Το προσεχές διάστημα δρομολογείται από πλευράς κράτους η ψήφιση ενός νομοσχεδίου που αφορά τη δημιουργία νέων ειδικών συνθηκών κράτησης, τις “Φυλακές Τύπου Γ”.

Το νομοσχέδιο προβλέπει μια σειρά μεταρρυθμίσεων που σαν στόχο έχουν τον περαιτέρω έλεγχο και καταστολή των “επικίνδυνων” κρατουμένων.

Ο αγώνας ενάντια στην επιβολή αυτών των νέων όρων ζωής έχει ήδη ξεκινήσει εντός αλλά και εκτός των τειχών.

Από τη Δευτέρα 23 Ιουνίου χιλιάδες κρατούμενοι σε διάφορες φυλακές της χώρας έχουν προχωρήσει σε μαζική απεργία πείνας με αίτημα την κατάργηση του νέου αυτού νομοσχεδίου.

Ο αγώνας αυτός συμπληρώνεται, όπως και οφείλει να κάνει, μέσα από πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης.

Η ιστορική αυτή στιγμή δεν πρέπει να μας βρει ασυνεπείς αλλά, αντιθέτως, έτοιμους και αποφασισμένους να πολεμήσουμε τόσο το συγκεκριμένο νομοσχέδιο όσο και κάθε συνθήκη εγκλεισμού και καταπίεσης που μέχρι τώρα ανεχτήκαμε. Τόσο στεκόμενοι απέναντι σε κράτος και Κεφάλαιο όσο και δίπλα στους αγωνιζόμενους κρατουμένους.

Στο πλαίσιο αυτού του αγώνα, το βράδυ της Τετάρτης 25 Ιουνίου δυο ομάδες συντρόφων βγήκαμε συντονισμένα στους δρόμους Ολυμπιάδος και Γρηγορίου Λαμπράκη, και στήνοντας οδοφράγματα με λάστιχα και κάδους μπλοκάραμε την κυκλοφορία αφού πρώτα τα λούσαμε με βενζίνη και τα πυρπολήσαμε.

Ραντεβού στο δρόμο, μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή των φυλακών.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των φυλακισμένων.

Αναρχικοί/ές

15/6/2014 – Μετά την λήξη της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στον ο.σ.ε. και της πορείας με κατάληξη στο α.βενιζέλου, μια ομάδα συναγωνιστών/-τριών ενάντια στον φασισμό πληροφορήθηκε την προκλητική παρουσία 4 χρυσαύγουλων (3 άνδρες & 1 γυναίκα) με φανερά τα διακριτικά του κόμματός τους σε γυράδικο στο κέντρο της πόλης.

Με άμεση συνεννόηση οργανώθηκε πρωτοβουλιακά η επίθεση εναντίον τους, η οποία στέφθηκε με επιτυχία.

Τόσο με την άμεση συνειδητή σύγκρουση, αλλά κυρίως με την εμφύσηση του αντιφασισμού στις καταπιεζόμενες μάζες με κάθε προπαγανδιστικό μέσο, δεν αφήνουμε στιγμή παραπάνω στους φασίστες να αποκτήσουν κι άλλο κοινωνικό έρεισμα.

ενάντια σε καπιταλισμό και φασισμό

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Ούτε μια ώρα στο στρατό

Την Τρίτη, 24 Ιουνίου το πρωί, επιτεθήκαμε με μπογιές στην Σ.Σ.Α.Σ. που βρίσκεται στον χώρο του ΑΠΘ, ως μια ελάχιστη πράξη αλληλεγγύης στον σύντροφο Χάρη Ρίτσιο, που καταδικάστηκε σε 14 μήνες φυλάκιση με 3ετή αναστολή στο στρατοδικείο Ρουφ για ανυποταξία από το 2004 σε καιρό ειρήνης. Την προηγούμενη μέρα ο σύντροφος παρουσιάστηκε στο στρατοδικείο σπάζοντας ένα νέο ένταλμα σύλληψης για ανυποταξία από το 2014 που επρόκειτο να δικαστεί την επόμενη με την ίδια κατηγορία.

Ο σύντροφος όμως δεν είναι ο μόνος. Δεκάδες ολικοί αρνητές στράτευσης έχουν μπει στο στόχαστρο της καταστολής τα τελευταία χρόνια. Με συνεχείς διώξεις και συλλήψεις, πολύωρες μεταγωγές και καταδικαστικές αποφάσεις αλλά και επαναλαμβανόμενα οικονομικά πρόστιμα εφαρμόζεται το δόγμα της μηδενικής ανοχής σε όσους αρνούνται συνειδητά να γίνουν γρανάζι του εξουσιαστικού μηχανισμού.

Η ολική άρνηση στράτευσης δεν είναι τυχαία επιλογή, είναι συνειδητή πράξη αντίστασης.

Αλληλεγγύη στον σύντροφο Χάρη Ρίτσιο και όλους τους διωκόμενους ολικούς αρνητές στράτευσης.

Αναρχικοί/Αναρχικές

Παρέμβαση σε πολιτιστικό δρώμενο μέσα στο κτίριο των παλιών φυλακών στην πόλη των Χανίων

Τις τελευταίες τρεις μέρες στα Χανιά διοργανωνόταν το εξής πολιτιστικό δρώμενο: Από-δραση μετά μουσικής από τη μουσικοθεατρική ομάδα “passe-partout, δράσεις μετά μουσικής” μέσα στο κτίριο των παλιών φυλακών!

Την Τετάρτη 25/06 το βράδυ περίπου 20 αναρχικοί-ες παρεμβήκαμε στο δρώμενο αυτό και διαβάστηκε στο μικρόφωνο πριν την παράσταση το κείμενο των ίδιων των κρατουμένων. Φωνάχτηκε το σύνθημα “το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά” και μοιράστηκε το κείμενο του αγώνα των κρατουμένων στον κόσμο που ήταν μαζεμένο.

Ο υπεύθυνος της παράστασης στην αρχή δεν ήθελε να μιλήσουμε στο μικρόφωνο αλλά όταν μαζευτήκαμε όλοι, κατάλαβε ότι δεν τον έπαιρνε. Υποστήριζε ότι το κτίριο δεν είναι φυλακή πλέον, αλλά ένας χώρος. Η πολλή τέχνη μάλλον τυφλώνει και τα συρματοπλέγματα, τα κελιά, τα διαχωριστικά κάγκελα και τα τηλέφωνα του επισκεπτηρίου μάλλον φαντάζουν σε κάποιους καλλιτεχνικά δημιουργήματα και μια εναλλακτική πρόταση για την κοινωνία που θέλουν. Ευτυχώς κάποια παιδιά της παράστασης και κάποιος κόσμος από το κοινό δε συμμεριζόταν την άποψη του.

Φεύγοντας στολίσαμε ένα τοίχο δίπλα στη σκοπιά με τη δικιά μας τέχνη: “όλες οι αξίες αυτής της κοινωνίας είναι φυλακές υψίστης ασφαλείας”

αλληλεγγύη στον αγώνα των κρατουμένων
μπουρλότο και φωτιά σε όλα τα κελιά