Η τακτική της αστυνομίας για την προφυλάκιση σε μακρινές φυλακές από τον τόπο κατοικίας των αγωνιστών είναι μια πρακτική που πρέπει κα σταματήσει. Ιδιαίτερα η “αντι”τρομοκρατική προβαίνει σε αυτή τη τιμωρητική τακτική (επιβάλλοντας τη γνώμη της στα αρμόδια εισαγγελικά όργανα). Ο σκοπός είναι η απομόνωση των φυλακισμένων με στόχο την όσο το δυνατό μεγαλύτερη δυσχέρεια του νομικού έργου υπεράσπισης, το σπάσιμο του ηθικού του φυλακισμένου και κυρίως την προβολή σοβαρών εμποδίων στα συγγενικά πρόσωπα προκειμένου να μην τον επισκεφτούν. Η λογική της φυλάκισης μακριά από τους τόπους μας αποτρέπει τους συγγενείς να μας επισκέπτονται είτε τους θέτει εξωφρενικά έξοδα μετακίνησης και κινδύνους.
Οι πρακτικές αυτές είναι πολύ γνώριμες στην Ευρώπη, όπως στην Ισπανία όπου ειδικά όσους μπαίνουν στο μάτι των κρατικών μηχανισμών τους φυλακίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τους τόπους κατοικίας τους. Μέλη της ΕΤΑ και αντικαθεστωτικοί σύντροφοι βιώνουν συστηματικά αυτή τη μεταχείριση. Η Ελλάδα δεν είναι τόσο μεγάλη χώρα, παρ’ όλα αυτά οι αποστάσεις μπορούν να είναι απαγορευτικές για τα επισκεπτήρια ειδικά σήμερα που και το παραμικρό κόστος είναι μετρήσιμο.
Η τακτική αυτή συνεχίζεται όπως τη βίωσαν όλοι οι προηγούμενοι προφυλακισμένοι, εκ των οποίων πολλοί βρίσκονται ακόμα στη φυλακή, για τις υποθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα και της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς και άλλων αναρχικών με τελευταία και πιο ακραία περίπτωση αυτή του αναρχικού συντρόφου Πάνου Ασπιώτη που προφυλακίζεται στις 19/10 στα Γρεβενά ενώ η μόνιμη κατοικία του είναι στην Αθήνα. Το πόσο ξεκάθαρα είναι τακτική της αστυνομίας φαίνεται από το γεγονός ότι στον εισαγγελέα αξιωματικός της αντιτρομοκρατικής πρότεινε ο ίδιος τη φυλακή της προτίμησής του. Ταυτόχρονα είναι γνωστό ότι ο Κορυδαλλός έχει πρώτη φορά από το 1994 τόσες ελεύθερες θέσεις και ότι από τα Γρεβενά χρειάστηκε να μεταχθεί άλλος κρατούμενος για να αδειάσει μια θέση για το σύντροφο. Δηλαδή η φυλακή ήταν πλήρης, παρ’ όλα αυτά οι μπάτσοι κάνουν κουμάντο και επί της δικαστικής εξουσίας.
Τα πράγματα είναι απλά, το κράτος προσπαθεί να κάνει όσο πιο δύσκολη γίνεται τη ζωή στους συντρόφους αλλά κυρίως στις οικογένειές τους και τους ανθρώπους που τους στηρίζουν. Η λογική της συλλογικής ευθύνης και της τρομοκρατίας προσπαθεί να επιβληθεί ως καθεστώς. Οι πρόσφατες στοχοποιήσεις που ζήσαμε των συγγενικών και φιλικών προσώπων είναι ακριβώς αυτό.
Για να μην καταντήσει ο λόγος μας απλά καταγγελτικός σε ώτα μη ακουόντων είναι απαίτηση να κινητοποιηθούμε ως επαναστατικός χώρος με κάθε πρόσφορο μέσο ως προς την ελάφρυνση του βάρους που σηκώνουν οι φυλακισμένοι σύντροφοι αλλά και οι κοντινοί τους άνθρωποι. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΣΠΙΩΤΗ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ
Αντώνης Σταμπούλος, Τάσος Θεοφίλου, Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος