Εδώ και δύο μήνες, μετά την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης των μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, έχει ξεκινήσει ένα κυνήγι μαγισσών προς όλες τις κατευθύνσεις. Από τη σύλληψή μου, όμως, και ύστερα, η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη, με τα σκυλιά της αντιτρομοκρατικής να ξεπερνούν κάθε όριο. Προφανώς, η συνεχής κι αμετανόητη δράση ορισμένων ανθρώπων, που πεισματικά αρνούνται να δεχτούν την εξουσία του δεσμοφύλακα που κάθε βράδυ τους κλειδώνει στο τσιμέντο, έχει εξοργίσει όλους εκείνους που δε μπορούν να καταλάβουν τί σημαίνει να ζει κανείς με περηφάνια και αξιοπρέπεια. Δεν αρκούνται καν σε όσους έχουν ταχθεί ανοιχτά εναντίον τους, αλλά, πια, στο στόχαστρό τους μπαίνουν και άνθρωποι που, παρότι δεν έχουν καμία πολιτική σχέση μαζί μας, επέλεξαν να μην εγκαταλείψουν τους δικούς τους ανθρώπους, ούτε να γυρίσουν την πλάτη σε κυνηγημένους. Όσο βρώμικα και να παίζουν, όμως, δε μπορούν να μας λυγίσουν. Σε κάθε τους χτύπημα, θα απαντάμε επιθετικά και πάντα με ψηλά το κεφάλι. Η αδράνεια και η παθητικότητα δε συγκαταλέγονται στα χαρακτηριστικά μας.

Από τις 2/3, λοιπόν, συμμετέχω κι εγώ στην απεργία πείνας, μαζί με τους συντρόφους της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς – Πυρήνας Φυλακής, απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση της μητέρας των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου και της κοπέλας του δεύτερου. Είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε μέχρι τέλους…

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Υ.Γ. Εκείνα που πρέπει να ειπωθούν είναι πολλά, όμως, είναι σημαντικό να έχει κανείς την ικανότητα να διαχωρίζει τις περιστάσεις, κι εκείνο που προέχει τώρα είναι η άμεση απελευθέρωση όσων δεν έχουν καμία σχέση με την υπόθεση. Όλα τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν. Προς το παρόν, το μόνο που έχω να πω είναι πως δεν πρόκειται ούτε για την αρχή και, σίγουρα, ούτε για το τέλος μιας ιστορίας, αλλά για τη διαδρομή, κι εκεί ακριβώς είναι που βρίσκεται η ομορφιά.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

1. Για την κατάργηση του Α’ αντιτρομοκρατικού νόμου (άρθρο 187),
2. Την κατάργηση του Β’ αντιτρομοκρατικού νόμου (187Α),
3. Την κατάργηση του κουκουλονόμου,
4. Την κατάργηση του νόμου για τις φυλακές τύπου Γ’,
5. Την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας,
6. Την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA (και, γενικότερα, την αστυνομική μεθόδευση με την κατασκευή ενόχων μέσω DNA).

Αγγελική Σπυροπούλου,
Γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού