youtube.com/watch?v=tiJZJPBqofU
Σύντομο ηχητικό από την έκτακτη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό, έξω απ’ το νοσοκομείο Γεννηματάς, η οποία καλέστηκε αργά το βράδυ της Παρασκευής 28/11/2014 λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης της υγείας του. Η συγκέντρωση διήρκεσε έως τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου.
“Κι όπως λέτε και εσείς …ΔΥΝΑΜΗ!”
την τετάρτη (26/11) πρωινές ώρες επιλέξαμε να επισκεφτούμε 2 atm τραπεζών με σκοπό όχι την ανάληψη αλλά την κατάθεση! την κατάθεση λίγης βενζίνης σε αυτούς που έχουν ρουφήξει το αίμα των ανθρώπων σε όλη την γη. κατά την επίσκεψη μας αυτή αφήσαμε πίσω μας ένα καμένο atm της τράπεζας πειραιώς στην πλατεία σκατζουράκη της νέας σμύρνης και την μερική καταστροφή του υποκαταστήματος της εθνικής τράπεζας αλλά και του atm αυτής, στην άνω νέα σμύρνη.
αφιερώνουμε την ενέργεια μας στο ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ απεργό πείνας με αίτημα την χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών που δικαιούται – βάσει νόμων του “δημοκρατικού” σας κράτους και όπου αρνείστε την τήρηση των νόμων σας -, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον γιάννη μιχαηλίδη που έχει “κατέβει” σε απεργία πείνας και αυτός ως ένδειξη αλληλεγγύης στο νίκο ρωμανό.
στέλνουμε χαιρετισμούς στους αγωνιστές κατοίκους της χαλκιδικής και στις αγωνίστριες καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών!
καλούμε τους συντρόφους σε όλη την χώρα να συμβάλλουν με τον τρόπο τους ώστε να αφήνουμε παντού αποκαΐδια… για να δούμε επιτέλους “ανάπτυξη”
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
ζήτω η αναρχία κουφάλες
Ξεκίνησα έναν αγώνα με το μόνο όπλο που μου είχε απομείνει, την απεργία πείνας, για να πάρω πίσω αυτό που για 3 ½ χρόνια είχα: τις εκπαιδευτικές και τακτικές άδειες τις οποίες, ακόμα και με το νέο ανθρωποκτόνο νόμο περί φυλακών τύπου Γ΄, δικαιούμαι. Ένα αίτημα το οποίο δεν αφορά μόνο εμένα αλλά και πολλούς άλλους φυλακισμένους όπως π.χ. τον Νίκο Ρωμανό που συνεχίζει να βρίσκεται σε πολυήμερη απεργία πείνας.
Δεν είχα, ούτε και έχω, καμιά ψευδαίσθηση για τις προθέσεις του κράτους και των αρμόδιων φορέων. Επέλεξα όμως να δώσω αυτή τη μάχη γιατί πιστεύω ότι σε καμιά περίπτωση οι όποιοι αγώνες δίνονται δεν πάνε χαμένοι ακόμα και όταν δεν πετυχαίνουνε άμεσα τους στόχους τους.
Μετά 30 μέρες απεργίας πείνας αναγκάζομαι σήμερα να τη σταματήσω (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα επανέλθω) για τους εξής λόγους:
– τη ραγδαία επιδείνωση της υγείας μου
– την άσκηση έντονων πιέσεων από την οικογένειά μου στο να μη βάλω σε επιπλέον κίνδυνο τον εαυτό μου
– την απόρριψη της αίτησης για τη μεταφορά μου στην ΚΑΥΦ των φυλακών Κορυδαλλού (απαραίτητο βήμα για να μπορώ να παίρνω τις άδειες που δικαιούμαι)
– την κατάσταση νοσηλείας μου στον Ευαγγελισμό (σιδερόφρακτο κελί 2Χ2, διαρκής παρουσία ένοπλων αστυνομικών ακόμα και κατά τη διάρκεια των επισκεπτηρίων, ελαχιστοποίηση των δυνατοτήτων επαφής μου με τον έξω κόσμο) την οποία οφείλω να πω ότι δεν άντεχα από την πρώτη στιγμή. Γι’ αυτό και με το που βρέθηκα στον Ευαγγελισμό και μου έγιναν οι πρώτες ιατρικές εξετάσεις ζήτησα να υπογράψω και να με μεταφέρουν πάλι στο Κορυδαλλό για να συνεχίσω την απεργία πείνας εκεί.
Το σίγουρο είναι ότι ο αγώνας, τόσο για τις εκπαιδευτικές άδειες όσο και για τα τόσα άλλα αιτήματα των φυλακισμένων (πολιτικών και ποινικών) δεν θα σταματήσει μέχρι την πλήρη ικανοποίηση τους.
Ευχαριστώ όσους μου στάθηκαν αλληλέγγυοι στον αγώνα μου και δηλώνω την αλληλεγγύη μου στον Νίκο Ρωμανό που συνεχίζει τη δύσκολη μάχη του.
ΑΓΩΝΑΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ
Ηρακλής Κωστάρης
28/11/2014
Το βράδυ της 26/11 στην πόλη των Ιωαννίνων, μπλοκάραμε 9 ΑΤΜ με κόλλα σαν ελάχιστη αλληλεγγύη στους αναρχικούς απεργούς πείνας Νίκο Ρωμανό και Γιάννη Μιχαηλίδη και στον απεργό πείνας Ηρακλή Κωστάρη.
Αναρχικοί – Αναρχικές
Υπάρχει…
Το είδες σε κάποιο κανάλι να πυρπολεί αστυνομικά αυτοκίνητα στις Η.Π.Α.
να σφίγγει τη γροθιά με το μαύρο γάντι στο Φέργκιουσον
να ανάβει φωτιές σε δεκάδες πόλεις στη Γαλλία
και να παρακινεί χιλιάδες να αψηφούν το φόβο και την ηττοπαθή ηθική της μη βίας
να στήνει πελώρια οδοφράγματα στις κεντρικές λεωφόρους της Κωνσταντινούπολης
και να οπλίζει ανθρώπους σε σοκάκια για να προστατεύσουν τις γειτονιές των φτωχών από τους μπράβους των πλουσίων
στη Βραζιλία πέρσι απέδειξε πως ένα αναποδογυρισμένο λεωφορείο είναι ταμάμ για να κλείσει ένας δρόμος
και χλεύαζε τις φιέστες των πλουσίων πυρπολώντας τα εθνικά σύμβολα
στην Αγγλία λαμπάδιαζε εργοστάσια και πολυεθνικές
παρακινώντας τους εξεγερμένους να σπάσουν το ταμπού της ιδιοκτησίας και να πάρουν ότι έχουν ανάγκη
στην Ισπανία πολιόρκησε το κοινοβούλιο και έκανε αρκετές δεκάδες μπάτσων να ματώσουν
και στην Ιταλία έφερε χιλιάδες να μένουν σε καταλήψεις στέγης/ να κλέβουν τρόφιμα/ να τα μοιράζουν
ήταν στις Σκουριές, στην Testet, στην κοιλάδα του Susa, για να μην εξαπλωθεί η ανάπτυξη της μηχανής
ο αγώνας για τη χειραφέτηση του ανθρώπου/ συνεπάγεται τον αγώνα για την απελευθέρωση της φύσης
δεν έχει όνομα συγκεκριμένο/ μπορείς όμως να το βρεις σε όλες τις διαλέκτους
μοιάζει με τη θέληση/ για ελευθερία/ που επιδεικνύει ο Νίκος Ρωμανός και ο Ηρακλής Κωστάρης
με τη θέληση/ για ζωή/ που επιδεικνύουν οι εξεγερμένοι μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
με τη θέληση/ για εκδίκηση/ στο βλέμμα ενός ανέργου που αδυνατεί να επιβιώσει
στο βλέμμα μίας απολυμένης που το αφεντικό την έδιωξε επειδή έμεινε έγκυος
ενός ελαστικά εργαζομένου που χρωστάει 5 νοίκια
μιας μαθήτριας που τη σέρνουν στα δικαστήρια επειδή έκανε κατάληψη
ενός τρανς ατόμου που δέχτηκε επίθεση από φασίστες
κάποιων φοιτητών που τους άνοιξαν τα κεφάλια
αλλά είναι και κάτι παραπάνω από αυτή τη θέληση
είναι η δυνατότητα του/ να συνδέει/ να σμιλεύει/ να φέρνει κοντά/ να επικοινωνεί/ να γεφυρώνει/ να ενώνει
όλους αυτούς τους διαφορετικούς κόσμους/ τα υποκείμενα/ τις αντιλήψεις/ τα μίση/ τα άγχη/ τις αιχμές
και να τις κατεβάζει στο πεδίο της μάχης.
σαν μία ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ/ σαν ένα ΣΩΜΑ/ σαν μία ΤΑΞΗ
ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ/ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΑ/ ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΑ/ ΑΓΡΙΑ/ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΕΣ
ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ/ ΜΕ ΕΠΙΜΟΝΗ/ ΜΕ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ/ ΜΕ ΠΑΘΟΣ/ ΜΕ ΑΦΟΣΙΩΣΗ
σήμερα με τη μορφή της “δουλειάς του μυρμηγκιού”/ μιας μικρής πράξης εκδίκησης/ μιας κίνησης αλληλεγγύης που θα σπάσει τα τείχη που μας χωρίζουν αναμεταξύ μας/ και θα ζεστάνει κάποιον της δικής μας “πάστας” που πλήττεται/ μιας εργατικής γροθιάς στη μύτη ενός αφεντικού/ ή και ενός απεργοσπάστη/ με κάθε γεγονός/ μικρό ή μεγάλο/ που επαναφέρει το στοίχημα της συλλογικής αντίστασης/ που μας θυμίζει ότι μπορούμε να κάνουμε αυτό ακριβώς που θέλουμε/ αρκεί να το θέλουμε αρκετά/ αρκεί να δράσουμε με ενότητα/ με πείσμα/ με λύσσα
α/ και αύριο/ με τη μορφή μιας ασταμάτητης δύναμης που θα γκρεμίσει στο πέρασμα της/ τράπεζες/ υπουργεία/ κυβερνητικά και καπιταλιστικά κτίρια/ φυλακές/ ψυχιατρεία/ αναμορφωτήρια/ αστυνομικά κτίρια/ ολόκληρες πόλεις/ ολόκληρα νοήματα/ τεράστιους θρόνους/ τα καθεστώτα και τα σύνορα τους.
για να φέρει τη νίκη/ μια νίκη
για την οποία κανείς αξίζει να ρισκάρει πολλά και να δώσει άλλα τόσα/
όσα αντέχει/ και λίγα παραπάνω/
για να εξανθρωπιστεί
για να αξίζει να λέγεται άνθρωπος.
Είναι αλήθεια/ έχουμε δρόμο μπροστά μας/
και η μέρα των καταπιεσμένων
δεν έχει έρθει ακόμα/ το μόνο που υπάρχει σήμερα είναι παραπάνω βία/ παραπάνω καταστολή/
παράλληλα όμως/ ας τονίσουμε/ ένα συμπέρασμα που βγάζουμε/ από τις καθημερινές μας συναναστροφές/ από τα βλέμματα που συναντάμε στις ουρές των ΟΑΕΔ/ στις συνεντεύξεις που τα αφεντικά μας κοιτάν στα δόντια/ στις σχολές/ στα σχολεία/ στους δρόμους των πόλεων/ στις πορείες και στις συγκρούσεις/ που με μαθηματική ερμηνεία μας εξηγούν ότι/ υπάρχει/ διάχυτο και πιθανώς ανοργάνωτο/ αλλά υπάρχει και/ ότι/ δώστε βάση/ ότι/
η μέρα των καταπιεσμένων δεν αργεί…
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΕ ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ, ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ, ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΜΑΣΤΕ, ΝΙΚΑΜΕ
ΕΜΠΡΑΚΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ
ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ (10/11), ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ (17/11), ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ (28/10)
“χειρόγραφα από το απόλυτο”
Πριν από λίγη ώρα, ο Δημήτρης Κουφοντίνας επικοινώνησε τηλεφωνικά με την «Κόντρα» από την ειδική πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, και έκανε την εξής δήλωση:
«Οι καρπαζοεισπράκτορες της συγκυβέρνησης, το κλωτσοσκούφι του κάθε ισχυρού, είτε στη χώρα είτε στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτοί που τρέμουν, πειθήνιοι και δουλικοί, μπροστά στον τελευταίο υπαλληλίσκο των τοκογλύφων δανειστών, δείχνουν αντίθετα το πιο κτηνώδες πρόσωπό τους απέναντι στον εχθρό λαό, απέναντι σ’ όσους τολμούν να αντιστέκονται. Απέναντι και στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους καταρρέει το προσωπείο του δήθεν ανθρωπισμού τους και αποκαλύπτεται το φασιστικό πρόσωπο της εξουσίας, το ίδιο διαχρονικά απέναντι στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, είτε στην Ιρλανδία, είτε στην Τουρκία, είτε στην Ανάφη, σ’ όλες τις χώρες, σ’ όλους τους καιρούς.
Ας τους το πούμε, όμως, να το καταλάβουν. Οι απεργοί πείνας πολιτικοί κρατούμενοι δεν είναι μόνοι. Έχουν ξοπίσω τους τη συμπαράσταση ενός ολόκληρου λαού.
Ενώνω κι εγώ τη φωνή μου και την αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό που παλεύει με μετερίζι το ίδιο του το σώμα, απεργός πείνας από τις 10 Νοέμβρη, στο ίδιο δωμάτιο-κελί που ήμουν κι εγώ κρατούμενος απεργός πείνας πριν από 10 χρόνια».
Στις 28 Νοεμβρίου, ξεκινάει στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, άλλο ένα δικαστήριο για εμάς. Ένα δικαστήριο συνέχεια μιας κατασταλτικής πολιτικής που στοχεύει συνολικά τον αναρχικό χώρο. Άλλη μία προσπάθεια απονοηματοδότησης και καταστολής κάθε μορφής αντίστασης και αγώνα. Η τελευταία πενταετία χαρακτηρίζεται από μία εντατικοποίηση της ποινικής καταστολής (και όχι μόνο) με τις συνεχείς αναβαθμίσεις του αντιτρομοκρατικού νόμου και τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει μία τεχνική αναβάθμιση των στοιχείων, με διακαή πόθο της δικαστικής εξουσίας και των εντολέων της, την εδραίωση του DNA ως αρκετό στοιχείο για την καταδίκη αγωνιστών (και ποινικών) ακόμα και αν εντοπίζεται σε μείγμα χωρίς να συνδυάζεται με κανένα άλλο στοιχείο.
Και φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, θα ήμασταν τουλάχιστον αφελείς εάν περιμέναμε και εμείς “απόδοση δικαιοσύνης” ή “αντικειμενικότητα” από τα αστικά δικαστήρια. Όπως και αν κλειστούμε σε μία εσωστρεφή αυτοαναφορικότητα θεωρώντας πως η καταστολή έχει την μορφή μίας ιδιότυπης “προσωπικής” αντιπαράθεσής μας με το κράτος. Οφείλουμε να δούμε και να αναλύσουμε την καταστολή συνολικά, ως ανοιχτό πόλεμο της κυριαρχίας απέναντι στους πολιτικούς της εχθρούς και στους παρείσακτους του καπιταλιστικού συστήματος. Ως την εμφανέστατη ανησυχία του κεφαλαίου να διατηρήσει τη πολυπόθητη κοινωνική σταθερότητα, εμποτίζοντας το σύνολο της κοινωνίας με τις “αξίες” της ολικής παραίτησης και της αποχαύνωσης. Οι μεθοδεύσεις λοιπόν της καταστολής εναντίον μας είναι τμήμα μιας πολύπλευρης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κράτος. Μιας επίθεσης που ξεφεύγει από την απλή αναζήτηση της πειθάρχησης και της υποταγής και επεκτείνεται στην δημιουργία μιας ιδεατής ομαλότητας που συντηρείται από τις αντιθέσεις του συστήματος, με μοναδικό τοποτηρητή το κεφάλαιο και την κυρίαρχη τάξη. Φυσικά κυρίαρχη τάξη εννοούμε την πολιτική-οικονομική-επιστημονική-δικαστική ελίτ.
Σε αυτήν τη δική λοιπόν οι ευτελείς ανακριτές έχουν εξαντλήσει την αρρωστημένη φαντασία τους, στήνοντας ένα κατηγορητήριο βασιζόμενοι μόνο στα διαβιβαστικά της αντιτρομοκρατικής. Δύο διαφορετικά βουλεύματα, που αφορούν διαφορετικά άτομα, σε διαφορετικούς χρόνους, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο για κανέναν από μας, παρά μόνο την ανάληψη ευθύνης του Νίκου για τους τέσσερις εμπρησμούς από τις ομάδες FAI-Φωτιές στον Ορίζοντα, FAI-IRF-Μονάδα Φωτιά στα Κάτεργα και Μαχόμενη Μειοψηφία. Το ένα βούλευμα λοιπόν αφορά πέντε εμπρησμούς, τέσσερις ληστείες και μία απόπειρα ληστείας. Για τους τέσσερις εμπρησμούς κατηγορούμαστε και οι έξι με μοναδικό στοιχείο για τους πέντε από μας τις συντροφικές μας σχέσεις, που ως αναρχικοί άλλωστε δεν τις αρνούμαστε. Η παρανοϊκή διάθεση όμως των ανακριτών στην προκειμένη περίπτωση έφερε σαν αποτέλεσμα οι τέσσερις εμπρησμοί, που την ευθύνη για αυτούς έχουν αναλάβει οι ομάδες: FAI-Φωτιές στον Ορίζοντα, FAI-IRF-Μονάδα Φωτιά στα Κάτεργα και Μαχόμενη Μειοψηφία-Κομάντο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, να αποδίδονται χωρίς κανένα σκεπτικό στη δράση της ΣΠΦ. Για τους ανακριτές λοιπόν είναι η ίδια οργάνωση (ΣΠΦ) εμφανιζόμενη όμως με διαφορετική ονομασία κάθε φορά(!). Εκτός από αυτούς τους τέσσερις εμπρησμούς ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός κατηγορείται και για τον εμπρησμό αμαξοστάσιου της ΕΘΕΛ που έχει γίνει το 2009 και την ευθύνη είχε αναλάβει η ομάδα “Πύρινες Σκιές”. Μία ενέργεια που ο Νίκος αρνείται και έχει δηλώσει πως δεν έχει καμία σχέση. Τώρα όσον αφορά τις ληστείες, οι σύντροφοι Δημήτρης Πολίτης και Γιάννης Μιχαηλίδης κατηγορούνται για μία ληστεία Ε.Τ.Ε. και μία απόπειρα ληστείας Α.Τ.Ε. Ο σύντροφος Αργύρης Ντάλιος κατηγορείται για τρεις ληστείες σε ΕΛ.ΤΑ. και Α.Τ.Ε. Φυσικά “συνοδευτική” κατηγορία σε αυτό το βούλευμα είναι και η διακεκριμένη οπλοκατοχή. Άλλη μία λογική ακροβασία από τους ανακριτές οι οποίοι μας έδωσαν αυτήν τη κατηγορία για όπλα που δεν βρέθηκαν ποτέ(!) με μοναδικά ευρήματα στα σπίτια, κάποια φυσίγγια και σφαίρες από καλάζνικοφ. Εκτός από αυτό το βούλευμα λοιπόν που κατηγορούμαστε όλοι, υπάρχει και δεύτερο που αφορά τον Νίκο Ρωμανό, τον Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο και τον Κώστα Σακκά. Η δικογραφία αυτή είναι οι τρεις βομβιστικές επιθέσεις της ΣΠΦ (Κατσέλη, Χηνοφώτης, Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης) που είχανε γίνει το 2009 και φυσικά το στοιχείο εμπλοκής για τους τρεις συντρόφους είναι αποτύπωμα στο σπίτι του Χαλανδρίου που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει δεξαμενή διώξεων. Πιο συγκεκριμένα οι Ρωμανός και Μπουρζούκος έχουν αποτύπωμα σε μπουκάλι μπύρας και ο Σακκάς σε σακούλα.
Πέρα όμως από τις κατηγορίες και το πόσο εξόφθαλμα έχουν στηθεί (που έχει μία σημασία) για εμάς το πιο σημαντικό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι οι συντροφικοί δεσμοί που μας ενώνουν είναι πάνω απ’ όλα και δεν επηρεάζονται από τη στάση που θα επιλέξει να κρατήσει ο καθένας μας. Γνωρίζουμε ότι κανένας από μας δεν συνδιαλέγεται με το κράτος και δεν κάνει πίσω στη σύγκρουση με τη δικαστική εξουσία. Δεν υπάρχει για εμάς “σωστός” ή “λάθος” τρόπος να στέκεται κάποιος αναρχικός σε ένα δικαστήριο, όσο φυσικά παραμένει αναρχικός και δεν αποκηρύσσει τα προτάγματά του.
Η ενότητα για εμάς δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ομοιογένεια, αλλά πηγάζει από τις σχέσεις που καλλιεργούμε, από τα κοινά βιώματα που μοιραζόμαστε, από τον ίδιο δρόμο που επιλέξαμε όλοι να βαδίσουμε, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, το δρόμο του αγώνα και της αναρχίας.
υ.γ. Αύριο που ξεκινάει το δικαστήριό μας, υπάρχει παράλληλα κάλεσμα στα δικαστήρια Πειραιά για αλληλεγγύη στον σύντροφο Νίκο Ρωμανό καθώς εκκρεμεί η απόφαση για την προσφυγή του ενάντια στην απορριπτική απόφαση για τις εκπαιδευτικές του άδειες. Καλούμε και εμείς με τη σειρά μας συγκέντρωση εκεί, καθώς στην προκειμένη περίπτωση έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία να πλαισιωθεί αυτή η κίνηση αλληλεγγύης απ’ ό,τι η έναρξη της νέας δίκης.
– Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ –
Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος
Φοίβος Χαρίσης
Αργύρης Ντάλιος
youtube.com/watch?v=xTICRE0EMs8
Αντιφασιστική περιπολία στον Άγιο Παντελεήμονα από το Αντιεξουσιαστικό Στέκι της γειτονιάς “Δίστομο” (Αλκιβιάδου 81 – Αγ. Παντελεήμονας, Αθήνα). Το στέκι είναι ανοιχτό κάθε Τρίτη και Πέμπτη 7-9 µµ. Ο χώρος αποτελεί ένα σημείο συνεύρεσης, επικοινωνίας και ζύμωσης, για την καθεμία και τον καθένα που θέλει να πάρει τη τύχη της γειτονιάς και της ζωής του στα χέρια του μακριά και ενάντια σε λογικές ανάθεσης, κόμματα και θεσμούς.
Την Παρασκευή 28/11 στη δικαστική αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού ξεκινάει νέα δίκη για τους αναρχικούς συντρόφους Δημήτρη Πολίτη, Ανδρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο, Γιάννη Μιχαηλίδη, Νίκο Ρωμανό, Φοίβο Χαρίση, Αργύρη Ντάλιο, Κώστα Σακκά (φυγόδικο αυτήν τη στιγμή) και ένα μέλος της ΣΠΦ, τον αναρχικό σύντροφο Γεράσιμο Τσάκαλο.
Στο δικαστήριο αυτό θα εξεταστούν δύο βουλεύματα. Το πρώτο βούλευμα αφορά πέντε εμπρησμούς που έχουν γίνει από τις ομάδες FAI Φωτιές στον Ορίζοντα, FAI-IRF Μονάδα Φωτιά στα Κάτεργα, Μαχόμενη Μειοψηφία και Πύρινες Σκιές, αλλά και τέσσερις ληστείες σε ΑΤΕ, ΕΛΤΑ, ΕΤΕ και μια απόπειρα ληστείας σε τράπεζα. Το δεύτερο βούλευμα αφορά τις τρεις βομβιστικές επιθέσεις της ΣΠΦ που έγιναν το 2009 (“υπόθεση Χαλανδρίου”).
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ.
Στα πλαίσια της κλιμάκωσης των δράσεων αλληλεγγύης προς τους απεργούς πείνας, αναρτήθηκε απ’ την κατάληψη Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης πανό στο Πολυτεχνείο και μοιράστηκε κείμενο για τους Νίκο Ρωμανό και Ηρακλή Κωστάρη.
Το περιεχόμενο του πανό: «Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Η. Κωστάρη από 28/10, Ν. Ρωμανό από 10/11. Άμεση χορήγηση των εκπαιδευτικών τους αδειών. Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά».
Το κείμενο που μοιράστηκε:
«Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας»
Τη Δευτέρα 10/11 ξεκίνησε απεργία πείνας ο Νίκος Ρωμανός, ο οποίος έχει καταδικαστεί από το δικαστήριο σε 15 χρόνια φυλάκισης. Αντιστεκόμενος στη λογική του φόβου και της υποταγής που καλλιεργείται στα σύγχρονα κολαστήρια, έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις την περασμένη άνοιξη και πέρασε σε μια σχολή στην Αθήνα. Εκείνη την περίοδο, θέλοντας να δείξει το «καλό» του πρόσωπο, το κράτος έστειλε τον υπουργό «Δικαιοσύνης» να δώσει βραβεία στους επιτυχόντες μέσα από τις φυλακές, κάτι που ο Ρωμανός αρνήθηκε. «Η Πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών» είχε δηλώσει τότε ο υπουργός. Τώρα, παρά τις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες του Ρωμανού για τη χορήγηση της εκπαιδευτικής άδειας που δικαιούται με βάσει τους νόμους του κράτους, το αίτημά του καταλήγει στα αζήτητα. Αποφάσισε, λοιπόν, να διεκδικήσει το αίτημά του με οδόφραγμα το σώμα του.
Για τους ίδιους λόγους, απεργία πείνας έχει ξεκινήσει και ο Ηρακλής Κωστάρης από τις 29/10 –δυο βδομάδες πριν το Ρωμανό, του οποίου οι άδειες ξαφνικά του απαγορεύτηκαν. Για δέκα μήνες κατέθετε σειρά αιτήσεων για τακτικές και εκπαιδευτικές άδειες χωρίς καμία απάντηση, με κίνδυνο να μην μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές εξαιτίας του νόμου του υπουργείου Παιδείας που περιορίζει το χρόνο φοίτησης. Μάλιστα από τις 22/11 η κατάσταση της υγείας του έχει χειροτερέψει, και ο ίδιος κρατείται στο νοσοκομείο ευαγγελισμού υπό την επιτήρηση φρουράς μπάτσων αποκλεισμένος από συγγενικό κύκλο και αρνούμενος να του χορηγήσουν ορό.
Σε ένδειξη αλληλεγγύης 75 κρατούμενοι της Ε’ πτέρυγας του Κορυδαλλού απέχουν από τη σίτιση για δύο μέρες. Επιπλέον, ο Γιάννης Μιχαηλίδης ανακοίνωσε ότι θα συμμετέχει από τις 17/11 στην απεργία πείνας μέχρι τη δικαίωση των αιτημάτων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος αναιρεί τους ίδιους του τους νόμους και δείχνει το εκδικητικό του πρόσωπο σε όσους αγωνίζονται. Συγκεκριμένα μετά σύλληψη του Ρωμανού ακολούθησαν βασανιστήρια και ξυλοδαρμοί σε αυτόν και τους 3 συγκατηγορούμενούς του παρά τις προσπάθειες συγκάλυψης τους από το κράτος αλλοιώνοντας τις φωτογραφίες που δημοσίευσαν στα ΜΜΕ. Στην περίπτωση του Κωστάρη για δυόμιση χρόνια έπαιρνε κανονικά τις άδειες που δικαιούται. Η διακοπή, όλως τυχαίως, συνέπεσε χρονικά με την τρομοϋστερία από τη μεριά του κράτους και των φερέφωνών του που ακολούθησε την απόδραση του Χ. Ξηρού. Πάνω σε αυτή την τρομοϋστερία βρήκε πάτημα το πρώτο να εφαρμόσει τις πιο σαδιστικές του μεθόδους στους αγωνιστές κρατούμενους.
Αυτού του τύπου οι μεθοδεύσεις (όπως η απαγόρευση αδειών του Σπ. Στρατούλη, η παράνομη μεταγωγή του Α. Σταμπούλου, κ.ά.) χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά ώστε να κάμψουν το ηθικό και να περιορίσουν την πολιτική δραστηριοποίηση εντός των φυλακών. Συμπληρώνουν το ευρύτερο κλίμα που επικρατεί με τους τρομο-νόμους να αυξάνονται συνεχώς, με τη δημιουργία φυλακών τύπου Γ (ειδικές συνθήκες κράτησης), με την εντεινόμενη καταστολή από τους μπάτσους στο δρόμο. Το κράτος εμφανίζεται εγγυητής της ασφάλειας και της νομιμότητας και με πρόσχημα την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση, καταστέλλει οτιδήποτε θεωρεί ότι το απειλεί.
Η απεργία πείνας των κρατουμένων ας γίνει αφορμή για ενεργοποίηση ενάντια σε κάθε μορφή φασισμού, ενάντια στην καταπίεση, οικονομική ή/και άλλη, που μας ασκείται καθημερινά. Εμείς από τη μεριά μας στεκόμαστε στην ίδια πλευρά του οδοφράγματος με το Ν. Ρωμανό και το Η. Κωστάρη στον αγώνα που ’χουν ξεκινήσει, τόσο οι ίδιοι, όσο και οι αλληλέγγυοι απεργοί πείνας. Να κλιμακώσουμε και να διασυνδέσουμε τις αντιστάσεις μας έξω από διαχωρισμούς των “εντός” και των “εκτός” των τειχών. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
