«Αν μάθεις πως αυτοκτόνησα να ξέρεις πως σίγουρα ήταν φόνος»
Ουλρίκε Μάινχοφ
Στην Κύπρο υπάρχει μόνο μια φυλακή (Κεντρικές Φυλακές στη Λευκωσία) εκτός από μερικά κρατητήρια σε αστυνομικούς σταθμούς και κέντρα κράτησης μεταναστών. Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα υπερπληθυσμού (οι προδιαγραφές είναι για 350 άτομα, αλλά στα κτήρια τσουβαλιάζονται 700 κρατούμενοι) και συνεπώς προκύπτουν επιπρόσθετα προβλήματα συνωστισμού, εντάσεων κλπ. Οι φυλακές διέπονται από αποικιοκρατικής προέλευσης νόμους/κανονισμούς. Για παράδειγμα η απεργία πείνας θεωρείται πειθαρχικό αδίκημα και τιμωρείται και η διεύθυνση μπορεί να επιβάλει υποχρεωτική σίτιση που είναι βασανιστήριο. Γενικά η διεύθυνση έχει μεγάλες εξουσίες και μπορεί να κάνει ότι θέλει σαν κράτος εν κράτει. Να σημειώσουμε πως στην Κύπρο συγκριτικά με την Ελλάδα πέφτουν σχετικά μεγάλες ποινές για μικροαδικήματα (πχ κλοπές των 150 ευρώ, μικροοφειλές, χρήση/πώληση ουσιών), οι εφέσεις σπάνια ρίχνουν την ποινή και ο ανασταλτικός χαρακτήρας των ποινών είναι πιο ασυνήθιστος. Ακόμα δεν υπάρχει διαχωρισμός των ενηλίκων-ανηλίκων κρατουμένων.
Να πούμε και λίγα για τη σύσταση του πληθυσμού των κρατουμένων. Η πιο μεγάλη ομάδα (σχεδόν οι μισοί) είναι μετανάστες. Αυτοί χωρίζονται σε κοινοτικούς από ανατολική Ευρώπη/Βαλκάνια οι οποίοι είναι κυρίως για μικροπαραβάσεις ενώ λίγοι από αυτούς είναι δικτυωμένοι με μαφιόζικες συμμορίες. Οι υπόλοιποι μετανάστες είναι κυρίως για παράνομη είσοδο/παραμονή στη χώρα. Υπάρχει έντονος ρατσισμός και μεταξύ κρατουμένων και από τους ανθρωποφύλακες. Υπάρχουν λίγες δεκάδες άτομα που είναι ηγετικά στελέχη και μέλη συμμοριών/μαφίας ειδικά μέσα στους βαρυποινίτες. Οι υπόλοιποι ντόπιοι είναι μέσα για μικροκλοπές, αστικά χρέη και χρήση/πώληση ουσιών. Υπάρχει και γυναικεία πτέρυγα με περίπου 50 κρατούμενες.
Ο διευθυντής των Κεντρικών Φυλακών βρίσκεται σε διαθεσιμότητα και έχει υπόθεση που ακόμα εκδικάζεται για υπόθεση μαφιόζου βαρυποινίτη ο οποίος μπαινόβγαινε στις φυλακές. Ο βαρυποινίτης αυτός φέρεται να συνεργαζόταν (δίνοντας πληροφορίες) και με τον υποδιοικητή της Δίωξης Ναρκωτικών. Έτσι από το 2009 αναπληρωτής διευθυντής φυλακών μπήκε ο μπάτσος Γ.Τρυφωνίδης – παράνομα διότι είναι αξιωματικός της αστυνομίας. Ενώ και πριν υπήρχε πρόβλημα, η κατάσταση χειροτέρεψε υπό τον Γ.Τρυφωνίδη: εφάρμοσε σκληρή πολιτική προς κρατουμένους με μείωση των δικαιωμάτων τους (μείωση φαγητού, περιορισμός τηλεφώνων, επισκέψεων και επικοινωνίας με την οικογένεια, μείωση καθημερινού επιδόματος από 4 ευρώ σε 2.70, υποχρεωτικό κούρεμα στους κρατουμένους, αυθαίρετη αλλαγή νόμων, πχ από το 1/3 πήγε στα 2/3 έκτισης ποινής για να μεταφερθείς στις Ανοικτές φυλακές, απομόνωση, πειθαρχεία, ενώ τουρκοκύπριοι και μετανάστες κρατούμενοι αποκλείονται από άδειες για έξοδο ανοικτής φυλακής, ενώ εμποδίζονται οι επισκέψεις από συγγενικά τους πρόσωπα).
Αυτά οδήγησαν σε εξέγερση κρατουμένων πέρσι (με αποχή από συσσίτιο, άρνηση να μπουν στα κελιά και κάψιμο στρωμάτων). Μετά την τελευταία σειρά αυτοκτονιών και βιασμών ξέσπασε νέα εξέγερση κρατουμένων στις 12/01/2014. Κλήθηκε η ΜΜΑΔ (Μηχανοκίνητη Μονάδα Άμεσης Δράσης) με τον ΕΑΟ (Ειδικό Αντιτρομοκρατικό Ουλαμό) για να καταστείλει την εξέγερση. Ο ανθρωποφύλακας Τρυφωνίδης αντικαταστήθηκε από το πόστο του και αποφασίστηκε να παραμείνει στις φυλακές σε μόνιμη βάση ο ΕΑΟ (αντιτρομοκρατική) για την διατήρηση της «ασφάλειας».
Μετά από τον ντόρο που δημιουργήθηκε και την δημόσια τοποθέτηση πρώην κρατουμένων βγήκαν στη φόρα κάποια στοιχεία. Τα τελευταία χρόνια έγιναν εκατοντάδες απόπειρες αυτοκτονίας και αυτές είναι μόνο όσες καταγράφηκαν. Μάλιστα τους τελευταίους 7 μήνες πριν την εξέγερση είχε 5 αυτοκτονίες. Όσο αφορά τους βιασμούς υπάρχουν ενδείξεις κατ’ επανάληψη οργανωμένων μεταφορών νεαρών κρατουμένων σε συνεργασία με δεσμοφύλακες στην πτέρυγα βαρυποινιτών για να τους βιάσουν. Στις Κεντρικές Φυλακές υπάρχουν φράξιες μαφιόζων. Δεσμοφύλακες και αστυνομικοί τους βοηθούν να έχουν ευνοϊκή μεταχείριση και να μπορούν να συνεχίζουν/διευθύνουν τις εκτός φυλακής δραστηριότητες τους. Σε αντάλλαγμα οι μαφιόζοι τους λαδώνουν ή/και τους δίνουν πληροφορίες (ρουφιανέματα). Επίσης οι δεσμοφύλακες περνούν στις φυλακές κινητά τηλέφωνα, ναρκωτικά και αναβολικά.
Στην Κυπριακή κοινωνία, το γενικό κλίμα παθογένειας είναι αρνητικό για τους κρατούμενους, παρ’ όλες τις καταδίκες και το αρχικό δήθεν σοκάρισμα της κοινής γνώμης, συνεχίζουν την κανονικότητα βουτηγμένοι στην υποκρισία και την αθλιότητα τους, αποτέλεσμα μιας αποχαύνωσης που επικρατεί σε μια ευρύτερη κοινωνία φυλακή. Ένα άλλο κομμάτι της κυπριακής κοινωνίας στηρίζει την καταστολή των μπάτσων στους κρατούμενους, αλλά και την γενικότερη καταστολή, κάθε αντίσταση προς το υπάρχον, αφού τον μέσο κύπριο τον νοιάζει η ανάπτυξη, το κέρδος και ο καταναλωτισμός.
ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗΤΕΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΑΧΤΗ
Αναρχικοί/ές Λευκωσία