώνω εξαρχής πως δεν προτίθεμαι να παζαρέψω στο ελάχιστο τις αξίες και τις πολιτικές μου θέσεις. Δε μετανιώνω για την έως τώρα διαδρομή μου στον αναρχικό αγώνα, δε μετανιώνω που στηρίζω και στηρίζομαι από υπέροχους συντρόφους σε αυτή τη διαδρομή, δε μετανιώνω για τις επιλογές που με έφεραν στη φυλακή και θα στηρίξω μέχρι τέλους όλες τις μορφές που συνθέτουν το μωσαϊκό της αναρχικής δράσης.

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω πως ο λόγος που βρίσκομαι εδώ απέναντί σας, κάτι που θα κάνω καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης αντικρούοντας το κακοστημένο και φουσκωμένο κατηγορητήριο της αντιτρομοκρατικής, προκύπτει από ένα συγκεκριμένο πολιτικό σκεπτικό. Παρότι σαν αναρχικός εχθρεύομαι το νομικό σύστημα στο σύνολό του – είτε μιλάμε για το σκληρό κατασταλτικό, είτε για το προοδευτικό “μοντέλο” – καθώς θεωρώ τους νόμους εύπλαστα εργαλεία τα οποία τα σύγχρονα κράτη χρησιμοποιούν για τη διατήρηση των πολυπόθητων ισορροπιών, εντούτοις θεωρώ σημαντικό σαν αναρχικοί να προσπαθούμε να βάζουμε τα δικά μας αναχώματα στην καταστολή, παρά να τη δεχόμαστε οσιομαρτυρικά. Επομένως το πρωτεύον δεν είναι η προσωπική νομική μου ελάφρυνση αλλά η δημιουργία παρακαταθηκών που βάζουν ένα φρένο στις όλο και εντεινόμενες διώξεις στον κόσμο του Αγώνα.

Το συγκεκριμένο δικαστήριο εντάσσεται στο σχέδιο της αντιτρομοκρατικής και των ειδικών εφετών ανακριτών να τεμαχίσουν την ίδια υπόθεση σε πολλά κομμάτια με σκοπό αφενός τη μη αποφυλάκιση μετά τη παρέλευση του 18μήνου που συνέβη στο σύντροφο Ανδρέα Μπουρζούκο και αφετέρου την εξασφάλιση μεγαλύτερων ποινών καθώς με τις ίδιες κατηγορίες δικαζόμαστε σε 2-3 διαφορετικά δικαστήρια. Εγώ συγκεκριμένα δικάζομαι στα πλαίσια του 187Α, για ένταξη και συμμετοχή στη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς, πέρα από αυτό το δικαστήριο σε ένα ακόμα, παρόλο που για τη συγκεκριμένη κατηγορία έχω αθωωθεί από το δικαστήριο του Βελβεντού. Πέρα από αυτό το κράτος χρησιμοποιεί τη Συνομωσία στην περίπτωσή μας για να εγκλωβίσει τις αυτόνομες αγωνιστικές διαδρομές μας στα πλαίσια της συγκεκριμένης οργάνωσης, στην οποία έχω ξεκαθαρίσει από την αρχή της σύλληψής μου ότι δεν υπήρξα ποτέ μέλος.

Συγκεκριμένα για τις κατηγορίες τώρα δηλώνω πως αρνούμαι το σύνολο του κατηγορητηρίου. Από την ανάγνωση του φαίνεται πως η εμπλοκή μου στηρίζεται αποκλειστικά στην ύπαρξη μίγματος dna σε αδιάφορα αντικείμενα (όπως ξυραφάκι και πουκάμισο) στα σπίτια στο Χαλάνδρι και τα Τουρκοβούνια. Το dna τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε βασικό κατασταλτικό εργαλείο του κράτους απέναντι στον επαναστατικό χώρο και άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια. Ο εύκολος τρόπος μεταφοράς του και η χωρίς κανένα περιορισμό χρησιμοποίησή του ως αποδεικτικό στοιχείο δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για την αστυνομία ώστε να εξελίξει τη καταστολή της απέναντι στον εσωτερικό εχθρό. Η αθρόα (συνήθως με τη βία) λήψη γενετικού υλικού από αναρχικούς που συλλαμβάνονται για διάφορες δράσεις (από αντάρτικο πόλης μέχρι συμμετοχή σε πορείες) και από άλλα αγωνιζόμενα κομμάτια όπως οι κάτοικοι στις Σκουριές Χαλκιδικής, έχουν δημιουργήσει μια τεράστια τράπεζα dna με σκοπό το φακέλωμα του συνόλου των αγωνιζόμενων ενάντια στο καθεστώς.

Καθοριστικής σημασίας είναι η συμβολή της δικαστικής εξουσίας σε αυτό το τερατούργημα. Όχι μόνο με την έλλειψη έστω και υποτυπώδους νομοθετικού πλαισίου κάτι που δίνει τη δυνατότητα στην αστυνομία να αυθαιρετεί, αλλά και με εισαγγελική γνωμοδότηση δίνεται η δυνατότητα να λαμβάνεται ακόμα και δια της βίας γενετικό υλικό όταν συντρέχουν λόγοι επικινδυνότητας. Σε αυτό φυσικά έρχονται να προστεθούν οι πρόσφατες καταδίκες αναρχικών συντρόφων με μοναδικό ενοχοποιητικό στοιχείο το dna.

Σε συνάρτηση με τα παραπάνω στο συγκεκριμένο δικαστήριο έχουμε μια ακόμη πρωτοτυπία του αστυνομικού μηχανισμού. Κατηγορούμαι (όπως και οι υπόλοιποι σύντροφοι) για 4 εμπρηστικές επιθέσεις μόνο και μόνο επειδή βρέθηκε dna μου σε ένα ξυραφάκι στο σπίτι της Ελ Αλαμέιν, στο οποίο υπήρχε στικάκι με τις αναλήψεις ευθύνης για τις συγκεκριμένες ενέργειες. Αυτό το γελοίο και συνάμα εξωφρενικό γεγονός από μόνο του σε συνδυασμό με τη παντελή έλλειψη στοιχείων καθώς δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη ότι έχω βρεθεί στο χώρο των εμπρησμών ή ότι έχω προμηθευτεί και κατασκευάσει κάποιον εμπρηστικό μηχανισμό, καταδεικνύει την ευκολία με την οποία η αντιτρομοκρατική στήνει τις δικογραφίες εναντίον αναρχικών.

Παράλληλα στο κατηγορητήριο υπάρχουν ένα σωρό κατηγορίες που επισύρουν αρκετά βαριές ποινές, ιδίως η διακεκριμένη κατοχή όπλων και εκρηκτικών, χωρίς να έχει βρεθεί τίποτε στα σπίτια που αναφέρονται στο βούλευμα. Ούτε μισό όπλο, ούτε μισό γραμμάριο εκρηκτικών.

Είναι φανερό λοιπόν πως σε αυτή την αίθουσα υπάρχουν 2 διαφορετικά και αντίπαλα “στρατόπεδα”. Από τη μια είστε εσείς και το δολοφονικό σύστημα που υπηρετείτε πιστά. Ανέκαθεν η δικαστική εξουσία ως προστάτης της εκτελεστικής επιτελούσε κομβικό ρόλο για την ομαλή λειτουργία της καπιταλιστικής μηχανής. Το ρόλο της διαχείρισης του πλεονάζοντος πληθυσμού και της καταστολή των επαναστατικών κινημάτων. Εσείς και η κάστα σας εφαρμόζεται όλα τα δικαστικά πραξικοπήματα στους επαναστάτες. Πολλαπλές υποδικίες, πολύχρονες καταδίκες χωρίς στοιχεία, θέσπιση σκληρού κατασταλτικού πλαισίου για τους πολιτικούς κρατούμενους. Ακόμα και ο χώρος που διεξάγεται το δικαστήριο, δηλαδή οι φυλακές Κορυδαλλού, εντάσσεται στο ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που το σύστημα προορίζει για τους πολιτικούς εχθρούς του. Παράλληλα με αυτό φυλακίζοντας τους παραβατικούς και το πλεονάζον εργατικό δυναμικό συμβάλλεται στη διατήρηση της δολοφονικής μα τόσο απαραίτητης κοινωνικής ειρήνης.

Με αυτό το τρόπο οι φτωχοί που περισσεύουν από τα αφεντικά και στρέφονται στο έγκλημα φυλακίζονται, όχι για να σωφρονιστούν όπως υποκριτικά ισχυρίζεστε, αλλά για να μάθουν να πειθαρχούν στον ανώτερο ιεραρχικά και να διαμεσολαβούνται σε κάθε επίπεδο οι σχέσεις τους από την εξουσία. Ακριβώς γι αυτό είστε οι πιστότεροι υπηρέτες του κεφαλαίου, γιατί στις φυλακές σας οι επιταγές του γίνονται πράξη σχεδόν σε απόλυτο βαθμό.

Βγαίνοντας κάθε πρωί από το κελί μου αντικρίζω τους ανθρώπους που αναγκάζετε να περνούν ένα μικρό ή μεγάλο μέρος της ζωής τους θαμμένοι ζωντανοί από τόνους τσιμέντου και κάγκελων. Στη πλειοψηφία τους είναι ο πληθυσμός που σχηματικά περιέγραψα παραπάνω. Άνθρωποι ξεχασμένοι από όλους, τοξικοεξαρτημένοι, καταδικασμένοι να βιώνουν τη καπιταλιστική βαρβαρότητα στο πετσί τους. Σκεφτήκατε καθόλου πόσο άρρωστο και αλαζονικό είναι το “λειτούργημα” σας; Σκεφτήκατε πόσο άθλιο είναι να είστε ένα από τα βασικά γρανάζια στο υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα, να αποφασίζετε δηλαδή σύμφωνα με τους νόμους του ποιούς ανθρώπους και με τι στοιχεία θα εξορίσετε στα μπουντρούμια της δημοκρατίας; Για όλα αυτά λοιπόν άξιος ο μισθός σας κύριοι δικαστές, μόνο που αν κοιτάξετε καλά τα χρήματα που λαμβάνετε θα προσέξετε τις κόκκινες κηλίδες πάνω τους. Είναι το αίμα όλων αυτών που κάποια στιγμή τους στερήσατε τον ουρανό χωρίς συρματοπλέγματα, τη θάλασσα, το δάσος, τους ανθρώπους που αγαπούν.

Από την άλλη εντάσσω τον εαυτό μου στον κόσμο της αναρχίας και του ευρύτερου επαναστατικού αγώνα. Σε αυτή τη μειοψηφία προς το παρόν που βαδίζει κόντρα στη σύγχρονη κοινωνία της εξατομίκευσης, του ωχαδελφισμού και της παραίτησης. Σε όσους δεν τρέφονται με αριστερές ψευδαισθήσεις, αλλά με πείσμα αγωνίζονται ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Σε όσους πιστεύουν στη δύναμη του ανθρώπου να οργανώσει τη ζωή του χωρίς εξουσία, διαμεσολάβιση, αστυνομία, φυλακές, δικαστήρια. Σε όσους καταργούν στη πράξη την αστική νομιμότητα και ρισκάρουν κρατώντας πάντα επίκαιρο το στοίχημα της επαναστατικής προοπτικής. Σε όσους συμβάλλουν με τις δυνάμεις τους στον Αγώνα για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση.

ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ

Χαρίσης Φοίβος
05/02/2015