Author Archives: asirmatistis

Νυχτερινή στάση στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

Σήμερα Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014 εμείς οι γυναίκες κρατούμενες των φυλακών Κορυδαλλού πραγματοποιούμε νυχτερινή διαμαρτυρία και αρνούμαστε να μπούμε στα κελιά μας για μία ώρα μετά το βραδυνό κλείσιμο της φυλακής.

Αίτημα μας είναι η ακύρωση της άδικης και άνισης μεταφοράς μας που έχει προγραμματιστεί για το Σάββατο στον πρώτο όροφο της πτέρυγας που κρατούνται οι 6 χρυσαυγίτες βουλευτές.

Το υπουργείο αδιαφορώντας για τα δικαιώματά μας θέλει να μας στριμώξει σαν τα ποντίκια την μία πάνω στην άλλη στον πρώτο όροφο μιας πτέρυγας που δεν πληροί τους βασικούς κανόνες ανθρώπινης διαβίωσης. Την ίδια στιγμή στην υπόλοιπη μισή πτέρυγα θα αλωνίζουν οι 6 χρυσαυγίτες βουλευτές σε ένα χώρο που αντιστοιχεί σε 100 γυναίκες κρατούμενες και θα έδινε λύση στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού.

Επειδή όμως το ψέμα δεν έχει ντροπή ακούσαμε και διαβάσαμε πως κύκλοι του υπουργείου διαρρέουν ότι η μετακίνησή μας αυτή αποσκοπεί στην βελτίωση των συνθηκών κράτησης μας, γι’ αυτό λοιπόν αναφέρουμε τα εξής:

1) Αυτή τη στιγμή είμαστε 85 κρατούμενες που τον Σεπτέμβρη ο αριθμός μας θα διπλασιαστεί λόγω μεταγωγών των δικαστηρίων και ο όροφος της πτέρυγας που θα μεταφερθούμε δεν επαρκεί ούτε για τις μισές από εμάς. Αυτό σημαίνει πως κάποιες κρατούμενες θα κοιμούνται ακόμα και στο πάτωμα.

2) Ο όροφος της πτέρυγας δε διαθέτει ούτε ένα καρτοτηλέφωνο. Εκτός λοιπόν από τη στέρηση της ελευθερίας, μας στερούν και το δικαίωμα της επικοινωνίας με τα συγγενικά μας πρόσωπα.

3) Το προαύλιο της πτέρυγας θα χρησιμοποιείται απ’ τους χρυσαυγίτες βουλευτές και εμείς θα αναγκαζόμαστε για να προαυλιστούμε να κάνουμε μια ολόκληρη διαδρομή μέσα από κοινόχρηστους χώρους και μαγειρεία για να βγαίνουμε στο παλιό μας(!) προαύλιο.

4) Οι εγκαταστάσεις υγιεινής είναι ανεπαρκείς και ελλιπέστατες. Δεν υπάρχουν καν λεκάνες στις τουαλέτες.

5) Η πρόταση να σκεπαστούν τα παράθυρα για να μην υπάρχει οπτική επαφή με τους χρυσαυγίτες και για την αποφυγή λεκτικών επιθέσεων θα μας στερήσει ακόμα και το φυσικό φως μέσα στην ακτίνα.

6) Οι κρατούμενες με αναπηρία και κινητικά προβλήματα θα μένουν καθηλωμένες στα κελιά τους καθώς δεν μπορούν να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες ούτε καν για τη μεταφορά τους στο νοσοκομείο που λαμβάνουν την ιατροφαρμακευτική τους αγωγή.

Και όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που η πτέρυγα όπου βρισκόμαστε θα συνεχίσει να λειτουργεί για να στεγάζει την καντίνα της φυλακής και την βιβλιοθήκη. Δηλαδή θα είναι μια πτέρυγα χωρίς κρατούμενες. Απέναντι σε αυτόν τον παραλογισμό απαιτούμε απ’ τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου και τον γενικό γραμματέα Μαρίνο Σκανδάμη να βάλουν τέλος σε αυτήν την κοροϊδία. Ζητάμε να ακυρωθεί η άδικη μεταφορά μας και να παραμείνουμε στην πτέρυγα στην οποία κρατούμαστε. Η οποιαδήποτε απόπειρα μεταφοράς μας εκτός από την αντίδραση που θα συναντήσει από τη μεριά μας θα επιβεβαιώσει την ύπαρξη του διαχωρισμού κρατουμένων Α’ κατηγορίας και κρατουμένων Β’ κατηγορίας. Ζητάμε να μπει τέλος στην αδικία. Ζητάμε για δεύτερη φορά να επισκεφτεί τις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού αντιπροσωπεία του υπουργείου για να συζητήσει με την επιτροπή αγώνα και να δώσει λύση στο δίκαιο αίτημά μας.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

[Αθήνα] Δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης του συντρόφου Φώτη Σίψα

Ο ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ…

Τον Ιούνη του ‘06 για πρώτη φορά ένστολοι από το Α.Τ της περιοχής μου επιχείρησαν να τρομοκρατήσουν συγγενικό μου πρόσωπο, αλλά και την γειτονιά με την παρουσία τους.

Το καουμποϊλήκι των μπάτσων για να μπει μία τζίφρα στο κουρελόχαρτο της κατάταξής μου δεν έγινε ποτέ αποδεκτό. Το εν λόγω χαρτί ανέφερε πώς έπρεπε εντός 5 ημερών να παρουσιαστώ στο πυροβολικό θήβας.

Επιβαρύνθηκα με πρόστιμο από το ρούφ για το λόγο ότι δεν παρουσιάστηκα στην διαδικασία του περιοδεύον. Όταν μου είχε σταλθεί το αντίστοιχο έγγραφο ενημερώθηκα πως αν δεν καταταγώ θα πρέπει κάθε μήνα να καταβάλω το ποσό των 80 ευρώ για 6 μήνες. Στην περίπτωση που αποφάσιζα να καταταγώ ήμουν υποχρεωμένος να εκτίσω 4 μήνες επιπλέον θητεία. Ο εκβιασμός δεν σταμάτησε εκεί αλλά επεκτάθηκε στο να μεταφερθεί το πρόστιμο στη Δ.Ο.Υ με σκοπό να πολλαπλασιαστεί το ποσό της χρηματικής ποινής. Δεν δέχτηκα ποτέ ώς τώρα καμία συνεννόηση με τους μισθοφόρους γραφειάδες του Ε.Σ. Δεν με τρομοκρατεί καμία απειλή από τους φύλακες που επιβάλουν την χούντα, αντιθέτως με δυναμώνει για την συνειδητή μου επιλογή να μην ενταχτώ σε κανέναν στρατό σας και να μην υποκύψω στους νόμους σας. Το εκδικητικό πρόστιμο των 6.000 ευρώ που μοιράζουν οι μισθοφόροι δολοφόνοι του Ε.Σ και οι πολλαπλές εξοντωτικές διώξεις που επιβάλουν οι στρατοκράτες τα τελευταία χρόνια στο αντιμιλιταριστικό κίνημα είναι μια ξεκάθαρη στόχευση των από πάνω να εκβιάσουνε όποιον επιλέγει να συγκρουστεί συνολικά με το κράτος και την βάρβαρη μηχανή του στρατού.

Μέχρι σήμερα ποτέ δεν σταμάτησε η προκλητική παρουσία από τα τσιράκια της Γ.Α.Δ.Α στο πατρικό μου. Στις 5/1/14 μετά από «τυχαία προσαγωγή» με συνοδεία της ομάδας δέλτα με μεταφέρουνε στον 6ο όροφο της Γ.Α.Δ.Α. Εκεί μου δηλώνουν την δήθεν άγνοια τους για την κατοικία μου, και έπειτα μετά την γνωστοποίηση των στοιχείων μου οι ερωτήσεις για το αν έχω πάει στρατό και για το ποια είναι η πολιτική μου ταυτότητα δείχνουν ξεκάθαρα την στοχοποίηση από το κράτος σε όποιον επιλέγει να αντιπαρατεθεί στο σύγχρονο καπιταλιστικό ολοκληρωτισμό. Τέλος, με ενημέρωσαν πώς εκκρεμεί η υπόθεση σε σχέση με την κατάταξή μου στο στρατό.

Στίς 12/1/14 το ρούφ μου στέλνει ένα ακόμα κουρελόχαρτο με το οποίο καλούμαι ξανά να καταταγώ. Ποτέ δεν έδωσα το παρόν κατά το παρελθόν ούτε στα στρατολογικά γραφεία, ούτε και στο Α.Τ. της περιοχής όπου κατοικούσα όταν μου ζητήθηκε και δεν πρόκειται να το κάνω τώρα, αλλά ούτε και στο μέλλον. Ωστόσο, οι επαναλαμβανόμενες ανά 4 μήνες εξοργιστικές κλήσεις κατάταξης απέτυχαν να με συμμορφώσουν και να μετανιώσω για την επιλογή μου. Ήταν συνειδητή η πολιτική επιλογή να μην δεχτώ καμία συνεννόηση με τους δολοφόνους γραφειοκράτες όπως και έκανα το 2006 όταν διακόπηκε η αναβολή που είχα λόγω σπουδών.

Οι διαβαθμίσεις της φυλακής επιχειρούν να απομονώσουν κάθε βαλλόμενο κομμάτι που αντεπιτίθεται για να χειραφετηθεί από τον κανιβαλισμό. Η ιεράρχηση εντείνεται στα τείχη, με την επιτήρηση, τον έλεγχο των κρατουμένων και την αφομοίωση στους κανόνες μέσα και έξω από τα κολαστήρια αυτής της βάρβαρης καπιταλιστικής κοινωνίας. Ο κανιβαλισμός επίσης προωθείται και μέσα στη μηχανή του στρατού που ιεραρχεί τους δυνατούς πάνω από τους αδύναμους και τους υποτακτικούς απέναντι στους ανυπότακτους.

Δεν δέχομαι να καταταγώ σε κανένα κρεματόριο (αποθήκη)…
και να εκπαιδευτώ από κανέναν λοχαγό δολοφόνο.

Την εκπαίδευση την αναγνωρίζω ως μέσο αυτομόρφωσης με την διάχυση της γνώσης, με ισότητα και αξιοπρέπεια, χωρίς να εμπεριέχει καθόλου ιεραρχικές βαθμίδες και αξιολογήσεις για κανέναν. Αντιθέτως δεν αντιλαμβάνομαι όπως ανέφερα καμία υποχρέωση σε καμία μιλιταριστική μηχανή. Τα πολεμικά νταραβέρια και οι μίζες των αφεντικών ξένων και ντόπιων είναι το τσεκούρι που έρχεται να θερίσει πάνω από τα κεφάλια σας… ζητάει εκδίκηση ενάντια σε κάθε μαφιόζο εφοπλιστή, υπουργό άμυνας, δημόσιας τάξης και όλο το σινάφι σας που λυσσάει για χρήμα. Ο κρατικός μηχανισμός και οι δολοφόνοι μισθοφόροι του Ε.Σ. χύνουν αίμα στο όνομα της βάρβαρης οικονομικής εξόντωσης με σκοπό την ολοκληρωτική εξουδετέρωση της ταξικής πάλης.

Δεν είμαι εγώ αυτός που επέλεξε να δίνει εντολές στους δολοφόνους του Ε.Σ που βρίσκονται στα φρούρια (τείχη) αυτής της χώρας και εκτελούν εν ψυχρώ τα ταξικά μας αδέρφια, αλλά και παγκοσμίως. Και δεν επέλεξα να είμαι ένας απ’ αυτούς. Ας μην γελιέται λοιπόν ο Αβραμόπουλος ότι ανεχόμαστε τα κηδειόχαρτα που υπογράφονται για «το συμφέρον αυτής της χώρας» με πρόσχημα την ασφάλεια και την αντιτρομοκρατία. Το ίδιο ισχύει και για όποιον έχει αναλάβει αυτή τη θέση και συμμετείχε στο παρελθόν στην εκστρατεία που εκτελούν οι στρατοκράτες για τον αφανισμό κάθε ριζοσπαστικού αναχώματος των από τα κάτω.

Μήνυμα αλληλεγγύης σε κάθε αγωνιστή. Βάζοντας άλλον ένα φραγμό στους στρατοκράτες, παλεύουμε για την συλλογική ρήξη ενάντια στον μιλιταριστικό μηχανισμό. Για την ενότητα της εξέγερσης και της σύγκρουσης σε κάθε επίμαχο έδαφος αυτού του κόσμου…

Δηλώνω την ενίσχυση του αντιμιλιταριστικού μετώπου που συσπειρώνεται απο τα τέλη του ’80 ενάντια στην εκδικητική τακτική του ελληνικού κράτους. Βλέπουμε πόσο ανίσχυρες είναι οι προσπάθειες των στρατοκρατών να σπάσουν την ενότητα της ταξικής πάλης. Τα τελευταία 4 χρόνια πληθαίνουν όσοι συνειδητά αρνούνται να μην εγκλειστούν σε καμία αποθήκη του Ε.Σ.

Στις 15/7/14 ο σύντροφος ολικός αρνητής στράτευσης Θάνος Χατζηαγγέλλου συνελήφθη και κρατήθηκε σ’ένα κελί της ΓΑΔΘ. Τώρα εκκρεμεί δικαστήριο για την επιλογή του να μην καταταγεί.

Η σύλληψη του σύντροφου Χ.Ρίτσιου στις 27/2 στα τρίκαλα είναι άλλη μία εκδικητική επίθεση κράτους – κεφαλαίου. Εκδίδεται νέο ένταλμα δίωξης ανυποταξίας, ενώ ήδη είχε οριστεί δικάσιμος για την δεύτερη ανυποταξία του 2014. Στις 25/6/14 ο σύντροφος καταδικάστηκε για την ίδια κατηγορία δυο φορές.

Η ίδια εξοντωτική μεθόδευση και επιμονή και για τον σύντροφο Δ.Χατζηβασιλειάδη, που δέχτηκε νέα κλήση κατάταξης, ενώ εκκρεμεί δίκη για 2η ανυποταξία σε περίοδο που ήδη πληρώνει εξαγοράσιμη ποινή για την πρώτη καταδίκη. Όπως αναφέρει ο ίδιος και στο κείμενο που δημοσίευσε όταν τον προσήγαγαν τα μπατσόσκυλα τη νύχτα 9/4 από τη γειτονιά των Προσφυγικών στην Λ.Αλεξάνδρας:

“Η κράτηση ενός ανυπότακτου στις τσιμεντένιες τρύπες της αστυνομίας, η προσαγωγή στο στρατοδικείο και οι οικονομικοί εκβιασμοί αποτελούν μέρος της καθολικής επίθεσης κράτους και κεφαλαίου. Οι συνεχείς στρατιωτικές διώξεις αποτελούν ένα ισχνό μέσο καταστολής της αντίστασης στην αστική στρατοκρατία. Ένας ελάχιστος ανάμεσα στους άπειρους λόγους εξέγερσης μέσα στο κρατικό κάτεργο.”

Επέλεξα να δηλώσω δημόσια την ολική άρνησή μου, την οποία αντιλαμβάνομαι ως μέρος του κοινωνικό – ταξικού αγώνα, θεωρώντας πώς η μόνη υποχρέωση που έχω να εκπληρώσω απέναντι στην στρατοκρατία, είναι η ευθύνη που έχω ως αναρχικός, να είμαι εχθρός στην τροϊκανοναζιστική ενότητα με ευρώπη, ελλάδα και τουρκία, που διογκώνεται τα τελευταία χρόνια και εγκαθιστά θεμέλια, εξαθλίωσης, φτώχειας και απάτης.

Δεν μας τρομοκρατούν οι απολύσεις, οι μισθοί πείνας…
και η καταναγκαστική στράτευση στο εργασιακό κάτεργο.

Το σύνολο και η συλλογική οργάνωση της βάσης ενέχει την ενότητα, για την καθολική κατάργηση του στρατιωτικού μηχανισμού και του κεφαλαίου. Η εξαθλίωση και η ανέχεια χαράσσονται πάνω στα σώματά μας. Οι μαζικές κινητοποιήσεις, οι άγριες απεργίες στο κάτεργο της μισθωτής σκλαβιάς και η ταξική σύγκρουση με τις κατασταλτικές δυνάμεις είναι η εποικοδόμηση της αλληλεγγύης, ενάντια στους κυρίαρχους που επιβάλουν την εξατομίκευση και το παζάρεμα των ζωών μας.

Ποιό είναι το χέρι που επέλεξε συνειδητά να στοιβάζει καθημερινά σωρούς πνιγμένων στα νερά του αιγαίου; Το δικό μου πάντως όχι. Δεν επέλεξα εγώ να υπογράψω και να συνεργαστώ με κανέναν καραβανά δολοφόνο. Η ταξική μου θέση και η συνειδητή επιλογή μου αντεπιτίθενται στην διάκριση των φύλων. Η ίδια βαρβαρότητα που συνεχίζεται από την προϊστορία της εξουσίας, επιβάλλεται και τώρα από τα πάνω. Επίσης η διάταξη χρώματος και η διαφοροποίηση καταγωγής. Το ότι γεννήθηκα εδώ δεν σημαίνει τίποτα για μένα, το ίδιο και για τα ταξικά μου αδέρφια που είναι κομμάτι του αντιμιλιταριστικού αγώνα. Ποιο χέρι ήτανε αυτό που χάραξε σύνορα; Ποιοί έχτισαν φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης;

Η αναβαθμισμένη αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού (όπλα, πυρομαχικά, φρεγάτες κλπ.) και οι μονάδες θανάτου σε μια περίοδο «κρίσης»…

Οι 6.000 αυτοκτονίες μέσα στους στρατώνες χειραγώγησης και οι πολλαπλές αναβολές και οι απαλλαγές από νεοσύλλεκτους τα τελευταία χρόνια δείχνουν πως το τερατούργημα της υποχρεωτικής στρατολόγησης καλά κρατεί! Για πόσο καιρό ακόμα τα καθάρματα που ελέγχουν τον ελλαδικό χώρο θα βρίσκουν ασυλία πίσω από την κρατική τρομοκρατία; Για πόσο καιρό ακόμα θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα τα τσογλάνια της κρατικής ασφάλειας που συνεργάζονται με πράκτορες από την τουρκία και την CIA σε απαγωγές τούρκων αγωνιστών; Για πόσο καιρό ακόμα ο κάθε γλείφτης του καθεστωτικού τύπου θα ποζάρει στην t.v μιλώντας για παράνομη μετανάστευση πάνω από τις εν ψυχρώ δολοφονίες γυναικόπαιδων σε φαρμακονήσι, λέρο, μυτιλήνη, χίο, κομοτηνή;

Αντιλαμβάνομαι τις τακτικές των καθαρμάτων του υπουργείου δημόσιας τάξης σε μια ενότητα με τους δολοφόνους μισθοφόρους του Ε.Σ. Απέναντι σε κάθε κοινωνικό – ταξικό αγώνα. Αναλαμβάνω λοιπόν την πολιτική ευθύνη και στέκομαι ενάντια στους κανόνες σας και τους θεσμούς.

Υπερασπίζομαι κάθε νέο ρίζωμα που μπολιάζει και θωρακίζει την κοινωνική και ταξική πάλη με την αλληλεγγύη, την ισότητα και την αξιοπρέπεια. Ολική άρνηση σε κάθε μορφή εξουσίας, που βασανίζει, φυλακίζει και δολοφονεί, εντός των τειχών(φρούρια), αλλά και εκτός. Εχθρεύομαι κάθε κατασταλτική μηχανή που χτίζει φυλακές, όπως τώρα που ψηφίστηκε το άρθρο για την πιο άθλια συνθήκη κράτησης και απομόνωσης στα λευκά κελιά τύπου Γ.

Δεν έχω σκοπό να υποταχτώ σε καμία σημαία, κράτος και πατρίδα. Είμαι κάθετα αντίθετος στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και στην υποδούλωση των ζωών μας. Αλληλεγγύη σε όποιον βρίσκεται έγκλειστος σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή φυλακές, απ’ όποιο μέρος της γης κι αν έρχεται.

Δεν με τρομοκρατούν ούτε οι ποινές φυλάκισης, ούτε τα υπέρογκα πρόστιμα, ούτε το ενδεχόμενο να βρεθώ αιχμάλωτος στα μπουντρούμια σας.

Δεν θα δεχτώ κανέναν εναλλακτικό τρόπο οικονομικής εξόντωσης.

Δεν θα αποδεχτώ καμία απειλή και έχω σκοπό να δημιουργήσω «σαματά» για όποια εκδικητική κίνηση και πρόκληση δεχτώ από τους στρατοκράτες.

Η μόνη έμπρακτη συνειδητή επιλογή που έχω είναι η ενίσχυση του αντιμιλιταριστικού κινήματος, προτάσσοντας την συνοργάνωση και την αλληλεγγύη, ενάντια σε κάθε μορφή καθεστωτικής βάρβαρης εξουσίας.

… ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΥΠΑΡΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ AΝΥΠΑΚΟΗΣ

26/8/14
Σίψας Φώτης

[Κύπρος] Διαμαρτυρία προσφύγων στο κέντρο κράτησης της Μεννόγειας

Έπειτα από απανωτά περιστατικά αυτοκτονιών και αυτοτραυματισμών κρατουμένων σε κυπριακές φυλακές, πέντε μετανάστες ιρανικής καταγωγής κι ένας αφγανικής καταγωγής έγκλειστοι στο κέντρο κράτησης της Μεννόγειας, στη Λάρνακα, ανέβηκαν στην οροφή του κτηρίου το πρωί της 25ης Αυγούστου για να διεκδικήσουν τον τερματισμό της πολύμηνης κράτησής τους, ενημερώνοντας επίσης πως στο ίδιο κολαστήριο υπάρχουν άνθρωποι 4,5 χρόνια μέσα, κρατούμενοι χωρίς ποινή (βλ. βίντεο youtube.com/watch?v=xj9rpWYRnJ0). Ομάδα αλληλέγγυων πραγματοποίησε παρέμβαση έξω από το κέντρο κράτησης, φωνάζοντας μεταξύ άλλων “Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά” (βλ. βίντεο youtube.com/watch?v=Ay1-7nX_rvo και youtube.com/watch?v=H3nGJbkPmhg).

Ύστερα από 48ωρη παραμονή τους στην ταράτσα των κρατητηρίων και σχετικές διαπραγματεύσεις με τις Αρχές, οι μετανάστες αφέθηκαν ελεύθεροι υπό όρους.

* * *

αφίσα από τον Ιούνη του 2014

Ενημέρωση από γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού

Πριν λίγο καιρό ενημερωθήκαμε ότι σχεδιάζεται η έκτακτη μεταγωγή μας απ’ την πτέρυγα Β των γυναικείων φυλακών στον όροφο της πτέρυγας που κρατούνται οι νεοναζί βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Η πτέρυγα των χρυσαυγιτών αρχικά προοριζόταν για εμάς τις γυναίκες κρατούμενες, τώρα όμως θέλουν να μας στριμώξουν σαν τα ποντίκια στον έναν όροφο για να μην χάσουν τα προνόμια τους οι χρυσαυγίτες. Δηλαδή σε 2 ορόφους ίδιας χωρητικότητας θέλουν στον έναν να βάλουν εκατό γυναίκες κρατούμενες την μια πάνω στην άλλη, ενώ στον άλλον όροφο θα μείνουν οι 6 χρυσαυγίτες βουλευτές. Φυσικά το προαύλιο θα παραμένει στα χέρια των χρυσαυγιτών ενώ εμείς θα πρέπει να προαυλιζόμαστε στο παλιό προαύλιο περνώντας μέσα από τα μαγειρεία κι άλλους κοινόχρηστους χώρους. Επίσης επειδή υπάρχει οπτική επαφή με τους νεοναζί θα είμαστε εκτεθειμένες στα υβριστικά και σεξιστικά σχόλια τους καθώς η συμπεριφορά τους παραμένει ρατσιστική και χυδαία.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι νεοναζί απαίτησαν να τους σερβίρουν το φαγητό μόνο ελληνίδες κρατούμενες κι όχι μετανάστριες προφανώς θεωρώντας τις κατώτερα όντα. Την ίδια στιγμή που θέλουν να μας στριμώξουν στον πάνω όροφο, το υπουργείο αδιαφορεί προκλητικά για τις ανάπηρες συγκρατούμενές μας οι οποίες έχουν κινητικά προβλήματα και δε θα μπορούν να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες για να μετακινηθούν στο νοσοκομείο ώστε να τους παρέχεται η ιατροφαρμακευτική φροντίδα που χρειάζονται. Παράλληλα για να μειώσουν τον αριθμό μας ώστε να καταφέρουν να μας στριμώξουν στον όροφο, πραγματοποιούν δεκάδες μεταγωγές στις φυλακές της Θήβας που ήδη έχει σχεδόν διπλάσιο πληθυσμό απ’ τις προδιαγραφές της, με τις κρατούμενες να κρατούνται σε άθλιες συνθήκες.

Όμως αν το Υπουργείο Δικαιοσύνης θεωρεί ότι θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να βλέπουμε να παραβιάζουν τα δικαιώματα μας το ένα μετά το άλλο, είναι βαθιά γελασμένο. Δεν πρόκειται να μείνουμε παθητικοί θεατές στην αδικία, ούτε να αφήσουμε αναπάντητες τις προκλήσεις του υπουργείου και των χρυσαυγιτών. Αυτή η ανακοίνωση είναι η πρώτη κίνηση διαμαρτυρίας ενάντια στη φασιστική λογική του διαχωρισμού των κρατουμένων σε α’ και β’ κατηγορίας. Καλούμε τους αρμόδιους φορείς να αναλάβουν τις ευθύνες τους, γιατί εμείς δεν πρόκειται να παραδώσουμε την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά μας αμαχητί… Καλούμε τον υπουργό Χαράλαμπο Αθανασίου και το γενικό γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης Μαρίνο Σκανδάμη να επισκεφτούν τις φυλακές και να δώσουν λύση στο δίκαιο αίτημά μας για την ακύρωση αυτής της άδικης μεταφοράς των γυναικών κρατουμένων σε συνθήκες που μας προσβάλλουν τόσο ως γυναίκες όσο και ως κρατούμενες.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ

[Αθήνα] Παρέμβαση στο Παγκράτι μετά από ομοφοβική επίθεση

Το βράδυ του Σαββάτου, 40 περίπου άτομα πραγματοποίησαν παρέμβαση στην πλατεία Βαρνάβα στο Παγκράτι μετά από την χθεσινή ομοφοβική επίθεση 15 περίπου τραμπούκων ενάντια σε ομοφυλόφιλο ζευγάρι που καθόταν στην πλατεία.

Η παρέμβαση εστιάστηκε στην επικοινωνία με τους περίοικους όπου πολλοί απ’ αυτούς ήταν αυτόπτες μάρτυρες, ενώ άλλοι είτε γνώριζαν το γεγονός είτε όχι ,εξέφραζαν την δυσαρέσκειά τους. Μοιράστηκε κείμενο από πρωτοβουλία συντρόφων-ισσων που δρουν στη περιοχή και κρεμάστηκε πανό που έγραφε “ελεύθεροι δημόσιοι χώροι/καμία ανοχή σε ομοφοβικές-ρατσιστικές επιθέσεις”. Ας σημειωθεί ότι η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε υπό την εποπτεία δεκάδων μηχανοκίνητων και πεζών δυνάμεων της αστυνομίας.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΟΒΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛ.ΒΑΡΝΑΒΑ ΣΤΙΣ 22/8

Το βράδυ της 22ας Αυγούστου στην πλατεία Βαρνάβα, 15 τραμπούκοι επιτέθηκαν σε ομοφυλόφιλο ζευγάρι που καθόταν σε παγκάκι της πλατείας. Η επίθεση ακολούθησε μετά από διαπληκτισμό αφού ένας εκ των τραμπούκων ζήτησε από τα 2 άτομα να φύγουν από την πλατεία επειδή «προκαλούσαν». Η ομοφοβική επίθεση περιελάμβανε άγριο ξυλοδαρμό, σεξιστικές βρισιές και ληστεία εις βάρος του ενός. Τα θρασύδειλα φασιστοειδή τόλμησαν να πετάξουν και κουβά με νερό και…απορρυπαντικό εις βάρος των ατόμων αποκαλύπτοντας τις βαθιά αρρωστημένες διαθέσεις τους. Μας είναι γνωστές φασιστικές αντιλήψεις που μιλούν για «καθαρές φυλές» και «καθαρούς άνδρες». Παρόλα αυτά γνωρίζουμε ότι οι αντιλήψεις αυτές είναι τόσο «καθαρές» όσο και τα σκατά που κουβαλάνε στο κεφάλι τους οι εν λόγω τραμπούκοι.

Η εν λόγω επίθεση αποτελεί γνήσιο τέκνο του πολιτισμού της «φυλετικής καθαρότητας», της «εθνικής ανωτερότητας», της «ανδρικής υπερηφάνειας», της έμφυλης καταπίεσης σε κάθε εκδοχή της. Είναι το τρανό παράδειγμα της ντοπαρισμένης πατριαρχίας που επιχειρεί να επιβάλλει την έννοια του κανονικού και να πειθαρχεί ή και να εξοντώνει όσους και όσες παρεκκλίνουν των κυρίαρχων προτύπων. Είναι η νοητή συνέχεια της καφρίλας που κουβαλά το γνωστό τρίπτυχο «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» και που βρωμά αίμα, τεστοστερόνη και… για να ’μαστε επίκαιροι, αναβολικά!

Ο πόλεμος ενάντια στο διαφορετικό είναι το θεμέλιο του ολοκληρωτισμού, με ή χωρίς προσωπείο. Και σ’ αυτό δεν συμβάλλει μόνο η διάχυτη ρατσιστική προπαγάνδα που ξερνάνε καθημερινά τα Μ.Μ.Εξαπάτησης ενάντια στους πιο αδύναμους και τους διαφορετικούς αυτής της κοινωνίας: τους «παράνομους» εργάτες, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τους τοξικοεξαρτημένους, τις οροθετικές γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους κ.α. Δεν συμβάλλει μόνο η επίσημη κρατική πολιτική που εν μέσω καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης επιτίθεται και «σκοτώνει» ή σκοτώνει πραγματικά όποιον-α περισσεύει. Συμβάλλει καθοριστικά το σύνολο των εξουσιαστικών θεσμών που οργανώνει την ίδια την εξόντωσή τους (ηθική/σωματική/κοινωνική) μέσα από κατασταλτικά πογκρόμ, μέσα από τις δολοφονίες εκατοντάδων προσφύγων στα σύνορα, μέσα από την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης ανά την επικράτεια, μέσα από την καταστροφή καταυλισμών των Ρομά, μέσα από την διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, μέσα από την ποινική διαχείριση των ίδιων των εξαρτημένων.

Όσοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι μπορούν να επιβάλλουν τις ρατσιστικές/ομοφοβικές απόψεις και πρακτικές στην καθημερινότητα μας, να μετατρέψουν τους δημόσιους χώρους σε ελεγχόμενες/αποστειρωμένες ζώνες και να γεννήσουν λογικές apartheid στις γειτονιές μας, είναι γελασμένοι και θα μας βρουν μπροστά τους. Για εμάς, η διαφορετικότητα είναι θεμέλιος λίθος της ισότητας και της ελευθερίας. Και θα συνεχίσουμε να τα υπερασπιζόμαστε συλλογικά και μαχητικά στις γειτονιές και την καθημερινότητά μας πέρα και ενάντια από διακρίσεις και διαχωρισμούς.

…από τις ανατολικές συνοικίες
ενάντια σε όλες τις (ομο)φοβίες..

[Χαλκίδα] Ξήλωμα κάποιων πανό νεοναζιστών

Το Σάββατο 16 Αυγούστου μια ομάδα αντιφασιστών κατεβάσαμε στη Χαλκίδα δυο πανό της ναζιστικής οργάνωσης χρυσή αυγή. Το ένα βρισκόταν έξω απ’ τη Χαλκίδα, στο δρόμο Χαλκίδας-Σχηματαρίου, και το άλλο σε μια πεζογέφυρα 200 μέτρα από τα γραφεία τους, ενώ στα 100 μέτρα υπήρχε μπλόκο της ΟΠΚΕ. Δεν το σκεφτήκαμε ούτε λεπτό. Κάθε κίνηση των φασιστών θα παίρνει την απάντησή της. Δε θα αφήσουμε ούτε σπιθαμή γης στους φασίστες και στη σάπια προπαγάνδα τους. Σημειωτέον, πριν ένα μήνα είχαμε κατεβάσει άλλο ένα πανό τους στην είσοδο της πόλης, αλλά αυτό το έχουν φάει ήδη τα σκουλήκια!

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Αντιφασίστες

[Φυλακές Κορυδαλλού] Ο σύντροφος Δημήτρης Πολίτης σε κελί απομόνωσης

Στα μέσα Ιουλίου ο αναρχικός σύντροφος Δημήτρης Πολίτης μετέβη στο κρατικό Νίκαιας για εξετάσεις. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης και ενώ ο σύντροφος έπρεπε να βγάλει τα ρούχα του, οι μπάτσοι της ειδικής μονάδας μεταγωγών με σύμφωνη γνώμη του γιατρού ήθελαν να είναι παρόντες και να μην περάσουν στο δωματιάκι της τουαλέτας για το ελάχιστο που θα διαρκούσε η διαδικασία. Ο σύντροφος αρνήθηκε να γδυθεί μπροστά τους, με αποτέλεσμα η εξέταση να μην πραγματοποιηθεί και ο σύντροφος να μεταφερθεί πίσω στη φυλακή.

Την Τετάρτη 6/8 ο σύντροφος πέρασε από πειθαρχικό συμβούλιο με την κατηγορία της απείθειας(!) επειδή δεν εκτέλεσε την εντολή των μπάτσων στο εξωτερικό νοσοκομείο. Όταν μπήκε στην αίθουσα του συμβουλίου συνάντησε την εριστική συμπεριφορά της εισαγγελέως της φυλακής, που συνηθίζει όπως και οι περισσότεροι συνάδελφοί της να αντιμετωπίζει τους κρατούμενους σαν ανθρώπους κατώτερης κατηγορίας. Ο Δημήτρης απάντησε στην εριστική συμπεριφορά πετώντας το χαρτί με τις κατηγορίες και βρίζοντάς την.

Για την εξύβριση στην εισαγγελέα και την απείθεια ο σύντροφος τιμωρήθηκε με 5 ημέρες εγκλεισμό στην απομόνωση και οδηγήθηκε στο πειθαρχείο της Δ πτέρυγας την Πέμπτη 7/8.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

[Αθήνα] Παρέμβαση αλληλεγγύης στη Νέα Φιλαδέλφεια

Παρέμβαση αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια στον Επαναστατικό Αγώνα καθώς και στους αντάρτες πόλης Ν. Μαζιώτη, Π. Ρούπα, μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.

Μπήκαν πανό σε αερογέφυρες στην εθνική οδό καθώς και στην κεντρική πλατεία της περιοχής. Γράφτηκαν συνθήματα στήριξης στον Επαναστατικό Αγώνα. Πραγματοποιήθηκε και αφισοκόλληση σε όλη την περιοχή.

Να γίνουμε ασπίδα για την Π. Ρούπα
Δύναμη και στήριξη στον Ν. Μαζιώτη
μέλη του Επαναστατικού Αγώνα

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ…

Αναρχικοί, αναρχικές

Κείμενο της αναρχικής Πόλας Ρούπα, μέλους του Επαναστατικού Αγώνα

Στις 16 Ιουλίου ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, πέφτει αιμόφυρτος από σφαίρα μπάτσου, ύστερα από λυσσαλέα καταδίωξη που εξαπέλυσαν τα ένοπλα σκυλιά του καθεστώτος. Ο σύντροφος δίνει τη μάχη του ενάντια στους μπάτσους που τον κυνηγούσαν. Ο κρατικός μηχανισμός σύσσωμος πανηγυρίζει για τη σύλληψη του “υπ’ αριθμόν 1 καταζητούμενου” στη χώρα. Το ίδιο και ο εγκληματίας και πραγματικός αρχιτρομοκράτης Σαμαράς, που με την κυβέρνησή του πήρε τα ηνία από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις στην εκστρατεία της μεγαλύτερης κοινωνικής γενοκτονίας που έχει γίνει στη χώρα σε καιρό “ειρήνης”. Ο Σαμαράς χρησιμοποιεί τη σύλληψη του Μαζιώτη ως εργαλείο για την σταθεροποίηση της παραπαίουσας κυβέρνησής του, για την στήριξη ενός πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος με σαθρά θεμέλια, που έχει εδώ και χρόνια απαξιωθεί στις κοινωνικές συνειδήσεις.

Η σύλληψη ενός επαναστάτη του πολιτικού βεληνεκούς του Νίκου Μαζιώτη είναι για το πολιτικό και οικονομικό καθεστώς, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και διεθνώς, μια “σημαντική επιτυχία”, όπως εκφράστηκε από το αμερικάνικο κράτος. Και αυτό γιατί η σύλληψη του συντρόφου αναγνωρίζεται από τους εχθρούς μας ως ένα πλήγμα στον αγώνα για την καθεστωτική ανατροπή, ως ένα πλήγμα στον αγώνα για την απελευθέρωση από τον ζυγό του καπιταλισμού και του κράτους, ως ένα πλήγμα στον αγώνα για την κοινωνική Επανάσταση. Το μέγεθος της απειλής που αντιπροσωπεύει ο Μαζιώτης για το καθεστώς αντανακλούν οι υψηλοί τόνοι των εμετικών πανηγυρισμών της εγχώριας και ξένης πολιτικής εξουσίας. Γιατί ο σύντροφος και η οργάνωση στην οποία ανήκει, ο Επαναστατικός Αγώνας, συνδέεται άρρηκτα με την ίδια τη συστημική πολιτική αποσταθεροποίηση, με την υπονόμευση ενός σάπιου καθεστώτος. Συνδέεται με τον συνεπή πόλεμο ενάντια στην κυριαρχία και την σύγχρονη βαρβαρότητα. Συνδέεται με τον αγώνα για την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού, συνδέεται με την ίδια την κοινωνική Επανάσταση. Ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης ήταν και παραμένει ταγμένος στην Επανάσταση. Γι’ αυτό αγωνίστηκε, γι’ αυτό αγωνίζεται, γι’ αυτό τον ανέδειξαν σε νούμερο ένα κίνδυνο για το καθεστώς. Και η πολιτική βαρύτητα της υπόθεσης αυτής οφείλει να είναι η κυριότερη παράμετρος για την αλληλεγγύη στον σύντροφο.

Αυτή τη στιγμή ο Μαζιώτης είναι αιχμάλωτος του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Δεν είναι δίκαιο να είναι αυτός στη φυλακή. Δίκαιο είναι να είναι ελεύθερος και να αγωνίζεται για την κοινωνική Επανάσταση. Δίκαιο θα ήταν να είναι αλυσοδέσμιοι στη θέση του και να δικάζονται στα λαϊκά δικαστήρια αυτοί που ευθύνονται για την κατάντια του ελληνικού λαού, αυτοί που ψήφισαν και εφαρμόζουν τα μνημόνια. Θα έπρεπε να είναι η οικονομική ελίτ, οι πλούσιοι που πίνουν το αίμα των προλετάριων, η πολιτική ελίτ και οι υπηρέτες της. Δίκαιο θα ήταν να είναι αλυσοδέσμιοι οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Παπανδρέου, Παπαδήμος και οι εγκληματικές οργανώσεις τους, οι τροϊκανοί και οι ηγήτορες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ντόπια και ξένα αφεντικά, που για τα οικονομικά τους συμφέροντα ρημάζεται ο τόπος και οι άνθρωποι που ζουν σε αυτόν. Αυτοί είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες και ληστές. Αυτοί είναι οι στυγνοί εγκληματίες και δολοφόνοι.

Τους πανηγυρισμούς της σύλληψης συνόδευσαν οι αναμενόμενες επιθέσεις της κρατικής προπαγάνδας που αναπαρήγαγαν και σε μεγάλο βαθμό δημιούργησαν τα φερέφωνα της εξουσίας, τα ΜΜΕ. Επιθέσεις που επιχείρησαν να αμαυρώσουν τον επαναστατικό χαρακτήρα του συντρόφου και που ως σημαία χρησιμοποίησαν τη συμπλοκή στο Μοναστηράκι, στην οποία ο σύντροφος παρουσιάζεται ως “αδίστακτος πιστολέρο” που πυροβολεί αδιακρίτως ενώ οι μπάτσοι “πασχίζουν να τον ακινητοποιήσουν” χωρίς τη χρήση όπλων. Μόνο μια σφαίρα, υποτίθεται, έπεσε από τους μπάτσους και αυτή για να “ακινητοποιήσει” τον σύντροφο. Τι εμετικοί ψεύτες και πόσο υποκριτές είναι τόσο οι κρατικοί μηχανισμοί, όσο και οι οσφυοκάμπτες του καθεστώτος στα δελτία ειδήσεων! “Πυροβολούσε μέσα στον κόσμο”. Ποιος επέλεξε το σημείο της μάχης αυτής; Ποιος ξεκίνησε την καταδίωξη; Μήπως θα έπρεπε να πετάξει το όπλο και να παραδοθεί αμαχητί;

Οι μπάτσοι συνειδητά επέλεξαν να διεξάγουν μια ένοπλη σύγκρουση σε ένα μέρος γεμάτο κόσμο. Ο σύντροφος ήταν υποχρεωμένος να αμυνθεί. Και αφού εξαφάνισαν τάχιστα από τη δημοσιότητα τον έναν τουρίστα που δήλωσε ότι πυροβολήθηκε από μπάτσο, δήλωναν ξανά και ξανά μέσω των ΜΜΕ ότι μόνο μια σφαίρα έριξαν, ενώ ο σύντροφος οχτώ. Μα μόνο και μόνο με την υποψία ότι αυτός που κυνηγούσαν μπορεί να ήταν ο Μαζιώτης, θα έριχναν ακόμη και με αυτόματα προκειμένου να μην τους φύγει. Γιατί το διακύβευμα για αυτούς ήταν μεγάλης πολιτικής σημασίας και διόλου δεν τους ενδιέφερε αν η επιχείρηση γινόταν ανάμεσα σε δεκάδες κόσμου, ακόμα και αν σκοτωνόταν κάποιος. Εξάλλου στον σύντροφο θα το ρίχνανε. Ποιος θα μπορούσε να τους διαψεύσει;

Όσον αφορά τις γελοιότητες ότι τον είχαν εντοπίσει από τις προηγούμενες μέρες, αυτές ειπώθηκαν μέσα στα πλαίσια της κρατικής προπαγάνδας για να μην παραδεχτούν ότι πρόκειται απλώς για ένα τυχαίο συμβάν. Και αυτό φαίνεται και από τις αντιφατικές αναφορές τους. Τη μια δηλώνουν ότι τον αναγνώρισε ασφαλίτισσα λίγο πριν την συμπλοκή. Την άλλη ότι τον είχε αναγνωρίσει πρώην ασφαλίτης προηγούμενες μέρες σε κάποιο σταθμό του μετρό. Αν ήταν αλήθεια ότι τον είχαν εντοπίσει τις προηγούμενες μέρες, θα μας είχαν συλλάβει. Μια ρουφιάνα και μια ατυχία σήμαναν την αρχή της καταδίωξης. Αλλά δεν μπορούσαν, φυσικά, να παραδεχτούν ότι η καταδίωξη ξεκίνησε τυχαία. Όλη η προπαγάνδα περί εντοπισμού του έγινε για να δηλωθεί δημοσίως ότι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και ειδικά η “αντιτρομοκρατική” παράγει έργο και ότι είναι αποτελεσματική. Μόνο που αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Όλο το προηγούμενο διάστημα ήμαστε συνεχώς ανάμεσά τους. Κινούμαστε παντού. Περνούσαμε δίπλα τους. Τους βλέπαμε και δεν μας έβλεπαν.

Αφού ο σύντροφός μου συλλαμβάνεται, εγώ γίνομαι η “νούμερο ένα καταζητούμενη”. Εγώ και το παιδί μου, για το οποίο οι αχυράνθρωποι του καθεστώτος στα ΜΜΕ με περίσσια χυδαιότητα “πληροφορούν” για πλήθος στοιχείων του και παράλληλα με μια εμετική υποκρισία επιβραβεύουν τους διωκτικούς μηχανισμούς για την “ευαισθησία” τους που δεν έβγαλαν στη δημοσιότητα φωτογραφία που διαθέτουν. Μόνο που τώρα με ό,τι στοιχείο έχουν στα χέρια τους οι μπάτσοι, θα οργώνουν τη χώρα αναζητώντας το. Κατά τ’ άλλα δεν είναι καταζητούμενο. Και όπως είχε δηλώσει παλιότερα με περίσσιο θράσος μια επαίσχυντη μπατσοδημοσιογράφος, μέσω του παιδιού ευελπιστούν να μας πιάσουν. Τώρα μέσω του παιδιού ευελπιστούν να πιάσουν εμένα.

Τον σύντροφό μου τον έχουν βαριά τραυματισμένο στα χέρια τους. Η εκδικητικότητά τους ήταν αναμενόμενη. Δεν τους φτάνει που έχουν τον Μαζιώτη με διαλυμένο χέρι από σφαίρα, με την κατάσταση της υγείας του να είναι σοβαρή, και ενώ έχει δημοσιοποιηθεί η ανάγκη για στενή ιατρική παρακολούθηση και για νέες χειρουργικές επεμβάσεις, τον υποχρέωσαν σε εκδικητική μεταγωγή σε μια φυλακή που είναι γνωστό ότι δεν διαθέτει γιατρούς ούτε για τις στοιχειώδεις ιατρικές ανάγκες των κρατουμένων. Και είναι βέβαιο ότι από αυτή τη μεταγωγή και μόνο η κατάστασή του έχει επιδεινωθεί. Γνωρίζω από πρώτο χέρι σε τι είδους μεταγωγές επιβάλουν τους ένοπλους αγωνιστές. Όταν με υποχρέωσαν έγκυο σε μεταγωγή, κατέληξα σε νοσοκομείο με αιμορραγία και υποχρεώθηκα να μείνω κλινήρης για να μην αποβάλω. Είναι προφανές ότι φοβούνται. Έχουν τον σύντροφο στα χέρια τους με διαλυμένο χέρι και εξακολουθούν να φοβούνται.

Όσον αφορά εμένα, σοβαρά, περιμένανε και περιμένουν να παραδοθώ; Δεν θα τους κάνω τη χάρη. Ας έρθουν να με πιάσουν. Στην πραγματικότητα οι διώκτες μου δεν το πιστεύουν. Γι’ αυτό και εισέβαλαν στο σπίτι της οικογένειάς μου, έκαναν έρευνα και ανέκριναν τη μητέρα μου και την αδελφή μου αναζητώντας ματαίως κάποιο στοιχείο. Οι δηλώσεις τους μέσω των ΜΜΕ ότι βρίσκομαι σε δύσκολη θέση και μπορεί να παραδοθώ, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ύστατη προσπάθεια πίεσης. Οι διώκτες μου με γνωρίζουν. Με γνώρισαν στις 10 του Απρίλη το 2010, όταν με είχαν έγκυο στα χέρια τους, προσπαθούσαν με γελοιότητες να με τρομοκρατήσουν, δεν τους έλεγα ούτε καν το όνομά μου και το μόνο που εισέπραξαν ήταν φτύσιμο. Γνωρίζουν την πολιτική μου στάση το διάστημα που ήμουν φυλακισμένη, γνωρίζουν την πολιτική στάση που κράτησα όλο το διάστημα της δίκης. Ήμουν, είμαι και θα είμαι μέλος του Επαναστατικού Αγώνα. Αν νομίζουν ότι θα με λυγίσουν, είναι πολύ γελασμένοι.

Η σύλληψη του συντρόφου μας ήταν ένα πλήγμα. Ο σύντροφός μας Λάμπρος Φούντας με το αίμα του έβαψε τα στενά στην Δάφνη, και ο Νίκος Μαζιώτης στο Μοναστηράκι. Ο Επαναστατικός Αγώνας έχει δώσει το αίμα του για την υπόθεση της κοινωνικής Επανάστασης. Όμως δεν θα πουν οι εχθροί μας την τελευταία λέξη.

Το πεδίο για τον Επαναστατικό Αγώνα είναι ανοιχτό. Το κοινωνικό πεδίο είναι το δικό μας πεδίο, όχι το δικό τους. Για τους εχθρούς μας είναι ένα πεδίο εχθρικό, άγριο και μόνο με τη βία μπορούν να το ελέγξουν. Κράτος και κεφάλαιο λεηλατούν, τρομοκρατούν, δολοφονούν καθημερινά, εξοντώνουν για τη σωτηρία του καθεστώτος. Κατακρεουργούν εκατομμύρια περιττούς για την αναπαραγωγή του καπιταλισμού ανθρώπους στο όνομα της “εκκαθάρισης του συστήματος από τη σαπίλα”. Και παράλληλα βομβαρδίζουν την κοινωνία με ηλίθιες ιστορίες “οικονομικής ανάκαμψης” και “διεξόδου της χώρας από το τούνελ της κρίσης”. Ιστορίες που κάνουν να γελούν, αλλά και να αγανακτούν οι φτωχοί, οι πεινασμένοι, οι κολασμένοι αυτής της χώρας.

Στις 16 Ιουλίου στο Μοναστηράκι έγινε μια μάχη. Μια μάχη άνιση, ανάμεσα σε έναν επαναστάτη και δεκάδες ένοπλα σκυλιά του κράτους. Μια μάχη τόσο άνιση όσο είναι αυτή την ιστορική περίοδο ο ίδιος ο αγώνας για την Επανάσταση. Ένας αγώνας ανάμεσα σε λίγους επαναστάτες και έναν πάνοπλο και πολυάριθμο μηχανισμό. Μόνο που αυτός ο αγώνας, ο επαναστατικός αγώνας, δεν είναι ζήτημα αριθμητικής. Είναι μια υπόθεση ψυχής. Είναι μια υπόθεση πίστης στο επαναστατικό δίκιο. Μια υπόθεση πίστης στην Επανάσταση. Να πολεμάς ενάντια σε ένα σύστημα δολοφονικό, εκ φύσεως εγκληματικό που αναπαράγεται μέσω της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, ακόμα και της φυσικής εξόντωσης ανθρώπων. Που αναπαράγεται με τη βία. Τη βία της οικονομικής πολιτικής, τη βία που ασκεί η οικονομική και πολιτική ελίτ για να κρατά ζωντανό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, για να διαφυλάξει τα συμφέροντά της, για να συνεχίσει να δυναστεύει. Τα αποτελέσματα αυτής της βίας τα ζούμε όλοι μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια που η χώρα βυθίστηκε στη δίνη της κρίσης, με τα εκατομμύρια των ανέργων και των περιστασιακά εργαζόμενων, με τους μισθούς πείνας, με τη μετατροπή της εργασίας σε δουλεμπόριο, με τις χειρότερες συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς που έχουν ζήσει ποτέ οι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα. Τα αποτελέσματα αυτής της βίας που δολοφονεί τα είδαμε και τα βλέπουμε στους πεινασμένους, τα υποσιτισμένα παιδιά, σε όσους λιμοκτονούν, αρρωσταίνουν, πεθαίνουν, στις διαρκώς αυξανόμενες αυτοκτονίες. Τα βλέπουμε στους κάδους των σκουπιδιών που άνθρωποι-ποντίκια με τσακισμένη αξιοπρέπεια βουτούν για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτή η “καλυμμένη” βία του συστήματος εν μέσω συστημικής κρίσης έχει μετατραπεί σε όπλο μαζικής καταστροφής.

Είναι πέρα για πέρα δίκαιο να πολεμάς την αδικία. Να πολεμάς ένα σύστημα που με την ωμή βία των κατασταλτικών μηχανισμών φυλακίζει, ξυλοκοπά, δολοφονεί ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας για την εμπέδωση της τάξης, είτε πρόκειται για αντιστεκόμενους, απεργούς και διαδηλωτές είτε πρόκειται για εξαθλιωμένους μετανάστες. Που φτιάχνει μπουντρούμια “υψίστης ασφαλείας” με κύριο σκοπό να εξοντώσει πολιτικά, ηθικά, ψυχολογικά, ακόμα και σωματικά τους ένοπλους αγωνιστές, να τσακίσει τη βούληση για ένοπλο επαναστατικό αγώνα. Που το δικό του δίκαιο επιβάλλει τη νομιμοποίηση κάθε είδους κρατικής βίας (η υπόθεση με τους νεκρούς μετανάστες στο Φαρμακονήσι και τις ευθύνες των λιμενικών μπήκε στο αρχείο), αλλά και τη ρατσιστική βία ενάντια σε εξαθλιωμένους εργάτες (αθώωση των φραουλοπαραγωγών και των επιστατών για την δολοφονική επίθεση εναντίον μεταναστών εργατών γης στην Μανωλάδα). Και σε διεθνές επίπεδο, στο όνομα της εμπέδωσης της Νέας Παγκόσμιας Τάξης μέσω των πολέμων κατά της “τρομοκρατίας”, νομιμοποιείται η σφαγή ενός ολόκληρου λαού στην Παλαιστίνη.

Ο επαναστατικός αγώνας είναι ένα ζήτημα πίστης στην αναγκαιότητα να πολεμήσουμε τους δυνάστες. Να επιστραφεί στους πραγματικούς εγκληματίες, τους πραγματικούς τρομοκράτες και δολοφόνους που απαρτίζουν το σύστημα ένα ποσοστό της βίας που ασκούν. Γιατί μόνο με την ένοπλη επαναστατική δράση μπορούν να καταλάβουν ότι δεν θα μένουν για πάντα στο απυρόβλητο.

Κυρίως ο επαναστατικός αγώνας είναι ένα ζήτημα βαθιάς και ακλόνητης πίστης στο επαναστατικό δίκαιο, το δίκαιο της κατάργησης κάθε μορφής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, της καταστροφής του κράτους και του καπιταλισμού. Το δίκαιο μιας κοινωνίας οικονομικής ισότητας, χωρίς πλούσιους και φτωχούς, χωρίς αφέντες και δούλους. Το δίκαιο μιας κοινωνίας πραγματικά ελεύθερων ανθρώπων.

Ο Επαναστατικός Αγώνας, μέσα στην περίοδο της δράσης του από το 2003 έως σήμερα, διεξάγει ένα δυναμικό ένοπλο αγώνα ενάντια στο σύνολο των μορφών βίας του καθεστώτος που προαναφέρονται. Υπουργεία, δικαστήρια, αστυνομικές δυνάμεις, τράπεζες, χρηματιστήριο, αμερικάνικη πρεσβεία, Τράπεζα της Ελλάδας ήταν οι στόχοι της οργάνωσης. Με συνέπεια έδωσε σημαντικές απαντήσεις στην κρατική βία, τη βία της οικονομικής και πολιτικής ελίτ, τη βία της καθεστωτικής δικαιοσύνης και έγραψε σημαντικές σελίδες στην επαναστατική ιστορία αυτού του τόπου, αλλά και διεθνώς.

Έδρασε και μίλησε για την οικονομική κρίση σε περιόδους που σιωπή απλωνόταν πάνω από την καθεστωτική απάτη της “αιώνιας σταθερότητας του συστήματος” και της “ακμαίας ελληνικής οικονομίας”. Αργότερα, με την έναρξη της κρίσης, διέψευσε όλες τις καθεστωτικές φωνές που μιλούσαν για την “οχυρωμένη και απρόσβλητη ελληνική οικονομία”, αλλά και τις ρηχές, διαποτισμένες από την καθεστωτική προπαγάνδα αντιλήψεις που αδυνατούσαν να συλλάβουν το μέγεθος της καταιγίδας που ερχόταν.

Μίλησε και έδρασε για την Επανάσταση και την επαναστατική κοινωνική οργάνωση σε περιόδους που αυτά τα ζητήματα είχαν θαφτεί κάτω από τη μούχλα της απατηλής κοινωνικής ευμάρειας. Κράτησε και κρατάει ζωντανή τη φλόγα της κοινωνικής Επανάστασης, τη φλόγα της ελευθερίας. Σημάδεψε, καθόρισε, ενέπνευσε πολλούς ανθρώπους, διαμόρφωσε και διαμορφώνει συνειδήσεις.

Για όλα τα παραπάνω ήταν, είναι και θα είναι μια σοβαρή πολιτική απειλή για το καθεστώς. Για όλα τα παραπάνω αγωνιζόταν, αγωνίζεται και θα αγωνίζεται ο Επαναστατικός Αγώνας. Για όλα τα παραπάνω θα συνεχίσω να αγωνίζομαι.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΜΑΖΙΩΤΗ
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ
ΖΗΤΩ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Πόλα Ρούπα

Ενημέρωση από αντρικές φυλακές Κορυδαλλού

Εχτές (5/8) το βράδυ γύρω στις 11 η ώρα, έγινε μια επιχείρηση των ΕΚΑΜ, στη Β’ πτέρυγα. Ακολούθως έγινε στην Ε πτέρυγα. Εκεί κάποιοι κρατούμενοι μετά από αντιπαράθεση που είχαν με τους ανθρωποφύλακες, τους επιτέθηκαν και ακολούθως έβαλαν φωτιές στα πειθαρχεία. Αυτό προκάλεσε την επέμβαση των ΕΚΑΜ, που μετά από σύγκρουση και ρίψη χημικών και κρότου-λάμψης, τους ξυλοκόπησαν άγρια με αποτέλεσμα δύο να μεταφερθούν στο νοσοκομείο.

Κάποιοι κρατούμενοι της Ε πτέρυγας Κορυδαλλού