Χθες Σάββατο, τα νεοναζιστικά σαλιγκάρια της Χ.Α. σύρθηκαν σε παράδρομους των μαρτυρικών και ηρωικών Καλαβρύτων, πετώντας στους δρόμους και τοποθετώντας σε παρμπρίζ αυτοκινήτων τα εμετικά προεκλογικά φυλλάδια υποστήριξης στον υποψήφιο βουλευτή τους στην Αχαΐα, Ανδρέα Νικολακόπουλο.

Άμεσα σύντροφοι εντόπισαν και έκαψαν τα φυλλάδια του μίσους και της ξενοφοβίας από τους δρόμους μιας περιοχής που έχει πληγεί από το ναζισμό.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι πριν ξεκινήσουμε τον καθαρισμό υπήρχαν ήδη σκισμένα φυλλάδια στο δρόμο και ακούγαμε κατοίκους να αγανακτούν για το συμβάν.

-ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥ ΝΕΟΝΑΖΙ ΤΗΣ Χ.Α.

-ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

-ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ !!!

Αντιφασίστες σκιέρ εκ Χελμού ορμώμενοι!

Το απόγεμα του Σαββάτου 10/1 πραγματοποιήθηκε στο Δημόσιο Σήμα του Κεραμεικού μικροφωνική συγκέντρωση ενάντια στις φυλακές υψίστης ασφαλείας. Στη δράση, που κράτησε περίπου 4 ώρες, συμμετείχαν μερικές δεκάδες συντρόφων, πετάχτηκαν τρικάκια στους γύρω δρόμους, φτιάχτηκαν και κρεμάστηκαν πανό, διαβάστηκαν κείμενα έγκλειστων αναρχικών και αγωνιζόμενων κρατουμένων και μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

Ενάντια στην κοινωνία του εγκλεισμού

Στις 30 Δεκέμβρη 2014 η ελληνική δημοκρατία εγκαινίασε τις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Δομοκού, μετάγοντας εκεί από τις φυλακές Διαβατών τον αναρχικό Νίκο Μαζιώτη, αιχμάλωτο μέλος του Επαναστατικού Αγώνα.

Το βράδυ της 31ης Δεκέμβρη η αστυνομία χτύπησε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από τις αντρικές φυλακές Κορυδαλλού, με στόχο να διαλύσει το ταχύτερο δυνατό τον κόσμο που είχε μαζευτεί για να αλλάξει τον χρόνο μαζί με όσους κι όσες βρίσκονται έγκλειστοι και έγκλειστες στα κάτεργα του ελληνικού κράτους.

Στις 2 Γενάρη 2015 ο Δημήτρης Κουφοντίνας (17 Νοέμβρη) και ο αναρχικός Κώστας Γουρνάς (Επαναστατικός Αγώνας), καταδικασμένοι ως μέλη ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων, μετήχθησαν επίσης στη φυλακή υψίστης ασφαλείας του Δομοκού από τα υπόγεια κελιά των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού. Το ίδιο πρωί μεταφέρθηκαν από τις αντρικές φυλακές Κορυδαλλού στη φυλακή τύπου Γ του Δομοκού κι οι αναρχικοί κρατούμενοι Γιάννης Ναξάκης και Γρηγόρης Σαραφούδης, καταδικασμένοι για ένοπλη ληστεία στον Πυργετό Λάρισας, όπως και για –υποτιθέμενη– συμμετοχή σε ένοπλη επαναστατική οργάνωση (Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς).

Στις 3 Γενάρη 2015 άνδρες των ΕΚΑΜ και της κρατικής ασφάλειας μπούκαραν στην Α πτέρυγα των αντρικών φυλακών Κορυδαλλού ενώ στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν οι μεταγωγές των αναρχικών Χρήστου Τσάκαλου, Γεράσιμου Τσάκαλου (μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς), Σπύρου Μάνδυλα και Αντρέα Τσαβδαρίδη στο υπόγειο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού. Στο μεταξύ οι μεταγωγές κρατουμένων στο Δομοκό συνεχίζονται.

Νέο έτος, και μαζί μ’ αυτό και νέα κατασταλτικά ήθη. Η εξουσία αντεπιτίθεται, φοράει τα καλά της για τις εκλογές, ενώ ταυτόχρονα βεβαιώνει πως όσοι τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι και να αντισταθούν ενεργά στην κατρακύλα των καιρών μας θα πρέπει να απομονωθούν εσαεί στα μπουντρούμια τύπου Γ του Δομοκού, σε μια φυλακή μέσα στη φυλακή.

Στόχος κάθε νόμου της εξουσίας είναι η προάσπιση των συμφερόντων της και στόχος κάθε φυλακής είναι η παραδειγματική τιμωρία όσων τους αψηφούν. Η νομοθέτηση ωστόσο των φυλακών υψίστης ασφαλείας αποτελεί συγκεκριμένη απάντηση των μηχανισμών του κράτους και του Κεφαλαίου απέναντι σε όσους επέλεξαν συνειδητά να σταθούν εναντίον τους με κάθε μέσο, προπαγανδίζοντας εμπράκτως πως ο εχθρός ούτε ανίκητος είναι, ούτε έχει το μονοπώλιο της βίας.

Οι φυλακές τύπου Γ είναι ταυτόχρονα μέτρο εκδίκησης και πρόληψης με το οποίο η εξουσία επιδιώκει από τη μία να τσακίσει τους επαναστάτες και ανυπότακτους κρατουμένους κι απ’ την άλλη να εκφοβίσει όσους κι όσες θελήσουν να ακολουθήσουν αντίστοιχες ατραπούς ελευθερίας. Οι φυλακές τύπου Γ είναι το έκτρωμα που παράγει μια κοινωνία μαθημένη στην υποταγή και στη ρουφιανιά, είναι η πιο πρόσφατη θεσμική επικύρωση των αντεξεγερτικών μέτρων με τα οποία θωρακίζεται εδώ και χρόνια το πολιτικό, οικονομικό και μιντιακό σύμπλεγμα εξουσιών.

Στον μαινόμενο κοινωνικό πόλεμο που βιώνει ο καθένας και η καθεμιά μας, από τις πιο μικρές χειρονομίες ατομικής ανταρσίας μέχρι τις συλλογικές στιγμές εξέγερσης, η καταστολή είναι η διαρκής απειλή που θέτει η εξουσία προκειμένου να μας αποθαρρύνει να πάρουμε το δρόμο της σύγκρουσης. Από το χτύπημα των μερικών αγώνων ως την εξόντωση των ανταρτών πόλης, το ζήτημα για τους κρατούντες είναι πως θα κάμψουν τις όποιες αντιστάσεις γεννούνται ενάντια στα πάντοτε ολοκληρωτικά σχέδιά τους.

Κι όταν μας πλασάρουνε το παραμύθι της εκλογικής αλλαγής, στόχος είναι η αφομοίωση των εξεγερμένων και ο ευνουχισμός κάθε λόγου και πράξης που γίνεται επικίνδυνος για την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Μπορεί να ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά αυτή που εισήγαγε τις φυλακές υψίστης ασφαλείας, εντούτοις ο θεσμός της φυλακής είναι σύμφυτος του δημοκρατικού καθεστώτος. Δημοκρατία χωρίς εγκλεισμό δεν νοείται. Γι’ αυτό εχθρός μας δεν είναι μονάχα ο ακροδεξιός συρφετός, αλλά και οι γυμνοσάλιαγκες της αριστεράς και της προόδου, που πάνω στις πλάτες των εκμεταλλευόμενων επιχειρούν να στήσουν το προεκλογικό πανηγύρι τους. Κάψε με με λάδι, άλειψέ με μέλι· αυτή είναι η συμπληρωματική αρχή του κοινοβουλευτισμού και κανείς δεν δικαιούται πια να παριστάνει τον αθώο που τάχα δεν ήξερε ή δεν άκουσε.

Απέναντι στην όξυνση της κρατικής καταστολής προτάσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αναρχικούς και στους αγωνιζόμενους κρατουμένους. Απέναντι στο παραμύθι των εκλογών προτάσσουμε την γενικευμένη εξέγερση ενάντια σε κράτος και Κεφάλαιο. Απέναντι στην παραίτηση και στην ηττοπάθεια προτάσσουμε τον πολύμορφο αναρχικό αγώνα, με την πένα, με την τέχνη, με το τουφέκι.

Δεν ξεχνάμε όσους πέσανε μαχόμενοι, δεν ξεχνάμε όσους πιάστηκαν αιχμάλωτοι, δεν ξεχνάμε όσους βγήκαν στην παρανομία.

Αναρχικοί / αναρχικές

Για επικοινωνία: kolitiria @ riseup.net

Οι περιοχές μας ανήκουν στην αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια, την αξιοπρέπεια και τον αγώνα

Το πρωί του Σαββάτου 10/1 ο περιφερόμενος θίασος των ίδιων 50 ναζιστών της ΧΑ έκανε την εμφάνισή του σε Νίκαια-Κορυδαλλό μοιράζοντας προεκλογικό υλικό. Αντιφασίστες και αντιφασίστριες κινητοποιήθηκαν άμεσα και σε διάστημα μίας ώρας εξαφάνισαν τα πάντα από τις προεκλογικές βρωμιές τους.

Οι περιοχές μας δεν ανήκουν στους φασίστες αλλά στην αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια, την αξιοπρέπεια και τον αγώνα.

Σε Νίκαια και Κορυδαλλό
ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ.

ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ.

Μπλόκο στην εξουσία
Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Pasamontaña

Στην αρχή σκεφτόμασταν να “κατεβάσουμε” τα νεοναζιστικά και εθνικιστικά σκουπίδια ώστε να μην εκτίθενται σε κοινή θέα… Αλλά μετά σκεφτήκαμε πως η κοινή θέα έχει και τα καλά της… μετά από έναν αντιφασιστικό καλλωπισμό.

Χώρια η “όμορφη έκπληξη” που θα περιμένει όποιο φασιστοειδές πάει να αγοράσει την κωλοφυλλάδα του.

ΟΥΤΕ ΣΕ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ/ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ,

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ/ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΡΙΕΣ ΑΠΟ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ/ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ

Αλληλεγγύη στον αναρχικό Γιώργο Σαλαγιάννη κ σε όλους τους ομήρους του κοινωνικού πολέμου. Φωτιά στα κάτεργα.

Πανό που αναρτήθηκε από συντρόφους στην είσοδο της πόλης του Αργοστολίου.

Το πρωί 30/12 γίνεται η μεταγωγή του συντρόφου Ν.Μαζιώτη στις φυλακές τύπου Γ στον Δομοκό σε μια προσπάθεια να ξεκινήσει και επίσημα η λειτουργία τους.

Εμείς αντανακλαστικά το ίδιο βράδυ βανδαλίσαμε με μπογιές και συνθήματα το νομικό συμβούλιο του κράτους – δικαστικό γραφείο βέροιας και σαμποτάραμε 4 μηχανήματα αυτόματης ανάληψης.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

Ανάρτηση πανό σήμερα στην Πρέβεζα, ως μία ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης και συμπαράστασης, αλλά και ενημέρωσης για τα γεγονότα του Μεσολογγίου και την ομηρία του Αναρχικού απεργού πείνας Γ.Σ. (από 3/12/14) απ’τους σύγχρονους πραιτωριανούς-ρουφιάνους του υπαρκτού ολοκληρωτισμού που με εξόφθαλμο τρόπο, επιβάλλει τις εντολές του ταξικού και πολιτικού εχθρού, χαϊδεύοντας τα αυτιά των νοικοκυραίων, των συντηρητικών-αντιδραστικών και των φασιστοειδών πάσας μορφής.

Η επίθεση τους εναντίον κάθε ελεύθερης σκέψης, δράσης, φωνής, μισητής από τα αντιδραστικά κατακάθια, είναι ολομέτωπη, μη τηρώντας ούτε καν τα κατασκευασμένα από αυτούς, προσχήματα. Όλα αυτά τα γνωρίζουμε, είμαστε απέναντι και οφείλουμε να ενδυναμώσουμε την αντίδραση μας η οποία πρέπει να είναι πολύμορφη και δυναμική με κάθε μέσο.

Είτε ”ένοχος” είτε ”αθώος” ο κάθε μαχητικός αγωνιστής και η κάθε μαχητική αγωνίστρια, θα πρέπει με όλα τα μέσα να μην είναι μόνος, μόνη, στον εξεγερσιακό αγώνα ενάντια στη σκατίλα που αναδύεται από το βόθρο κράτους, κεφαλαίου και φασιστών.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ Γ.Σ. ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ/ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/12 ΣΤΙΣ 18:00

Ο Νίκος Ρωμανός, βρίσκεται φυλακισμένος εδώ και δύο χρόνια για διπλή απαλλοτρίωση τράπεζας και ΕΛΤΑ στο Βελβεντό Κοζάνης. Είναι ένας συνειδητός εχθρός της δημοκρατίας, ένας αναρχικός που έχει επιλέξει να αγωνιστεί με όλα τα μέσα ενάντια στην εξουσία και τους μηχανισμούς της, τόσο εκτός της φυλακής, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για αντάρτικες επιθέσεις ενάντια σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, όσο και εντός της, διατηρώντας την αγωνιστική του αξιοπρέπεια και συμμετέχοντας σε αγώνες ενάντια στον εγκλεισμό.

Από τις 10 Νοέμβρη ο σύντροφος ξεκίνησε απεργία πείνας διεκδικώντας μερικές ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού, μέσω εκπαιδευτικών αδειών που δικαιούται έχοντας περάσει σε σχολή του ΤΕΙ Αθήνας. Ο Νίκος έδωσε έναν μαχητικό αγώνα θέτοντας σαν οδόφραγμα το σώμα του, όχι παζαρεύοντας μια ευνοϊκότερη μεταχείριση από το κράτος, αλλά εκθέτοντας το δημοκρατικό καθεστώς, απογυμνώνοντάς το από το ανθρωπιστικό του προσωπείο. Όχι για να διεκδικήσει κάποιο γενικό κι αόριστο “δικαίωμα στη μόρφωση”, αλλά θέτοντας έναν πολιτικό εκβιασμό στους εξουσιαστές, έδωσε μια μάχη με πάθος για την ελευθερία.

Παράλληλα, ως ένδειξη αλληλεγγύης, σε απεργία πείνας βρέθηκαν οι, επίσης κρατούμενοι για την υπόθεση του Βελβεντού, αναρχικοί Γιάννης Μιχαηλίδης (από 17/11), Αντρέας – Δημήτρης Μπουρζούκος και Δημήτρης Πολίτης (από 1/12), ενώ δεκάδες κρατούμενοι εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους μέσω κειμένων και αποχής συσσιτίου.

Την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου ο Νίκος Ρωμανός αποφάσισε τη λήξη της απεργίας πείνας που διεξήγαγε επί 31 ημέρες, ύστερα από την ψήφιση τροπολογίας στη βουλή σχετικά με το αίτημα του.

Όλες αυτές τις μέρες, αναπτύχθηκε ένα πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα αλλά και το εξωτερικό, με κύριο εκφραστή του τον αναρχικό – αντιεξουσιαστικό χώρο. Μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα χιλιάδες κόσμου συμμετείχαν σε πορείες και άλλες δημόσιες παρεμβάσεις, κατέλαβαν δημαρχεία και άλλα δημόσια κτίρια, συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής και πραγματοποίησαν επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους.

Σε τοπικό επίπεδο, από την πρώτη στιγμή της έναρξης της απεργίας πείνας, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης στο κέντρο της πόλης και σε άλλους κοινωνικούς χώρους, με μοιράσματα χιλιάδων κειμένων, που διέδιδαν το λόγο του συντρόφου και έβαζαν ξεκάθαρα τα αναρχικά προτάγματα στο δημόσιο χώρο και λόγο, κόντρα στις προσπάθειες καλουπώματος του αγώνα του σε στενά αιτηματικά πλαίσια από κομματικούς και θεσμικούς φορείς. Όσο οι μέρες περνούσαν, μέσα από δημόσιες και ανοιχτές συνελεύσεις, σύντροφοι και συντρόφισσες βρεθήκαμε σε μία καθημερινή διαδικασία αγώνα, ενός αγώνα που άρχιζε να αποκτά μέρα τη μέρα όλο και πιο δυναμικά χαρακτηριστικά πανελλαδικά. Σε έναν πρώτο κύκλο δυναμικών κινήσεων, πραγματοποιήθηκε κατάληψη σε τηλεοπτικό σταθμό ως μία κίνηση αντιπληροφόρησης, μοτοπορεία αλληλεγγύης, αιφνιδιαστική παρέμβαση έξω από τα γραφεία της ρουφιανοφυλλάδας «Πελοπόννησος» σε επίσκεψη του υπουργού δημόσιας τάξης Κικίλια και πολύωρος αποκλεισμός του δημαρχείου. Σημείο σταθμό αυτού του αγώνα αποτέλεσε στις 2 Δεκέμβρη η πορεία 1000 ατόμων στο κέντρο της πόλης, μία πορεία μαζική και δυναμική στο τέλος της οποίας σπάστηκαν η είσοδος των γραφείων της ΝΔ και μία τράπεζα.

Στην κατεύθυνση της περαιτέρω όξυνσης του αγώνα, στις 4 Δεκέμβρη συντρόφισσες και σύντροφοι άνοιξαν το Παράρτημα μετά από ενάμιση χρόνο σφραγίσματος από την εξουσία, προκειμένου να μετατραπεί σε ένα ανοιχτό κέντρο αγώνα για την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού. Το ίδιο απόγευμα πραγματοποιήθηκε άλλη μία μαζική πορεία αλληλεγγύης σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Από τη στιγμή που άνοιξε η πόρτα του Παραρτήματος πραγματοποιήθηκαν εκεί καθημερινές μαζικές συνελεύσεις και συγκεντρώσεις αλληλεγγύης.

Το Σάββατο 6 Δεκέμβρη, μέρα που πριν από έξι χρόνια ο μπάτσος Κορκονέας δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια, πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά δυναμικές πορείες. Στην Πάτρα η Συνέλευση αλληλεγγύης από το Παράρτημα, κάλεσε στην πορεία του Σαββάτου βάζοντας ξεκάθαρο περιεχόμενο αλληλεγγύης στο σύντροφο Νίκο Ρωμανό που αποτυπώθηκε δυναμικά και μαχητικά στο δρόμο. Κατά τη διάρκεια της πορείας πετάχτηκαν χρώματα στα δικαστήρια, απ’ όπου και ξεκίνησαν συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Προς το τέλος της πορείας συνελήφθησαν 6 σύντροφοι και συντρόφισσες, σε δύο εκ των οποίων αποδόθηκαν κακουργηματικού τύπου κατηγορίες με τη διάταξη του κουκουλονόμου. Όλοι οι συλληφθέντες τελικά αφέθηκαν μετά από παρατεταμένη κράτησή τους στα κρατητήρια της Ασφάλειας. Όσο οι συλληφθέντες βρίσκονταν σε καθεστώς κράτησης, πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στην Ερμού, όπου κρατούνταν, και στα δικαστήρια, ενώ παράλληλα συνεχίστηκαν οι συνελεύσεις και οι δράσεις για την απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού, μέχρι και την Τετάρτη 10 Δεκέμβρη όποτε το αίτημα του συντρόφου ικανοποιήθηκε μέσω σχετική τροπολογίας στη βουλή και έληξε την απεργία πείνας και δίψας την οποία είχε ξεκινήσει το ίδιο πρωί.

Όλες αυτές τις μέρες και μετά τη λήξη της απεργίας, μέχρι και σήμερα, το Παράρτημα παραμένει στα χέρια μας. Σε μία κατεύθυνση απολογισμού του αγώνα που δόθηκε από το Νίκο και τους συντρόφους εντός και εκτός της φυλακής, την Πέμπτη 11/12 πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στο Παράρτημα όπου συμμετείχαν τηλεφωνικά και οι σύντροφοι Πολίτης και Μπουρζούκος, όπου και διεξήχθη μία μαζική και πλούσια σε περιεχόμενο συζήτηση.

Είναι βέβαιο πως χρειάζεται χρόνος για να γίνει ένας επαρκής κινηματικός απολογισμός της έκβασης της απεργίας πείνας του Νίκου Ρωμανού και του κινήματος στήριξης του αγώνα του. Το γεγονός ότι το κράτος από την πρώτη στιγμή έδειχνε μία αδιάλλακτη και ανυποχώρητη στάση, αρνούμενο να δώσει υπό οποιαδήποτε μορφή τις άδειες στο Νίκο, και εν τέλει αποφάσισε να υποχωρήσει και να του τις δώσει είναι σίγουρα υποχώρηση από μεριάς της εξουσίας, και αποτέλεσμα της ανυποχώρητης στάσης του συντρόφου και του κινήματος αλληλεγγύης. Ακόμη κι αν μέσα από την υπόθεσή του Ρωμανού εφαρμοστεί και στις εκπαιδευτικές άδειες το, πρότερα ψηφισμένο, μέτρο της επιτήρησης των κρατουμένων μέσω ηλεκτρονικού «βραχιολιού» – GPS.

Τη στιγμή που μιλάμε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, πως ο πολύμορφος αγώνας που αναπτύχθηκε όλες αυτές τις μέρες, ανέδειξε τις δυναμικές του ριζοσπαστικού κινήματος, που βγήκε μαχητικά στους δρόμους και υπενθύμιζε κάθε στιγμή το κόστος που επιφέρουν οι κρατικές επιλογές. Ένα κόστος, που έχει ούτως ή άλλως προκληθεί στο αλώβητο προσωπείο που πασχίζει να διατηρήσει η εξουσία, μέσα από αυτόν τον αγώνα. Και είναι επίσης βέβαιο πως τόσο ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός και οι υπόλοιποι κρατούμενοι αγωνιστές, όσο και όλοι εκείνοι που αγωνιζόμαστε με μαχητικότητα και αξιοπρέπεια κόντρα στις προσταγές της εξουσίας, θα δώσουμε εξίσου δυναμικούς αγώνες στο άμεσο μέλλον ενάντια στα νέα μέτρα επιτήρησης και καταστολής, όπως είναι το ηλεκτρονικό «βραχιολάκι», όπως είναι οι φυλακές υψίστης ασφαλείας και οι ειδικές συνθήκες κράτησης.

Θα συνεχίσουμε να μαχόμαστε ενάντια στη βαρβαρότητα της δημοκρατικής και καπιταλιστικής πραγματικότητας, ενάντια στην κοινωνία του ελέγχου και της υποταγής, ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία. Θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε δίπλα σε όποιον αγωνίζεται μέσα και έξω από τις φυλακές για την αξιοπρέπεια και τη λευτεριά.

ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΟΠΛΙΣΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΟΣΩΝ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Καλούμε την Τετάρτη 17/12 στις 18.00 σε ανοικτή συζήτηση στο Παράρτημα για την από εδώ και στο εξής λειτουργία του χώρου.

Συνέλευση αλληλεγγύης από το Παράρτημα
Πάτρα 15/12/2014

ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

Την Τρίτη 16/12 μέλη του στεκιού ανακάλυψαν πως οι κλειδαριές από όλες τις πόρτες είχαν αντικατασταθεί με διαφορετικές. Αμέσως προχωρήσαμε σε ανακατάληψη του χώρου και δηλώνουμε πως είμαστε αποφασισμένοι να τον κρατήσουμε. Η διοίκηση της σχολής και του ΕΚΠΑ καλά θα κάνει να γνωρίζει πως ούτε με τους μπάτσους θα μας βγάλει απ’τους απελευθερωμένους χώρους, εντός και εκτός των πανεπιστημίων. Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Το πρωί της Παρασκευής 12/12/14 πληροφορηθήκαμε ότι η Τεχνική Υπηρεσία της σχολής έλαβε εντολή για εκκένωση και μετέπειτα αξιοποίηση ή κατεδάφιση του χώρου όπου στεγάζεται το αντιεξουσιαστικό στέκι ιατρικής. Ο κοσμήτορας Πατσούρης υλοποιώντας αυτήν την εντολή τάσσεται ολότελα στο πλευρό του πρύτανη Φορτσάκη. Πρόσχημα του για την εκκένωση, η “υγιεινή” και η “ασφάλειά” των φοιτητών, καθώς και το επιχείρημα ότι η κτηριακή εγκατάσταση δεν έχει πολεοδομική άδεια.

Την εντολή αυτή, απ’ την πλευρά μας, τη μεταφράζουμε ως μία ξεκάθαρη προσπάθεια καταστολής της κατάληψης και του εγχειρήματος που αυτή στεγάζει και την προσμετράμε ως ακόμη ένα βήμα προς εκπλήρωση του συνολικότερου σχεδίου της πρυτανικής αρχής για απαλλαγή από τα “παράνομα” αυτοοργανωμένα εγχειρήματα στις σχολές. Για εμάς είναι σαφές ότι στο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζούμε, εργαζόμαστε, σπουδάζουμε, κράτος και κεφάλαιο χρειάζονται και παράγουν άτομα καλοκουρδισμένα, αυστηρώς οριοθετημένα και κωδικοποιημένα να υπηρετούν το κεφαλαιοκρατικό σύστημα παραγωγής. Οτιδήποτε είναι αποκλίνον ή ενάντιο σε αυτόν τον προγραμματισμό καθυπόταξης αυτόματα νοηματοδοτείται ως άκρο. Ως άκρο καθίσταται απειλή και ως απειλή καταστέλλεται “για το καλό όλων μας”.

Με αυτήν τη λογική επιχειρείται η καταστολή των ταξικών αγώνων, καταστολή που παίρνει διάφορα πρόσωπα και μορφές. Πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν οι αποκλεισμοί σχολών από διμοιρίες ΜΑΤ κατόπιν εντολής Φορτσάκη, οι συλλήψεις και οι ξυλοδαρμοί από μπάτσους σε πορείες, η εφαρμογή τρομονόμου σε συλληφθέντες, καθώς και οι βασανισμοί σε κρατητήρια. Ακόμη, τα τροποποιητικά μέτρα περί εγκλεισμού με τη δημιουργία φυλακών τύπου Γ (λευκά κελιά) τα οποία στοχεύουν ξεκάθαρα στη φίμωση και εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων. Φυσικά, καταστολή δεν είναι μόνο η άμεση άσκηση βίας από κάθε λογής μπάτσους, η δίωξη όσων επιλέγουν έναν αντικαθεστωτικό αγώνα και η άμεση εκκένωση χώρων (βίλα Αμαλίας, Σκαραμαγκά) αλλά και η οποιαδήποτε παρέμβαση στον τρόπο με τον οποίο τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα έχουν επιλέξει να δραστηριοποιούνται (ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για γκρέμισμα τειχισμάτων στη Βίλα Ζωγράφου, απαραίτητη πλέον χορήγηση αδειών για διεξαγωγή δράσεων σε δημόσιους χώρους).

Οι μεθοδεύσεις αυτές θα μας βρίσκουν πάντοτε ενάντιους. Με πρόταγμα την αυτοοργάνωση και τη δημιουργία οριζόντιων και αντιιεραρχικών δομών θα αποτελούμε πάντα τροχοπέδη στους τροχούς του συστήματος. Όσο δραστηριοποιούμαστε σε αυτόν τον χώρο δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε καμία επέμβαση από θεσμικά όργανα της σχολής.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ (Μικράς Ασίας 75, Γουδί) ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/12 ΣΤΙΣ 13.30

Και για το τέλος…

ΕΛΑΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΥΤΑΝΗ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ,
ΘΑ ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΕΚΙ ΤΗΝ ΚΟΣΜΗΤΕΙΑ

Συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών σχολών υγείας