[Καισαριανή] Για την εισβολή στρατού καταστολής στο Σκοπευτήριο στις 12/7

ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ 2014: ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΖΕΙΣ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ… ΧΑΝΕΙΣ ΤΟ ΔΑΣΟΣ!

Το βράδυ τoυ Σαββάτου στις 12 Ιουλίου, η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής είχε οργανώσει πάρτι στο Σκοπευτήριο, για την οικονομική στήριξη των δραστηριοτήτων της συλλογικότητάς μας, καθώς δεν έχει άλλους οικονομικούς πόρους. Εκεί βρεθήκαμε αντιμέτωποι με αστυνομικές δυνάμεις: χαμερπείς ασφαλήτες με παπάκια, προκλητικοί πολεμοχαρείς ράμπο ΔΕΛΤΑ είχαν αποκλείσει από νωρίς όλες τις εισόδους του και επικαλούμενοι ότι εκπροσωπούν τον «νόμο και την τάξη» στη γειτονιά μας, μάς απαγόρευαν την είσοδο στο χώρο που ζούμε, που κινούμαστε και αναπτύσσουμε τις κοινωνικές-πολιτικές μας δράσεις!

Αν και δεν ζήσαμε τις μέρες της κατοχής στο Σκοπευτήριο των Εκτελέσεων, όμως η ιστορία του, που διατηρεί ανεξίτηλη τη μνήμη από γενιά σε γενιά, μάς έφερε στο μυαλό και στην καρδιά εικόνες στρατού κατοχής…

Αφού αντιμετωπίσαμε το πρώτο μπλόκο από ασφαλήτες και όργανα της «τάξεως» που προκλητικά ζητούσαν τις ταυτότητές μας στην κεντρική είσοδο του Σκοπευτηρίου, βρεθήκαμε απέναντι σε τμήμα κατοχικού στρατού, που είχε στρατοπεδεύσει στην είσοδο της Αιολίας. Εκεί κάτοικοι της γειτονιάς μας, οι οποίοι χρησιμοποιούν το Σκοπευτήριο ως χώρο αναψυχής και συνάντησης, ήδη υπερασπίζονταν την ελευθερία του χώρου από τους επίδοξους εισβολείς, αλλά και την ελευθερία της αδιαμεσολάβητης και μη εμπορικής ψυχαγωγίας σε αυτήν τη γωνιά της γειτονιάς μας. Ενωθήκαμε μαζί τους και απαιτήσαμε να φύγουν. Οι ένστολοι ανακοίνωσαν ότι, μετά από καταγγελίες, η… ΓΑΔΑ έχει αναλάβει την «ασφάλεια» του χώρου. Ανακοίνωσαν επίσης ότι χωρίς την άδεια του δήμου διαπράττουμε ρευματοκλοπή, επικαλούμενοι την επιστολή του δημάρχου προς τον αστυνομικό διοικητή του ΑΤ Καισαριανής, με την οποία απαιτεί από την αστυνομία «την τήρηση της ευταξίας» στο Σκοπευτήριο. Η ανυποχώρητη στάση όλων όσοι βρεθήκαμε εκεί μπροστά στην απόπειρα τρομοκρατίας μας από τις αυτοαποκαλούμενες δυνάμεις «ασφάλειας και τάξης», τούς ανάγκασε να μας απαλλάξουν από την παρουσία τους και έτσι περάσουμε μια υπέροχη βραδιά μαζί με εκατοντάδες φίλους και φίλες, γείτονες και γειτόνισσες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, συντρόφους και συντρόφισσές μας.

Όμως όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Οι ορδές αφιονισμένων στρατιωτών δεν είναι τίποτα άλλο από τον στρατό ενός κράτους που δεν «λαμπρύνεται» με την ασφάλεια που παρέχει, αλλά με τη βαναυσότητα της καταστολής που εξαπολύει: άγριο ξύλο σε απεργούς, εργάτες και ανέργους, συλλήψεις και τραυματισμούς διαδηλωτών, δολοφονίες νεολαίων, συνεργασία με φασιστοειδή υποκείμενα και τρομοκρατία των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Το γεγονός της επέμβασής τους, με πρόσχημα την ασφάλεια και την «ευταξία», σε δημόσιους χώρους των γειτονιών μας, δεν γεννά παρά την οργή μας και εντείνει την οργάνωση της υπεράσπισής τους, ώστε να παραμείνουν δημόσιοι και να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση και χρήση για όλους.

Όσο για τον δήμαρχο Καισαριανής, τον πρώτο δήμαρχο στην ιστορία της πόλης που παρέδωσε στα χέρια του στρατού καταστολής το Σκοπευτήριο προς χάριν της «ευταξίας» (Ω καιροί! Ω ήθη!), τού θυμίζουμε ότι ο μόνος σφετεριστής που παραδίδει τον χώρο σε επίδοξους σκοπευτές της αστυνομίας ήταν μέχρι τώρα η Σκοπευτική Εταιρεία που όχι μόνο καταπατά τον δημόσιο αυτό χώρο της πόλης των αγωνιστών ανταρτών, αλλά και τον μολύνει με την παρουσία της. Σε ό,τι αφορά τη ρευματοκλοπή, την οποία επικαλείται στο έγγραφό του προς την αστυνομία, ας προσγειωθεί ο δήμαρχος στη σκληρή πραγματικότητα: ας βρει την κλοπή που γίνεται στο πενιχρό ή ανύπαρκτο εισόδημα του κόσμου, αποτυπωμένη στους λογαριασμούς της ΔΕΗ των χαρατσιών και των δημοτικών τελών που πληρώνουμε για τη χρήση των κοινόχρηστων χώρων της πόλης!

Επίσης, απειλητικά δημοσιεύματα δυο μέρες πριν την εκδήλωση της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής αναρτήθηκαν στην ηλεκτρονική σελίδα «kessariani-vironas.gr και πέριξ», με στόχο την απαγόρευσή της. Επιχείρησαν να δημιουργήσουν κλίμα τρομοϋστερίας, ανοίγοντας τις πόρτες του δημόσιου χώρου στις δυνάμεις καταστολής, με ψεύδη και λάσπη περί ομάδας μαυροφορεμένων νεαρών, περί απλήρωτου ρεύματος, αλλά και δημόσια θρασύτατη δήλωση ότι ο συντάκτης του λιβελογραφήματος έχει «ενημερώσει την αστυνομία». Τους απαντάμε ότι στο Σκοπευτήριο χωράνε όλοι και όλες εκτός από τη σκοπευτική εταιρεία και τους φασίστες.

Οι δημόσιοι χώροι ανήκουν σε όλους και όλες μας χωρίς να είναι ιδιοκτησία κανενός ούτε καν του ίδιου του κράτους. Δεν μπορεί κανείς να μας απαγορεύσει την πρόσβαση και τη χρήση τους. Και ακριβώς επειδή ανήκουν σε όλους μας, τούς υπερασπιζόμαστε απέναντι σε κάθε καιροσκόπο ή κερδοσκόπο ο οποίος φιλοδοξεί να τους καταχραστεί ή να τους εμπορευματοποιήσει. Ο χώρος του Σκοπευτηρίου είναι δημόσιος χώρος και θα παραμείνει. Εκτός από φυσικός πνεύμονας της πόλης μας ως συνέχεια του Υμηττού, είναι και ο κατεξοχήν τόπος όπου η αντιφασιστική μνήμη μάχεται τη λήθη. Η επανοικειοποίησή του, με δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε αυτόν, σημαίνει επανοικειοποίηση της ιστορίας του και του φυσικού του τοπίου. Σημαίνει ότι ο χώρος απελευθερώνεται, με δραστηριότητες που τον κρατάνε ζωντανό στο πέρασμα του χρόνου και διευρύνεται η υπεράσπισή του από επίδοξους καταχραστές του.

Στο Σκοπευτήριο χωράμε όλοι και όλες με τη διαφορετικότητά μας, με αλληλοσεβασμό ανάμεσά μας. Τα παιδιά που παίζουν, οι γέροντες και οι γερόντισσες, οι ντόπιοι και οι μετανάστες που γεμίζουν τα παγκάκια του τις μέρες με λιακάδα. Οι κάτοικοι της πόλης μας και όσοι έρχονται από αλλού για να απολαύσουν τη φύση, και στον τόπο της εκτέλεσης φορτίζουν τη μνήμη στην ασυνέχεια της ιστορίας. Από τις κοινωνικές εκδηλώσεις ψυχαγωγίας μέχρι τις πολιτικές δράσεις, από τις προβολές και τα θεατρικά μέχρι τις αντιφασιστικές συναυλίες και τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης, ο χώρος, λόγω της φυσικής του κατάστασης, απορροφά τις υψηλές συχνότητες θορύβων χωρίς να ενοχλεί τους περιοίκους. Αρκεί να γίνεται κατανοητό ότι η μουσική, που εκλαμβάνεται σαν θόρυβος, είναι μια διαφορετική από τα συνηθισμένα έκφραση αντίστασης, ανθρώπων απέναντι στον κοινωνικό ολοκληρωτισμό, όπως ήταν η πανκ συναυλία αλληλεγγύης στην κατάληψη της βίλας Αμαλία και η αντιφασιστική μουσική hip hop μουσικών συγκροτημάτων από τις γειτονιές μας, ή τα πάρτι αλληλεγγύης και πολιτικής στήριξης που γίνονται στο Σκοπευτήριο. Και αυτός ο πολιτισμός του αλληλοσεβασμού που εμπεριέχουν όλες αυτές οι εκδηλώσεις επιτρέπει σε όποιον ενοχλείται από την ένταση του ήχου να μπορεί να ζητήσει να χαμηλώσει η μουσική και αυτό γίνεται σεβαστό.

Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής, 6 χρόνια τώρα, επιδιώκοντας την επανοικειοποίηση-απελευθέρωση και την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων, μαζί με κατοίκους των γειτονιών μας, έριξε τα συρματοπλέγματα του μητροπολίτη στο λόφο του Αι Γιάννη, αντιστάθηκε στη δήθεν ανάπλαση των χιλιάδων ευρώ της Παιδικής Χαράς στην οδό Τσάφου, έριξε τα συρματοπλέγματα της κατοχύρωσης ατομικής ιδιοκτησίας στο πάρκο Αλεξάνδρου, εναντιώθηκε στους αυτοκινητόδρομους που επιχειρήθηκε να περάσουν από την Πανεπιστημιούπολη, διαδήλωσε μαζί με τους καισαριανιώτες ενάντια στην καταπάτηση του Σκοπευτηρίου από τη Σκοπευτική, έκανε παρέμβαση στα μουσειακά μνημόσυνα του δήμου για τους εκτελεσμένους στην Καισαριανή κρατώντας ζωντανή την ιστορία του αντιφασιστικού αγώνα, απάντησε με μαζική πορεία στις γειτονιές της πόλης μας στη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα. Προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να δώσουμε πνοή στο χώρο του Σκοπευτηρίου, με αυτοοργανωμένες πολιτικές και αντιεμπορευματικές, ελεύθερες για όλους, πολιτιστικές δράσεις. Σε όλους αυτούς τους αγώνες βρήκαμε απέναντί μας την εκάστοτε δημοτική αρχή.

Θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε, με συνέχεια και συνέπεια, χωρίς καμία εξάρτηση, με οποιοδήποτε τίμημα, την ελευθερία των δημόσιων χώρων. Δεν εξαργυρώνουμε τη δράση μας με άγρα ψήφων σε δημοτικές εκλογές. Πιστεύουμε ότι τη σαπίλα αυτού του κόσμου δεν τη διαχειριζόμαστε αλλά την ανατρέπουμε με τους αυτοοργανωμένους αγώνες και τις αντιστάσεις μας, μέρος των οποίων είναι και οι δράσεις μας στους δημόσιους χώρους. Γι’ αυτό και δεν αναθέτουμε τη ζωή μας σε κανέναν επίδοξο διαχειριστή της. Καλούμε όλους τους ανθρώπους γύρω μας να συμπορευτούμε στον αγώνα αυτό συνειδητοποιώντας ότι μόνο συλλογικά και αδιαμεσολάβητα θα έχουμε τη δύναμη να αντεπιτεθούμε στον πόλεμο που εξαπολύει ο κοινός μας εχθρός που απειλεί τη ζωή μας: ο καπιταλισμός.

Δεν θα χαριστούμε σε κανέναν, κοιτάζοντας μόνο το δάχτυλο που μάς δείχνει να χάσουμε το δάσος!

Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 20:30 στο Τετράγωνο