“Το κράτος τρομοκρατεί
Λασπολογεί, κοροϊδεύει, αποχαυνώνει, υποκρίνεται
Η παντοδυναμία του είναι πια μύθος
Η οργή μας, μας δυναμώνει, η αλλοτρίωσή του δεν μας αγγίζει
Τις βιτρίνες της εξουσίας τις σπάμε με τις πέτρες
Τις αλυσίδες της υποταγής τις λιώνουμε με την εξεγερτική φλόγα που καίει μέσα σε κάθε καρδιά καταπιεσμένου.
Τα μάτια μας είναι ανοικτά
Τα αυτιά μας συλλαμβάνουν κάθε ήχο
Η σκέψη μας είναι κρυστάλλινη
Η λύσσα μας αδιανόητη
Η επιλογή μας μία:
Βίαιο ανεξέλεγκτο και συνεχή αγώνα για την καταστροφή κράτους και εξουσίας.
Είμαστε οργισμένοι, είμαστε εξεγερμένοι, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ”
Λάμπρος Φούντας

Μετά την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς από τις φυλακές Κορυδαλλού για το οποίο τα μέλη της έχουν αναλάβει πλήρως την ευθύνη, η αντιτρομοκρατική, έκθετη μπροστά στον ολοκληρωμένο σχεδιασμό που προετοιμαζόταν από τους φυλακισμένους συντρόφους, εξαπέλυσε με την αγαστή συνεργασία των γνωστών κονδυλοφόρων των μαζικών μέσων εξαπάτησης ένα άγριο πογκρόμ συλλήψεων και προσαγωγών συγγενικών και φιλικών τους προσώπων με αποτέλεσμα την προφυλάκιση της μητέρας του Γεράσιμου και του Χρήστου Τσάκαλου και της συντρόφου του πρώτου με την κατηγορία της ένταξης και της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση. Η στοχοποίηση συγγενικών και φιλικών προσώπων φυλακισμένων αναρχικών από τους γλοιώδεις δικαστικούς και τους καριόληδες της αντιτρομοκρατικής δεν είναι κάτι καινούριο, αφού το έχουμε δει να επαναλαμβάνεται στο παρελθόν, σε περιπτώσεις όπως αυτή της συντρόφου του Δημήτρη Κουφοντίνα που φυλακίστηκε στα υπόγεια κελιά απομόνωσης του Κορυδαλλού για συμμετοχή στη 17Ν καθώς και της συντρόφου του Κώστα Γουρνά, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, η οποία βρέθηκε στις αίθουσες του δικαστηρίου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι γελοίες κατηγορίες που αποδίδονται στα συγγενικά πρόσωπα της Συνωμοσίας, υπογεγραμμένες από τους χαμερπείς Νικόπουλο και Ασπρογέρακα (με τον τελευταίο το ίδιο διάστημα να υπογράφει τις αποφυλακίσεις των χρυσαυγιτών), δηλώνουν την εκδικητική μανία των διωκτικών αρχών απέναντι στην ανυποχώρητη και περήφανη στάση των έγκλειστων συντρόφων θέτοντάς τους τον συναισθηματικό εκβιασμό της φυλάκισης των αγαπημένων τους προσώπων. Οι σύντροφοι και η αναρχική Αγγελική Σπυροπούλου σε απάντηση στις εκδικητικές προφυλακίσεις των συγγενών τους από τις 2 Μαρτίου βρίσκονται σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου απαιτώντας την άμεση αποφυλάκισή τους.

Την ίδια μέρα οι Μαζιώτης, Κουφοντίνας και Γουρνάς καθώς και οι αναρχικοί φυλακισμένοι που συμμετέχουν στο ΔΑΚ ξεκινάνε απεργία πείνας ενάντια στην αντιτρομοκρατική νομοθεσία, στις φυλακές τύπου Γ και απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού. Πέρα από τις διαφορετικές αφετηρίες και θεωρήσεις που μπορεί να έχουμε θεωρούμε ότι τα αιτήματα για τα οποία αγωνίζονται οι αναρχικοί απεργοί πείνας μας αφορούν όλους, γι’ αυτό στηρίζουμε τον αγώνα τους.

Μέσα από τη δράση μας θέλουμε να στείλουμε την δύναμη και την εμπρηστική μας αλληλεγγύη στα φυλακισμένα αδέρφια της Συνωμοσίας και στην Αγγελική Σπυροπούλου. Αδέρφια γερά, η ώρα μας θα έρθει.

Στις 5 Μαρτίου πυρπολήσαμε ένα όχημα στην οδό Μεσολογγίου στη Δάφνη της εταιρίας ISS, η οποία μεταξύ άλλων παρέχει και υπηρεσίας ασφαλείας καθώς επίσης έχει αναλάβει και την καθαριότητα των αποστειρωμένων χώρων της μηχανοποιημένης κυκλοφορίας του ΜΕΤΡΟ, και στις 14 Μάρτη παραδώσαμε στη φωτιά ένα φορτηγό όχημα της εταιρίας VODAFONΕ στην οδό Θεοκρίτου στη Νέα Σμύρνη.

“Η κοινωνία είναι ο καθρέφτης του παράλογου μέρους, όπου είμαι κλειδωμένος: μια φυλακή από ανυπέρβλητους τοίχους και αόρατα κελιά”
Adriano Antonacci

Ο κοινωνικός έλεγχος συνιστά μία από τις κύριες στρατηγικές εμπέδωσης της κυριαρχίας. Οι πρακτικές εφαρμογές του ανταποκρίνονται στις ιστορικές συνθήκες που καλείται να αντιμετωπίσει και οι οποίες εξασφαλίζουν την τυπική νομιμοποίηση και κατοχύρωσή τους για “λόγους ασφάλειας”. Το αίσθημα της ασφάλειας που αναφέρεται ως κοινωνικό αγαθό, το κοινό καλό, παύει να υφίσταται ως θεμελιώδες κεκτημένο της κοινωνικής δομής όταν βάλλεται, όταν παρουσιάζει ρωγμές και καθίσταται εύθραυστο διακύβευμα πλέον της κοινωνικής ειρήνης. Η αποσταθεροποίηση του κοινωνικού ιστού εκφράζεται στην έμπρακτη αμφισβήτηση που δηλώνουν οι επιθετικές ενέργειες και οι εσωτερικές εχθροπραξίες του αναρχικού πολέμου οι οποίες αναπτύσσουν τη δυναμική τους εκφράζοντας ευθεία απειλή ενάντια σε κάθε εξουσία. Το παρόν και η διάχυσή τους αποτελούν θέματα προτεραιότητας της κρατικής πολιτικής που αρθρώνεται βασικά σε δύο κύριους άξονες: στην προσπάθεια πρόληψης του κινδύνου και σε μία αόριστη διεύρυνση της έννοιας του υπόπτου. Τα δύο αυτά στοιχεία συνιστούν τα συστατικά μέρη του σύγχρονου κατασταλτικού παραδείγματος το οποίο εκφράζεται σημαντικά μέσα από την εδραίωση ενός πανοπτικού συστήματος ελέγχου. Οι κινήσεις, οι συμπεριφορές, οι σχέσεις, η επικοινωνία καθίστανται πεδίο παρατήρησης από το οποίο οι μηχανισμοί της εξουσίας προσπαθούν να προβλέψουν αντλώντας πληροφορίες. Οι κάμερες ασφαλείας σε κάθε γωνιά της μητρόπολης, οι στοχευμένοι έλεγχοι και περιπολίες σε περιοχές από εταιρίες σεκιούριτι, οι παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών επικοινωνιών αποτελούν ενδεικτικές πρακτικές ενός ελέγχου που προβάλλεται με το εξευγενισμένο πρόσημο του εκσυγχρονισμού. Η επέμβαση στις προσωπικές μας στιγμές που σκοπό έχει την άντληση και επεξεργασία των πληροφοριών προκειμένου να σχηματιστεί μία όσον το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη γνώση για το άτομο συντελείται μέσω της τεχνολογικής προόδου και των καταρτισμένων εφαρμογών της που ειδικά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να αναπτύσσεται και να θέτει τις στοχεύσεις της ιδιαίτερα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το κατασταλτικό παράδειγμα είναι η ασφάλεια της εξουσίας. Έτσι ήταν πάντα και έτσι θα συνεχίσει να είναι.

“Σήμερα που σαπίζει ο κόσμος κι η ατιμία κι ο συμβιβασμός εξευτελίζουν και τις πιο γενναίες ψυχές μια μονάχα ταχτική είναι πραχτική και συμφέρει. Να ‘σαι ανένδοτος”
Νίκος Καζαντζάκης

Ξεκινώντας από την διαπίστωση ότι το κράτος και η κοινωνία είναι εγγενή στοιχεία αυτού του γερασμένου πολιτισμού, με όποιο πρόσωπο και σε όποια έκφανση κι αν αυτά παρουσιάζονται, αποτελώντας εχθρό της ελευθερίας του ατόμου, εμείς από μεριάς μας καλωσορίζουμε στο πολιτικό προσκήνιο τους αριστεροκρατιστές του Σύριζα και τους εθνικόφρονες ΑΝΕΛ υποσχόμενοι ότι θα διαταράσσουμε την κοινωνική τους ειρήνη σε κάθε ευκαιρία και με όλες μας τις δυνάμεις.

Όπως κάθε κοπάδι χρειάζεται τον ποιμένα του έτσι και η πλειοψηφία, που επισφράγισε στις εκλογές τη διαιώνιση της σκλαβιάς της, χρειάζεται τον σωτήρα της. Αυτή τη φορά επέλεξε να περιμένει κάτω από το κυβερνητικό τραπέζι των εμπόρων ελπίδας του Σύριζα μπας και καταφέρει να βουτήξει κάποιο ξεροκόμματο, αναμένοντας την κοινωνική και οικονομική ανέλιξη που ευαγγελιζόταν προεκλογικά ο δικός τους Αλέξης. Οι υποσχέσεις που μοίραζε ο Σύριζα παρουσιάστηκαν για τους περισσότερους ιδιαίτερα ελκυστικές και ανακουφιστικές ιδιαίτερα σε σχέση με το τελευταίο διάστημα της σκληρής κρατικής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται από τα καπιταλιστικά κράτη, ανεξαρτήτως ιδεολογικών διαφοροποιήσεων και αποχρώσεων, αποσκοπούν στην διατήρηση της κοινωνικής νηνεμίας γι’ αυτό και φροντίζουν να αφομοιώνουν στην πηγή τους τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση της μάζας. Η εύπεπτη αριστερή ρητορική και οι υποσχέσεις για μετριοπάθεια φάνηκε ότι δεν έπεισαν μόνο τους χαμαιλέοντες ψηφοφόρους αλλά και μερίδα του αναρχικού χώρου που έσπευσε να στηρίξει επισημοποιώντας το φλερτ με την καθεστωτική αριστερά που μέχρι πρότινος διατηρούσε. Όμως η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι οι ελπίδες παραμένουν αυταπάτες. Εξουσία, ανθρωπιστική, μεταρρυθμιστική ή εξευγενισμένη δεν σημαίνει τίποτε άλλο από την ανάθεση της διαχείρισης των ζωών μας από άλλους.

Την ίδια στιγμή που ο όχλος μαζί με τον Σύριζα θριαμβολογεί για τις υποτιθέμενες νίκες στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις, την ίδια στιγμή λαμβάνουν χώρα οι εσωτερικές κρίσεις της αστυνομίας και συγχρόνως πραγματοποιείται ένα τεράστιου μεγέθους τρομοσόου με τις εισβολές σε σπίτια αναρχικών, προσαγωγές και συλλήψεις ατόμων με τον σχετικό τηλεοπτικό καννιβαλισμό που προβάλλονται ως καταναλωτικό προϊόν προς χάριν των τηλεοπτικών ορέξεων της κοινωνίας.

Καλά θα κάνουν οι επικεφαλείς και οι παρατρεχάμενοι των υπουργείων Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης να βάλουν στο μυαλό τους ότι δεν πρόκειται να μείνουμε θεατές βλέποντας να λοιδορούν τους συντρόφους μας και τους αναρχικούς αιχμαλώτους. Όσο υπάρχει εξουσία πάντα θα υπάρχουν ανυπότακτες ατομικότητες που θα ενσαρκώνουν τον εσωτερικό εχθρό.

“Το πιο σημαντικό όμως είναι να αντιπαραθέτουμε στην κοινωνία τους εαυτούς μας. Μια συμπεριφορά που να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να παραδοθούμε στην κοινωνία ούτε να κεντράρουμε τις δραστηριότητές μας γύρω από αυτήν αλλά ότι πρόκειται να ζήσουμε με τους δικούς μας όρους”
Feral Faun

Καλούμε κάθε εξεγερμένη ατομικότητα, κάθε αναρχικό της πράξης να αυξήσουμε και να κλιμακώσουμε τις επιθέσεις αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ – ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΠΥΡΟ ΜΑΝΔΥΛΑ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/ Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
Πυρ και Μανία

Υ.Γ Έπεται συνέχεια