[Αθήνα] Δήλωση του Χρήστου Ροδόπουλου στον ειδικό εφέτη ανακριτή στις 5 Μάρτη

ΔΗΛΩΣΗ

Περί Ερευνητικής Μεθοδολογίας

Η ζωή είναι ένα πλασματικό συνεχές για την κατανόηση του οποίου, η χρήση τεχνικών διακριτοποίησης – προσφιλέστατων ιδίως στην σύγχρονη τεχνοκρατική «κοινωνία» – αποτυγχάνει τόσο δομικά όσο και προθετικά.

Ένα αντίγραφο αυτών των τεχνικών είναι και το τεράστιο κατηγορητήριο που μου επιδώσατε. Ένα κείμενο που είναι δυσνόητο μεταξύ άλλων Κι όταν αναγιγνώσκεται από τη θέληση για ζωή και ελευθερία. Από τη θέληση για ένωση με τη φύση της ζωής και των δημιουργημάτων της αλλά και με την ελευθερία που αυτά προσφέρουν ανιδιοτελώς σε όποιο ον θελήσει να τα πλησιάσει με την ευλάβεια του συμμετέχοντα και την ορμή του αναζητούντος.

Ίσως ήδη να αρχίσετε να διακρίνετε και εσείς – εάν μάλιστα έστω και στιγμιαία απεκδυθείτε από τον ρόλο του κομιστή ενός τέτοιου κειμένου – το χάσμα που υφίσταται ανάμεσα στις δικές σας ανακριτικές ερωτήσεις και στην δική μου κατάσταση.

Ας μην προχωρήσουμε λοιπόν σε αυτές και ας εκμεταλλευτούμε αυτόν τον κερδισμένο χρόνο ώστε να αφουγκραστούμε μεταξύ άλλων και μια μακρινή βοή που αναδύεται από αυτό το χάσμα.

……

Και βέβαια όχι, αυτή η βοή δεν είναι οι ατέρμονες μηχανές της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Είναι ο σιωπηλά εκκωφαντικός πόνος που δημιουργεί το ποινικό νυστέρι της διακριτοποίησης στις ψυχές των διαβιούντων και στα κελιά της φυλακής.

Εδώ θα σταματήσω όμως αυτή μου τη δήλωση, απότομα μεν, αλλά ελπίζοντας δε στη μη περαιτέρω οριοθέτηση του όποιον εξ αυτής εκπορευόμενου πράγματος.

Χ. Ροδόπουλος