ΔΕΝΔΙΑΣ – ΠΑΤΤΑΚΟΣ, ΜΙΑ ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗ ΔΡΟΜΟΣ
Τετάρτη, 19/3. Ενώ πραγματοποιείται αφισοκόλληση στο κέντρο της πόλης, στήνεται μια εντυπωσιακή αστυνομική επιχείρηση που έχει ως αποτέλεσμα τη σύλληψη εννέα αναρχικών. Οι συλληφθέντες οδηγούνται στην ασφάλεια όπου και παραμένουν για 3 ώρες, αρχικά χωρίς να τους γνωστοποιηθεί αν πρόκειται για προσαγωγή ή σύλληψη. Τους ζητείται να δώσουν αποτυπώματα, κάτι το οποίο αρνούνται, και στη συνέχεια ανακοινώνεται πως εις βάρος τους σχηματίζεται δικογραφία πταισματικού χαρακτήρα για παράνομη αφισοκόλληση. Αλληλέγγυος κόσμος αντιδρά άμεσα και πηγαίνει στην ασφάλεια, παραμένοντας εκεί καθ’ όλη τη διάρκεια της κράτησης φωνάζοντας συνθήματα.
Πέμπτη, 20/3. Ύστερα από δημόσιο κάλεσμα πραγματοποιείται μαζική αφισοκόλληση που, λόγω της μεγάλης συμμετοχής κόσμου, μετατρέπεται αυθόρμητα σε πορεία. Άτομα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους κολλούν σε όλη την πόλη αφίσες και αυτοκόλλητα ποικίλου περιεχομένου, μεταξύ των οποίων και την αφίσα εξαιτίας της οποίας έγιναν οι συλλήψεις, κάνοντας ξεκάθαρο πως η καταστολή δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή και πως η αντιπληροφόρηση αποτελεί κεκτημένο του ανταγωνιστικού κινήματος που δεν πρόκειται καταστείλουν. Η γνωστή θρασυδειλία των μπάτσων επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι ενώ αναγκάστηκαν να είναι διακριτικοί καθ’ όλη τη διάρκεια της αφισοκόλλησης-πορείας, περίμεναν το τέλος της για να προσάγουν 15 άτομα, κάνοντας προκλητική επίδειξη δύναμης για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα.
Μετά και από τα γεγονότα της Πέμπτης πραγματοποιείται εκ νέου συλλογικό κάλεσμα για αντικατασταλτική πορεία. Έτσι την Παρασκευή 21/3, 100 περίπου άτομα, και αφού έχει προηγηθεί μικροφωνική συγκέντρωση και μοίρασμα κειμένου, βγαίνουν στους κεντρικούς δρόμους της αστυνομοκρατούμενης πόλης. Η πορεία φτάνει μέχρι το πολιτικό γραφείο του Δένδια και παραμένει εκεί για αρκετή ώρα φωνάζοντας συνθήματα, απέναντι φυσικά από δεκάδες μπάτσους όλων των ειδών που το φύλασσαν, όπως επίσης τη νομαρχία και τα γραφεία των νεοναζί που, ούτως ή άλλως, πάντα προστατεύονται για να λειτουργήσουν.
Για ποιό λόγο όμως έγινε όλη αυτή η θεαματική κινητοποίηση της εξουσίας; Tι ήταν αυτό που τους ενόχλησε;
Το γεγονός ότι η αφίσα που κολλήθηκε “επικηρύσσει” τον υπουργό καταστολής Ν. Δένδια, έναν από τους στυλοβάτες της κυβέρνησης και του κράτους μόνιμης έκτακτης ανάγκης, υπήρξε αρκετό για να ξεσηκώσει ολόκληρη την μπατσοσυμμορία της Κέρκυρας, με τους ασφαλίτες σε ρόλο ορντινάντσας να κατεβάζουν αργά τη νύχτα όσες αφίσες είχαν κολληθεί νωρίτερα –προφανώς μετά το “σπουδαστικό” της ασφάλειας έφτιαξαν και “ομάδες καθαρισμού”. Το κράτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης ενισχύει το οπλοστάσιό του καθημερινά και αυτό είναι έκδηλο τόσο σε πανελλαδικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο. Το μετεμφυλιακού τύπου καθεστώς επιβάλλοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής φτάνει στο σημείο να καταστέλλει ακόμα και τις αφισοκολλήσεις· εξοργιστικά παραδείγματα αυτής της πρακτικής αποτελούν οι συλλήψεις ενός αντιφασίστα στην Ξάνθη την ίδια ημέρα και 12 συντρόφων στη Βικτώρια το Γενάρη του 2014.
Επιπλέον, επειδή ο Δένδιας είναι ο πλέον αναγνωρίσιμος λακές κράτους και κεφαλαίου, κατά τη θητεία του ως υπουργός “απολαμβάνουμε” σε τοπικό επίπεδο ένα ιδιότυπο καθεστώς καταστολής, η ένταση της οποίας είναι δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση με τα “αδικήματα” που διαπράττονται. Η εισβολή πριν ένα χρόνο σε σπίτι αγωνιστή, η κατάσχεση του υπολογιστή του, και εν τέλει η σύλληψή του επειδή τραβούσε φωτογραφίες σε πορεία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Όπως επίσης και οι συλλήψεις κατ’ εντολή της ομοϊδεάτισσας του Δένδια, Σαλή Παπασαλή, 28 φοιτητών τον Γενάρη του 2013 οι οποίοι ζητούσαν να έρθουν σε επαφή με τις πρυτανικές αρχές. Ως τελικό απολογισμό τον τελευταίο χρόνο μετράμε 48 συλλήψεις και 24 παραπομπές σε δίκη για κινηματικές υποθέσεις (με κάποιους να έχουν διπλά και τριπλά δικαστήρια)· αριθμός εξωπραγματικός για μια επαρχιακή πόλη όπως η Κέρκυρα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί ενόχλησε τον Δένδια και τα τσιράκια του μία αφίσα που κολλήθηκε σε όλη την πόλη και διαφέρει από τις συνήθεις που γεμίζουν την πόλη με τη φάτσα του διαφημίζοντάς τον προεκλογικά και παρουσιάζοντάς τον ως σωτήρα.
Μια αφίσα που τον παρουσιάζει ακριβώς όπως είναι: ο νεοφιλελεύθερος φασίστας υπουργός μίας ακροδεξιάς κυβέρνησης που διακρίνεται για την προσφορά του ώστε να δημιουργούνται στρατόπεδα συγκέντρωσης – αποθήκες ψυχών όσων καταφέρνουν να γλιτώσουν από τις νάρκες, τις επαναπροωθήσεις και τις σφαίρες των σωμάτων ασφαλείας. Ώστε να εισβάλλουν μπάτσοι σε σπίτια αγωνιστών, να εκκενώνονται καταλήψεις, να εντείνεται η επίθεση στον σπουδαιότερο εχθρό, τον εσωτερικό, το ανταγωνιστικό κίνημα σε κάθε του μορφή. Ώστε οι σχεδιαζόμενες φυλακές υψίστης ασφαλείας να καταργούν τα κερδισμένα με αίμα δικαιώματα των κρατουμένων και να επαναφέρουν την αστική δικαιοσύνη σε πρότυπα αντίστοιχα της ιερής εξέτασης. Ώστε κάθε μορφή δημόσιας προνοιακής παροχής και εργασιακού κεκτημένου να καταστρέφεται μαζί με το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινωνικού σώματος που οδηγείται στην εξαθλίωση, το οποίο οι πραιτοριανοί του Δένδια είναι επιφορτισμένοι να τσακίσουν και κυριολεκτικά. Ώστε το δόγμα “νόμος και τάξη” να κυριαρχήσει στη ζωή μας και κάθε φωνή αντίστασης να φιμώνεται.
Για όλους τους λόγους του κόσμου λοιπόν, δηλώνουμε απερίφραστα ότι θα συνεχίσουμε να εχθρευόμαστε το υπάρχον, να συμμετέχουμε σε κινηματικές διαδικασίες, να εναντιωνόμαστε σε κάθε μορφή εξουσίας, θα συνεχίσουμε να είμαστε με όποιο τρόπο μπορούμε ο εσωτερικός εχθρός που αποσκοπεί στην καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου.
Αναρχική Ομάδα Cumulonimbus