Αν η αστυνομία υπάρχει για να μας προστατεύει, από αυτούς ποιος θα μας προστατέψει…;
Στα πλαίσια του εκφασισμού της κοινωνίας, τον τελευταίο χρόνο έχουν σημειωθεί πολλά περιστατικά αστυνομικής βίας και καταστολής και κατά των μαθητών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η καταδίκη 3 καταληψιών μαθητών στη Λαμία και η εισβολή μπάτσων σε σχολείο στην Καισαριανή, που σαν να μην έφτανε αυτό πυροβόλησαν στον αέρα. Η κρατική καταστολή δεν περιορίζεται σε αυτές τις δύο επιθέσεις, αλλά αυτές αποτελούν ένα μικρό μόνο κομμάτι της επιστράτευσης των κατασταλτικών δυνάμεων ενάντια σε οποιαδήποτε αγωνιστική κίνηση. Μια ιδέα της κρατικής καταστολής πήραμε και εμείς στην πορεία της 17ης Νοέμβρη.
Την ημέρα εκείνη, πραγματοποιήθηκε πανεργατική πορεία για την εξέγερση του Πολυτεχνείου και στα Χανιά, με πολύ μεγάλη συμμετοχή, στην οποία πήραμε μέρος και εμείς ως μαθητές. Η πορεία πέρασε από τα γραφεία των νεοναζί που περιφρουρούνταν τόσο από φασίστες όσο και από δυνάμεις των ΜΑΤ. Ωστόσο δεν προκλήθηκαν τότε επεισόδια. Στο τέλος όμως της πορείας, στην πλατεία Αγοράς, δημιουργήθηκαν εντάσεις μεταξύ μιας μικρής ομάδας μαθητών και ΜΑΤ. Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιοι από αυτούς που προκάλεσαν αυτές τις εντάσεις, πέρασαν δίπλα από μια διμοιρία και για τον οποιονδήποτε λόγο δεν τους άγγιξαν. Τα μικροεπεισόδια αποτέλεσαν εφαλτήριο για ένα συντονισμένο ανθρωποκυνηγητό από ματατζίδες, ασφαλίτες και φασίστες που χτυπούσαν και προσήγαγαν κόσμο, στην πλειοψηφία του, άσχετο με τα επεισόδια. Ανάμεσά τους αρκετοί μαθητές. Στα δυτικά σκαλιά της Αγοράς πραγματοποιήθηκε μια ανεξέλεγκτη επίθεση κατά των διαδηλωτών που είχαν αποκλειστεί σε εκείνο το χώρο. Ξύλο, προσαγωγές και επίδειξη ισχύος σε ανήλικα ήταν ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκαν οι «ταραξίες». Οι μπάτσοι είχαν εκτροχιαστεί και ως σωστοί άνθρωποι των σπηλαίων με τα ρόπαλά τους βάραγαν στο ψαχνό χωρίς κανένα έλεος. Μετά από λίγη ώρα, αφού έγινε κατανοητή η «ανδρεία» τους, ακολούθησαν οι προσαγωγές 13 διαδηλωτών. Οι απειλές, οι τραμπουκισμοί και το ξύλο δεν σταμάτησαν στην πλατεία, αλλά εξακολούθησαν και κατά την μεταφορά των προσαχθέντων στο Αστυνομικό Μέγαρο, και όσο εκείνοι βρίσκονταν στην Ασφάλεια. Μόλις τους έβγαλαν από το βανάκι και τους έσυραν με βία στα σκαλιά, τους έκλεισαν σε ένα δωμάτιο με τα φώτα κλειστά. Τότε ασφαλίτες ξεκίνησαν να ασκούν ψυχολογική και σωματική βία, όπως μόνο αυτοί τόσο καλά γνωρίζουν, με τους φακούς στραμμένους στα πρόσωπά τους, με βρισιές και σφαλιάρες. Έπειτα από κάποια ώρα κράτησης των «τρομοκρατών», πραγματοποιήθηκε σωματικός έλεγχος, μέχρι και ο εξευτελισμός με ξεγύμνωμα μιας μαθήτριας. Η κατάσταση αυτή βελτιώθηκε μόνο μετά την άφιξη των γονέων και των δικηγόρων. Παράλληλα κινητοποιήθηκαν πολλοί φορείς και συλλογικότητες της πόλης, που έφτασαν έξω από το Αστυνομικό Μέγαρο για να δείξουν την αλληλεγγύη τους προς τους προσαχθέντες, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι έπειτα από 3 ώρες κράτησης.
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι στόχος των μπάτσων δεν ήταν να προσάψουν κατηγορίες αλλά μόνο να τραμπουκίσουν και να σπάσουν το ηθικό των «μικρών τρομοκρατών», γιατί κατ’ αυτούς την επανάσταση πρέπει να την πνίγεις απ’ την κούνια!
Συντονιστικό Μαθητών Χανίων