Υπάρχουν κάτι τύποι (κι είναι κι 60 χρονών τρομάρα τους), φτασμένοι στη ”ζωή” τους, με καριέρα, κονέ και φράγκα, αραγμένοι στους θρόνους που οι ίδιοι έχουν χτίσει για την πάρτη τους, που δίνουν και παίρνουν διαταγές, που ορίζουν τις ζωές και τις επιθυμίες των ”υπηκόων” τους, που αποφασίζουν και διατάζουν κρυμμένοι πίσω από θεσμικούς ρόλους, εξουσιαστικά νταραβέρια κι ενίοτε πίσω από τις ασπίδες των μπάτσων-παρέα με άλλους γαλονάδες μπάτσους κι υπουργούς να εκπονούν επιτελικά σχέδια εκκαθαρίσεων.

Ε τέτοιοι τύποι μπορούν να είναι και τόσο αφελείς…?

Δεν ξέρουμε αν οι νυχτερινές βόλτες του Κωνσταντίνου Γάτσιου -εν ενεργεία πρύτανη της ΑΣΟΕΕ (ΟΠΑ)- οφείλονται στην αφέλεια του ή στις βρωμοδουλειές που συνηθίζει να σκαρώνει, αυτή του όμως η βραδυνή περιπλάνηση στους δρόμους του Παγκρατίου είχε κάτι ιδιαίτερο. Χωρίς τις πλάτες και τις καβάτζες του, μόνος απέναντι στις συνέπειες των επιλογών του. Κι εκεί αυτός ο τύπος, ο επίσημος συνομιλητής του Δένδια και του Μηταράκη, έσπασε. Δεν απειλείσαι με μηνύσεις (όπως συνηθίζει να απειλεί τους φοιτητές του), ούτε αντιμίλησε. Έφαγε δυο καλές ροχάλες μέσα στη μούρη, δυο-τρεις κλωτσιές για να θυμάται και να μην ξεχάσει και την υπενθύμιση ότι εμείς ούτε ξεχνάμε ούτε συγχωρούμε κανένα καθίκι σαν του λόγου του, που τόλμησε να απλώσει χέρι πάνω σε μετανάστες κι αγωνιστές, να συνδράμει το κατασταλτικό έργο και να θέσει εαυτόν στο στρατόπεδο της εξουσίας.

Για κάθε μετανάστη που δέχθηκε τις περιποιήσεις των μπάτσων εξαιτίας σου

Για κάθε αγωνιστή που εξέθεσες, σπίλωσες και ειρωνεύτηκες

Για τους χώρους αγώνα που άφησες στα χέρια μπάτσων, εισαγγελέων κι επιχειρηματιών

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΛΟΞΕΝΟΙ ΚΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

εις το επανιδείν κουφάλα

ΥΓ. Οι κλάψες σου, τα παρακάλια, ο φόβος σου, τα φωνήεντα της αλφαβήτου που μας αράδιαζες, ας συντροφεύουν τις σκέψεις όσων βρέθηκαν στο δρόμο σου κι όσων θα βρεθούν στη συνέχεια.