13 Ιουνίου 2014: Η δίκη για την υπόθεση της εκκένωσης (20/12/2012) της κατάληψης Villa Αμαλίας πήρε αναβολή για τις 18 Δεκεμβρίου 2014.

Ξημερώματα της Τέταρτης 28/5 επιτεθήκαμε και σπάσαμε την πρόσοψη και το ΑΤΜ της τράπεζας Πειραιώς στην οδό Ιωλκού στο Βόλο σαν μια ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Μπάμπη Τσιλιανίδη, που δικάζεται σε 2^ο βαθμό στο εφετείο Θες/νίκης στις 5/6, για τη ληστεία στο οικονομικό τμήμα του ΑΧΕΠΑ.Ο σύντροφος αρνήθηκε και αρνείται οποιαδήποτε συνδιαλλαγή με τους κατασταλτικούς και δικαστικούς μηχανισμούς. Το κράτος απάντησε με την πρωτοφανή καταδίκη του πρωτόδικα σε 10 χρόνια χωρίς κανένα στοιχείο, χρησιμοποιώντας ως μέσο ενοχοποίησης ίχνη DNA σε ένα κινητό αντικείμενο.

Σπάμε τις αλυσίδες της μοιρολατρίας και του ωχαδερφισμού και προχωράμε επιθετικά και πολύμορφα προς την ολοκληρωτική καταστροφή αυτού του σύγχρονου εξουσιαστικού πολιτισμού. Κινούμαστε στο εδώ και στο τώρα μη περιμένοντας σωτήρες και ειδικούς, χαράσσοντας το δικό μας μονοπάτι προς τη μελλοντική ανεξούσια κοινωνία, ξέροντας πολύ καλά πως οι δομές, οι θεσμοί και οι ρόλοι που κυριαρχούν σε αυτή την κοινωνία είναι αυτά που πρώτα πρέπει να χτυπηθούν.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗ
ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ

Αναρχικοί/ές

Τα τελευταία 4 χρόνια, με αφετηρία την προσφυγή της Ελλάδας στο «μηχανισμό στήριξης» και τη ψήφιση του πρώτου μνημονίου, δημιουργήθηκαν ανακατατάξεις στις πολιτικοκοινωνικές διαδικασίες που επηρέασαν δραστικά τους ταξικούς συσχετισμούς. Από τη μια πλευρά οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι «ανάγκες της αγοράς» που πατώντας πάνω στις κυβερνητικές επικλήσεις για θυσίες, όξυναν την επίθεσή τους και εντατικοποίησαν την εκμετάλλευση, λεηλατώντας εργασιακά κεκτημένα δεκαετιών. Ένα συμμαχικό στρατόπεδο, που μη έχοντας πλέον ανάγκη τις αυγουστιάτικες «εκεχειρίες» για να περάσει αντεργατικά μέτρα, κατακλύζει την καθημερινότητα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, μεσοπρόθεσμα, μνημόνια και πολυνομοσχέδια. Ένα οργανωμένο μπλοκ συμφερόντων που θωρακίζεται και νομιμοποιείται από τη μηντιακή προπαγάνδα που συκοφαντεί όποιους και όποιες αντιστέκονται, ενώ εξυμνεί τη «νέα Ελλάδα», το χτίσιμο της οποίας απαιτεί τους κόπους και το τσάκισμα των φτωχών,τον εκτοπισμό και συχνά πυκνά το θάνατο των υποτιμημένων – είτε στα κέντρα των πόλεων, είτε στα σύνορα της επικράτειας.

Από την άλλη πλευρά, τα προλεταριακά στρώματα που έχουν να αντιμετωπίσουν ένα εργασιακό τοπίο που συντίθεται πλέον από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την απελευθέρωση των ωραρίων, τις απλήρωτες βάρδιες, τη συρρίκνωση της διαπραγματευτικής δυνατότητας. Ένα πεδίο που γεμίζει με το πείραμα των voucher, τις «λευκές νύχτες» της κατανάλωσης, την καταστολή και τις παραδειγματικές επιστρατεύσεις απεργών.

Αυτή η συνθήκη ευνόησε και το νόμο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι του 2013, σύμφωνα με τον οποίο όλα τα καταστήματα μπορούν να ανοίγουν 7 Κυριακές το χρόνο. Αλλά μιας και τίποτα δεν είναι αρκετό, το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο ήρθε στη συνέχεια να προσθέσει την πρόβλεψη ότι τα καταστήματα θα μπορούν να λειτουργούν όλες τις Κυριακές σε τρεις περιοχές της χώρας. Το λανσάρισμα της συγκεκριμένης συνθήκης ενισχύθηκε αρχικά με υποσχέσεις ότι οι εργαζόμενοι θα παίρνουν προσαυξήσεις και θα δικαιούνται ένα επιπλέον ρεπό μέσα στην εβδομάδα. Κάτι που προφανώς για χιλιάδες εργαζόμενους δεν έγινε ποτέ. Κάτι που για τους χιλιάδες απλήρωτους εργάτες σημαίνει άλλη μια απλήρωτη βάρδια, άλλος ένας επιπλέον καταναγκασμός.

Την Κυριακή 4 Μάη ήταν η 3η φορά μέσα στο 2014 που άνοιξαν τα εμπορικά καταστήματα και Κυριακή. Η «τόνωση της αγοράς», οι χαμογελαστοί επιχειρηματίες, οι γεμάτες σακούλες με εμπορεύματα, χρησιμοποιήθηκαν ως προμετωπίδα στην επιχειρηματολογία των δυνάμεων του κεφαλαίου. Εμπορικοί σύλλογοι και καταστηματάρχες, αστικές φυλλάδες και κανάλια, τραπεζικά συμφέροντα (με την Alpha Bank να πρωτοστατεί μέσω του νέου προγράμματος της τράπεζας «Ανοιχτές Κυριακές» που προσφέρει στους κατόχους των πιστωτικών καρτών διπλή «επιβράβευση» αν πραγματοποιήσουν αγορές τη συγκεκριμένη μέρα) και οικονομικοί αναλυτές γυρίζουν το χρόνο ένα αιώνα πίσω, προσπαθώντας να μας επιφέρουν ένα ακόμα πλήγμα. Μαζί τους και ένα κομμάτι των καταναλωτών που επιλέγοντας να ψωνίζουν σε μέρες απεργιών, τις μέρες που δοκιμάζεται στην πράξη η νέα συνθήκη, βάζουν μαζί με τον οβολό τους και το λιθαράκι τους για την εφαρμογή αυτού του νόμου.

Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και η «απελευθέρωση» του ωραρίου για τους εμποροϋπαλλήλους χρησίμευε αρχικά ως «έκτακτο μέτρο» για «έκτακτες ανάγκες»: η ολυμπιάδα του 2004 που αύξησε τις ορέξεις των αφεντικών, οι τουριστικές ζώνες σε διάφορα σημεία της Ελλάδας που «απολαμβάνουν» τα δικά τους ωράρια, οι εορταστικές περίοδοι των χριστουγέννων και του πάσχα που αύξαναν τις εργατοώρες. Παράλληλα για άλλους κλάδους (όπως π.χ. του καθαρισμού, του επισιτισμού και της εστίασης), η συνθήκη αυτή είναι μια κανονικότητα που έχει διαμορφωθεί επιμελώς εδώ και καιρό με αποτέλεσμα 24 ώρες τη μέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα τηλεφωνητές να απαντάνε σε κλήσεις, σερβιτόροι να παίρνουν παραγγελίες, ντελιβεράδες να μεταφέρουν πακέτα. Και τα παραδείγματα είναι πολλά…

Ο καινούριος νόμος δεν είναι απλά και μόνο άλλο ένα χτύπημα στο 5θήμερο 8αώρο. Επεκτείνοντας και σε αυτό το κλάδο τα όρια των εργάσιμων ημερών, οι δυνάμεις του κεφαλαίου ξεκινούν άλλη μία μάχη ενάντια στην τάξη των καταπιεσμένων, εισβάλλοντας σε κάθε γωνιά της ζωής τους και επεκτείνοντας περισσότερο τους χωροχρόνους της αγοράς. Άλλη μια μάχη, που αν κερδίσουν, θα τους δώσει το απαραίτητο έδαφος για να ξεκινήσουν νέες επιθέσεις. Και γι’ αυτό αυτή η συνθήκη που πάει να καθιερωθεί δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.

Απέναντι σε αυτό τον εκβιασμό οργανώθηκαν απεργίες, σαμποτάζ, αποκλεισμοί καταστημάτων, πορείες και παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης. Οι αγώνες για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας πρέπει να ενδυναμωθούν από όλους όσους βλέπουν σε αυτό το νόμο άλλη μια επίθεση στις πλάτες τους. Από όλους αυτούς και αυτές που αναγνωρίζουν πως αυτό το «ειδικό» καθεστώς είναι άλλο ένα απαραίτητο στάδιο της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, δηλαδή άλλη μία ευκαιρία για αύξηση της κερδοφορίας των αφεντικών.

Αντιλαμβανόμενοι τη σημασία που έχουν οι καθημερινοί ταξικοί αγώνες, οι μικρές και μεγάλες νίκες που μας δίνουν πίσω όσα μας ανήκουν, οι απόπειρες που εμπλουτίζουν τις οργανωτικές μας δυνατότητες και παρακάμπτουν τους φόβους, τις μελαγχολίες και τις δυσκαμψίες της καθημερινής ζωής, τα ξημερώματα της Παρασκευής 30 Μαΐου σύντροφοι και συντρόφισσες σπάσαμε τις προσόψεις καταστημάτων που συμμετέχουν ενεργά στην εφαρμογή του νέου νόμου:

ΑΒ Βασιλόπουλος, Φυλής, Αγ. Νικόλαος
ΑΒ Βασιλόπουλος, Πριγκηποννήσων, Πολύγωνο
ΑΒ Βασιλόπουλος & ΑΤΜ Εθνικής Τράπεζας, Παν. Μακρή, Α. Πατήσια
Προμηθευτική, Τηλεμάχου, Π. Φάληρο
Μαρινόπουλος, Κέντρο Χαλανδρίου
Market In, Ραγκαβή, Γκύζη

Επιλέξαμε την πρακτική αυτή για να σαμποτάρουμε την ευταξία της κατανάλωσης, για να επισημάνουμε και με αυτόν τον τρόπο στους άμεσα εμπλεκόμενους πως η επίθεση στους εργάτες κοστίζει και δεν θα μείνει αναπάντητη, για να υπενθυμίσουμε στους καταναλωτές που δεν σκέφτονται σαν εργαζόμενοι πως θα μας βρίσκουν μπροστά τους.

ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ – ΚΑΙ Η ΚΑΘΕ ΜΑΣ ΜΕΡΑ – ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ
ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΘΕΟ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Να συνδέσουμε το νήμα των ταξικών αγώνων μέσα και έξω από τους χώρους εργασίας. Αλληλεγγύη στις απεργίες που ανοίγουν δρόμους σύγκρουσης με τους καπιταλιστικούς εκβιασμούς, στις δράσεις ενάντια στις μαζικές απολύσεις (όπως ο ανυποχώρητος αγώνας των καθαριστριών του υποικ), στις μαχητικές διεκδικήσεις ενάντια στις απλήρωτες & «μαύρες» βάρδιες, στα «λογιστικά λάθη» και τις εκδικητικές απολύσεις (όπως στην περίπτωση του «εναλλακτικού» μεζεδοπωλείου Σαλαντίν στο Μεταξουργείο), στις συνεχείς δράσεις ενάντια στο νταηλίκι του κάθε τσογλαναρά που σηκώνει το χέρι του (ή το όπλο του) σε μετανάστες εργάτες (όπως στην περίπτωση του cafe Scherzo στο Μαρούσι), στις συλλογικές απαντήσεις ενάντια στο εκβιαστικό δίλημμα «απόλυση ή νέες υποτιμημένες ατομικές συμβάσεις» και στα κόλπα των αφεντικών που κλείνουν εν μια νυκτί καταστήματα τρώγοντας αποζημιώσεις και δεδουλευμένα (όπως στην περίπτωση της ACS Αλίμου), στους αγώνες ενάντια στο μεσαίωνα της «κοινωφελούς εργασίας». Αλληλεγγύη στις κινητοποιήσεις των μεταναστών ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και των κρατουμένων ενάντια στις φυλακές. Οι μάχες είναι πολλές… Ο αγώνας συνεχίζεται.

Αναρχικοί/ές για την υπεράσπιση των αυτονόητων

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 23/05/2014 και ενώ στην πόλη των Χανίων επικρατούσε έντονη αστυνομοκρατία λόγω της επετείου της μάχης της Κρήτης, ομάδες συντρόφων αποφασίσαμε να επιτεθούμε με μπογιές και σπρέι ταυτόχρονα στα πολιτικά γραφεία της ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και νεολαίας του ΠΑΣΟΚ.

Για εμάς αυτή η κίνηση είχε διττό σκοπό, αφενός να αρνηθούμε έμπρακτα την ανάθεση των ζωών μας σε «επαγγελματίες» πολιτικούς είτε αριστερούς είτε δεξιούς, αφετέρου να αναδείξουμε ότι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα διαταράσσουν την κανονικότητα και την υποτιθέμενη κοινωνική γαλήνη, όσο και αν οι τοπικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί προσπαθούν να τους αποθαρρύνουν.

Η επιλογή των στόχων προέκυψε ως απάντηση στο – επίκαιρο τότε – δίλλημα συγκυβέρνησης ή αριστεράς. Για τα λοιπά πολιτικά γραφεία που στεγάζουν φασίστες επιφυλασσόμαστε για το μέλλον.

Αναρχικοί Ελαιοχρωματιστές

Το απόγευμα της Παρασκευής 30 Μαΐου επισκεφθήκαμε το ICIL (συνέδριο για την πληροφορία, το νόμο και την ηθική) στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και πραγματοποιήσαμε παρέμβαση αλληλεγγύης στον αναρχικό Μπάμπη Τσιλιανίδη, του οποίου το εφετείο εκδικάζεται στις 5 Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη.

Επιλέξαμε το συγκεκριμένο συνέδριο επειδή εκεί συνευρέθηκαν επιστήμονες, ακαδημαϊκοί αλλά και εκπρόσωποι της δικαιοσύνης για να ανταλλάξουν γνώσεις και απόψεις πάνω στο ζήτημα της επιβολής της δικαιοσύνης, της εγκληματολογίας και κατ’ επέκταση της καταστολής και για το ρόλο της τεχνολογίας σε αυτή.

Διακοσμήσαμε, λοιπόν, το χώρο με στένσιλ, αλφάδια και μπογιές, ενώ ταυτόχρονα πετάχτηκαν τρικάκια μέσα και έξω από τα αμφιθέατρα που διεξαγόταν το συνέδριο.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ
ΥΠΕΡΕΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΝ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΣΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗ

Η αντιφασιστική πορεία καλέστηκε με αφορμή το άνοιγμα των γραφείων τις χ.α. σε πολυκατοικία στο κέντρο της πόλης (απέναντι από τα κεντρικά λύκεια) πριν από περίπου 10 μέρες. Η πορεία ξεκίνησε από την Πλατεία Σαπφούς με 350-400 άτομα από διάφορους πολιτικούς χώρους. Πέρασε μέσα από τον εμπορικό δρόμο στην Ερμού, για να φτάσει στο σημείο κάτω από τα γραφεία, όπου έμεινε αρκετή ώρα για συνθήματα και μπογιές. Οι φασίστες ήταν κρυμμένοι στα γραφεία τους και κάποιοι άλλοι παρίσταναν τους ανήξερους σε διπλανό καφενείο ενώ οι μπάτσοι προστάτευαν την είσοδο της πολυκατοικίας. Όταν η πορεία συνεχίστηκε στην προκυμαία, οι φασίστες βγήκαν από την τρύπα τους και κουνούσαν τις σημαίες τους από το παράθυρο. Η πορεία ξαναπήγε κάτω από τα γραφεία και αυτή τη φορά με μπόλικες πέτρες σπάστηκαν τα τζάμια και η φασιστοεπιγραφή, με τις επευφημίες όλου του κόσμου.

Ούτε στη Λέσβο, Ούτε Πουθενά…..

Γι’ ακόμη μια φορά βλέπουμε τι κάνει πραγματικά το κράτος, διώκει, καταστέλλει, φυλακίζει τα από τα κάτω αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Παράλληλα, εξαθλιώνει και περιθωριοποιεί ανέργους, ανασφάλιστους, επισφαλώς εργαζόμενους, αστέγους, τοξικοεξαρτημένους, μετανάστες και άλλες κοινωνικές ομάδες.

Οι εξουσιαστές προκειμένου να μην χάσουν τη θέση τους στην εξουσία ή να ανέλθουν σ’ αυτή δίνουν και πάλι στο λαό υποσχέσεις και ψεύτικες ελπίδες. Ισχυρίζονται ότι θα λύσουν τα προβλήματά του μέσα από ένα θεσμό που θρέφει την ανισότητα, μέσα από ένα θεσμό ανάθεσης σε «ειδικούς».

Στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου είδαμε υποψηφίους να γεμίζουν τις πόλεις με αφίσες, κάρτες, χαρτιά, τους ίδιους που κάποτε πολεμούσαν για τη διάσωση του περιβάλλοντος. Είδαμε υποψηφίους να τοποθετούνται για το πως πρέπει να «αξιοποιηθούν» τα κτίρια των καταλήψεων ενώ άλλοι παράθεσαν συσσίτια με ψηφοδέλτια και χαρτζιλίκι. Τέλος, ακούσαμε κάποιους να προτίθενται δήθεν να δωρίσουν τον μελλοντικό τους μισθό για το καλό του συνόλου και άλλους να διοργανώνουν πανηγυράκια με lifestyle καρικατούρες που δεν έχουν άλλο σκοπό από το να προωθήσουν τα σεξιστικά στερεότυπα της κοινωνίας και μέσω αυτού να μαζέψουν ψήφους.

Για μας δεν έχει σημασία αν οι υποψήφιοι προέρχονται από την αριστερά ή τη δεξιά, εξωκοινοβουλευτικές και μη, ή το παίζουν ανεξάρτητοι, ο ρόλος τους στην τοπική αυτοδιοίκηση δεν θα είναι άλλος από το μακρύ χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης. Ο σκοπός τους είναι η ικανοποίηση της προσωπικής τους ματαιοδοξίας και η εξασφάλιση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Γι’ αυτό και θα μας βρίσκουν απέναντί τους! Όπως επίσης, και όλοι αυτοί που αποβλέπουν προσωπικό όφελος με το να πουλήσουν την ψήφο τους σε κάποιον υποψήφιο.

Έτσι την Τετάρτη 14/5 βάφτηκαν με σπρέι αντιεκλογικά συνθήματα στα εκλογικά κέντρα των: Θύμιος Σώκος Υποψήφιος Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος, Ιωάννης Δημαράς Υποψήφιος και απερχόμενος Δήμαρχος Πάτρας, Νικόλαος Οικονομόπουλος Υποψήφιος Δήμαρχος Πάτρας, Βίβιαν Σαμούρη Υποψήφια Δήμαρχος Πάτρας, και η Εμπορική Τράπεζα στην Ερμού.

Όποιος έχει πέσει θύμα των κάλπ`η`κων ονείρων ας αναλογιστεί πόσους έχει πιστέψει στο παρελθόν και αν αυτοί του έχουν προσφέρει κάτι ουσιαστικό.

Εμείς αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης, αυτοοργάνωσης, αντιεραρχικότητας, με σεβασμό στη διαφορετικότητα και δίψα για ζωή και δημιουργία, όχι απλώς επιβίωση. Αγωνιζόμαστε για να τερματιστεί η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και η επιβολή αυτού στο περιβάλλον και τη φύση. Για έναν κόσμο που ο καθένας θα προσφέρει αυτό που μπορεί και θα λαμβάνει αυτό που έχει ανάγκη.

ΥΓ. Όσο για σένα ανεξάρτητε Σώκο, που προσπάθησες να λάβεις πολιτική υπεραξία από τη δράση μας, να ξέρεις σε θεωρούμε ισάξιο καθίκι με όλους τους υπόλοιπους υποψηφίους.

Αναρχικές/οί ενάντια στις εκλογικές αυταπάτες

Το απόγευμα της Κυριακής που μας πέρασε (25/5), έγινε παρέμβαση αντιπληροφόρησης για την υπόθεση του Μπάμπη Τσιλιανίδη στη Θεσσαλονίκη. Ξεκινώντας από το πάρκο της ΧΑΝΘ όπου πραγματοποιούνταν “street party” ομάδα συντρόφων και συντροφισσών έκανε μοιρασματική στην παραλία της Θεσσαλονίκης που ήταν γεμάτη κόσμο. Μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια και κρεμάστηκε και πανώ, που ενημέρωναν για το εφετείο του συντρόφου που θα γίνει στις 5 Ιουνίου.

Τις τελευταίες μέρες αντίστοιχες παρεμβάσεις έχουν γίνει σε πολλές περιοχές της Θεσσαλονίκης: Καλαμαριά, Χαριλάου, Τούμπα, Τριανδρία, Όλγας, Στρατού, 40 Εκκλησιές, Ευαγγελίστρια, Κέντρο, Αμπελόκηποι, Κορδελιό, Νεάπολη, Εύοσμος. Πανώ κρεμάστηκαν σε κεντρικές διασταυρώσεις και σε γέφυρες του περιφερειακού.

Στου μπάτσου το κεφάλι μπουκάλι και πετρίδι, λευτεριά στον Μπάμπη Τσιλιανίδη