Γράμμα από φυλακές Νιγρίτας Σερρών. Ενημέρωση στα πλαίσια της μεταγωγής μου από τη φυλακή Γρεβενών στη φυλακή Νιγρίτας Σερρών.
Μετά από μια συλλογική ένδειξη αλληλεγγύης προς τον αξιοπρεπέστατο αγωνιστή αδελφό και συγκρατούμενο Σπύρο Στρατούλη για την γνωστή υπόθεση «Εγκληματική οργάνωση Στέκια Θεσσαλονίκης» και μετά το πέρας πλέον των γεγονότων, στη φυλακή Γρεβενών υπήρξε μια ανησυχία από τη σωφρονιστική υπηρεσία και τη διεύθυνση απέναντι στο πρόσωπό μου. Κατά τη διάρκεια της αλληλεγγύης που έκανα, με το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ως απεργός πείνας, πάντα αξιοπρεπέστατα αντιμετώπισα κάποιες καταστάσεις που για μένα δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο και ήμουν έτοιμος να δεχτώ οποιαδήποτε συνέπεια. Αρκετές φόρες τόλμησαν οι ανθρωποφύλακες να με φωνάξουν και να μου πουν ότι θα με διώξουν και θα έχω και άλλες συνέπειες αν δεν σταματήσω την απεργία πείνας και γιατί επηρεάζω τους άλλους συγκρατούμενούς μου που και αυτοί απείχαν από το συσσίτιο ως ένδειξη αλληλεγγύης για το Σπύρο. Αρκετές φορές θεώρησαν ότι απειλώντας με με μεταγωγή από τη συγκεκριμένη φυλακή θα έκανα κάποιο βήμα πίσω, πράγμα που αντιμετώπισα με τον τρόπο μου και τη συνέχιση με ακόμα περισσότερη δύναμη την αδελφική αλληλεγγύη μου με τον Σπύρο.
Μετά το πέρας αυτής της συλλογικής αλληλεγγύης ξεκίνησαν στη φυλακή κάποιες συζητήσεις για την όλη κατάσταση που επικρατούσε στη φυλακή Γρεβενών για τις συνθήκες που αφορούν τη διαβίωση, τις ελλείψεις που υπήρχαν εις βάρος μας, για τις συχνές εφόδους από τα ΕΚΑΜ και γενικότερα για την αδιαφορία της διεύθυνσης για τους ανθρώπους που βρίσκονται στοιβαγμένοι λες και είναι αποθήκη ανθρώπινων ψυχών. Και όλα αυτά με κάποια αιτήματα που είχαν γραφεί από όλες τις πτέρυγες. Η διεύθυνση της φυλακής ανησυχώντας για το τι θα κλιμακωθεί και ποια θα είναι η εξέλιξη κινήθηκε πάλι με το γνωστό υποχθόνιο τρόπο της για να συλλέξει πληροφορίες από πού έχει ξεκινήσει όλο αυτό. Χρησιμοποιώντας τα υποχείριά τους, ρουφιάνους, παραχωρώντας τους διάφορα προνόμια. Καλοθελητές και προνομιούχοι έκαναν τη δουλεία τους μαθαίνοντας ακόμα και τον τρόπο που επικοινωνούσαμε με τις υπόλοιπες πτέρυγες και ό,τι αφορούσε όλη αυτή τη προσπάθεια κλιμάκωσης. Χωρίς να θέλω να περιαυτολογώ βρέθηκα στο επίκεντρο και επαναλήφτηκε το ίδιο όπως και το Νοέμβρη/Δεκέμβρη, στο να σταματήσω ξεσηκώνω και να επηρεάζω, χωρίς να έχει συμβεί κάτι τέτοιο, τους συγκρατούμενούς μου για τη συλλογική απόφαση να γίνουν κάποιες κινητοποιήσεις για την εσωτερική λειτουργιά της φυλακής. Το αποτέλεσμα ήταν στις 13/2 να μεταχθώ στη φυλακή Νιγρίτας Σερρών. Ο σκοπός της διεύθυνσης και του υπέργειου με τη μεταγωγή μου στις φύλακες Νιγρίτας Σερρών έγινε σκόπιμα νομίζοντας ότι έτσι δεν θα ακουστεί η φωνή μας για τον αγώνα τον οποίο κλιμακώνουμε. Τα γεγονότα με τη μεταφορά μου που προέκυψαν και όλη η διαδικασία της μεταγωγής μου, η οποία ήταν κάπως διαφορετική και θα σας εξηγήσω τα γεγονότα παρακάτω.
Καταρχήν έφυγα από τη φυλακή Γρεβενών σε στυλ απαγωγής. Στις 13/2 το πρωί και ώρα 08:40 περίπου ήρθε από το υπουργείο fax με διαταγή την άμεση μεταγωγή μου στις φύλακες Νιγρίτας. Το οποίο και έγινε μέσα σε μια ώρα. Το fax το είδα προσωπικά με τα μάτια μου. Μετά από 2 μέρες και με μια διανυκτέρευση στο μεταγωγών Θεσσαλονίκης μεταφέρθηκα στη φυλακή Νιγρίτας γύρω στις 11:30 με 12:00 στις 14/2. Σε όλη τη μεταγωγή οι μπάτσοι γνώριζαν το λόγο της μεταγωγής μου και με είχαν κατά κάποιο τρόπο λίγο διαχωρισμένο από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Όταν έφτασα τελικά στη φυλακή Νιγρίτας και μπαίνοντας στο λεγόμενο «ψυγείο», χώρος αναμονής, με τους υπόλοιπους συγκρατούμενούς μου και όλη την ώρα που βρισκόμασταν εκεί πέρασαν αρκετοί θα έλεγα ανθρωποφύλακες για να με δουν ανοίγοντας την πόρτα και ρωτώντας μόνο ποιος είναι ο Ραμαδάνογλου.
Όταν μπήκαμε στη διαδικασία της έρευνας ήμουν ο μόνος που είχε διαφορετική αντιμετώπιση από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Το πρώτο θέμα που έγινε και έδειξαν τις διαθέσεις τους απέναντί μου ήταν να μου ζητήσουν ούρα για την ανίχνευση ναρκωτικών πράγμα που δεν αρνήθηκα και τους «κατούρησα κανονικά» απογοητεύοντάς τους που το τεστ έδειξε καθαρό. Στη συνέχεια μπήκαμε στο χώρο της έρευνας και ξεκίνησε ο έλεγχος. Ξεκινήσαμε με τα προσωπικά μου είδη και αντικείμενα. Στα προσωπικά μου είδη πέρα από το ρουχισμό είχα και διάφορα βιβλία και έγγραφα τα οποία είχαν αντιεξουσιαστικό περιεχόμενο και αμέσως ρωτήθηκα αν είμαι αναρχικός. Η απάντησή μου ήταν άμεση και τους είπα ότι είμαι ένας απλός ποινικός αλλά πρώτα από όλα είμαι κατά της εξουσίας και υπερασπίζομαι τον αγώνα εντός και εκτός των τοίχων της ελευθερίας. Μετά άρχισαν να με ερωτάνε γιατί με εδίωξαν από τα Γρεβενά ενώ «γνώριζαν» και εάν έχω κάνει κάποιο πειθαρχικό. Η απάντηση μου ήταν και πάλι άμεση και σε αρκετό ειρωνικό ύφος λέγοντάς τους ότι μπορούν να κοιτάξουν και να μάθουν μόνοι τους χωρίς να χρειάζεται να εξηγήσω κάτι παραπάνω.
Όταν τέλειωσαν με τα προσωπικά μου είδη στην ερευνά φτάσαμε στο ποιο επίμαχο σημείο , του σωματικού ελέγχου. Μου είπαν να ξεκινήσω να γδύνομαι. Έβγαλα τα ρούχα μου, όλα εκτός από το εσώρουχό μου τα οποία ερεύνησαν και φτάσαμε στο πιο κρίσιμο σημείο. Έτοιμος εγώ να δεχθώ οποιοδήποτε κόστος μου ζήτησαν να κατεβάσω το εσώρουχό μου, πράγμα το οποίο αρνήθηκα. Έγινε εκείνη τη στιγμή μια αναστάτωση και μου είπαν ότι είναι λόγος για πειθαρχικό. Τους απάντησα και πάλι ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα, απλά είναι θέμα ιδεολογίας και αξιοπρεπείας και αν νομίζουν ότι έχω κάτι παράνομο μπορούν να κάνουν όλες τις διαδικασίες τις οποίες θέλουν. Περιμένοντας εγώ το τι θα γίνει και τι σκοπό έχουν, επέλεξαν να με πάνε για ακτινογραφίες κατόπιν συνεννόησης τηλεφωνικής με τον παλιό γνώριμο από το 1998 έως το 2005 από τη φυλακή Διαβατών και τώρα αρχιφύλακα «αξιότρυπιο» κ. Χουχτούλα. Έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες και μεταφέρθηκα στο κέντρο υγείας Νιγρίτας, όπου μου έκαναν ακτινογραφίες άνω και κάτω κοιλίας οι οποίες ήταν και αυτές καθαρές. Ξέχασα να πω ότι πριν φύγουμε για το κέντρο υγείας ρώτησαν επίμονα αν έχω στη κατοχή μου 2 κάρτες sim τηλέφωνου, να ’χαμε να λέγαμε δηλαδή ψάχνοντας αφορμή για κανένα χρεωματάκι. Γυρίζοντας από το κέντρο υγείας και βλέποντας ότι και οι ακτινογραφίες ήταν καθαρές τέθηκε θέμα να μην με βάλουν μέσα στη φυλακή ως τη Δευτέρα που θα ερχόταν ο αρχιφύλακας. Για 2 ώρες περίπου περίμενα πάλι στο χώρο αναμονής (το ψυγείο) για να αποφασίσουν τελικά τι θα γίνει με έμενα. Αν θα με βάλουν μέσα ή όχι. Απ’ ό,τι κατάλαβα υπήρξε ξανά τηλεφωνική συνεννόηση με τον αρχιφύλακα και τελικά μπήκα μέσα και συγκεκριμένα στη Β1 πτέρυγα αφήνοντας να αιωρείται από την υπηρεσία ότι τη Δευτέρα που θα έρθει ο «αξιότιμος» κ. Χουχτούλας θα έχουμε μια φιλική συζήτηση μεγάλου επίπεδου.
Αυτό ήθελα να ενημερώσω προς το παρόν για ό,τι αφορά την ξαφνική μεταγωγή μου από τη φυλακή Γρεβενών στη φυλακή Νιγρίτας.
Σε αυτό το σημείο θέλω να πω ότι η φωνή μας θα συνεχίσει να ακούγεται σε οποιαδήποτε φυλακή και αν είμαστε και πάντα θα είμαστε έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε με όπλο τη ζωή μας. Ο αγώνας για αξιοπρέπεια και ελευθερία θα συνεχιστεί μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής.
ΥΓ. Στέλνω επίσης τους χαιρετισμούς μου με μία υψωμένη γροθιά και στηρίζω την πολιτική απόφασή τους: Νίκο Μαζιώτη, Πόλα Ρούπα, Χριστόδουλο Ξηρό, Κώστα Σακκά
Ούτε ένα βήμα πίσω
Κρατούμενος στις φυλακές Νιγρίτας Σερρών,
Μιχάλης Ραμαδάνογλου