Το Σάββατο 29/11 περίπου 300 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Συνέλευσης Αναρχικών για τις 12 στον αγ. νικόλαο.

Κατά τη 1.30 και μετά τη μικροφωνική ξεκίνησε η πορεία, με τριπλή γραμμή περιφρούρησης και βγήκε στη Δημητριάδος συνέχισε κ. καρτάλη, συνέχισε στρίβοντας ιωλκού και πέρασε από τα δικαστήρια για να καταλήξει στην πλατεία πανεπιστημίου.

Σ’ όλη τη διάρκειά της μοιραζόντουσαν κείμενα και πετάγονταν τρικάκια, γραφόντουσαν συνθήματα, και δε σταμάτησε λεπτό η φωνή μας να γεμίζει την πόλη.

“Από το Βόλο ως το Βελβεντό, αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό”

“Άρχισε ο αέρας βενζίνη να μυρίζει, το Νίκο Ρωμανό κανένας δεν αγγίζει”

“Τα κράτη είναι οι μόνοι τρομοκράτες, αλληλεγγύη στους ένοπλους αντάρτες”

“Λύσσα και συνείδηση άρνηση και βία, να σπείρουμε το χάος και την Αναρχία”

“Όλες οι αξίες αυτής της κοινωνίας είναι φυλακές υψίστης ασφαλείας”,

κάποια από τα συνθήματα που φωναζόντουσαν…

Η αλληλεγγύη μας δεν τελειώνει εδώ, ούτε και τώρα άρχισε…

Ο Νίκος είναι σύντροφός μας, είναι ένας από εμάς κι ο αγώνας του είναι και δικός μας. Κανείς δε μένει μόνος του στα χέρια του κράτους και κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει τους αιχμαλώτους του πολέμου.

Η αξιοπρέπεια, το πείσμα και το πάθος του συντρόφου μας, ας γίνει αφορμή για τη συνέχιση και εντατικοποίηση των δράσεών μας.

Αλληλεγγύη σημαίνει Επίθεση.

Συνέλευση Αναρχικών για την Αλληλεγγύη Εντός κι Εκτός των τειχών