Το παρακάτω κείμενο είναι μια οφειλόμενη απάντηση εκ μέρους μου η οποία δημοσιεύεται μετά την λήξη της απεργίας πείνας των πολιτικών κρατουμένων και την ψήφιση του νομοσχεδίου του υπουργού δικαιοσύνης.

Σε συνέλευση αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας την 5η Απριλίου, εκπρόσωπος του ΔΑΚ ισχυρίστηκε χωρίς να με κατονομάζει ότι ο τερματισμός από μέρους μου της απεργίας πείνας, ενώ έχει κατατεθεί το νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης συνιστά υπονόμευση της απεργίας πείνας. Σε μεταγενέστερο κείμενο του ΔΑΚ υπήρχε επίσης παράγραφος που απαντούσε στην δήλωση που έκανα όταν τερμάτισα την απεργία πείνας που άφηνε αιχμές εναντίον μου μιλώντας για «παραίτηση» από τον αγώνα.[*]

Πριν εκστομίσει κάποιος μια τέτοια κατηγορία ή έναν παρόμοιο υπαινιγμό θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στο πού βασίζεται. Σε συνομιλίες που είχα με το ΔΑΚ για την εξέλιξη της απεργίας πείνας, είχα πει ότι:

Πρώτον δεν πιστεύω ότι το υπουργείο δικαιοσύνης θα θίξει καν τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο, το άρθρο 187Α, και τον νόμο για «εγκληματική» οργάνωση, το άρθρο 187, και ότι θεωρώ λάθος να συνεχίσουμε την απεργία πείνας για αυτά τα θέματα.

Δεύτερον ότι, σε περίπτωση που το νομοσχέδιο έχει τροποποιήσεις για τον κουκουλονόμο και το DNA σύμφωνα με το κοινό διεκδικητικό πλαίσιο που έχουμε, θα [το] σκεφτώ σοβαρά [πριν] να σταματήσω. Είχα ξεκαθαρίσει εδώ κι πολλές μέρες ότι δεν θα πάω μέχρι τέλους για το 187Α και το 187 γιατί, παρότι δεν θεωρούσα ότι μπορούν να επιτευχθούν ρεαλιστικά, έπρεπε να μπουν στο πολιτικό διεκδικητικό πλαίσιο για πολιτικούς λόγους. Σε επανειλημμένη ερώτησή μου αν θα κάναν απεργία πείνας μέχρι θανάτου σιώπησαν και δεν μου απάντησαν, πράγμα που ανέμενα. Απέδειξαν πόσο αφελείς είναι όταν ισχυρίστηκαν ότι μπορούμε να πιέσουμε το ΣΥΡΙΖΑ για τον «αντιτρομοκρατικό» νόμο όταν μετά βίας ο ΣΥΡΙΖΑ, την τελευταία στιγμή, έβαλε τις τροποποιήσεις για τον κουκουλονόμο και το DNA την ημέρα που σταμάτησα την απεργία πείνας, για τις οποίες τροποποιήσεις συνάντησε σφοδρές αντιδράσεις.

Τελικά η κυβέρνηση Σύριζα ενδίδοντας στις πιέσεις αυτών των πολιτικών δυνάμεων που είναι ένθερμοι υποστηρικτές του πολέμου κατά της «τρομοκρατίας» δεν τόλμησαν να καταργήσουν στο σύνολό του τον κουκουλονόμο, τροποποιώντας τον μόνο για τις διαδηλώσεις και αφήνοντάς τον άθικτο για τις υποθέσεις απαλλοτριώσεων και ενεργειών αντάρτικου, ενώ επίσης δεν κατήργησαν ουσιαστικά την βίαιη λήψη DNA. Στην ίδια συνομιλία δεν παρέλειψαν να μου απαντήσουν σε ερώτησή μου αν θα έκαναν την ίδια απεργία πείνας με μια κυβέρνηση Σαμαρά, και μου απάντησαν αρνητικά δείχνοντας ότι έχουν αυταπάτες σε σχέση με την κυβέρνηση Σύριζα.

Από την πλευρά μου δεν έκανα κάτι διαφορετικό από αυτά που είχα ξεκαθαρίσει. Πού λοιπόν οφείλεται αυτή η υπονόμευση ή η παραίτηση; Στην διαφορετική υποκειμενική μου άποψη για την απεργία πείνας και μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε; Καταπάτησα κάποια συμφωνία και δεν το ξέρω; Όμως ο ισχυρισμός περί υπονόμευσης ή παραίτησης από μεριάς μου δημιουργεί ερωτηματικά, γιατί δεν είμαι ο μόνος κρατούμενος που σταμάτησε την απεργία πείνας, αφού μάλιστα σε αυτούς που σταμάτησαν συμπεριλαμβάνεται και μέλος του ΔΑΚ, ο οποίος μίλησε για μερική ικανοποίηση των αιτημάτων. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν δεν υπήρχε υπονόμευση ή παραίτηση από τον αγώνα και αν όχι γιατί; Γιατί υπήρξε μόνο στην δική μου περίπτωση;

Υπήρχε ουσιαστικά μια απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων με 4 διαφορετικά πλαίσια, πράγμα που άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο λόγω διαφορετικής πολιτικής προσέγγισης και διαφορετικού διεκδικητικού πλαισίου, να υπάρχει και διαφορετικός χειρισμός από τους κρατούμενους.

Πώς γίνεται να αφήνουν υπαινιγμούς και ουσιαστικά να κατηγορούν εμένα για υπονόμευση όταν έκανα απεργία πείνας 35 ημερών με σπασμένο χέρι με κίνδυνο μόλυνσης των πληγών, ενώ αυτοί για τουλάχιστον 2 βδομάδες πίνανε χυμούς, δηλαδή λήψη υγρής τροφής για να αντέξουν περισσότερο όπως λέγανε, ενώ κάποιοι από αυτούς δεν έκαναν καν απεργία πείνας. Αυτό τους το είχα πει από την αρχή να μην το κάνουν γιατί δεν είναι καθαρή απεργία πείνας.

Αλήθεια υπάρχει κάποια διεθνής εμπειρία απεργίας πείνας πολιτικών κρατουμένων με χυμούς να το πουν και σε μένα τον αδαή; Έπαιρναν χυμούς οι απεργοί πείνας της RAF, της Action Directe, του IRA ή της ETA; Είναι τυχαίο ότι όλοι οι υπόλοιποι απεργοί πείνας πήγαν στα νοσοκομεία στις 20 μέρες, εκτός από αυτούς του ΔΑΚ, με εξαίρεση 2 περιπτώσεις; Πιστεύει κανείς ότι πιέζει μια κυβέρνηση πίνοντας χυμούς;

Έχω κάνει 4 απεργίες πείνας τουλάχιστον, μικρές και μεγάλες, και τώρα παρότι αρκετοί μου λέγανε να μην κάνω απεργία πείνας λόγω του σπασμένου χεριού μου, εγώ συμμετείχα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κίνδυνος για μόλυνση και αργοπορία στην πόρωση του σπασμένου οστού.

Προτού με κατηγορήσουνε για υπονόμευση ή παραίτηση οι του ΔΑΚ θα έπρεπε να πάρουν υπόψη τους αυτά τα δεδομένα. Αν κάποιος χρειάζεται να δώσει εξηγήσεις για τον τρόπο που χειρίστηκε τα πράγματα είναι αυτοί και όχι εγώ. Όμως, πέρα από το ότι παίρνανε χυμούς, υπάρχουν και γεγονότα που αποδεικνύουν πώς εννοούν κάποιοι την ενότητα των πολιτικών κρατουμένων. Είναι γεγονός ότι προτού καν ξεκινήσει η απεργία πείνας –αυτό το έμαθα εκ των υστέρων– το ΔΑΚ μέσω δικηγόρου και κάποιων γονέων τους που πήγαν στον υπουργό δικαιοσύνης Παρασκευόπουλο του γνωστοποίησαν τα αιτήματα των κρατουμένων εν αγνοία των κρατουμένων του Δομοκού της πτέρυγας τύπου Γ΄. Μήπως θα πρέπει το ΔΑΚ να δώσει εξηγήσεις γιατί έγινε αυτό, σε τι αποσκοπούσε αυτή η ταχτική και γιατί δεν ενημερώθηκαν οι κρατούμενοι στην πτέρυγα τύπου Γ΄ στο Δομοκό; Αργότερα εν μέσω απεργίας πείνας ο υπουργός Παρασκευόπουλος κάλεσε 2 γνωστούς δικηγόρους που αντιπροσώπευαν το ΔΑΚ για «διαπραγματεύσεις» σε σχέση με τα αιτήματα· γιατί το ΔΑΚ δεν με ενημέρωσε γι’ αυτό το γεγονός αφού κρατούσα επαφή μαζί τους; Φυσικά και δεν ήταν πειστική η δικαιολογία ότι δεν μπορούσαν να με βρουν. Έτσι εννοεί το ΔΑΚ τις λεγόμενες «διαπραγματεύσεις» ή την ενότητα των πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας; Τα γεγονότα αυτά δείχνουν ότι το ΔΑΚ χειρίστηκε τον αγώνα αυτό σαν να ήταν το δικό του τσιφλίκι.

Δεν είχα σκοπό να κάνω τέτοια κριτική με το πώς χειρίστηκαν κάποιοι την απεργία πείνας, γιατί δεν θεωρώ ότι θα πρέπει οι σύντροφοι κρατούμενοι να εκτοξεύουν κατηγορίες ο ένας εναντίον του άλλου, όμως δεν θα μπορούσα να μείνω απαθής σε υπαινιγμούς εναντίον μου για υπονόμευση και παραίτηση.

Νίκος Μαζιώτης, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
Φυλακές Δομοκού

ΥΓ. Σύντομα θα τοποθετηθώ με νέο κείμενό μου για ένα συνολικότερο απολογισμό του αγώνα των πολιτικών κρατουμένων και των κινήσεων αλληλεγγύης που έγιναν.
_

[*] “Κάθε αγώνας εξαντλεί τη δυναμική του μόνο όταν παραιτούμαστε, και αυτός ο αγώνας ούτε την δυναμική του εξάντλησε ούτε τον κύκλο του έκλεισε”, βλ. ‘κείμενο-τοποθέτηση του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων’ — 11/4/2015