ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ
Οι πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία χρόνια τόσο στο παγκόσμιο όσο και στο Ελληνικό στερέωμα είναι λίγο πολύ γνωστές και έτσι επιλέγουμε να μην αναλωθούμε σε μια ακόμη διακήρυξη περί της βαρβαρότητας και της αδικίας που επιτελείται είτε στο όνομα της ανάπτυξης είτε με πρόσχημα την τάξη και την ασφάλεια.
Αναλογιζόμενοι τη σφοδρότητα με την οποία διαχύθηκε το κύμα ανασφάλειας και φόβου καθώς και την απουσία κοινωνικής ταυτότητας και συλλογικής κατεύθυνσης της κοινωνίας, μπορούμε να κατανοήσουμε (αλλά όχι να δικαιολογήσουμε) τη στροφή κομματιού της προς ακροδεξιά μορφώματα. Η νεοελληνική κουλτούρα του μάτσο, του σεξισμού, της ομοφοβίας, του ψευτοτσαμπουκά αλλά και της αποποίησης και ανάθεσης ευθυνών καλλιεργήθηκε συστηματικά τα τελευταία χρόνια, μετά τα πρώτα μεταναστευτικά κύματα του 90 από τα κανιβαλιστικά-ρατσιστικά ΜΜΕ με τον αννιταπανισμό, την εύπεπτη λαϊκιστική συνωμοσιολογική συνθηματολογία (του κάποτε αστείου αλλά τώρα αποδεκτού) Λιακοπουλέικου και της φάρας του (Πλεύρης, Γεωργιάδης), με κατάληξη μία γενικότερη σταδιακή φθίνουσα πορεία της πολιτιστικής κουλτούρας.
Όλη αυτή η νοοτροπία εκφράστηκε και κοινοβουλευτικά μέσω της Χρυσής Αυγής, μιας λούμπεν ψευτομαφιόζικης συμμοριούλας που ήταν μέχρι τότε στην αφάνεια. Οι κυβερνήσεις του Πασοκ καθώς και παλαιότερες της ΝΔ κράτησαν ζωντανή μια κατά τα άλλα τελειωμένη υπόθεση με σκοπό να την χρησιμοποιήσουν όταν δυσκολέψουν τα πράγματα. Την εποχή αυτή την διανύουμε σήμερα και ο κλήρος έλαχε στον Σαμαρά και την ακροδεξιά πλέμπα του να “παίξει” με την ανάδυση της Χ.Α ώστε η ίδια να αποτελέσει πόλο έλξης των πιο ακροδεξιών ριζοσπαστικών αντανακλαστικών της κοινωνίας. Ανέλαβε την ευθύνη μαζί με τους διάφορους μπαλτάκους, κατευθυνόμενα ΜΜΕ, και την χυδαία φυλλάδα του “Κομιστή” (Θέμος) να γιγαντώσει ένα μόρφωμα που σε σχέση με τις στριφτές μαχαιριές σε μετανάστες και ντόπιους, ομοφυλόφιλους και κόσμο του αγώνα σε πρακτικές μαστροπείας, εμπόριο ναρκωτικών και προστασίας σε νυχτερινά μαγαζιά, ο ίδιος και η πολιτική του ατζέντα να φαντάζει δημοκρατικότατη. Έτσι η Χ.Α ήρθε για να εξαφανίσει εκτός πλαισίων αστικής νομιμότητας τα μη “παραγωγικά” και αποκλείνοντα κομμάτια της κοινωνίας και να “νομιμοποιήσει” τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις “σκούπες” των μπάτσων ως καλύτερες λύσεις από το ματωμένο μαχαίρι του φασίστα. Το νεοναζιστικό αυτό κόμμα παρότι βρίσκεται εντός πλαισίου αστικής νομιμότητας κοινοβουλευτικά δεν “τιμωρεί το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα” αλλά αντίθετα προβαίνει σε χειροφιλήματα (Ντόρα Μπακογιάννη) και υπερψηφίζει τα νομοσχέδια των εφοπλιστών χρηματοδοτών τους.
Οπότε το να προσδίδονται στην Χ.Α αντισυστημικά χαρακτηριστικά, μόνο ως νοητικό άλμα μπορεί να χαρακτηριστεί.
Μολονότι, λοιπόν, σε πολλές περιοχές οι πρακτικές της ΧΑ έχουν καταλάβει τον “ζωτικό χώρο” που απαιτείται για να προβαίνουν με λιγότερες κυρώσεις σε δολοφονικές επιθέσεις, μπορούμε να δηλώσουμε με περηφάνια ότι αυτό δεν έχει επιτραπεί με την ίδια ένταση από την δημοκρατική κοινωνία της Λέσβου. Αυτό απορρέει από δυο κεντρικούς πυλώνες. Ο πρώτος αποτυπώνεται στην διευρυμένη κουλτούρα αλληλεγγύης του νησιού. Συγκεκριμένα οι αγώνες των ντόπιων και των μεταναστών το 2008 κατάφεραν να σταματήσει η λειτουργία του στρατοπέδου συγκέντρωσης μεταναστών στην Παγανή με μαζικές διαδηλώσεις (No Border) ενώ η κοινωνία πήρε ξεκάθαρα αντιρατσιστική θέση, η οποία κορυφώθηκε με τη δημιουργία και διαχείριση του μόνου από τα κάτω πραγματικού κέντρου πρώτης υποδοχής μεταναστών (ΠΙΚΠΑ) που αποτελεί παγκόσμια πρωτοπορία. Το γενικότερο κλίμα αλληλοβοήθειας ενισχύουν η διευρυμένη προσέλευση κόσμου στις αιμοδοσίες -όχι μόνο για Έλληνες όπως προτάσσουν κάποιοι- τα αυθόρμητα μοιράσματα φαγητού ντόπιων σε μετανάστες, η μεγάλη ανταπόκριση κόσμου στην προ λίγων ημερών έκκληση για κουβέρτες και ρούχα για τις ανάγκες των προσφύγων, η υπεράσπιση των απόρων συμπολιτών μας (ΔΕΗ) κ.α.
Όλες αυτές οι κινήσεις αν και σπασμωδικές φέρουν την κουλτούρα μίας κοινωνίας οργανωμένης σε κοινότητα, όπου τα προβλήματα και οι λύσεις τους διαχειρίζονται και διευθετούνται από την ίδια χωρίς μεσάζοντες και λοιπούς καλοθελητές.
Ο δεύτερος πυλώνας εκφράζεται με τη μορφή του αντιφασιστικού κινήματος που είναι σε συνεχή κίνηση και δράση, είναι αυτός που δεν επέτρεψε αλλά ούτε έχει σκοπό ποτέ να επιτρέψει την ύπαρξη των φασιστών στο νησί. Αυτό το αποδεικνύουν αφενός οι δύο μεγαλειώδεις πορείες που με την επιθετικότητα τους ξεκαθάρισαν πως τα γραφεία δε θα γίνουν ανεκτά και αφετέρου όλες οι κοινωνικοπολιτικές αντιφασιστικές-αντιρατσιστικές δράσεις που με τέτοια χαρακτηριστικά κατέλαβαν το δημόσιο χώρο.
Η κοινωνική νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής στη Μυτιλήνη έχει δεχθεί ισχυρότατα πλήγματα, ενώ η δημόσια παρουσία τους σχεδόν απαγορεύεται. Το μόνο που έμενε να διεκπεραιωθεί είναι το σημείο αναφοράς και στρατολόγησης (με σχετική αποτυχία) των νεοναζί.
Έτσι αποφασίσαμε τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής 9 Νοεμβρίου να καταστρέψουμε και τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό των γραφείων της τοπικής οργάνωσης Λέσβου στην οδό Ικτίνου 2. Ενέργεια η οποία εντάσσεται σε μια προσπάθεια αφανισμού των φασιστικών συμβόλων απ το κέντρο της πόλης (με τη σφοδρή καταστροφή της ταμπέλας τους).
Τελειώνοντας θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως στον τόπο που ο Λεσβιακός λαός απέκρουσε με γυμνά χέρια την επέμβαση των Άγγλων, στον τόπο που έχει πλούσια επαναστατική ιστορία και που έχει θρηνήσει θύματα από τη χούντα των συνταγματαρχών (δολοφονία Μυρογιάννη) όσο αναπνέουμε δεν θα επιτρέψουμε ούτε σπιθαμή γης στους σύγχρονους εκφραστές των ταγμάτων εφόδου, των κουκουλοφόρων γερμανοτσολιάδων, των θιασωτών της χούντας και του Ντερτιλή.
Η Λέσβος ήταν, είναι και θα είναι γη αντιφασιστική.
Χαιρετίζουμε και στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλες τις δράσεις ανά την Ελλάδα που συμβάλλουν στον καθαρισμό των πόλεων απ το ναζιστικό δηλητήριο.
Υ.Γ: Αυτή η υπόθεση δεν θα τελειώσει αν δεν εξαφανιστείτε από το νησί.
Ευυπόληπτοι Πολίτες Λέσβου