Με τη σκέψη καρφωμένη στους συντρόφους/ισσες απεργούς πείνας, τα ξημερώματα της 2/4 επιτεθήκαμε στην Β’ΔΟΥ εφορία Ηρακλείου, τοποθετώντας εμπρηστικό μηχανισμό στην είσοδο του κτηρίου.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, μας χωρίζουν χιλιόμετρα, τείχη και τα κάθε λογής σκυλιά του κράτους, μα νιώθουμε πιο καυτή απο ποτέ την φωτιά που καίει μέσα σας. Με αυτην στο πλευρό μας, ορμάμε στη μάχη ουρλιάζοντας θάνατο στον θάνατο που διακινείται ως ζωή.

Όσοι λένε πως δεν είναι στιγμή για επίθεση, όσοι ζητάνε να δωθεί λίγος χρόνος ακόμη στη κυβέρνηση (για να αποδείξει το ποσο αριστερή είναι), σφίγγουν οι ίδιοι τα δεσμά στα κρεβάτια κράτησης.

Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό που περνάει είναι κρίσιμο. Είναι επιτακτική ανάγκη, οι κινήσεις μας να ξεφύγουν απο τα όρια του νόμιμου.

Να γίνουν οι δρόμοι μάχης πεδία.
Τα συνωμοτικά ραντεβού πράξεις πολέμου.
Η ελπίδα επίθεση.

Δύναμη σε όλους/ες τους απεργούς πείνας.
Άμεση ικανοποίηση όλων των αιτημάτων.

FAI/IRF Πυρήνας Ηρακλείου

Απο 2/3 στις ελληνικές φυλακές πραγματοποιείται απεργία πείνας ενάντια στον κατασταλτικό σχεδιασμό και τις κατασταλτικές μεθόδους του κράτους. Αναγνωρίζοντας την σημασία αυτού του αγώνα, τα ξημερώματα της τρίτης 31/3 πυρπολήσαμε ένα όχημα του υπουργείου ανάπτυξης και ένα όχημα της ΘΩΡΑΞ security ως αλληλεγγύη σε αυτόν.

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 2/3

ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΥΓ. Το όχημα του υπουργείου ανάπτυξης βρισκόταν σε μια απο τις πιο καλά φυλασσόμενες περιοχές της πόλης (ανάμεσα στο Α.Τ δωδεκανήσου στα δικαστήρια και σε κτήριο της εισαγγελίας με σταθερό μπάτσο). Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο απέναντι στην απόφαση για άμεση δράση.

Η νύχτα πέφτει και το σκοτάδι απλώνεται σαν πέπλο πάνω από τις μητροπόλεις.Κάποια γουρούνια περιφέρονται αραιά και που στους δρόμους «σκοτώνοντας» τη βάρδια τους.Ένας αμέρημνος φρουρός κάθεται στην είσοδο του τμήματος κοιτώντας νευρικά το ρολόι του…

Τα ξημερώματα της Κυριακής 29/3 επιτεθήκαμε καταδρομικά στο Α.Τ. Ζωγράφου. Επιλέξαμε να ανταποδώσουμε στο ελάχιστο την βία και το μίσος που καθημερινά με ζήλο τα σκυλιά του κράτους σκορπάνε στις μητροπόλεις.Τολμήσαμε και ρισκάραμε για τους συντρόφους μας, οι οποίοι πραγματοποιούν απεργία πείνας,θέτοντας το ίδιο τους το σώμα σαν οδόφραγμα απέναντι στις εξοντωτικές κατασταλτικές νομοθεσίες. Μια απεργία πείνας που θέτει κομβικής σημασίας αιτήματα,αφήνοντας μια ουσιαστική και σημαντική πολιτική παρακαταθήκη για όλα τα κοινωνικά κομμάτια που έμπρακτα αμφισβητούν την διάχυτη καπιταλιστική βαρβαρότητα.Η ενέργεια αυτή είναι αφιερωμένη σε όλους τους συντρόφους μας απεργούς πείνας, στους οποίους υποσχόμαστε πως στο βαθμό που μπορούμε θα οξύνουμε τις ενέργειες αλληλεγγύης,σπάζοντας τα σιδερόφραχτα παράθυρα και τους μουντούς τοίχους των φυλακών και των νοσοκομείων.

ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΓΕΡΑ… ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΟ ΔΥΣΒΑΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΜΑΧΟΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΝΟΠΛΗ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΣΤΗ ΔΑΦΝΗ ΜΕ ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.

Συμβάλλοντας στον αγώνα των φυλακισμένων αγωνιστών που βρίσκονται σε απεργία πείνας επιδοθήκαμε σε ένα εμπρηστικό μπαράζ στις 20/3 και στις 22/3. Συγκεκριμένα:

– Σε τέσσερα ΑΤΜ της Εθνικής Τράπεζας: στο Κάτω Χαλάνδρι, στο Μαρούσι και στου Ζωγράφου.

– Σε τρία ATM της Alpha bank: στην Πεύκη, στο Νέο Ψυχικό και στο Βύρωνα.

– Σε ένα ΑΤΜ της Τράπεζας Πειραιώς στην Αγία Παρασκευή.

– Σε ένα βαν της αλυσίδας σούπερ μάρκετ Σκαβενίτης στην Καισαριανή.

Στις 2/3, στις ελληνικές φυλακές ξεκινά μαζική απεργία πείνας των φυλακισμένων αγωνιστών, με διεκδικήσεις που στοχεύουν τον κατασταλτικό πυρήνα του σύγχρονου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Η ποινική, θεσμική και υλική θωράκιση του καθεστώτος αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί αιχμιακή πολιτική της ντόπιας διαχείρισής του, με φόντο την παγκόσμια “αντιτρομοκρατική” εκστρατεία, καθώς και την εν εξελίξει παγκόσμια αναδιαρθρωτική επιθετικότητα του κεφαλαίου.

Ουσιαστικά, στο στόχαστρο μπαίνουν όσοι περισσεύουν, αποκλίνουν, αντιστέκονται, επιλέγουν την ρήξη και τη σύγκρουση με τις επιλογές των κυρίαρχων. Και σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι η μοίρα των παραπάνω συνδέεται άρρηκτα με τον πόλεμο ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, τις πολιτικές διαχείρησης του φόβου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τις φυλακές, τον έλεγχο, την καταστολή και τον εγκλεισμό.

Η μαχητική επιλογή των κρατούμενων να θέσουν το σώμα τους ως όπλο απέναντι σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, ειδικές “αντιτρομοκρατικές” νομοθεσίες, νομοθετικές αυθαιρεσίες και ιδιώνυμα (DNA, κουκουλονόμος) και διεκδικώντας την απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού αμφισβητεί ευθέως την περίφημη αλλά και αυτονόητη “συνέχεια του κράτους” που επιβεβαίωσε πανηγυρικά ο νέος πρωθυπουργός, Α. Τσίπρας, στις προγραμματικές του εξαγγελίες. Ο αγώνας και οι διεκδικήσεις των κρατούμενων δεν αναμετρώνται απλά με τον κατασταλτικό πυρήνα του κράτους αλλά επιτίθενται ανοιχτά στην υποσχόμενη διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης που επιχειρεί η νέα διακυβέρνηση, μέσα από τη χειραγώγηση και τον εφησυχασμό, την οικοδόμηση ενός εξανθρωπισμένου προσωπείου της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Η αγωνιστική πρωτοβουλία των πολιτικών κρατουμένων επιβεβαιώνει ότι η αξιοπρέπεια και η ελευθερία κερδίζονται μόνο μέσα από αγώνες, μέσα από την επαναστατική οργάνωση και δράση των καταπιεσμένων. Και γι’ αυτό αυτός ο αγώνας είναι βαθιά επίκαιρος, βαθιά κοινωνικός και μας αφορά όλους και όλες.

Αφορά όλους όσοι συλλαμβάνονται, χαρτογραφούνται και σύρονται στα δικαστήρια με την επιβαρυντική διάταξη του κουκουλονόμου, που ποινικοποιεί ακόμη και τη συμμετοχή σε μια διαδήλωση. Αφορά ολόκληρες τοπικές κοινωνίες που αντιστέκονται ενάντια στην επέλαση του καπιταλισμού πάνω στις ζωές και τον τόπο τους και βαφτίζονται εγκληματικές/τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως συμβαίνει με τους αγωνιζόμενους κατοίκους των Σκουριών Χαλκιδικής. Αφορά όσους βασανίζονται στα Α.Τ. και τους αποσπάται βίαια δείγμα DNA για να φτιαχτούν οι τράπεζες βιοδεδομένων της Αντιτρομοκρατικής, όσους στοχοποιούνται, φυλακίζονται λόγω προσωπικών- συντροφικών σχέσεων με φυλακισμένους αγωνιστές. Αφορά ακόμη και όσους δείχνουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους πολιτικούς κρατούμενους αλλά και όσους βαφτίζονται εν μια νυκτί ως “επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια”, συλλαμβάνονται και διαπομπεύονται (πχ οροθετικές γυναίκες, τοξικοεξαρτημένοι κλπ). Αφορά το σύνολο του πολύμορφου ριζοσπαστικού κινήματος που υπερασπίζεται ανοιχτά και έμπρακτα τη βίαιη πολιτική αντίσταση και το σύνολο των ένοπλων αγωνιστών που αμφισβητούν το κρατικό μονοπώλιο της βίας, αναγκάζοντας το κράτος να στήνει ιδιώνυμα και καθεστώτα εξαίρεσης που στοχεύουν στην φυσική εξόντωσή τους.

Τη στιγμή που οι απεργοί πείνας μεταφέρονται ο ένας μετά τον άλλον σε νοσοκομεία, σε κρίσιμη κατάσταση, οι ιθύνοντες επιχειρούν να αξιοποιήσουν επικοινωνιακά την κατάθεση νέου νομοσχεδίου το οποίο προβλέπει την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας αλλά παράλληλα τη δημιουργία ειδικών πτερυγών κράτησης. Η ουσιαστική διατήρηση του καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς του αντιπάλους εντός των τειχών μαζί με τη διαφαινόμενη αποφυλάκιση του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού για “ανθρωπιστικούς λόγους” αποτελεί μια πολιτική κίνηση αναδίπλωσης απέναντι στα αιτήματα των κρατούμενων, πολιτικά ανώδυνη για το εκλογικό ακροατήριο.

Μέσα από την εξύφανση άθλιων και επικίνδυνων συναινετικών πρακτικών, επιχειρείται η απονοηματοδότηση και η απονομιμοποίηση του αγώνα των κρατούμενων. Τέτοιου είδους κινήσεις θα μας βρούν διπλά εχθρικούς, αφενός γιατί μεθοδεύονται πάνω στις πλάτες και τα σώματα των αγωνιζόμενων εντός των τειχών και αφετέρου διότι δημιουργούν ψευδαισθήσεις μεταρρύθμισης της ασφυκτικής συνθήκης του εγκλεισμού. Κι όλα αυτά ενώ το δόγμα “νόμος και τάξη” εφαρμόζεται απαρέγκλιτα με τις εισβολές της ασφάλειας σε σπίτια αναρχικών συντρόφων/ισσών, την προφυλάκιση συγγενών μελών της ΣΠΦ, την εφαρμογή του νέου δόγματος διευρυμένης επιτήρησης και ελέγχου (βλ. αστυνομικός της γειτονιάς, αστυνομική παρακολούθηση πανεπιστημίων, κ.α.).

Ο αγώνας των κρατούμενων είναι και θα πρέπει να νοείται ως κομμάτι του συνολικού αγώνα που σήμερα περισσότερο από ποτέ θα πρέπει να δοθεί στην κατεύθυνση της καταστροφής του κεφαλαίου, του κράτους και της βαρβαρότητας που αυτά γεννούν. Τόσο οι αγωνιζόμενοι κρατούμενοι με τα σώματά τους, όσο και οι εκτός των τειχών αξιοποιώντας όλα τα μέσα, οφείλουμε να στήσουμε ένα συλλογικό ανάχωμα ενάντια στην επίθεση που συνεχίζει να διεξάγει η νέα διακυβέρνηση προκειμένου να διασφαλίσει την κοινωνική συναίνεση και τη δημοκρατική ομαλότητα.

Από την πλευρά μας, την πλευρά των καταπιεσμένων, είναι ένας αγώνας, τον οποίο οφείλουμε να δώσουμε ως μόνη πολιτική αντίπαλη δύναμη για την προώθηση των αυτοοργανωμένων, αδιαμεσολάβητων, ρηξιακών, κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Παραμένουμε στο δρόμο. Για την κοινωνική επανάσταση, για την κοινωνική απελευθέρωση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ Σ’ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

Αναρχικές/οί

Υ.Γ. Πριν από 6 χρόνια, στις 18/3 το κράτος δολοφονεί την αγωνίστρια κρατούμενη Κατερίνα Γκουλιώνη κατά τη διάρκεια πειθαρχικής μεταγωγής της με πλοίο στις φυλακές της Κρήτης. Η Κατερίνα Γκουλιώνη αγωνίστηκε μέχρι τέλους μέσα στις ελληνικές φυλακές ενάντια στις άθλιες συνθήκες κράτησης και στην εξευτελιστική μέθοδο του κολπικού ελέγχου. Λίγες μέρες πριν τη δολοφονία της είχε αποστείλει καταγγελία στην οποία κατονόμαζε τους βασανιστές της. Μετά την αναγγελία της δολοφονίας της ακολούθησε εξέγερση στις φυλακές της Θήβας από συγκρατούμενες της Κατερίνας και το κάψιμο της Β’ πτέρυγας.

Η κίνησή μας αφιερώνεται στη μνήμη της Κατερίνας Γκουλιώνη, στην άγρια ομορφιά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που εξεγείρεται μέσα και έξω από τα κολαστήρια των φυλακών.

Την ίδια ώρα που οι σοσιαλδημοκρατικές εφεδρείες του καθεστώτος προσπαθούν να μας χαϊδέψουν τα αυτιά και εκστατικοί αποβλακωμένοι μικροαστοί ψηφοφόροι χορεύουν συρτάκι στο Σύνταγμα σε συγκεντρώσεις υπέρ της κυβέρνησης (!), οι λύκοι που γλιτώσανε απ’ το κυνήγι κατεβαίνουνε στην πόλη λυσσασμένοι…

Είναι ευνόητο ότι καμία κλίκα εξουσιαστών πολιτικάντηδων δεν θα μπορούσε ποτέ να ικανοποιήσει τις άγριες επιθυμίες μας. Εσείς μιλάτε για αριστερή κυβέρνηση, εμείς θέλουμε την καταστροφή του κράτους. Υπόσχεστε αυξήσεις στους μισθούς, μείωση των φόρων, θέσεις εργασίας, εμείς θέλουμε την κατάργηση του χρήματος, του εμπορεύματος και της εργασίας. Ζητάτε «εκδημοκρατισμό των σωμάτων ασφαλείας», εμείς θέλουμε τους μπάτσους στην άσφαλτο νεκρούς. Παλεύετε για καλύτερες συνθήκες στις γειτονιές, εμείς όμως θέλουμε να γλεντήσουμε πάνω στα φλεγόμενα ερείπια των πόλεών σας. Εσείς κάνετε πολιτική, εμείς κάνουμε πόλεμο. Δύσκολα τα πράγματα κύριοι πολιτικάντηδες. Αντιλαμβάνεστε ότι μας χωρίζει μια υπαρξιακή άβυσσος και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια διαλόγου.

Έτσι δεν είναι να απορεί κανείς που τα ξημερώματα της Δευτέρας 23/3, της επίσημης μέρας επιστροφής του «αστυνομικού της γειτονιάς», επιλέξαμε να προσφέρουμε στις φλόγες της άρνησης τα γραφεία της τοπικής οργάνωσης του κυβερνώντος κόμματος στα Πατήσια.

Αφιερώνουμε αυτή την επίθεση στα αδέρφια μας που διεξάγουν απεργία πείνας και απαιτούμε την άμεση ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι όποιες υποχωρήσεις του εχθρού σε τέτοια επιμέρους ζητήματα μπορούν να κατασιγάσουν τον πόθο μας για ολοκληρωτική καταστροφή του κόσμου σας και της εμετικής κοινωνίας σας:

-Άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού.

-Άμεση απελευθέρωση της μητέρας των αδερφών Τσάκαλων και της συντρόφου του Γεράσιμου.

-Κατάργηση των τρομονόμων και του κουκουλονόμου.

-Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ.

-Κατάργηση των διατάξεων περί βίαιης λήψης γενετικού υλικού.

-Ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο σε όλους τους φυλακισμένους.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ – Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

μηδενιστική περίπολος / εμπρηστές της γειτονιάς

Μέσα από την ατελείωτη νύχτα της σκοτεινιάς των φυλακών ήχησαν και πάλι τα τύμπανα πολέμου. Ο πόλεμος συνεχής, ποτέ δεν σταμάτησε. Έφτασε όμως η ώρα της νέας επίθεσης. Γυναίκες και άντρες σφίγγουν με πάθος τα όπλα της ελευθερίας και ρίχνονται σε μια ακόμα μάχη.

Ο εχθρός κλεισμένος μέσα στους πύργους και στα κάστρα του παρακολουθεί.
Φοβάται. Φοβάται αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει. Αυτό που του είναι άγνωστο. Έγραψε νέους νόμους, κανόνες, έφτιαξε νέα μπουντρούμια. Κυνήγησε μάγισσες, βασάνισε, φοβέρισε, απείλησε, εκβίασε, φυλάκισε, υποσχέθηκε. Μάταια όμως.
Φοβάται. Φοβάται κι αυτούς που κυκλοφορούν καμουφλαρισμένοι ανάμεσά του. Οι άπιαστοι συνένοχοι. Αυτοί παίρνουν και δίνουν δύναμη στους αιχμαλώτους του. Δηλώνουν ορκισμένοι εχθροί και επιζητούν τη καταστροφή του.

Σήμερα τα ξημερώματα ανατινάξαμε μια από τις 4 εισόδους-εξόδους του δικαστηρίου στο κέντρο του Ηρακλείου.

Η επίθεση αυτή ήταν συμβολική.
Σε περίπτωση δολοφονίας ή πρόκλησης μόνιμου προβλήματος στην υγεία απεργού πείνας, η φωτιά που καίει μέσα μας θα κάνει την νύχτα μέρα. Αυτό δεν είναι απειλή. Είναι υπόσχεση.
Δύναμη στους ελεύθερους φυλακισμένους.
FAI-IRF Πυρήνας Ηρακλείου

“Το κράτος τρομοκρατεί
Λασπολογεί, κοροϊδεύει, αποχαυνώνει, υποκρίνεται
Η παντοδυναμία του είναι πια μύθος
Η οργή μας, μας δυναμώνει, η αλλοτρίωσή του δεν μας αγγίζει
Τις βιτρίνες της εξουσίας τις σπάμε με τις πέτρες
Τις αλυσίδες της υποταγής τις λιώνουμε με την εξεγερτική φλόγα που καίει μέσα σε κάθε καρδιά καταπιεσμένου.
Τα μάτια μας είναι ανοικτά
Τα αυτιά μας συλλαμβάνουν κάθε ήχο
Η σκέψη μας είναι κρυστάλλινη
Η λύσσα μας αδιανόητη
Η επιλογή μας μία:
Βίαιο ανεξέλεγκτο και συνεχή αγώνα για την καταστροφή κράτους και εξουσίας.
Είμαστε οργισμένοι, είμαστε εξεγερμένοι, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΣΑΣ”
Λάμπρος Φούντας

Μετά την αποκάλυψη του σχεδίου απόδρασης της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς από τις φυλακές Κορυδαλλού για το οποίο τα μέλη της έχουν αναλάβει πλήρως την ευθύνη, η αντιτρομοκρατική, έκθετη μπροστά στον ολοκληρωμένο σχεδιασμό που προετοιμαζόταν από τους φυλακισμένους συντρόφους, εξαπέλυσε με την αγαστή συνεργασία των γνωστών κονδυλοφόρων των μαζικών μέσων εξαπάτησης ένα άγριο πογκρόμ συλλήψεων και προσαγωγών συγγενικών και φιλικών τους προσώπων με αποτέλεσμα την προφυλάκιση της μητέρας του Γεράσιμου και του Χρήστου Τσάκαλου και της συντρόφου του πρώτου με την κατηγορία της ένταξης και της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση. Η στοχοποίηση συγγενικών και φιλικών προσώπων φυλακισμένων αναρχικών από τους γλοιώδεις δικαστικούς και τους καριόληδες της αντιτρομοκρατικής δεν είναι κάτι καινούριο, αφού το έχουμε δει να επαναλαμβάνεται στο παρελθόν, σε περιπτώσεις όπως αυτή της συντρόφου του Δημήτρη Κουφοντίνα που φυλακίστηκε στα υπόγεια κελιά απομόνωσης του Κορυδαλλού για συμμετοχή στη 17Ν καθώς και της συντρόφου του Κώστα Γουρνά, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, η οποία βρέθηκε στις αίθουσες του δικαστηρίου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι γελοίες κατηγορίες που αποδίδονται στα συγγενικά πρόσωπα της Συνωμοσίας, υπογεγραμμένες από τους χαμερπείς Νικόπουλο και Ασπρογέρακα (με τον τελευταίο το ίδιο διάστημα να υπογράφει τις αποφυλακίσεις των χρυσαυγιτών), δηλώνουν την εκδικητική μανία των διωκτικών αρχών απέναντι στην ανυποχώρητη και περήφανη στάση των έγκλειστων συντρόφων θέτοντάς τους τον συναισθηματικό εκβιασμό της φυλάκισης των αγαπημένων τους προσώπων. Οι σύντροφοι και η αναρχική Αγγελική Σπυροπούλου σε απάντηση στις εκδικητικές προφυλακίσεις των συγγενών τους από τις 2 Μαρτίου βρίσκονται σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου απαιτώντας την άμεση αποφυλάκισή τους.

Την ίδια μέρα οι Μαζιώτης, Κουφοντίνας και Γουρνάς καθώς και οι αναρχικοί φυλακισμένοι που συμμετέχουν στο ΔΑΚ ξεκινάνε απεργία πείνας ενάντια στην αντιτρομοκρατική νομοθεσία, στις φυλακές τύπου Γ και απαιτώντας την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού. Πέρα από τις διαφορετικές αφετηρίες και θεωρήσεις που μπορεί να έχουμε θεωρούμε ότι τα αιτήματα για τα οποία αγωνίζονται οι αναρχικοί απεργοί πείνας μας αφορούν όλους, γι’ αυτό στηρίζουμε τον αγώνα τους.

Μέσα από τη δράση μας θέλουμε να στείλουμε την δύναμη και την εμπρηστική μας αλληλεγγύη στα φυλακισμένα αδέρφια της Συνωμοσίας και στην Αγγελική Σπυροπούλου. Αδέρφια γερά, η ώρα μας θα έρθει.

Στις 5 Μαρτίου πυρπολήσαμε ένα όχημα στην οδό Μεσολογγίου στη Δάφνη της εταιρίας ISS, η οποία μεταξύ άλλων παρέχει και υπηρεσίας ασφαλείας καθώς επίσης έχει αναλάβει και την καθαριότητα των αποστειρωμένων χώρων της μηχανοποιημένης κυκλοφορίας του ΜΕΤΡΟ, και στις 14 Μάρτη παραδώσαμε στη φωτιά ένα φορτηγό όχημα της εταιρίας VODAFONΕ στην οδό Θεοκρίτου στη Νέα Σμύρνη.

“Η κοινωνία είναι ο καθρέφτης του παράλογου μέρους, όπου είμαι κλειδωμένος: μια φυλακή από ανυπέρβλητους τοίχους και αόρατα κελιά”
Adriano Antonacci

Ο κοινωνικός έλεγχος συνιστά μία από τις κύριες στρατηγικές εμπέδωσης της κυριαρχίας. Οι πρακτικές εφαρμογές του ανταποκρίνονται στις ιστορικές συνθήκες που καλείται να αντιμετωπίσει και οι οποίες εξασφαλίζουν την τυπική νομιμοποίηση και κατοχύρωσή τους για “λόγους ασφάλειας”. Το αίσθημα της ασφάλειας που αναφέρεται ως κοινωνικό αγαθό, το κοινό καλό, παύει να υφίσταται ως θεμελιώδες κεκτημένο της κοινωνικής δομής όταν βάλλεται, όταν παρουσιάζει ρωγμές και καθίσταται εύθραυστο διακύβευμα πλέον της κοινωνικής ειρήνης. Η αποσταθεροποίηση του κοινωνικού ιστού εκφράζεται στην έμπρακτη αμφισβήτηση που δηλώνουν οι επιθετικές ενέργειες και οι εσωτερικές εχθροπραξίες του αναρχικού πολέμου οι οποίες αναπτύσσουν τη δυναμική τους εκφράζοντας ευθεία απειλή ενάντια σε κάθε εξουσία. Το παρόν και η διάχυσή τους αποτελούν θέματα προτεραιότητας της κρατικής πολιτικής που αρθρώνεται βασικά σε δύο κύριους άξονες: στην προσπάθεια πρόληψης του κινδύνου και σε μία αόριστη διεύρυνση της έννοιας του υπόπτου. Τα δύο αυτά στοιχεία συνιστούν τα συστατικά μέρη του σύγχρονου κατασταλτικού παραδείγματος το οποίο εκφράζεται σημαντικά μέσα από την εδραίωση ενός πανοπτικού συστήματος ελέγχου. Οι κινήσεις, οι συμπεριφορές, οι σχέσεις, η επικοινωνία καθίστανται πεδίο παρατήρησης από το οποίο οι μηχανισμοί της εξουσίας προσπαθούν να προβλέψουν αντλώντας πληροφορίες. Οι κάμερες ασφαλείας σε κάθε γωνιά της μητρόπολης, οι στοχευμένοι έλεγχοι και περιπολίες σε περιοχές από εταιρίες σεκιούριτι, οι παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών επικοινωνιών αποτελούν ενδεικτικές πρακτικές ενός ελέγχου που προβάλλεται με το εξευγενισμένο πρόσημο του εκσυγχρονισμού. Η επέμβαση στις προσωπικές μας στιγμές που σκοπό έχει την άντληση και επεξεργασία των πληροφοριών προκειμένου να σχηματιστεί μία όσον το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη γνώση για το άτομο συντελείται μέσω της τεχνολογικής προόδου και των καταρτισμένων εφαρμογών της που ειδικά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να αναπτύσσεται και να θέτει τις στοχεύσεις της ιδιαίτερα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το κατασταλτικό παράδειγμα είναι η ασφάλεια της εξουσίας. Έτσι ήταν πάντα και έτσι θα συνεχίσει να είναι.

“Σήμερα που σαπίζει ο κόσμος κι η ατιμία κι ο συμβιβασμός εξευτελίζουν και τις πιο γενναίες ψυχές μια μονάχα ταχτική είναι πραχτική και συμφέρει. Να ‘σαι ανένδοτος”
Νίκος Καζαντζάκης

Ξεκινώντας από την διαπίστωση ότι το κράτος και η κοινωνία είναι εγγενή στοιχεία αυτού του γερασμένου πολιτισμού, με όποιο πρόσωπο και σε όποια έκφανση κι αν αυτά παρουσιάζονται, αποτελώντας εχθρό της ελευθερίας του ατόμου, εμείς από μεριάς μας καλωσορίζουμε στο πολιτικό προσκήνιο τους αριστεροκρατιστές του Σύριζα και τους εθνικόφρονες ΑΝΕΛ υποσχόμενοι ότι θα διαταράσσουμε την κοινωνική τους ειρήνη σε κάθε ευκαιρία και με όλες μας τις δυνάμεις.

Όπως κάθε κοπάδι χρειάζεται τον ποιμένα του έτσι και η πλειοψηφία, που επισφράγισε στις εκλογές τη διαιώνιση της σκλαβιάς της, χρειάζεται τον σωτήρα της. Αυτή τη φορά επέλεξε να περιμένει κάτω από το κυβερνητικό τραπέζι των εμπόρων ελπίδας του Σύριζα μπας και καταφέρει να βουτήξει κάποιο ξεροκόμματο, αναμένοντας την κοινωνική και οικονομική ανέλιξη που ευαγγελιζόταν προεκλογικά ο δικός τους Αλέξης. Οι υποσχέσεις που μοίραζε ο Σύριζα παρουσιάστηκαν για τους περισσότερους ιδιαίτερα ελκυστικές και ανακουφιστικές ιδιαίτερα σε σχέση με το τελευταίο διάστημα της σκληρής κρατικής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται από τα καπιταλιστικά κράτη, ανεξαρτήτως ιδεολογικών διαφοροποιήσεων και αποχρώσεων, αποσκοπούν στην διατήρηση της κοινωνικής νηνεμίας γι’ αυτό και φροντίζουν να αφομοιώνουν στην πηγή τους τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση της μάζας. Η εύπεπτη αριστερή ρητορική και οι υποσχέσεις για μετριοπάθεια φάνηκε ότι δεν έπεισαν μόνο τους χαμαιλέοντες ψηφοφόρους αλλά και μερίδα του αναρχικού χώρου που έσπευσε να στηρίξει επισημοποιώντας το φλερτ με την καθεστωτική αριστερά που μέχρι πρότινος διατηρούσε. Όμως η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι οι ελπίδες παραμένουν αυταπάτες. Εξουσία, ανθρωπιστική, μεταρρυθμιστική ή εξευγενισμένη δεν σημαίνει τίποτε άλλο από την ανάθεση της διαχείρισης των ζωών μας από άλλους.

Την ίδια στιγμή που ο όχλος μαζί με τον Σύριζα θριαμβολογεί για τις υποτιθέμενες νίκες στις ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις, την ίδια στιγμή λαμβάνουν χώρα οι εσωτερικές κρίσεις της αστυνομίας και συγχρόνως πραγματοποιείται ένα τεράστιου μεγέθους τρομοσόου με τις εισβολές σε σπίτια αναρχικών, προσαγωγές και συλλήψεις ατόμων με τον σχετικό τηλεοπτικό καννιβαλισμό που προβάλλονται ως καταναλωτικό προϊόν προς χάριν των τηλεοπτικών ορέξεων της κοινωνίας.

Καλά θα κάνουν οι επικεφαλείς και οι παρατρεχάμενοι των υπουργείων Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης να βάλουν στο μυαλό τους ότι δεν πρόκειται να μείνουμε θεατές βλέποντας να λοιδορούν τους συντρόφους μας και τους αναρχικούς αιχμαλώτους. Όσο υπάρχει εξουσία πάντα θα υπάρχουν ανυπότακτες ατομικότητες που θα ενσαρκώνουν τον εσωτερικό εχθρό.

“Το πιο σημαντικό όμως είναι να αντιπαραθέτουμε στην κοινωνία τους εαυτούς μας. Μια συμπεριφορά που να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να παραδοθούμε στην κοινωνία ούτε να κεντράρουμε τις δραστηριότητές μας γύρω από αυτήν αλλά ότι πρόκειται να ζήσουμε με τους δικούς μας όρους”
Feral Faun

Καλούμε κάθε εξεγερμένη ατομικότητα, κάθε αναρχικό της πράξης να αυξήσουμε και να κλιμακώσουμε τις επιθέσεις αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ – ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΠΥΡΟ ΜΑΝΔΥΛΑ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΕΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία/ Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
Πυρ και Μανία

Υ.Γ Έπεται συνέχεια