Την Πέμπτη 22/5 το βράδυ, δέχτηκε εισβολή και στη συνέχεια εμπρησμό ο κατειλημμένος χώρος που στεγαζόταν η συνέλευση των αντιεξουσιαστριών-αντιεξουσιαστών Κατερίνης. Πρόκειται για ένα μη δημοσιοποιημένο χώρο, που είχε διαμορφωθεί κατάλληλα (μερεμέτια σε σκεπή και τοίχους, βάψιμο, καθάρισμα, εγκατάσταση επίπλων και έντυπου υλικού) στον οποίο πραγματοποιούσαμε τις συνελεύσεις μας. Το δωμάτιο αυτό βρισκόταν σε ένα μεγάλο εγκαταλελειμμένο κτίριο, λίγο έξω από την Κατερίνη, που αποτελεί εδώ και χρόνια χώρο συνάντησης και πειραματισμού νεαρών ατόμων (σκεϊτάδες, γκραφιτάδες κλπ) καθώς διαθέτει ενιαίους ανοιχτούς χώρους. Η δική μας παρουσία εκεί μετρούσε κάποιους μήνες και περιοριζόταν στη μεταξύ μας συνάντηση και οργάνωση των παρεμβάσεων μας στην πόλη. Λόγω της κακής κτιριακής κατάστασης, αλλά και της απόστασης που είχε ο χώρος αυτός από το κέντρο της πόλης, δε φιλοδοξούσε να αποτελέσει κάποιου είδους ανοιχτό κοινωνικό χώρο ή στέκι, οπότε η ύπαρξή του ήταν μη κοινοποιημένη.
Την Πέμπτη το βράδυ λοιπόν, σπάστηκε η αυτοσχέδια πόρτα, σχεδιάστηκε μια σβάστικα για υπογραφή στον τοίχο και μπήκε φωτιά, με αποτέλεσμα να καεί ολοσχερώς το συγκεκριμένο δωμάτιο και να χρειαστεί η επέμβαση της πυροσβεστικής, ώστε να μην επεκταθεί η φωτιά και στο υπόλοιπο κτίριο. Είναι ξεκάθαρο πως η επίθεση έγινε από χρυσαυγίτες και ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη, καθώς η πολιτική μας παρέμβαση στη συντηρητική πόλη της Κατερίνης ήταν έντονη τον τελευταίο καιρό. Προφανώς οι συχνές αφισοκολλήσεις και τα μοιράσματα κειμένων αντιφασιστικού, αντιεκλογικού αλλά και γενικότερα αντιεξουσιαστικού χαρακτήρα ενόχλησαν τους νεοναζί.
Δε μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν… τόσο οι ίδιοι, όσο και τα κομμάτια της τοπικής κοινωνίας που είτε στηρίζοντας, είτε αδιαφορώντας έχουν επιτρέψει την εγκατάσταση των γραφείων της χρυσής αυγής σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης, την εισχώρηση της φασιστικής ιδεολογίας τους στα σχολεία και την ύπαρξη του προεκλογικού τους πάγκου στον κεντρικό πεζόδρομο ανάμεσα σε αυτούς των υπολοίπων κομμάτων, δεξιών και αριστερών. Πάνω σε αυτήν την απάθεια μιας γηρασμένης πόλης (πρακτικά, λόγω της μη ύπαρξης πανεπιστημίου ή οποιουδήποτε άλλου κινήτρου για να μείνουν οι νέοι εδώ και ηθικά, λόγω του συντηρητισμού που κυριαρχεί) πατάνε οι φασίστες και διαχέουν το ναζιστικό τους μίσος.
Και για να επιστρέψουμε στο προχθεσινό συμβάν, έχουμε να πούμε πως από επιχειρησιακής άποψης ήταν μια εύκολη, θρασύδειλη επίθεση. Όπως εξηγήσαμε και παραπάνω, δεν είναι και πολύ δύσκολο να βάλεις φωτιά σε ένα κτίριο στη μέση του πουθενά, που έτσι κι αλλιώς κατά το παρελθόν έχει υποστεί καταστροφές, ακόμα και στα πλαίσια του «ξεκαυλώματος» από οπαδούς, ακόμα και για πλάκα!
Προφανώς το συγκεκριμένο γεγονός δε μας εμποδίζει να συνεχίσουμε την πολιτική μας δράση. Το έχουν πει εξάλλου και άλλοι πριν από εμάς: οι συλλογικές μας διαδικασίες δεν είναι οι τοίχοι και τα ντουβάρια μας. Παίρνουμε απλώς αφορμή από αυτό το συμβάν για να κάνουμε μια πρώτη ενημέρωση για τις συνθήκες που επικρατούν στην Κατερίνη.
Η ΦΩΤΙΑ ΔΕ ΜΑΣ ΚΑΙΕΙ, Η ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
24-5-2014
αντιεξουσιάστριες – αντιεξουσιαστές Κατερίνης