ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Στις 15 Γενάρη ξεκινάει στο εφετείο της Μυτιλήνης η δίκη 9 αγωνιστών από την Τουρκία για την υπόθεση της Χίου.
Στις 30 Ιουλίου 2013 στα ανοιχτά της Λέσβου συλλαμβάνονται 2 Τούρκοι αγωνιστές μέλη του DHKP-C (Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου), μέσα σε βάρκα την ώρα που μετέφεραν οπλισμό. Το επόμενο διάστημα ακολουθούν εισβολές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στα γραφεία του περιοδικού Ο ΑΓΩΝΑΣ και της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων προσάγονται και συλλαμβάνονται πολιτικοί πρόσφυγες από την Τουρκία και το Κουρδιστάν τους οποίους οι κατασταλτικοί μηχανισμοί προσπαθούν να συνδέσουν με την ίδια υπόθεση.
Ένα χρόνο μετά στις 27 Ιουνίου 2014 πραγματοποιείται θεαματική επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στα Εξάρχεια, κατά την οποία συλλαμβάνονται 3 ακόμη αγωνιστές/αγωνίστριες μέλη της Επιτροπής Αλληλεγγύης με σταθερή παρουσία σε αγώνες και κινηματικές δράσεις στην Ελλάδα. Η κατηγορία με την οποία διώκονται είναι η συλλογή πληροφοριών και η οικονομική υποστήριξη της DHKP-C, εφαρμόζεται ουσιαστικά για πρώτη φορά η παράγραφος 6 του αντιτρομοκρατικού νόμου 187Α, που στοχεύει στην ποινικοποίηση της αλληλεγγύης και των συντροφικών σχέσεων, με κύριο σκοπό την πολιτική, και σωματική εξόντωση όσων αντιστέκονται.
Από την πρώτη στιγμή της κράτησής τους οι αγωνιστές βίωσαν τις ειδικές συνθήκες κράτησης, απομόνωση, γεωγραφική διασπορά σε φυλακές της χώρας, περικοπή των επισκεπτηρίων και των τηλεφωνικών επικοινωνιών, συχνοί σωματικοί έλεγχοι, πειθαρχικές διώξεις εκφοβισμός και εκδικητικότητα.
Ειδικές συνθήκες αντιμετωπίζουν και στον τρόπο διεξαγωγής της δίκης τους στις 15/1. Η ογκώδης δικογραφία τους δεν έχει μεταφραστεί, παρά τα επαναλαμβανόμενα αιτήματα των δικηγόρων τους, για την κατανόηση του κατηγορητηρίου και την προετοιμασία της υπεράσπισής τους. Ενώ απορρίφθηκε και το αίτημα τους για πραγματοποίηση της δίκης στην Αθήνα για λόγους ασφαλείας.
Ενώ η πραγματικότητα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας βιώνεται σε διεθνές επίπεδο, οι κυβερνήσεις Ελλάδας – Τουρκίας εξαγγέλλουν την περίφημη «ανάπτυξη» προβαίνοντας σε οικονομικές συμφωνίες, με στόχο ακόμα μεγαλύτερο κέρδος για την υπάρχουσα οικονομική ελίτ και ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση των χαμηλότερων κοινωνικών στρωμάτων σε όλα τα επίπεδα (εργασία, υγεία, εκπαίδευση κλπ). Σε αυτό το αλισβερίσι η συμμαχία τους για την πάταξη της «τρομοκρατίας» απόκτησέ μια κοινή στρατηγική με στόχο τους αγωνιζόμενους σε Ελλάδα και Τουρκία.
Στα πλαίσια αυτά οι Τούρκοι αγωνιστές αντιμετωπίζουν το κατασταλτικό πογκρόμ των μηχανισμών του Ελληνικού κράτους σε συνεργασία με τις τουρκικές, ευρωπαϊκές και αμερικάνικες αρχές. Με απαγωγές, συλλήψεις, εκδόσεις, τρομοεισβολές σε σπίτια και στέκια των Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών, το κράτος τηρεί το δόγμα της μηδενικής ανοχής και το καθεστώς έκτακτης ανάγκης.
Η αλληλεγγύη μας στους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές που με συνέπεια μάχονται ενάντια στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και το φασιστικό κράτος της Τουρκίας είναι αδιαμφισβήτητη. Η αλληλεγγύη μας σε όλα τα αντιστεκόμενα κομμάτια της κοινωνίας από τους απεργούς έως τους ένοπλους επαναστάτες διεθνώς είναι μέρος της δράσης μας. Σε όλους όσους αγωνίζονται ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, σε όσους αγωνίζονται για την κοινωνική επανάσταση.
ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές