Monthly Archives: February 2015

Παρέμβαση αλληλέγγυων στις φυλακές Λάρισας

Μετά από κάλεσμα που απεύθυναν οι κρατούμενοι των φυλακών της Λάρισας (στις 27/2/15), πραγματοποιήθηκε παρέμβαση έξω απ’ αυτές, το απόγευμα της 28ης Φεβρουαρίου 2015.

Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά.

Ούτε τύπου Γ’ ούτε κανονικές, μπουρλότο και φωτιά σ’ όλες τις φυλακές!

Αγώνας ως το γκρέμισμα κάθε φυλακής (πραγματικής ή νοητής).
Αγώνας για την Αναρχία!

βίντεο : youtube.com/watch?v=9OFX75eN8LI

[Θεσσαλονίκη] Γιγαντοπανό ενάντια στις φυλακές

Την Τετάρτη 25/2 κρεμάστηκε γιγαντοπανό στη Θεολογική του ΑΠΘ.

Τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών
και οι φυλακές υψίστης ασφαλείας
είναι το πραγματικό πρόσωπο της δημοκρατίας.
Αγώνας μέχρι την καταστροφή κράτους και κεφαλαίου.

Συνέλευση αναρχικών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και το θεσμό του εγκλεισμού

Δήλωση όλων των κρατουμένων της Ε1 πτέρυγας της φυλακής τύπου Γ Δομοκού

Απεργία πείνας ξεκίνησε από 27/2 ο Γιώργος Σοφιανίδης, κρατούμενος στην Ε1 πτέρυγα της φυλακής τύπου Γ του Δομοκού (ήταν κρατούμενος στον Κορυδαλλό, και φοιτούσε στο ΤΕΙ Πειραιά και στο ΙΕΚ των φυλακών Κορυδαλλού, αλλά παραμονή πρωτοχρονιάς τον μετήγαγαν αιφνιδιαστικά στον Δομοκό). Σε ένδειξη αλληλεγγύης στον συγκρατούμενό τους κι απαιτώντας την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ και την άμεση άρση των εκδικητικών μεταγωγών που έγιναν στον Δομοκό, όλοι οι υπόλοιποι κρατούμενοι της Ε1 πτέρυγας προχωρούν σε αποχή συσσιτίου, ενώ θα αρνηθούν τον εγκλεισμό στα κελιά το μεσημέρι. Σε ανάλογες κινητοποιήσεις αναμένεται να προχωρήσουν κρατούμενοι στις υπόλοιπες πτέρυγες του Δομοκού, καθώς και οι κρατούμενοι σε άλλες φυλακές της χώρας.

*

Εμείς όλοι οι κρατούμενοι της Ειδικής Πτέρυγας Ε1 στη φυλακή μέσα στη φυλακή τύπου Γ του Δομοκού δηλώνουμε ότι προχωράμε από σήμερα 27/2/2015 σε αποχή συσσιτίου και άρνηση να μπούμε στα κελιά το μεσημέρι.

Συμπαραστεκόμαστε στον συγκρατούμενο απεργό πείνας Γιώργο Σοφιανίδη και ζητάμε να επιστρέψει στις φυλακές Κορυδαλλού, επειδή κινδυνεύει να χάσει τις σπουδές του στο ΤΕΙ Πειραιά και το ΙΕΚ Κορυδαλλού.

Ζητάμε την κατάργηση των ειδικών συνθηκών κράτησης και την κατάργηση της βάρβαρης και απάνθρωπης φυλακής τύπου Γ.

Οι κινητοποιήσεις μας θα συνεχιστούν μέχρι την οριστική κατάργηση των φυλακών τύπου Γ.

Κ. Γουρνάς
Ν. Μαζιώτης
Δ. Κουφοντίνας
Γ. Σοφιανίδης
Ι. Ναξάκης
Αλ. Μελέτης
Κ. Μελέτης
Β. Βαρελάς
Μοχάμεντ-Σαΐντ Ελτσιμπάχ
Αλ. Μακαδασίδης

[Πειραιάς] Ανακοίνωση για την εμπρηστική επίθεση στο Pasamontaña και τη βεβήλωση του μνημείου του Παύλου Φύσσα

Στις 24/2, νύχτα, νεο-ναζιστές (που κινούνται εντός και γύρω από τη ΧΑ) χρησιμοποιώντας την υπογραφή C-18 με σβάστικα βεβήλωσαν το μνημείο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και επιχείρησαν εμπρηστική επίθεση στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña με 4-5 μολότοφ στον τοίχο, χωρίς υλικές ζημιές. Είχε προηγηθεί η αναγραφή του νεο-ναζιστικού C-18 με σβάστικα στον εξωτερικό τοίχο του χώρου.

Αυτά αποτελούν άλλη μια καλή ευκαιρία συνειδητοποίησης ότι ο φασισμός είναι εδώ και επωάζεται, ότι δεν είναι “μόδα που θα περάσει” ή ότι “δεν ξέρουνε”, ότι η σαπισμένη Αστική Δημοκρατία δεν πολεμάει πραγματικά το φασισμό, παρά τον συντηρεί μέχρι να έρθει η ώρα να τον χρησιμοποιήσει.

Από την πλευρά μας, όσοι και όσες δημιουργήσαμε, λειτουργούμε και στηρίζουμε τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Pasamontaña, μετά από 5 χρόνια πολύμορφης δράσης στα πεδία της κοινωνικής-ταξικής αλληλοβοήθειας και αντεπίθεσης, αναμένουμε τέτοιου είδους επιθέσεις και φυσικά παραμένουμε αμετακίνητοι και ενδυναμωμένοι στην επιλογή του αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τη φτώχεια και το φασισμό, για μια κοινωνία αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Pasamontaña, 26/2/2015

[Φυλακές Λάρισας] Κάλεσμα κρατουμένων

27/2/15

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Ύστερα από τέσσερις μέρες κινητοποιήσεων η διεύθυνση της φυλακής Λάρισας με φασιστικό τρόπο μεταγάγει μες τη νύχτα όσους κρατούμενους θεώρησε υπαίτιους του αγώνα. Αυτό που δεν έχει καταλάβει ο διευθυντής Παπαδόπουλος και ο αρχιφύλακας Κλιάρης, είναι ότι οι ίδιοι είναι υπαίτιοι του αγώνα αφού μέχρι σήμερα οι πράξεις τους κάνουν δύσκολη τη ζωή των κρατουμένων και τώρα οξύνουν περισσότερο την κατάσταση. Η φυλακή της Λάρισας υπακούει στο Υπ. Δικαιοσύνης ή είναι τσιφλίκι της διεύθυνσης;;

Ας πάρει ο καθένας τις ευθύνες του.

Θέλουμε απάντηση από το Υπουργείο πάνω στα αιτήματα. Η διεύθυνση της φυλακής είναι ανίκανη, εκδικητική και πρέπει να απομακρυνθεί. Την τελευταία λέξη θα την πούμε εμείς οι κρατούμενοι.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

[Φυλακές Κορυδαλλού] Απεργία πείνας του Θέμη Δήμου με αίτημα τη φοίτησή του στο ΙΕΚ που λειτουργεί εντός των τειχών

Από την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου ξεκινάω απεργία πείνας ως έσχατο μέσο για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μου. Εδώ και λίγους μήνες εντός των φυλακών Κορυδαλλού που κρατούμαι λειτουργεί σχολή ΙΕΚ για τους κρατούμενους. Ενώ πληρώ όλες τις προϋποθέσεις, το συμβούλιο της φυλακής μου στερεί το δικαίωμα να παρακολουθήσω τα μαθήματα στο ΙΕΚ και ήδη έχει απορρίψει την πρώτη μου αίτηση χωρίς καμία αιτιολογία.

Αυτή τη στιγμή έχω υποβάλλει δεύτερη αίτηση. Επειδή γνωρίζω τον τρόπο που λειτουργεί το σωφρονιστικό -στην πραγματικότητα τιμωρητικό σύστημα- είμαι ιδιαίτερα καχύποπτος καθώς θεωρώ ότι οι λόγοι της πρώτης αναίτιας απόρριψης είναι η συμμετοχή μου στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις εναντίον του νομοσχεδίου για τις φυλακές τύπου Γ΄ που πραγματοποιήθηκαν πριν λίγους μήνες, με αποκορύφωμα τη μαζική απεργία πείνας 4500 κρατουμένων.

Επίσης, το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις δημόσιες παρεμβάσεις μου μαζί με άλλους κρατούμενους σε εφημερίδες και δημοσιογραφικά σάιτ που καταγγείλαμε επανειλημμένως τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης που επικρατούν στις σημερινές φυλακές-αποθήκες ψυχών, ίσως είναι ο πραγματικός λόγος που το συμβούλιο της φυλακής απέρριψε την αίτησή μου.

Όμως, όσο ενοχλητική κι αν είναι η αλήθεια για την τραγική κατάσταση των φυλακών, δεν πρόκειται να συνθηκολογήσω και να πάψω να αγωνίζομαι. Γι αυτό ξεκίνησα απεργία πείνας ενάντια στην εκδικητική-μεροληπτική μεταχείριση εναντίον μου και διεκδικώ το δικαίωμά μου να σπουδάσω.

Δήμου Θέμης – Α’ Πτέρυγα φυλακών Κορυδαλλού

[Βέροια] Κάλεσμα στα δικαστήρια στις 5 Μάρτη

Σχετικά με τη δίκη που έχω στις 5 Μάρτη μετά από τις μηνύσεις των αντισυστημικών.

Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές στις 17 Ιούνη 2012, 15μελής ομάδα νεοναζί της χ.α είχε τη φαεινή ιδέα να προσπαθήσει να κάνει διανομή του εμετικού προεκλογικού υλικού της χωρίς σκεφτεί το αντιφασιστικό παρελθόν και παρόν της πόλης. Η συνέχεια είναι γνωστή γενικώς και ιδιαίτερα στον κόσμο του κινήματος και του μαχητικού αντιφασισμού. Άλλωστε σε αυτό το κείμενο δεν θα αναφερθώ στο συμβάν αλλά στο πόσο ενοχλεί το κράτος και το παρακράτος να τους χαλάς την σούπα και να κρατάς μια αξιοπρεπή στάση ενάντιά τους.

Στις 5 Μάρτη δικάζομαι για την συμπλοκή που έγινε ανάμεσα σε οπλισμένους νεοναζί και χεράτους αντιφασίστες. Δικάζομαι μόνο εγώ γιατί τυχαία με αναγνώρισαν ανάμεσα σε συμπλοκή 30 ατόμων. Ξέρουμε ότι οι μηνύσεις είναι στοχευμένες γιατί εγώ και οι σύντροφοί μου έχουμε μαχητική αντιφασιστική δράση και τόσα χρόνια δεν έχουμε αφήσει καμία σπιθαμή της πόλης μας στους νεοναζί.

Η στοχοποίηση που δέχομαι εγώ, ο αδερφός μου και σύντροφοί μου έχει παρελθόν και παρόν. Αυτό μεταφράζεται σε πληθώρα δικαστηρίων που υπάρχουν στην πόλη μας. Με το πιο αστείο παράδειγμα ότι οι περισσότερες μηνύσεις που έχουν γίνει στην πόλη από φασίστες γίνονται μετά από υπόδειξη φωτογραφιών από την ασφάλεια. Δεν το κρύβουν άλλωστε, το γράφουν οι δικογραφίες.

Ο κόσμος του αγώνα δεν εκφοβίζεται από τέτοιες γελοιότητες όμως. Η στάση μας με τα χρόνια γίνεται δυνατότερη όπως και οι συντροφικοί μας δεσμοί.

Επίσης να υπενθυμίσω ότι όποιος στοχοποιεί συντρόφους από τις τάξεις του μαχητικού αντιφασισμού εκτός ότι προσβάλει την κουλτούρα μας, στοχοποιεί και τον ίδιο του τον εαυτό.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΜΟΣ
Συγκέντρωση 5 Μάρτη δικαστήρια Βέροιας
Βραχνής Βαγγέλης

[Αθήνα] Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον κομμουνιστή Αμπντάλλα, μακροχρόνια κρατούμενο στη Γαλλία

Περίπου 100 άτομα συγκεντρώθηκαν έξω από την Γαλλική πρεσβεία στεκόμενοι αλληλέγγυοι στον Ζωρζ Ιμπραχίμ Αμπντάλλα, που στις 26 Φλεβάρη 2015 αναμένει να εκδοθεί η απόφαση για την έφεσή του ενάντια στην απορριπτική απόφαση του προηγούμενου δικαστηρίου.

[Βέροια] Επίθεση σε Ι.Χ. μπάτσου

Οι μπάτσοι και οι δικαστές δεν είναι άτρωτοι. Όσο εξοπλισμό και αν κουβαλάνε οι πρώτοι, όσο επιβλητικοί και αν δείχνουν πάνω στα έδρανά τους οι δεύτεροι, όσο στενά και αν συνεργάζονται. Πιστοί δούλοι των αφεντικών τους, πιστοί υπηρέτες και προστάτες της κοινωνικής μιζέριας. Ένας από αυτούς είναι και ο μπάτσος Γούναρης Βάιος, ο οποίος ως δημόσιος κατήγορος είχε ρίξει τεράστια πρόστιμα σε συντρόφους μας σε δικαστήριο για συναυλία οικονομικής ενίσχυσης. Εμείς δεν θα κλαφτούμε για την “άδικη” απόφαση αφού η στάση τους εναντίον όσων αγωνίζονται πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Εμείς δεν θα τους ξεχνάμε υπενθυμίζοντάς τους πως κάθε επιλογή έχει και το κόστος της. Το κόστος του προστίμου που έριξε ο συγκεκριμένος μπάτσος ήταν ένα σπασμένο αυτοκίνητο με μπόλικη μπογιά στο εσωτερικό του.

Μέσα στον πανικό του ο Γούναρης έσπευσε να αλλάξει θέση πάρκινγκ, ξεχνώντας ότι ξέρουμε το σπίτι του και ότι αυτό είναι το βασικό. (Εκτός από γουρούνια είναι και στρουθοκάμηλοι κάποιοι.) Και για να το γνωρίζουν και άλλοι σύντροφοι στην πόλη, το σπίτι του βρίσκεται στην οδό Μπουμπουλίνας στην τελευταία πολυκατοικία.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗ

[Ηράκλειο Κρήτης] Ανάληψη ευθύνης για επίθεση με γκαζάκια στο Hondos Centre

Την Τρίτη 17/2 πραγματοποιήσαμε επίθεση στο πολυκατάστημα Hondos Centre που βρίσκεται στο κέντρο του Ηρακλείου με χρήση αυτοσχέδιου εμπρηστικού μηχανισμού.

Hondos Centre : Μια “υπηρεσία” καλλωπισμού στο βασίλειο του θεάματος και της ψευδαίσθησης. Στο βασίλειο όπου έχει εδραιωθεί η πραγματικότητα στην πλάνη, η ουσία στο εικονικό και ο άνθρωπος αναγνωρίζει τον εαυτό του μέσα από τα καταναλωτικά του αποκτήματα-“επιτεύγματα”. Εκεί όπου όλοι και όλα είναι αριθμοί και η εμπορικότητα έχει επεκταθεί σε οτιδήποτε υπάρχει φτάνοντας στην κατάληψη της ίδιας της συνείδησης. Εκεί που η «εργασία απελευθερώνει» και η καθημερινή ρουτίνα ευνουχίζει την σκέψη. Εκεί, όπου ο καθένας αποτελεί ταυτόχρονα πόρνη και νταβατζή της εξουσίας.

Μπροστά σε αυτή τη μηχανή υποδούλωσης επιλέγουμε την Άρνηση. Άρνηση που θα μας οδηγήσει στην ολική ρήξη με αυτόν τον κόσμο και στο βίωμα της αυθεντικής ελευθερίας. Σίγουρα δεν υπάρχει μία και μοναδική αλήθεια (αυτή είναι υποκειμενική) και σίγουρα δεν υπάρχει κάποιο επαναστατικό εγχειρίδιο που οδηγεί στο βίωμά της. Άλλο τόσο σίγουρα και εμείς έχοντας μεγαλώσει μέσα σε αυτήν την κοινωνική μηχανή είμαστε φορείς και εκφραστές άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο της κυρίαρχης ηθικής, τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς.

Και εδώ ακριβώς ξεκινάει ο αγώνας μας : Η σύγκρουση με τον εαυτό μας, να ξεριζώσουμε από μέσα μας κάθε εξουσιαστική συμπεριφορά και λογική, κάθε προκατασκευασμένη ιδέα, κάθε ίχνος κυρίαρχης ηθικής. Μία διαρκής σύγκρουση με τις αντιφάσεις μας, τους συμβιβασμούς και τα στεγανά αυτού του κόσμου, μέχρι να γίνουμε οι ίδιοι η αλλαγή που θέλουμε να ζήσουμε. Για εμάς, αναπόσπαστο κομμάτι και συνέχεια-εξέλιξη αυτής της εσωτερικής σύγκρουσης είναι η μετουσίωση της άρνησης σε επίθεση. Σε επιθέσεις που δημιουργούν τοπικούς χωροχρόνους ελευθερίας, που προκαλούν ρωγμές στο φαινομενικά άτρωτο εχθρό-κράτος-σύστημα, που δίνουν δύναμη σε αυτούς-ές που τις υλοποιούν, στους συντρόφους-φισσες που βρίσκονται υπό αιχμαλωσία ή σε σημείο υποχώρησης (ώστε να ξαναπεράσουν στην επίθεση) και σε αυτούς-ές που έχουν αποφασίσει να δράσουν.

Είμαστε εγωιστές και βιαζόμαστε. Απωθούμε οτιδήποτε σχετίζεται με την θυματοποίηση, με την ισορροπία της εξουσίας, την αναμονή, τον θάνατο. Δεν περιμένουμε το κίνημα και τις ευμενείς συνθήκες να ωριμάσει ο αγώνας και δεν βασιζόμαστε στην αναγνώριση από το σώμα της κοινωνίας. Αυτή εξάλλου αναγνωρίζει και επιβραβεύει μονάχα όσους δεν ασκούν κριτική εναντίον της και δεν προβαίνουν σε ενέργειες που θα επιφέρουν την διάλυσή της (και εδώ μια σημείωση που δεν μπορούμε να μην κάνουμε πάνω στο πολυσυζητημένο θέμα των φυλακών : ο αγώνας για την καταστροφή των φυλακών είναι αδύνατον να προχωρήσει ξεχωριστά από τον αγώνα εναντίον της κοινωνίας που τις περιφρουρεί).

Ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι μακρύς, δύσκολος και όμορφος και εμείς είμαστε στην αρχή. Το στοίχημα για εμάς είναι να οπλιστούμε με γνώσεις, εμπειρίες, νέες πρακτικές και μεθοδολογίες επιθέσεων μα πιο σημαντικά να οπλίσουμε την συνείδησή μας και να ατσαλώσουμε την αποφασιστικότητά μας. Για το ταξίδι προς το Άγνωστο, για την Ζωή, για την Ελευθερία, για την Αναρχία.

Δύναμη στους συντρόφους και στις συντρόφισσες που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα.

Δύναμη σε όσους και όσες σχεδιάζουν τις επιθέσεις τους.

Δύναμη σε όλους και όλες που ονειρεύονται με τα μάτια ανοιχτά.