ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

Οι θάνατοι των μεταναστών στα φαρμακονήσια των ημερών μας, οι εξευτελιστικές συνθήκες επιβίωσης που κυριαρχούν με την υποτίμηση και την ελαστικοποίηση της εργασίας, ο κανιβαλισμός που κερδίζει έδαφος απέναντι στην αλληλεγγύη, η πρωτοφανής κατασταλτική επιδρομή των τελευταίων χρόνων που ακολουθεί την αντίστοιχη οικονομική, η έλλειψη αντιστάσεων και η αραίωση των συγκρουσιακών γεγονότων και των απεργιών που εμφανίζονται κατακερματισμένες και αναιμικές, η άνοδος του φασισμού και η προπαγάνδα της μηχανής που ακόμα πιάνει τόπο στα κεφάλια πολλών, μας έφεραν στο σήμερα, εμάς όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλους να στεκόμαστε αντιμέτωποι με την κουλτούρα της ήττας που μας κατατρώει.

Αυτό από μόνο του είναι λογικό, τουλάχιστον σε ένα πρώτο χρόνο. Από τη στιγμή που δεν είχαμε δομήσει ισχυρές και ικανές κοινότητες για να αντιπαλέψουν την αναδιάρθρωση των κοινωνικών ισορροπιών (αλλά και τις έως τότε υπάρχουσες), βρεθήκαμε πρόσκαιρα στο στρατόπεδο των ηττημένων αρνήσεων που δεν μπόρεσαν ποτέ να επικοινωνηθούν και να πραγματωθούν στο κοινωνικό πεδίο.

Άλλοι ιδιωτεύουν και άλλες συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο μιας χαλαρής ενασχόλησης με την υπόθεση της απελευθέρωσης των καταπιεσμένων, κάπου ανάμεσα στον απογευματινό καφέ στα εναλλακτικά καφενεία και στην εξεταστική. Άλλοι πνίγονται μέσα στην ίδια την επιβίωση χρωστώντας νοίκια και ρεύματα αδυνατώντας να βρουν συλλογικές απαντήσεις στην επέλαση της οικονομίας πάνω στις κατακερματισμένες κοινότητες ενώ άλλες συνεχίζουν να αναπαράγουν διαχωρισμούς, ελιτίστικες νοοτροπίες και βερμπαλισμούς, έχοντας καβαλήσει το καλάμι και θέτοντας εαυτόν εκτός πραγματικότητας. Άλλοι αρχίζουν να κλείνουν το μάτι στην αριστερά και στις διαμεσολαβήσεις της και άλλες ξαναπλέκουν τα εγκώμια της μη-βίας.

Βέβαια δεν υπάρχουν μόνο αυτοί και αυτές. Άλλοι επίμονα προσπαθούν να ανακαλύψουν νέες μεθόδους οργάνωσης (ασχέτως με το ποσοστό της συμφωνίας μας), άλλες ξυπνάν και κοιμούνται καταστρώνοντας σχεδιασμούς για να αλλάξει το κλίμα, άλλοι δεν σταματάν να βρίσκονται σε κίνηση και ανοίγουν στέκια σε γειτονιές, χτίζουν δομές, κολλάν αφίσσες, μοιράζουν κείμενα, περνάν στην επίθεση, άλλες ρίχνουν τους εγωισμούς και προσπαθούν να βρουν τα πεδία της συνάντησης των εξεγερμένων, άλλοι επιμένουν στον αγώνα και άλλες ποντάρουν τα πάντα τους στο στοίχημα της ατομικής και συλλογικής απελευθέρωσης.

Με πολλά λάθη αλλά με ακόμα περισσότερο πάθος, είμαστε εδώ, όρθιοι και όρθιες, πιθανώς αμήχανοι και αμήχανες, αλλά με περίσσια θέληση να οργανώσουμε τη νίκη της αναρχικής επανάστασης.

Αυτό το βαρύ για τις πλάτες μας, ιστορικό σημείο που βιώνουν οι κοινότητες μας, δεν είναι κάποιου είδους τέλμα. Είναι η διαδικασία της ωρίμανσης μας. Το σημείο που οι θεωρήσεις θα βαθύνουν, η δράση θα στεριώσει και οι επιλογές θα είναι συνειδητές και καλοζυγισμένες, και αν πάλι δε συμβεί κάτι τέτοιο, θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της άνευ όρων συνθηκολόγησης με μια ζωή βουτηγμένη στη δουλεία και στον συμβιβασμό.

Έχουμε δείξει στο παρελθόν για το που είμαστε ικανοί να φτάσουμε όταν δρούμε συντονισμένα, όταν στεκόμαστε αλληλέγγυα ο ένας με τον άλλον, όταν στεκόμαστε συνεπείς με τις απαιτήσεις του αγώνα μας που είναι μέσα σε άλλα και κομμάτι των ίδιων μας των εαυτών, όταν πράττουμε και βγαίνουμε στους δρόμους. Όταν βάζουμε σαν παρονομαστή της συνάντησης μας με άλλους ανθρώπους την αντικρατική και αντικαπιταλιστική δράση.

Στην προσπάθεια λοιπόν, αντιστροφής του κλίματος, πιστεύουμε πως παρουσιάζεται μπροστά μας μια ευκαιρία για να γιγαντώσουμε τον αντικρατικό πόλο μέσα στο κοινωνικό σώμα και αυτή η ευκαιρία/ αφορμή δεν είναι άλλη από τις εκλογές που έρχονται.

Η αναρχική θεώρηση και οι χιλιάδες διαφορετικές προσεγγίσεις της έχουν βγει στο προσκήνιο με πολλές διαφορετικές αφορμές: μεταναστευτικό, καταστολή, αιχμάλωτοι σύντροφοι, καταλήψεις, απεργίες, εκπαίδευση, αντικουλτούρα, δομές οργάνωσης της καθημερινότητας, αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, περιβάλλον κλπ.

Μία από τις πρώτες όμως, κατά την άποψη μας, κάθετες ρήξεις που έχουμε με τη μηχανή είναι οι εκλογές και οι αξίες της αντιπροσώπευσης και της ανάθεσης που προωθούν (δίπλα δίπλα και μαζί με τις αξίες της ιδιοκτησίας, του εμπορίου, της μισθωτής εργασίας). Η ίδια η εξουσία μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις και πόσο μάλλον η ύπουλη, δημοκρατική εκδοχή της.

Στην εποχή που ζούμε, που τα φοβικά ή συντηρητικά κοινωνικά αντανακλαστικά ενεργοποιήθηκαν με ευκολία, και που η αποχή ως στάση άρνησης απέναντι στο πολιτικό σύστημα μπορεί να μετατραπεί σε ψήφους στο ΣΥΡΙΖΑ και την Χρυσή Αυγή, πιστεύουμε πως πρέπει να βγούμε μπροστά με αφορμή τις εκλογές, να προωθήσουμε ο καθένας με το δικό του λόγο την εκλογική απεργία αλλά και την οριζόντια συμμετοχή στους αγώνες, την οριζόντια οργάνωση των ζωών μας στο σήμερα και στο πάντα.

Δεν έχουμε αμφιβολία ότι ατομικότητες και συλλογικότητες θα τρέξουν για το ζήτημα κολλώντας μια αφίσσα ή μοιράζοντας κάποια κείμενα. Αυτό θα το πράξουμε και εμείς. Πιστεύουμε όμως, πως τόσο σε τοπικό επίπεδο (Θεσσαλονίκη) όσο και σε πανελλαδικό, ο συντονισμός των δυνάμεων μας, μπορεί να έχει καταλυτικό ρόλο στην αντιστροφή του κλίματος της ήττας που προαναφέραμε, με αρχή τις εκλογές.

Από το συντονισμό παράλληλων μικροφωνικών και αφισοκολλήσεις που θα εκτείνονται σε όλο τον αστικό ιστό, μέχρι συνεχείς παρεμβάσεις σε όλες τις λαϊκές αγορές και τις δημόσιες υπηρεσίες της πόλης κι από το άνοιγμα μας σε μικρότερους δήμους/ χωριά που δεν είχαμε ξανά επαφή μέχρι τον -κατά δύναμη- αφοπλισμό της προπαγάνδας των κομματικών μηχανισμών με ότι μέσο διαθέτουμε και την προάσπιση του δημόσιου χώρου από τις εξουσιαστικές (φασιστικές/ δημοκρατικές) ρητορείες, βάζουμε ένα στοίχημα ποντάροντας στη συλλογική μας δύναμη ως κοινότητα/ κίνημα, ένα στοίχημα μέσα στα πολλά που καλούμαστε να κερδίσουμε.

Καλούμε λοιπόν συλλογικότητες και άτομα από τη Θεσσαλονίκη, για να συναποφασίσουμε το πλαίσιο δράσεων ενάντια στις εκλογές σε μια συνέλευση που θα μπορούσε να λειτουργεί τόσο αυτόνομα παράγοντας το λόγο που θα συνδιαμορφώσουν οι συμμετέχοντες (αν αυτό προκύψει από τις ζυμώσεις μας) όσο και συντονιστικά μεταξύ διαφορετικών συλλογικοτήτων και πρωτοβουλιών που μπορούν να συμπλεύσουν πάνω στα προτάγματα της εκλογικής απεργίας, της αντικρατικής/ αντικαπιταλιστικής διάστασης του αγώνα, της αναρχικής/ αντιεξουσιαστικής/ αντιιεραρχικής οργάνωσης των ζωών και των αγώνων των καταπιεσμένων. Στο δεύτερο κομμάτι θα βοηθούσε και η σχετική προετοιμασία των ομάδων/ συλλογικοτήτων/ πρωτοβουλιών σε επίπεδο κειμένων/ αφισών/ ιδεών για δράσεις.

Γιατί, για εμάς (και) οι εκλογές δεν είναι παρά η αφορμή, για να επικοινωνήσουμε και να διαγνώσουμε τις δυνατότητες της επαναστατικής ανατροπής κράτους και καπιταλισμού και της θέλησης για την ατομική/ συλλογική μας χειραφέτηση.

Γιατί οι εκλογές, όντως δεν μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά δεν παύουν να αποτυπώνουν, μέσα σε πολλούς άλλους παράγοντες, τους κοινωνικούς συσχετισμούς της κάθε ιστορικής περιόδου. Και η γενικευμένη αποχή από αυτές με την παράλληλη οικοδόμηση ακηδεμόνευτων, αντιθεσμικών, συγκρουσιακών αγώνων είναι η αρχή της επαναστατικής αντεπίθεσης, στην οποία, οφείλουμε να περάσουμε και θα το κάνουμε. Με αγώνα, με αγώνα σκληρό, αγώνα επίμονο, με αγώνα αναρχικό, με αγώνα πεισμάταρη. Μονάχα με αγώνα.

ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΚΑΝΕΝΑΣ/ ΚΑΜΙΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ
17.00
ΦΥΣΙΚΟ Α.Π.Θ.

Πρωτοβουλία αναρχικών για την εκλογική απεργία