Την Κυριακή 13/04 πυρπολήσαμε την είσοδο του δικηγορικού γραφείου του Βγόντζα Αντωνίου, που βρίσκεται Μασσαλίας 18 στο Κολωνάκι, ο οποίος το 2001 συμμετείχε στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή τού επί των ημερών ΠΑΣΟΚ πρώτου «τρομονόμου», και το Σάββατο 03/05 πυρπολήσαμε όχημα της εταιρείας «Χαράλαμπος Θεοδόσης ΑΒΕΕ», που συμμετείχε σε κατασκευαστικές εργασίες που αφορούν την ασφάλεια των φυλακών Δομοκού και βρίσκεται Δελφών 3 στην Καλλιθέα.
Το Μάρτη τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης για τις Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας. Τα μέτρα που παρουσιάστηκαν συνθέτουν ένα επιπλέον πλέγμα κανονισμών, που πατώντας πάνω στο έδαφος των νέων κατασταλτικών δεδομένων, και παράλληλα ανανεώνοντάς το, διευρύνουν τις τεχνικές επιτήρησης και ελέγχου του πληθυσμού. Παράλληλα αυστηροποιούν τους κώδικες που θα απομονώνουν (πιο) αποτελεσματικά τους επικίνδυνους και περισσευούμενους από το κοινωνικό σώμα, που θα εξουδετερώνουν (πιο) παραδειγματικά όσους αντιστέκονται, οργανώνονται, δρουν, ενάντια στην καπιταλιστική κυριαρχία, όσους δρουν ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό εντός και εκτός των φυλακών.
Με την οικονομική κρίση να βαθαίνει και την εκμετάλλευση να εντατικοποιείται, όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας βρίσκεται στο στόχαστρο της ποινικής καταστολής, αυξάνοντας και τον πληθυσμό των φυλακών. Το νέο νομοσχέδιο χωρίζει τους κρατούμενους σε τρεις κατηγορίες, δημιουργώντας για την τρίτη, μια φυλακή μέσα στη φυλακή, τις επονομαζόμενες φυλακές τύπου Γ, σχέδιο το οποίο προβλέπεται να εφαρμοστεί αρχικά στο Δομοκό. Γι’ αυτές προορίζονται όσοι θα χαρακτηρίζονται ως «ιδιαίτερα επικίνδυνοι για τη δημόσια ασφάλεια», κριτήρια τα οποία περιλαμβάνουν μεγάλο αριθμό κρατουμένων και συμπεριλαμβάνουν όσους έχουν καταδικαστεί ή εκκρεμεί δίκη τους βάση του νόμου 187 & 187Α («τρομονόμος») αλλά και τους εξεγερμένους και πιο ανυπότακτους κρατούμενους που ανά πάσα στιγμή με εισαγγελική εντολή θα μπορούν να μεταφερθούν εκεί. Ο ρόλος της αστυνομίας σ’ αυτές τις φυλακές θα επεκταθεί, θα αναβαθμιστεί με απόρρητες αρμοδιότητες και η χρήση των όπλων τους θα νομιμοποιηθεί και «εντός». Τα επισκεπτήρια και η επικοινωνία θα περιοριστούν -και ανά περίπτωση θα λογοκριθούν-, οι άδειες, αναστολές και τα μεροκάματα θα κοπούν, η πρόσβαση σε όλα τα μέσα (ράδιο, βιβλία) θα απαγορευτεί, ο προαυλισμός θα περιοριστεί «ανά περίπτωση» σε συνθήκες που δεν θα περιλαμβάνουν φυσικό αέρα και φως. Ενώ οι κοινότητες των αγωνιστών εντός των τειχών στοχοποιούνται, την ίδια στιγμή, με διάταξη που εμπνέεται από τον «τρομονόμο», πριμοδοτείται και κατοχυρώνεται νομικά ο ρόλος του ρουφιάνου, πληροφορίες του οποίου για οποιαδήποτε οργάνωση ή πολιτικό κρατούμενο θα του δίνουν τη δυνατότητα να αποφυλακιστεί -αν δεν δικάζεται και αυτός για παρόμοια υπόθεση.
Οι νέες αυτές ρυθμίσεις δεν είναι απλά και μόνο μια καθυστερημένη αναδιάρθρωση του σωφρονιστικού συστήματος στα πρότυπα των Η.Π.Α. και της Ε.Ε. Ενταγμένες στη μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μέσα στο πλαίσιο της συστημικής διαχείρισης της κρίσης, προωθούνται την ώρα που κατακλύζουν το δημόσιο λόγο οι υποσχέσεις ότι «το στοίχημα της σταθεροποίησης και της ανάπτυξης θα κερδηθεί», ενώ συνεχίζονται και εντατικοποιούνται οι πολιτικές που οδηγούν στη φτώχεια και στην εξαθλίωση. Προωθούνται την ίδια ώρα που επαναφέρεται η θεωρία των δύο άκρων, στοχεύοντας ουσιαστικά ξανά τους αναρχικούς, τους κομμουνιστές, τους αριστερούς, οι οποίοι παρουσιάζονται ως προδότες του έθνους και της καπιταλιστικής προόδου. Προωθούνται την ώρα που το κεφάλαιο, το κράτος και οι μηχανισμοί τους, εξαπολύουν την προπαγάνδα τους, αναβαθμίζουν τα νομικά -και όχι μόνο- οπλοστάσιά τους και συνεχίζουν να επιτίθενται σε όσους δε διατίθενται να θυσιαστούν, σε όσους έμπρακτα παίρνουν θέση μάχης στον ταξικό πόλεμο που έχει κηρυχθεί.
Η απομόνωση των πολιτικών κρατουμένων από τους συντρόφους και τον περίγυρό τους, ο διαχωρισμός των κρατουμένων σε διαφορετικές κατηγορίες, η διάσπαση της κοινότητας πολιτικών και αγωνιζόμενων ποινικών -που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση ενδεχόμενων κινητοποιήσεων ή εξεγέρσεων-, η σκλήρυνση των κανονισμών και των συνθηκών, αποτελούν τη θέση μάχης από την οποία το στρατόπεδο του εχθρού διαχέει το δόγμα του («Νόμος & Τάξη»), επισημαίνει την ταξική ισχύ του και οξύνει την επίθεσή του.
Απέναντι και σε αυτή την επίθεση που δέχονται οι κρατούμενοι, απέναντι στους μονόδρομους των διώξεων και των νέων φυλακών που προορίζονται και για όσους αγωνίζονται για την αναρχία και τον κομμουνισμό, για όσους πολεμούν τις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού, για όσους δεν χώρεσαν στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση, να φτιάξουμε τις διόδους για να ισχυροποιηθεί ο αγώνας εντός και εκτός των τειχών. Μέσα και σε αυτή τη συγκυρία, να εντοπίσουμε τα τρωτά σημεία του εχθρού, να δημιουργήσουμε τις δικές μας θέσεις μάχης και τα αναχώματα που θα κάνουν τη ψήφιση και εφαρμογή του νέου νομοσχεδίου μη εφικτή. Γιατί ο θεσμός των φυλακών, «νέων ή παλιών», η συνθήκη του εγκλεισμού, οι κατευθύνσεις που παίρνει η ποινική καταστολή, μας αφορούν όλους.
Δύναμη στους αγώνες των κρατουμένων.
Μέχρι το ολοκληρωτικό γκρέμισμα όλων των φυλακών.
Αναρχικές Ομάδες Ενάντια στο Σύγχρονο Ολοκληρωτισμό
Υ.Γ. Στις 28/03 που οι εξαγγελίες περί νομοσχεδίου ήταν ακόμα στα φόρτε τους, βρέθηκε νεκρός σε κελί των φυλακών Νιγρίτας Σερρών που προσωρινά είχε μεταφερθεί, ο κρατούμενος Ιλία Καρέλι. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι και οι μπάτσοι που «συνεισέφεραν» στο θάνατό του, υπενθύμισαν και στον πιο αφελή πως η «αγία οικογένεια» του κράτους ξέρει καλά να χτυπάει, να εκδικείται, να βασανίζει και να δολοφονεί.