Αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους (μετά από 5 μέρες κράτησης ο πρώτος, και 4 μέρες ο δεύτερος), οι δύο σύντροφοι από Καβάλα ύστερα από κακουργηματικές κατηγορίες που ασκήθηκαν εις βάρος τους με μοναδικό στοιχείο τις μαρτυρικές καταθέσεις μελών της Πατριωτικής Κίνησης Καβάλας. Οι περιοριστικοί όροι είναι εγγύηση 1.000 ευρώ για τον καθέναν, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και παρουσία μία φορά το μήνα στο αστυνομικό τμήμα. Οι κατηγορίες που ασκήθηκαν εναντίον τους είναι για συμμετοχή σε συμπλοκή ομάδας ατόμων με ομάδα μελών της Πατριωτικής Κίνησης στο Δημοτικό Κήπο Καβάλας ξημερώματα Κυριακής 26/1, σωματικές βλάβες εναντίον πατριωτών, διατάραξη κοινής ειρήνης με καλυμμένα χαρακτηριστικά προσώπου (διάταξη κουκουλονόμου) κ.ά. Πάρτι οικονομικής ενίσχυσης Σάββατο 1/2 στην Κατάληψη Βύρωνος 3 μετά τις 10μ.μ. για τα δικαστικά έξοδα και τις εγγυήσεις των 2 συντρόφων του Αυτόνομου Στεκιού Καβάλας.
Monthly Archives: January 2014
[Αθήνα] Μαρτυρία εν μέσω αλλεπάλληλων εισβολών, κατ’οίκον ερευνών, προσαγωγών αναρχικών-αντιεξουσιαστών…
Για τη στοχοποίησή μου από την Ασφάλεια και την απόπειρα διασυρμού μου στη γειτονιά.
Το μεσημέρι της Τρίτης 21 Ιανουαρίου, επιστρέφοντας στο σπίτι μου στη γειτονιά του Ζωγράφου, βρίσκω μπροστά στην είσοδο της πολυκατοικίας 8 αστυνομικούς της Ασφάλειας. Το ότι με περίμεναν, γνωρίζοντας το παρουσιαστικό και το μέσο μεταφοράς μου, ήταν κάτι παραπάνω από προφανές καθώς τα βλέμματα όλων τους στράφηκαν κατευθείαν πάνω μου και 2 από αυτούς κινήθηκαν κατευθείαν προς το μέρος μου. Μετά την άρνησή μου να τους απαντήσω ποιος είμαι αν δεν μου γνωστοποιήσουν την ταυτότητά τους και τον λόγο που με ρωτάνε, ένας από αυτούς μου απευθύνθηκε με το ονοματεπώνυμό μου, δηλώνοντας ότι είναι από την Ασφάλεια και ότι θέλουν να μου κάνουν μερικές ερωτήσεις. Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, για κάτι παραπάνω από μία ώρα, επιχείρησαν, κρατώντας με παρά την θέλησή μου στην είσοδο της πολυκατοικίας, να με εκφοβίσουν και να με διασύρουν στη γειτονιά – αποτυγχάνοντας και στα δύο.
Από την αρχή αρνήθηκα να συνεργαστώ μαζί τους αν δεν μου επιδείκνυαν κάποιο ένταλμα που να αφορά εμένα ή την οικία μου. Άρχισαν να ρωτάνε εμφατικά αν έχω κάτι παράνομο πάνω μου ή στο σπίτι μου, απειλώντας με εμμέσως και ευθέως ότι έχουν σκοπό να εισβάλλουν και να ψάξουν οι ίδιοι. Μου ανακοίνωσαν επίσης ότι σε λίγο επρόκειτο να έρθει εισαγγελέας. Έπειτα, και παρά τη συνεχή μου άρνηση να τους απαντήσω, συνέχισαν να με ρωτούν επίμονα για το σπίτι μου, για τους κοινόχρηστους χώρους και για τις αποθήκες της πολυκατοικίας. Σε κάθε διαμαρτυρία μου για τον παράνομο και τρομοκρατικό χαρακτήρα του «έργου» τους, απαντούσαν με υπονοούμενα για την πολιτική μου δράση (δηλαδή τη δημόσια κινηματική παρουσία μου στη γειτονιά), δηλώνοντας ότι «με ξέρουν» και ότι δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρομαι γιατί «ούτε χειροπέδες μου έχουν βάλει, ούτε με έχουν πάρει κάτω».
Λίγο αργότερα κατέφθασε η εισαγγελέας. Δίχως να μου απευθύνει καν το λόγο, συνόδεψε τους ασφαλίτες στην παραβίαση και έρευνα δύο ιδιόκτητων αποθηκών στην πρόσοψη της οικοδομής που χρησιμοποιούνται για επαγγελματικούς λόγους από κατοίκους της πολυκατοικίας. Βλέποντας ότι ερευνούν χώρους με τους οποίους δεν σχετίζομαι με κανέναν τρόπο, άρχισα να διαμαρτύρομαι ακόμα πιο έντονα. Η συνεχής μου επικοινωνία με ανθρώπους της πολυκατοικίας και των γύρω σπιτιών είχε ήδη αρχίσει να τους καθιστά ανεπιθύμητους στη γειτονιά, καθώς αρκετοί και αρκετές δήλωναν ανοιχτά την ενόχλησή τους από την παρουσία τους και την υποστήριξή τους προς εμένα. Εν τέλει, παρότι επιχείρησαν να με βάλουν μέσα στην πολυκατοικία γιατί «είχαμε γίνει θέαμα» (sic), αποχώρησαν λέγοντάς μου «να προσέχω» και «να μην κάνω πως δεν καταλαβαίνω», ολοκληρώνοντας έτσι το σερί υπονοούμενων και απειλών.
Την επόμενη μέρα διάβασα στις εφημερίδες ότι η έρευνα αυτή, όπως και οι εισβολές σε σπίτια αναρχικών και αντιεξουσιαστών, εντάσσεται στα πλαίσια της επιχείρησης εντοπισμού του «συγγενικού και ιδεολογικού περιβάλλοντος» του Χριστόδουλου Ξηρού… Απ’ ότι φαίνεται η συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες θεωρείται «επαρκές στοιχείο» για τη ένταξη των αγωνιζόμενων σ’ αυτό το «περιβάλλον» και τη στοχοποίησή τους από τις αρχές.
Οι αστυνομικές μεθοδεύσεις εναντίον των αγωνιζόμενων δεν είναι απλώς φρονηματικές διώξεις ή ατομικές στοχοποιήσεις. Πολύ περισσότερο, στοχεύουν και επιτίθενται στις συλλογικές σχέσεις που παράγονται από τις κοινότητες αλληλεγγύης και αγώνα των εκμεταλλευόμενων – κοινότητες των οποίων έχω αποτελέσει (και θα συνεχίσω να αποτελώ) μέρος τόσο στη γειτονιά του Ζωγράφου όσο και αλλού. Αυτές τις σχέσεις καλούμαστε να υπερασπιστούμε, αυτές τις σχέσεις οφείλουμε να διευρύνουμε.
Α.Π.
29.01.2014
[Καβάλα] Για τα γεγονότα πριν και μετά την αντισυγκέντρωση στις 26 Γενάρη ενάντια στην Πατριωτική Κίνηση Παρακρατικών Ρουφιάνων της πόλης
Έπειτα από την πλέον ξεκάθαρα μεθοδευμένη συνεργασία παρακράτους και Αστυνομίας… Την τρομοϋστερία που επιβάλλουν στην πόλη διάφοροι Ραδιοφωνικοί και Τηλεοπτικοί σταθμοί και Ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης, μέσω του βήματος που δίνουν σε ασπόνδυλα, με αποτέλεσμα να ακούμε φασιστοπαραληρήματα στον αέρα… Την τρομοκρατία που προσπαθεί να επιβάλει η Αστυνομία μέσω των διάσπαρτων δυνάμεων της στο κέντρο της πόλης…
Η συνέλευση του Αυτόνομου Στεκιού Καβάλας και της Βύρωνος 3 αποφασίσαμε να εκδώσουμε το παρακάτω κείμενο για να κάνουμε σαφείς τις θέσεις μας. Επειδή χιλιοειπώθηκε από τοπικές εκπομπές, οι οποίες δίνουν βήμα σε δήθεν διαφορετικές απόψεις, πως περιμένουν και την άποψη κάποιου εκπροσώπου του Αυτόνομου Στεκιού, της Βύρωνος 3 ή των Αντιφασιστών. Γι’ αυτόν το λόγο ξεκαθαρίζουμε το εξής.
Καταρχάς δεν έχουμε ούτε πρόκειται να αποκτήσουμε εκπρόσωπο τύπου. Αποτελούμε πολιτικές συλλογικότητες και για αυτό τοποθετούμαστε συλλογικά. Οι αποφάσεις παίρνονται μέσω συνελεύσεων το οποίο σημαίνει πως δεν υπάρχει κάποια ιεραρχία. Αντιιεραρχία λοιπόν σημαίνει πως δεν αποδεχόμαστε κανένα ηγέτη και κανένα αρχηγό, σε αντίθεση με στρατιωτικού τύπου φασιστοσυλλόγους και κόμματα.
Δεύτερον, δεν επιθυμούμε καμία συνδιαλλαγή ούτε με ανθρώπους ούτε με μέσα τα οποία παρουσιάζουν τα γεγονότα όπως θέλουν οι ίδιοι, αναμασώντας τα ψεύτικα δελτία τύπου που εκδίδει η Αστυνομία δίχως καμία αναστολή. Δεν θα πέσουμε στην παγίδα να συζητάμε με καλεσμένους οι οποίοι στο παρελθόν έχουν αποδείξει με τις πράξεις τους πόσο “Δημοκράτες” υποτίθεται ότι είναι. Πριν από 80 χρόνια περίπου η σοσιαλδημοκρατία στην Γερμανία έκανε διάλογο με τους εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ και το αποτέλεσμα λίγα χρόνια αργότερα ήτανε 85 εκατομμύρια νεκροί. Δεν θα κάνουμε το ίδιο λάθος!
Δεν θα επιτρέψουμε η σύλληψη των συντρόφων μας να αποτελέσει κουτσομπολιό στο στόμα κανενός παπαγάλου της δημοσιογραφίας όπως και κανενός ασπόνδυλου, απόγονου ταγματασφαλιτών. Η σύλληψη των συντρόφων μας αποδεικνύει περίτρανα την συνεργασία παρακρατικών και Αστυνομίας. Φαινόμενο διόλου ασυνήθιστο στις μέρες μας και όχι μόνο στην πόλη μας αλλά πανελλαδικά.
Δυστυχώς ή ευτυχώς διαφαίνεται πλέον η ξεφτίλα και ο δόλος πίσω από την υπόθεση αυτή. Αποτελεί ένα θέμα για την τοπική κοινωνία της Καβάλας το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά και μαζικά. Αν κάποιοι κοντόφθαλμοι θεωρούν πως θα καταστείλουν το Αυτόνομο Στέκι μέσω συλλήψεών τους υπενθυμίζουμε πως το έχουν προσπαθήσει και στο παρελθόν και απέτυχαν. Το Αυτόνομο Στέκι έχει ριζώσει στην πόλη της Καβάλας εδώ και 25 χρόνια σε αντίθεση με τις νεοφασιστικές συμμορίες που εμφανίστηκαν τα τελευταία 3 χρόνια με την υποστήριξη του συστήματος. Έχει κατοχυρωθεί στην ντόπια κοινωνία μέσω των κοινωνικοπολιτικών αγώνων που έχει δώσει μαζί με άλλες ελεύθερα σκεπτόμενες δυνάμεις της πόλης γύρω από πολλά θέματα. Ο λόγος που συνεχίζει και θα συνεχίσει να υπάρχει είναι η ανάγκη και η δίψα του κόσμου που το στελεχώνει για αυτοοργάνωση, αλληλεγγύη, αντίσταση και αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια δική μας καθώς και των δύο συντρόφων μας που δε θα επιτρέψουμε να ποδοπατήσει κανείς.
(Οι φασίστες θεωρούν πως ανωτερότητα είναι αυτή της άριας φυλής. Εμείς θεωρούμε πως η ανέλιξη του ανθρώπου συνδέεται με τη συνείδηση πως έχει σπονδυλική στήλη και μπορεί να υψώσει ανάστημα. Αλλιώς συνεχίζει να έρπει…)
Ακολουθεί το κείμενο:
Κείμενο για τα γεγονότα πριν και μετά την αντιφασιστική αντισυγκέντρωση στις 26/1 ενάντια στην Πατριωτική Κίνηση Παρακρατικών Ρουφιάνων Καβάλας.
Ξημερώματα Κυριακής 26/1, λίγες ώρες πριν την αντιφασιστική συγκέντρωση στο πάρκο του Φαλήρου οι σύγχρονοι ταγματασφαλίτες της Καβάλας ανέλαβαν πάλι το γνωστό σε όλους ρόλο του ρουφιάνου. Μόνο που αυτή τη φορά ο ρόλος τους αναβαθμίστηκε και δεν αρκέστηκε μόνο στις ρουφιανιές. Αφού έσπασαν την πρόσοψη μαγαζιού που στεγάζεται επιχείρηση που ανήκει σε στοχοποιημένο για την αντιφασιστική του δράση σύντροφό μας, στη συνέχεια επεχείρησαν να κάψουν το εσωτερικό του βάζοντας σε κίνδυνο τους ενοίκους του κτιρίου -το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του Άη Νικόλα όπου Σάββατο βράδυ λόγω των σταθμευμένων στους πεζόδρομους αυτοκινήτων η πρόσβαση πυροσβεστικού οχήματος θα ήταν πολύ χρονοβόρα. Μετά από επέμβαση περιοίκων αλλά και κόσμου από τα γύρω νυχτερινά μαγαζιά αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Ο σύντροφος, αφού ειδοποιήθηκε για την επίθεση στο μαγαζί του, κατέβηκε εκεί για να δει τι έγινε. Λίγα λεπτά αργότερα καταφθάνει κλιμάκιο της Ασφάλειας που ειδοποιήθηκε από περίοικους. Εκεί ο σύντροφος μαθαίνει ότι πριν το σπάσιμο και τον εμπρησμό του μαγαζιού του, προηγήθηκε συμπλοκή ομάδας ατόμων με ομάδα μελών της Πατριωτικής Κίνησης που φρουρούσε το Δημοτικό Κήπο ενόψει της εκδήλωσης για τα Ίμια το επόμενο πρωινό.
Η φρουρά της Πατριωτικής Κίνησης αποδεικνύει για άλλη μια φορά περίτρανα τον παρακρατικό της ρόλο…μέχρι τώρα ξέραμε ότι αρμόδιοι για τη φύλαξη δημόσιων χώρων ήταν οι μπάτσοι, αλλά όπως λένε και οι ίδιοι οι παρακρατικοί πατριώτες, όπου δε φτάνει το κράτος αναλαμβάνουν οι πολίτες. Αυτό που δε μας έχει ξεκαθαρίσει ο αστυνομικός Διευθυντής Καβάλας, Αβραάμ Κοσκερίδης, είναι αν τα τσιράκια του πληρώνονται για αυτή τη δουλειά ή το παίζουν εθελοντές λόγω οικονομικής κρίσης.
Ιστορικά ο ρόλος των ταγματασφαλιτών στην Ελλάδα, ήταν ίδιος με τον ρόλο των Ναζί στη Γερμανία: Υψώνοντας τις αντικομμουνιστικές τους κορώνες και συσπειρώνοντας τον κόσμο σε διαταξική και πλήρως ελεγχόμενη από την εξουσία και τα αφεντικά κατάσταση (βλ. έθνος και εθνική συνείδηση), θέλανε να τρομοκρατήσουν και να καταστρέψουν την εργατική τάξη που τότε ξεκινούσε να αναγνωρίζει τον εαυτό της και τα αυτόνομα συμφέροντα της. Γι’ αυτό και οι έλληνες φασίστες συνεργάστηκαν με μεγάλη τους χαρά με τους γερμανούς φασίστες ώστε να καταστείλουν τις εξεγέρσεις και τους αγώνες (αλλά και κυρίως την αντίληψη του εαυτού) της εργατικής τάξης. Σήμερα σε καθεστώς οικονομικής κρίσης, ο ρόλος των φασιστών είναι στο όνομα της εθνικής ενότητας να καταστείλουν οποιαδήποτε μορφή αγώνα και αντίστασης ενάντια στους εκμεταλλευτές μας. Ο πόλεμος ενάντια στο φασισμό και τότε και τώρα είναι πόλεμος της εργατικής τάξης ενάντια στη δικτατορία του κεφαλαίου, που βάζει τα κέρδη πάνω από τις ανθρώπινες ζωές. Πέρα από τσιράκια των αφεντικών οι αγνοί αυτοί πατριώτες που βάζουν πάνω από όλα την πατρίδα διαπρέπουν στα κυκλώματα της νύχτας, σε συμμορίες με καλάσνικοφ και πολλά άλλα τέτοια. Το μαύρο χρήμα είναι η μια πλευρά του ανταλλάγματος που παίρνουν για τις υπηρεσίες τους. Η άλλη πλευρά είναι η χρηματοδότηση από μυστικές υπηρεσίες. Οι παρακρατικοί φασίστες ήταν και είναι το μακρύ χέρι του ελληνικού κράτους-μαφία.
Ο σύντροφος παρουσία και άλλων συντρόφων -που προσέτρεξαν στην περιοχή όταν έμαθαν για το σπάσιμο του μαγαζιού- ενημερώνεται από τους μπάτσους ότι πρέπει να μεταβεί στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα καθότι λόγω του εμπρησμού του μαγαζιού κινείται αυτεπάγγελτα η ποινική διαδικασία και πρέπει ως ιδιοκτήτης της επιχείρησης να κάνει ορισμένες διατυπώσεις, ασχέτως αν ο ίδιος δεν επιθυμεί να κινηθεί νομικά ή να χρησιμοποιήσει τα κανάλια της αστικής δικαιοσύνης. Μετά από αναμονή 3 ωρών στο αστυνομικό τμήμα για τα διαδικαστικά του εμπρησμού του μαγαζιού του, μαθαίνει ότι συλλαμβάνεται μετά από μήνυση που κατέθεσαν μέλη της Πατριωτικής Κίνησης εναντίον του. Κατά την τρίωρη αναμονή στο Τμήμα έκαναν παρέλαση όλα τα μεγάλα κεφάλια της Αστυνομικής Διεύθυνσης, από τον Διευθυντή της Ασφάλειας Σιμούδη μέχρι τον αρχηγό του Τμήματος Α. Κοσκερίδη. Εκεί οι μπάτσοι προφανώς σε κάποιον άλλο όροφο μαζί με τους πατριώτες μαγείρευαν τη μήνυση. Βασική κατηγορία ήταν η κακουργηματική διάταξη του κουκουλονόμου (διατάραξη κοινής ειρήνης με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου). Μοναδικό στοιχείο κατηγορίας ήταν οι καταθέσεις των μελών της Πατριωτικής Κίνησης.
Αυτή είναι κλασική τακτική των φασιστών πανελλαδικά είτε πρόκειται για την Χρυσή Αυγή είτε για την Πατριωτική Κίνηση ή άλλες εθνικιστικές ομάδες. Πρώτα στήνουν προβοκάτσιες (πχ. εμπρησμός μαγαζιού) και μετά καταθέτουν με καθοδήγηση των μπάτσων μηνύσεις εναντίον αντιφασιστών. Παρόμοια τακτική ακολούθησαν και εναντίον αντιφασίστα, αφότου κατήγγειλε δημόσια ότι απειλήθηκε από μέλη της Πατριωτικής Κίνησης Καβάλας στο χώρο εργασίας του. Η συνεργασία Αστυνομικής Διεύθυνσης Καβάλας και Πατριωτικής Κίνησης ένα στόχο έχει, να καταστείλει και να χτυπήσει οποιαδήποτε τοπική εστία αντίστασης υπάρχει αυτή τη στιγμή στην κοινωνία της Καβάλας -όπως είναι το Αυτόνομο Στέκι και η Κατάληψη Βύρωνος 3- και να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους.
Όμως οι αγνοί ρουφιάνοι πατριώτες δε σταμάτησαν εκεί. Καμιά 20αριά από αυτούς, που παρέμειναν στο Δημοτικό Κήπο, επιτέθηκαν και ξυλοφόρτωσαν 2 φοιτητές αποκαλώντας τους αναρχοάπλυτους, όταν οι τελευταίοι επέστρεφαν στο σπίτι τους μετά από νυχτερινή έξοδο και οι οποίοι ουδεμία πολιτική σχέση έχουν με τον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο. Αυτή είναι η επιτομή του σύγχρονου φασισμού, όπου η εξωτερική εμφάνιση αποτελεί ένδειξη για τις πολιτικές απόψεις ανθρώπων που περπατάνε στην πόλη τους Σάββατο βράδυ και λόγος για να δεχτούν τη βία των φασιστοπατριωτών.
Η Αστυνομική Διεύθυνση Καβάλας βέβαια αλλά και μερίδα του τοπικού Τύπου έκαναν γαργάρα πολλά από τα παραπάνω περιστατικά, ενώ δε δίστασαν να διασπείρουν ψευδείς ειδήσεις. Συγκεκριμένα παρουσίασαν το συλληφθέντα να έχει συλληφθεί κατά τη διάρκεια της συμπλοκής στο Δημοτικό Κήπο ενώ στην πραγματικότητα προσήλθε ο ίδιος στο Τμήμα συνοδεία κι άλλων συντρόφων για την υπόθεση του εμπρησμού του μαγαζιού του χωρίς να υπάρχει καμία σύλληψη ή προσαγωγή του μέχρι εκείνη τη στιγμή. Δε μας κάνει επίσης καμία εντύπωση ότι ενώ οι μπάτσοι έκαναν δεκάδες προσαγωγές πριν την αντιφασιστική συγκέντρωση στοχοποιώντας αντιφασίστες, από την άλλη πλευρά δεν έκαναν καμία προσαγωγή για τον εμπρησμό του μαγαζιού του αντιφασίστα συντρόφου μας παρότι υπήρχαν και ασφαλίτες κοντά στο μαγαζί αλλά και δεκάδες μάρτυρες από τα γύρω νυχτερινά μαγαζιά. Όπως δε μας κάνει καμία εντύπωση το κλίμα τρομοϋστερίας που καλλιεργούν συγκεκριμένα τοπικά μ.μ.ε. σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους της Καβάλας αλλά και τα φασιστοπαραληρήματα δημοσιογράφων και καλεσμένων τους.
Μερικές ώρες αργότερα, πραγματοποιήθηκε η αντιφασιστική συγκέντρωση που είχε καλεστεί από το Αυτόνομο Στέκι Καβάλας, την Κατάληψη Βύρωνος 3 και μεμονωμένους Αντιφασίστες και Αντιφασίστριες στο πάρκο του Φαλήρου. Από την αρχή της συγκέντρωσης το πάρκο ήταν περικυκλωμένο από αρκετές διμοιρίες (8 έως 10 περίπου) και μεγάλο ασφαλητομάνι, ενώ μόλις οι συγκεντρωμένοι -150 με 170 άτομα από την Καβάλα και άλλες πόλεις- αντιφασίστες και αντιφασίστριες έκλεισαν το δρόμο μπροστά από το πάρκο, κλούβες έφραξαν το δρόμο ώστε να μην υπάρξει δυνατότητα προσέγγισης στο Δημοτικό Κήπο, όπου την ίδια ώρα γινόταν η φασιστοσύναξη, στην οποία συμμετείχαν εκτός από τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής και άλλες νεοναζιστικές ομάδες όπως η Εθνικοσοσιαλιστική Στρατιά Μακεδονίας και άλλοι γνωστοί και άγνωστοι φασίστες από τη Βόρεια Ελλάδα.
Όση ώρα οι αντιφασίστες και οι αντιφασίστριες ήταν στο δρόμο φωνάζονταν συνθήματα και μοιράζονταν κείμενα. Μετά το τέλος της αντισυγκέντρωσης ο κόσμος συγκροτήθηκε σε μπλοκ και κινήθηκε προς την Κατάληψη Βύρωνος 3 με τις διμοιρίες να ακολουθούν και να περνούν περιμετρικά της κατάληψης βρίζοντας τους αντιφασίστες και κάνοντας χειρονομίες.
Για μας ο μαχητικός αντιφασισμός είναι επιλογή όλων όσων βρίσκονται στον πάτο της κοινωνικής πυραμίδας και δέχονται την επίθεση που εξαπολύει το κράτος-κόμμα των αφεντικών μαζί με τα τσιράκια τους, τους φασίστες, με στόχο την υποτίμηση της εργασίας, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας. Φασισμός είναι και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, και οι απολύσεις, και η ανεργία και η επίθεση στην πρόνοια, την υγεία, την παιδεία και τον πολιτισμό. Ο φασισμός σε τελική ανάλυση είναι επίθεση ενάντια σε όλους αυτούς που το κράτος και τα αφεντικά του θεωρούν ότι περισσεύουν σε αυτήν την κοινωνία και αυτός ο φασισμός δε φοράει απαραίτητα σβάστικα.
Και με αφορμή τη φασιστοσύναξη των Ιμίων και τις γιορτές ή τα μνημόσυνα μίσους της Φασιστοπατριωτικής Κίνησης Καβάλας το έχουν πει άλλοι πριν από μας αλλά το ξαναλέμε και μεις. Για μας στο Αιγαίο αναμετρώνται δύο αντίπαλοι επεκτατισμοί, αυτός του ελληνικού κράτους και αυτός του τουρκικού και για αυτό είμαστε ενάντια σε όλα τα κράτη. Δεν υπάρχουν αμυντικοί στρατοί. Ο πόλεμος ανάμεσα σε κράτη είναι πόλεμος ανάμεσα στις άρχουσες εκμεταλλεύτριες τάξεις, είναι ο τόπος και ο χρόνος που ξεπαστρεύεται το πλεονάζον -εξαιτίας των οικονομικών κρίσεων- εργατικό δυναμικό. Αυτά που λένε για ιδεώδη, ελευθερία, δημοκρατία κλπ. δεν είναι παρά ψέματα και απάτες για να παρασέρνουν τους λαούς στο σφαγείο.
Αλλά πέρα από εν δυνάμει σφαγεία, τα θερμά επεισόδια στο Αιγαίο είναι μια καλή ευκαιρία για να πλουτίζουν οι εξοπλιστικές βιομηχανίες και να στήνονται τα πάρτι με τις μίζες και τα εξοπλιστικά προγράμματα. Για αυτό λοιπόν χρειάζονται οι στρατόκαυλοι φασίστες κάθε χρόνο να τιμούν τους πεσόντες για να αναβιώνει ο μιλιταρισμός και ο εθνικισμός που συντηρεί αυτήν την τάξη πραγμάτων.
Δεν θέλουμε άλλους νεκρούς από τα εθνικο-κυριαρχικά τους παιχνίδια. Δεν θέλουμε άλλους πολέμους. Δεν θέλουμε σύνορα να ματώνουν της γειτονιάς τον χάρτη.
Αυτή τη στιγμή που δημοσιεύεται το κείμενο αυτό, έχουμε δύο συντρόφους μας κρατούμενους μετά τη μήνυση και τις καταθέσεις των φασιστοπατριωτών με τις ίδιες σχεδόν κατηγορίες (κακουργηματική διατάραξη κοινής ειρήνης με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου, κουκουλονόμος κ.α.), ο πρώτος από τα ξημερώματα της Κυριακής και ο δεύτερος από το απόγευμα της Δευτέρας, όταν και προσήλθε οικειοθελώς στο τοπικό τμήμα όταν έμαθε ότι κατηγορείται και αυτός για τις παραπάνω κατηγορίες.
Κλείνοντας δύο πράγματα έχουμε να πούμε:
Η συνέχεια θα δοθεί στους δρόμους…με αυτόνομο μαχητικό αντιφασισμό…
Κανένας σύντροφος μόνος στα χέρια του Κράτους. Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες συντρόφους μας!
Αυτήν την Παρασκευή 31/1 όλοι και όλες στις 10 το πρωί στο Δικαστικό Μέγαρο Καβάλας για να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και τη συμπαράστασή μας στους 2 συντρόφους από το Αυτόνομο Στέκι Καβάλας που περνάνε από ανακριτή αντιμέτωποι με κακουργηματικές κατηγορίες (κουκουλονόμος κ.α.) μετά από μηνύσεις μελών της Πατριωτικής Κίνησης Καβάλας.
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΚΑΒΑΛΑΣ / ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΒΥΡΩΝΟΣ 3
[Φυλακές Κορυδαλλού] Τοποθέτηση δέκα αναρχικών από την Δ πτέρυγα
Αναγκαζόμαστε λοιπόν για μία ακόμη φορά να μιλήσουμε για τα αυτονόητα, ελπίζοντας και θέλοντας να είναι και η τελευταία. Αναφερόμαστε σε δύο κείμενα που δημοσιεύτηκαν το βράδυ της Δευτέρας 20.01 στο Inter arma, το ένα από τον Γ. Τσάκαλο και το άλλο από αλληλέγγυους της Σ.Π.Φ, όπου και στα δύο αφήνονται υπονοούμενα για βαριές κατηγορίες εναντίον μας. Το γεγονός ότι τοποθετούμαστε και για τα δυο μαζί σε μία επιστολή δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι χρεώνουμε στον έναν αυτά που είπαν οι άλλοι, ούτε φυσικά και το αντίστροφο.
Αρχίζοντας λοιπόν, στην ενημέρωση για τα πειθαρχικά που επιβλήθηκαν στη Σ.Π.Φ αναφέρεται ότι σύμφωνα με την εισαγγελέα βασίστηκαν σε μαρτυρίες σωφρονιστικών και στο πρώτο ενημερωτικό κείμενο που δημοσιεύσαμε καθώς γράφαμε ότι η Σ.Π.Φ έστησε ενέδρα στο σύντροφό μας. Πρώτος μας σταθμός ήταν η ίδια η εισαγγελέας που όταν της ειπώθηκε να μην σπέρνει έριδες αλλά να αναλαμβάνει τις ευθύνες της και να προσέχει τι λέει, απάντησε ότι το πειθαρχικό βασίστηκε αποκλειστικά στο γεγονός, το οποίο έγινε ανοιχτά έξω από την Ά πτέρυγα και όχι στο κείμενό μας. Φυσικά δεν είμαστε αφελείς ώστε να πιστέψουμε ότι ποτέ δεν είπε πως το πειθαρχικό βασίστηκε και στο κείμενό μας, όμως τα ίδια τα αντιφατικά λεγόμενά της όπως και ο εκ φύσεως εχθρικός της ρόλος απέναντι στους αναρχικούς προδίδουν την αναξιοπιστία της. Συνεπώς κανείς αναρχικός δεν θα έπρεπε να αναμασάει τα λεγόμενα ενός εισαγγελέα· ειδικά για να στηρίξει τόσο βαριές κατηγορίες.
Εμείς λοιπόν στην πρώτη μας ενημέρωση αναφερθήκαμε στη Σ.Π.Φ. χωρίς να κατονομάσουμε κανέναν συγκεκριμένα (ακριβώς για να μην μπορέσει το κείμενό μας να αποτελέσει στοιχείο εναντίον τους) και από την στιγμή που το σκηνικό έγινε με τα πρόσωπά τους ακάλυπτα μπροστά σε φύλακες (εξ ου και οι μαρτυρίες και η κατηγορία για παρεμπόδιση) αλλά και σε κάμερες που κατέγραφαν. Με δύο λόγια εκθέσαμε ένα γεγονός που ήταν ήδη κάτι παραπάνω από έκθετο στο ελεγχόμενο περιβάλλον της φυλακής, συνεπώς αν η υπηρεσία αποφάσιζε να περάσει τη Σ.Π.Φ. από πειθαρχικό συμβούλιο μπορούσε εύκολα να βασιστεί στα στοιχεία που είχε και καμία σημασία δεν θα είχε αν εμείς γράφαμε ή όχι κείμενο.
Κρίνοντας λοιπόν από τα παραπάνω αλλά πάνω από όλα επειδή θεωρούσαμε ότι ο ξυλοδαρμός μετά από ενέδρα είχε τεράστια πολιτική βαρύτητα αποφασίσαμε να αναφερθούμε στο γεγονός και συγκεκριμένα στη Σ.Π.Φ για να μην επιτρέψουμε να θαφτεί μέσα στα στενά όρια της φυλακής (κάτι που βέβαια, μιλούσαμε ή όχι, δεν θα μπορούσε να συμβεί) αλλά και για να προσδώσουμε στα υποκείμενα που ενεπλάκησαν την πολιτική τους ταυτότητα έτσι ώστε καθένας να μπορεί να κρίνει.
Έτσι κι αλλιώς όταν ο Γ. Τσάκαλος έγραφε για κάποιους από μας ότι του φτιάξαμε πλαστές ταυτότητες με σκοπό να τον βοηθήσουμε στην περίπτωση που αποφυλακιζόταν δεν μπήκαμε καν σε αυτή τη λογική και ούτε που ασχοληθήκαμε με το αν παραθέτει ή όχι πληροφορίες αξιοποιήσιμες από τον εχθρό, από την στιγμή που πίστευε ότι υπήρχε πολιτική ή έστω επιχειρησιακή αξία να μιλήσει πάνω σε αυτό. Δύο από μας του απαντήσαμε με ένα πολιτικό κείμενο και με σεβασμό αδιαφορώντας επίσης για το ότι θα καταδικαστούμε πέντε φορές ο καθένας για συμμετοχή στη Σ.Π.Φ. ακριβώς για τον ίδιο λόγο. Τώρα όσον αφορά την πρόταση του Γ. Τσάκαλου που λέει ότι στην τελευταία μας επιστολή θίγουμε γεγονότα και καταστάσεις που δίνουν πληροφορίες προσβάσιμες σε κάθε είδους εχθρό απαντάμε ότι, γράψαμε ένα πολιτικό κείμενο που δημοσιεύσαμε σε ένα πολιτικό μέσο και αναφερθήκαμε σε ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟ ΚΑΙ ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΟ γεγονός, αυτό του ξυλοδαρμού. Το ότι περιγράψαμε λογικές (πάντα βασιζόμενοι στο γεγονός αυτό) που εκθέτουν την οργάνωση ΠΟΛΙΤΙΚΑ δεν το αρνούμαστε. Αυτός ήταν και ένας από τους στόχους της πολιτικής μας κριτικής άλλωστε. Ξαναδιαβάζοντας το κείμενό μας βλέπει κανείς πως δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο που να εκθέτουμε καμία άλλη κατάσταση και κανένα άλλο γεγονός. Ούτε φυσικά καταλαβαίνουμε πως οι συκοφαντίες των Μ.Μ.Ε. τεκμηριώνουν ότι δώσαμε πληροφορίες στον εχθρό. Επίσης μας κατηγορεί ότι το κείμενό μας συνέβαλε στη προπαγάνδα των Μ.Μ.Ε. Το ότι τα μίντια απομονώνουν-διαστρεβλώνουν φράσεις από το κείμενό μας για να στηρίξουν την προπαγάνδα τους για την εντεταλμένη προώθηση των ειδικών συνθηκών κράτησης είναι κάτι που εξοργίζει και εμάς, αλλά αναπόφευκτο επακόλουθο του ξυλοδαρμού που οι ίδιοι διέπραξαν, γεγονός που συμβάλλει από μόνο του περισσότερο στη προπαγάνδα τους. Όταν λοιπόν αψηφάς το ενδεχόμενο κατασυκοφάντησης του αναρχικού αγώνα και επιλέγεις να κάνεις μία πολιτική πράξη που ονομάζεις αυτοδικία πυροδοτώντας ένα κύκλο λάσπης από αυτά τα κοράκια, εκτός από το ότι φέρεις την ευθύνη για τη διαβολή που επακολουθεί πρέπει να περιμένεις και την αντίστοιχη κριτική ως εργαλείο πολιτικής έκφρασης και συνεπώς την εκμετάλλευσή της από τα Μ.Μ.Ε. με σκοπό να μας διαβάλλουν και να μας συκοφαντήσουν όπως πάντα γινόταν και πάντα θα γίνεται.
Απλά παραδείγματα; ο ίδιος ο ξυλοδαρμός για τον οποίο τα Μ.Μ.Ε. μιλούσαν για εμφύλιο και η Χρυσή Αυγή που έλεγε ότι έγινε για τα φράγκα απ’ τις ληστείες. Ή το κείμενο του Γ. Τσάκαλου για την απεργία του αναρχικού Κώστα Σακκά βασισμένοι στο οποίο οι φασίστες προσπαθούσαν να αποδείξουν την σχέση αναρχικών και ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ότι οι απεργίες των πρώτων είναι ψεύτικες.
Με αφορμή το τελευταίο παράδειγμα κάνουμε μία παρένθεση για να πούμε κάποια πράγματα που έπρεπε να είχαν ειπωθεί εδώ και καιρό, με σκοπό να σταματήσει επιτέλους μία γκεμπελίστικη προσπάθεια να επαναλαμβάνεται συνεχώς ένα ψέμα ή έστω μία “υποκειμενική αλήθεια” με στόχο την κατασκευή μίας ψευδούς και συγκεχυμένης πραγματικότητας. Από την πρώτη στιγμή της απεργίας του Κώστα ως σύντροφοί του σταθήκαμε δίπλα του και είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε τα αυτονόητα· ότι ο αγώνας του δηλαδή ήταν αληθινός, αυθεντικός και ειλικρινής. Δεν θα μπούμε στη διαδικασία να εξηγούμε ιατρικά δεδομένα ή στρατηγικές ( σε σχέση με την γρήγορη ή αργή επιδείνωση της υγείας του) που μπορεί να ακολουθήσει ένας απεργός με στόχο τη μεγιστοποίηση της πίεσης απέναντι στην εξουσία. Θα αρκεστούμε να αναφέρουμε πως αν ο Κώστας δεν απελευθερωνόταν την ημέρα που απελευθερώθηκε θα ξεκινούσε και απεργία δίψας, επιλογή που συνδυαστικά με την ήδη επιβαρυμένη υγεία του θα άφηνε ουσιαστικά μόνο λίγες ακόμα μέρες ζωής. Συνεπώς ο Κώστας ήταν αποφασισμένος να πεθάνει για την ελευθερία του και για αυτό ακριβώς την κέρδισε, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα να βάλει ένα σημαντικό ανάχωμα στα επιχειρούμενα δικαστικά πραξικοπήματα που θα στόχευαν μελλοντικά και άλλους συντρόφους. Επανερχόμενοι και τελειώνοντας με το όλο ζήτημα ας μην ξεχνάμε πως όλο αυτό το τρομοϋστερικό παραλήρημα των Μ.Μ.Ε. έγινε με αφορμή “αποκαλύψεις” (οι οποίες ούτε μας αφορούν ούτε ξέρουμε αν ισχύουν ή όχι) που αφορούν την απόδραση του Χ. Ξηρού και όχι τον ξυλοδαρμό του Γιάννη ή κάποιου απ’ τα κείμενά μας. Πολύ απλά η εξουσία δεν θα άφηνε σε καμία περίπτωση μία τέτοια ευκαιρία, να προβάλλει “εσωτερικές” διαμάχες, ανεκμετάλλευτη.
Παρόλα αυτά εμείς οφείλουμε να σταθούμε σε αυτό που κατά τη γνώμη μας είναι και το κομβικότερο σημείο αιχμής και αφορά την επίθεση που οργανώνεται από πλευράς κρατικού μηχανισμού απέναντι στους “επικίνδυνους” φυλακισμένους (αναρχικούς και μη).
Υπάρχουν λοιπόν παραδοχές που μπορούν να γίνουν δημόσια και δεν ζημιώνουν τον αγώνα και υπάρχει και η λανθάνουσα εσωστρέφεια που οδηγεί μόνο σε ρήξεις, σε κατακερματισμό και αποπροσανατολισμό από το στόχο και το ίδιο τον αγώνα, κάτι που όπως αναφέραμε και πριν θα τρέξουν φυσικά να εκμεταλλευτούν τα κοράκια των μίντια και οι εντολείς τους.
Είναι γεγονός πλέον πως οι δρόμοι μας δεν συναντιούνται, οι αντιλήψεις και η στρατηγική μας απέχουν και οι αξιακοί μας κώδικες συγκρούονται (και αυτές είναι από τις παραδοχές που γίνονται δημόσια), αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο εχθρός (ο κοινός μας εχθρός στην προκειμένη περίπτωση) θα μας διαχωρίσει και θα μας επιτεθεί διαφορετικά. Ο, τι κινήσεις επιλέξει να κάνει το κράτος στα πλαίσια της κατασταλτικής πολιτικής που “λανσάρει” μέσω των μίντια, θα έχουν κοινή εφαρμογή τόσο σε εμάς όσο και στη Σ.Π.Φ, τουλάχιστον αυτή είναι η δικιά μας ανάγνωση.
Πρέπει να σταματήσουμε να δίνουμε τροφή στα κοράκια των Μ.Μ.Ε.. Μπορούμε να ψάχνουμε αφορμές και λόγους για να οξύνουμε μία σύγκρουση που βοηθάει κυρίως τον κρατικό μηχανισμό ή μπορούμε να δώσουμε ένα τέλος στην εσωστρέφεια και ο καθένας από το δρόμο του να χαράξει τη στρατηγική σύγκρουσης με στόχο τη διαφύλαξη των μέχρι τώρα κεκτημένων και την όξυνση του πολέμου με τον κρατικό μηχανισμό.
Μπάμπης Τσιλιανίδης
Γιάννης Μιχαηλίδης
Δημήτρης Πολίτης
Τάσος Θεοφίλου
Αργύρης Ντάλιος
Φοίβος Χαρίσης
Γιώργος Καραγιαννίδης
Γρηγόρης Σαραφούδης
Αλέξανδρος Μητρούσιας
Ανδρέας-Δημήτρης Μπουρζούκος
[Πειραιάς] Ενημερωτικό κείμενο και βίντεο για τις φασιστικές προκλήσεις στις 25/1 στο Κερατσίνι
4 μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη από τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής, τα θρασύδειλα φασιστοειδή έκαναν ξανά την εμφάνισή τους στο Κερατσίνι, 100 περίπου άτομα, στις συνοικίες της Αμφιάλης και των Ταμπουρίων. Κατεβαίνοντας την οδό Τσαλδάρη, βεβήλωσαν το σημείο θανάτου του Παύλου Φύσσα -τον οποίο οι ίδιοι δολοφόνησαν- σβήνοντας συνθήματα, ποιήματα και αφιερώσεις δεκάδων ανθρώπων και καταστρέφοντας πανό του τοπικού συλλόγου δασκάλων «Πλουμπίδης». Μια ξεκάθαρη «ανάληψη ευθύνης» πλέον της δολοφονίας από πλευράς τους, που μέχρι στιγμής δεν την αποδέχονταν, έχοντας «αδειάσει» τον μαχαιροβγάλτη τους Ρουπακιά.
Στο πέρασμά τους κατέβασαν και άλλα πανό του τοπικού συλλόγου δασκάλων, έσβησαν αντιφασιστικά συνθήματα, λέρωσαν τοίχους με εμετικά φασιστικά-εθνικιστικά συνθήματα ενώ φτάνοντας στην πλατεία Λαού, στα Ταμπούρια, κινήθηκαν επιθετικά προς τον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ (100μ από την πλατεία). Προφανώς, στην προσπάθεια τους να επανεμφανιστούν στις περιοχές του Πειραιά τις τελευταίες βδομάδες και να λειτουργήσουν ξανά τα γραφεία τους στη Νίκαια, έχουν ενοχληθεί από τη δυναμική αντίσταση που έχουν συναντήσει από τον κόσμο του αγώνα (γι’ αυτό ξεκίνησαν τις προκλήσεις τους ήδη από την προηγούμενη βδομάδα, γράφοντας σύνθημα στον τοίχο του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου Κορυδαλλού Pasamontana, επανεμφανιζόμενοι στις περιοχές της Νίκαιας και του Κορυδαλλού με μια από τις γνωστές θλιβερές παρελάσεις τους).
Οι μισοί περίπου εισήλθαν στην οδό Ερμού και επιτέθηκαν στο στέκι, προκαλώντας ταυτόχρονα ζημιές σε σπίτια, αυτοκίνητα και μηχανάκια περίοικων, ενώ οι υπόλοιποι είχαν αποκλείσει την οδό Κωνσταντινουπόλεως, μπλοκάροντας τα διερχόμενα οχήματα και προσφέροντας έτσι κάλυψη στην ομάδα επίθεσης. Οι 15 συντρόφισσες και σύντροφοι που βρίσκονταν στο ΡΕΣΑΛΤΟ εκείνη την ώρα υπερασπίστηκαν τον εαυτό τους και το εγχείρημα και μετά από πεντάλεπτη σύγκρουση κατόρθωσαν να τους απωθήσουν. Αποδεικνύοντας ότι ο συλλογικός συντροφικός αγώνας χωρίς διαβαθμίσεις «ικανότητας» και φύλου είναι σε θέση να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα ναζιστικά τάγματα εφόδου όταν αυτά δεν έχουν την ενεργό στήριξη των δυνάμεων καταστολής. Οι πολλές μηχανές ΔΙΑΣ, βέβαια, που συνόδευσαν τους φασίστες μετά την επίθεσή τους μέχρι την αποχώρησή τους από το Κερατσίνι, δεν προχώρησαν σε καμία προσαγωγή. Παρότι οι πρώτες αστυνομικές δυνάμεις έφτασαν στο σημείο κατά τη διάρκεια της επίθεσης-σύγκρουσης και παρότι αρκετοί φασίστες (αυτοί που ήταν στην πρώτη γραμμή) αποχώρησαν χρωματισμένοι με μπογιά στα ρούχα τους. Έχει ιδιαίτερη σημασία να σημειωθεί ότι το κυριότερο γεγονός που επιβεβαιώνει τον αντικοινωνικό, τραμπούκικο και δολοφονικό χαρακτήρα τους, είναι η καταστροφή με πέτρες των τζαμιών των παραθύρων και της πρόσοψης του διπλανού σπιτιού, παρότι ο ιδιοκτήτης τούς φώναζε ότι είναι σπίτι και μέσα υπάρχει μικρό παιδί. Από τις δεκάδες πέτρες που πετάχτηκαν προς το σπίτι οι περισσότερες έπεσαν στο παιδικό δωμάτιο και αν το κοριτσάκι δεν είχε φυγαδευτεί από τους γονείς της θα είχε τραυματιστεί σοβαρά ή θανάσιμα.
Ακολούθησε άμεσο αντιφασιστικό κάλεσμα στην πλατεία Λαού και αυθόρμητη διαδήλωση στα Ταμπούρια και την Αμφιάλη (στους δρόμους που είχαν περάσει νωρίτερα οι φασίστες) από 400 και πλέον αντιφασίστες και αντιφασίστριες, που έσβησαν παράλληλα τα φασιστικά συνθήματα από τους τοίχους. Με μεγάλη συμμετοχή ανθρώπων της περιοχής και τη στήριξη πολλών αλληλέγγυων-αγωνιζόμενων ανθρώπων από τις γύρω περιοχές του Πειραιά και διάφορες συνοικίες της Αθήνας.
Οι φασίστες είναι τα πιστά σκυλιά του κράτους και του κεφαλαίου -όσο κι αν συνεχίζουν να το παίζουν αντισυστημικοί- που έπεσαν σε δυσμένεια από τα αφεντικά τους (πιθανώς προσωρινή) λόγω τάσεων αυτονόμησης και μιας σειράς ανεξέλεγκτων κινήσεων-επιλογών τους, όπως οι δολοφονικές επιθέσεις κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Πέραμα και του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι. Θα το πούμε για άλλη μια φορά: στις γειτονιές της προσφυγιάς, της αντίστασης, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης, οι φασίστες, τα τάγματα εφόδου τους και οι υποστηρικτές τους δεν είναι απλά ανεπιθύμητοι αλλά εχθροί. Φασίστες δολοφόνοι δε χωράτε στις γειτονιές μας. Και αυτό θα το επιβεβαιώνουμε κάθε στιγμή, με κάθε τρόπο.
Σάββατο 25/1/2014
Αυτοοργανωμένος χώρος, αλληλεγγύης & ρήξης ΡΕΣΑΛΤΟ
Αυτόνομη Αντιφασιστική Συνέλευση Κερατσινίου
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Link για το βίντεο: http://dai.ly/x1abj6v
Κυριακή 26/1, 19.00, Πολυτεχνείο-Γκίνη, Αθήνα:
Κάλεσμα για ενημέρωση, ανταλλαγή εκτιμήσεων και ανάληψη δράσεων μετά την επανεμφάνιση των φασιστών στο Κερατσίνι, τη βεβήλωση του σημείου δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και την επίθεση στον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης Ρεσάλτο.
Αυτοοργανωμένος χώρος αλληλεγγύης & ρήξης Ρεσάλτο
Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας
Αυτόνομη Αντιφασιστική Συνέλευση Κερατσινίου
[Καβάλα] Ξύλο στους πατριώτες
Ξημερώματα 26ης Ιανουαρίου, ομάδα περίπου 50 συντρόφων επιτέθηκαν στην περιφρούρηση των φασιστών (για την εκδήλωση των Ιμίων) στο κέντρο της Καβάλας. Αφού χτύπησαν την περιφρούρηση, έδιωξαν τα ασπόνδυλα από την πλατεία φωνάζοντας αντιφασιστικά συνθήματα. Κατά την αποχώρηση της ομάδας των συντρόφων, κάποιοι πατριώτες αποπειράθηκαν να τους χτυπήσουν, αλλά εισέπραξαν την απάντηση των συντρόφων αρπάζοντας μπόλικες και αποχώρησαν ματωμένοι.
Το σημαντικό είναι πως, αμέσως μετά, 4-5 φασίστες κινήθηκαν σε μαγαζί συντρόφου (κλειστό), του έσπασαν τη βιτρίνα ενώ προσπάθησαν να του βάλουν και φωτιά. Φυσικά δεν πέρασε από το μυαλό τους ότι από επάνω υπάρχει κατοικία, κι ότι έθεταν σε κίνδυνο ζωές (κόσμος έσβησε το φλεγόμενο ρούχο που είχαν πετάξει τα ασπόνδυλα). Ο σύντροφος του οποίου σπάστηκε το μαγαζί από τους φασίστες πήγε να πάρει τα σπασμένα αντικείμενα από την Ασφάλεια, και για τις αυτονόητες αυτόφωρες διαδικασίες. Έκτοτε, μετά από πολύωρη καθυστέρηση, μαθεύτηκε ότι έχει προηγηθεί μήνυση για αυτόν και τον αδερφό του για ό,τι είχε προηγηθεί. Ο ίδιος λοιπόν κρατείται ακόμη περιμένοντας τον εισαγγελέα, παρόλο που ήταν εμφανές ότι δεν συμμετείχε κανένας απ’ τους δυο τους σε καμιά επίθεση εναντίον φασιστών.
Το παραλήρημα των φασιστών μετά το ξύλο που έφαγαν δεν σταμάτησε εκεί. Παρέα νεαρών που ήταν άσχετοι με το σκηνικό, περνώντας από το σημείο, κυνηγήθηκαν και χτυπήθηκαν από τα 25 ασπόνδυλα που τις είχαν αρπάξει νωρίτερα. Φυσικά οι μπάτσοι έκαναν χώρο και πλάτες στους πατριώτες για να μπορούν να χτυπάνε άσχετους πολίτες και να σπάνε περιουσίες πολιτών.
Οι φασίστες αυτήν τη στιγμή (26/1) παραμένουν στην πλατεία με την ανοχή της αστυνομίας τραμπουκίζοντας διερχόμενο κόσμο… Η πρωινή αντισυγκέντρωση στο πάρκο Φαλήρου ισχύει κανονικά, ενώ χρειάζεται κόσμος και από τις γύρω πόλεις.
[Κερατσίνι] Για την επίθεση των φασιστών στο Ρεσάλτο
Το πρωί του Σαββάτου 25/1 στο Κερατσίνι χρυσαυγίτες βεβήλωσαν το σημείο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Στη συνέχεια καμιά 80αριά φασίστες την πέσανε στο αναρχικό στέκι Ρεσάλτο. Η επίθεση αποκρούστηκε από περίπου 15 συντρόφους/συντρόφισσες. Σύμφωνα με πρώτες ενημερώσεις οι φασίστες εμφανίστηκαν σε τριάδες, και με την επιτήρηση της αστυνομίας επιτέθηκαν με πέτρες, τούβλα, χρώματα έξω από τον αυτοοργανωμένο χώρο αλληλεγγύης και ρήξης Ρεσάλτο. Όλο αυτό κράτησε λίγα λεπτά. Τα εθνίκια αποχώρησαν συντεταγμένα όταν ένας της ομάδας ΔΙΑΣ ακούστηκε να τους λέει «τελειώσατε», και οι μπάτσοι τούς φυγάδευσαν απ’ την οδό Λαμπράκη.
Κατά την επίθεση των φασιστών στο Ρεσάλτο σπάστηκαν και τα τζάμια διπλανού σπιτιού, ενώ πέτρες έπεσαν σε παιδικό δωμάτιο αυτού, όπου βρισκόταν ένα παιδάκι. Η δύναμη των φασιστών ήταν από τις περιοχές του Πειραιά, Περάματος, Νίκαιας και Αθήνας, όπως αναγνωρίστηκαν μερικοί από αυτούς. Στη μεγάλη πλειονότητά τους ήταν νέοι άντρες, και κάποιοι είχανε κράνη μαζί τους. Από τους συντρόφους και τις συντρόφισσες όλοι είναι καλά στην υγεία τους, ενώ φασίστες πρέπει να έφαγαν κατακέφαλα μερικά αντικείμενα. Η φάση κράτησε δέκα λεπτά το πολύ, κατά τη διάρκεια των οποίων μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ τους έκαναν πλάτες. Ταυτόχρονα, ομάδες συντρόφων και άλλοι αντιφασίστες κατέφταναν από περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας με άγριες διαθέσεις, αλλά οι φασίστες είχαν ήδη εξαφανιστεί. Ένα μισάωρο μετά την αποχώρηση των φασιστών έσπευσαν στην περιοχή κι άλλες μηχανές ΔΙΑΣ καθώς και ΜΑΤ.
Το Ρεσάλτο κάλεσε τοπική πορεία-απάντηση με προσυγκέντρωση στην πλατεία Λαού. Η διαδήλωση, με περισσότερα από 400 άτομα, άρχισε μετά τις 14.00 η ώρα και κινήθηκε στους δρόμους του Κερατσινίου, περνώντας επίσης απ’ τον τόπο δολοφονίας του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα.
[Φυλακές Κορυδαλλού] Διευκρίνιση του Γιάννη Ναξάκη πάνω στο γράμμα που δημοσίευσε στις 3/1/14
Περιγράφοντας στο γράμμα μου την εικόνα που σχημάτισα για την Α’ πτέρυγα του Κορυδαλλού αναφέρθηκα σε “έντονη κινητικότητα” κάποιων κρατουμένων στο αρχιφυλακείο. Πρώτα απ’ όλα θέλω να διευκρινίσω ότι δεν εννοώ ότι κάποιος απ’ αυτούς τους κρατούμενους είναι ρουφιάνος. Μ’ αυτό που είπα ήθελα να τονίσω την ενόχλησή μου για τις συνεχείς συνεννοήσεις πάνω σε θέματα της πτέρυγας ανάμεσα σε κάποιους κρατούμενους και την υπηρεσία. Είναι σημαντικό κιόλας να πω ότι απ’ το χώρο του αρχιφυλακείου περνάνε αναγκαστικά οι περισσότεροι κρατούμενοι της φυλακής, ανάμεσά τους κι εγώ, για διάφορα ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα.
Ακόμα, η έντονη απογοήτευσή μου όπως αποτυπώθηκε στο γράμμα μετά το επεισόδιο με το Μυλωνά ήταν απόρροια της μηδαμινής στήριξης που είχαμε από πολλές ομάδες κρατουμένων στη διαμάχη που ακολούθησε με την υπηρεσία, στήριξη που θεωρώ αναγκαία για τους κρατούμενους όταν προκύπτουν τέτοιου είδους ρήξεις. Ξεκαθαρίζω ότι η αναφορά μου σε συγκεκριμένες φυλετικές ομάδες αφορά αποκλειστικά κάποιες απ’ την Α’ πτέρυγα, και είναι αδιανόητο να πιστεύει κανείς ότι κατηγορώ συλλήβδην εθνικότητες για τις επιλογές λίγων.
Υ.Γ. Θα ακολουθήσει το επόμενο χρονικό διάστημα κείμενό μου πάνω στα τελευταία γεγονότα.
Γιάννης Ναξάκης
Δ’ πτέρυγα Κορυδαλλού
25-01-2014
[Φυλακές Κορυδαλλού] Αναρχικοί στα πειθαρχεία για ξυλοδαρμό ενός ανθρωποφύλακα
Οι αναρχικοί σύντροφοι Γρηγόρης Σαραφούδης, Μπάμπης Τσιλιανίδης, Γιώργος Καραγιαννίδης, Δημήτρης Πολίτης, Αργύρης Ντάλιος, Γιάννης Μιχαηλίδης και Φοίβος Χαρίσης βρίσκονταν από 21/1 στα πειθαρχεία (απομόνωση) της Δ’ ακτίνας μετά από πειθαρχικό που τους επιβλήθηκε από το συμβούλιο της φυλακής για τον ξυλοδαρμό του ανθρωποφύλακα Γιάννη Μυλωνά. Το ίδιο πειθαρχικό επιβλήθηκε και στον αναρχικό σύντροφο Γιάννη Ναξάκη, αλλά λόγω τραυματισμού παρέμεινε στην πτέρυγα.
Το μεσημέρι της Πέμπτης 23/1 οι ίδιοι εφτά φυλακισμένοι αναρχικοί επέστρεψαν στην πτέρυγα, από την απομόνωση όπου κρατούνταν, καθώς τελείωσε η πειθαρχική ποινή που τους είχε βάλει το συμβούλιο της φυλακής.
[Φυλακές Λάρισας] Ο εισαγγελέας άσκησε προσφυγή σε βάρος της απόφασης που δέχτηκε το αίτημα αδείας του Σπύρου Στρατούλη
Ο Σπύρος Στρατούλης μετά από τον σκληρό και ανυποχώρητο αγώνα που επέδειξε όντας απεργός πείνας για 60 ημέρες (από 11/11/2013 έως 10/1/2014) “δικαιώθηκε” ως προς το αίτημά του να απαλλαγεί από την κακουργηματική κατηγορία που τον βάρυνε περί συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης -στην ποινική υπόθεση που είχε δημιουργηθεί εναντίον του και άλλων 58 ατόμων τον Ιούλιο του 2012- προκειμένου να μπορέσει να ξαναλάβει άδειες εξόδου από τη φυλακή της Λάρισας όπου κρατείται. Το βούλευμα που εκδόθηκε έκρινε πως δεν υπάρχει καμία εγκληματική οργάνωση και απάλλαξε όλους τους κατηγορούμενους από αυτή, δεχόμενο και το πιο προβληματικό ζητούμενο όλων μας, δηλαδή να μην επιτρέψουμε να βαφτίζονται εγκληματικές οργανώσεις ολόκληρες αναρχικές συλλογικότητες και αντιεξουσιαστικές ή ολόκληρα κινήματα (όπως π.χ. Σκουριές). Η ίδια η διοίκηση της φυλακής πάντοτε ισχυριζόταν πως η κακουργηματική εκκρεμότητα ήταν το μοναδικό εμπόδιο στην επαναχορήγηση των αδειών του.
ΑΛΛΑ ο εισαγγελέας της φυλακής εκφράζοντας τη μειοψηφία στη σύνθεση του Συμβουλίου της Φυλακής Λάρισας που συνεδρίασε χτες, 23/1, προκειμένου να κρίνει το αίτημα του να του δοθεί η 11η σε σειρά άδεια εξόδου του, άσκησε προσφυγή σε βάρος της απόφασης που έκρινε αποδεκτό το αίτημα του για άδεια! Η αίτηση του Σπύρου έγινε δεκτή κατά πλειοψηφία των δύο μελών του Συμβουλίου (διευθυντή και κοινωνικής λειτουργού) και ο Εισαγγελέας μειοψήφησε εκφράζοντας αντίθετη άποψη. Η τυπική του απάντηση ήταν πως ο Στρατούλης ενδεχομένως να κάνει κακή χρήση της επόμενης άδειας, δεδομένου πως ακόμη εκκρεμεί σε βάρος του αδίκημα σε βαθμό πλημμελήματος!
ΠΡΑΚΤΙΚΑ αυτό σημαίνει πως η απόφαση για χορήγηση τακτικής άδειας εξόδου του Σπύρου, αναστέλλεται μέχρι να αποφανθεί το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λάρισας σε δεύτερο βαθμό κρίνοντας την προσφυγή του εισαγγελέα!
Δε θα έπρεπε να μας εκπλήσσει βέβαια πως η εκδικητική μανία σε βάρος του Σπύρου Στρατούλη και σε βάρος όλων των αγωνιζόμενων ανθρώπων δεν έχει τέλος.
Οι φορείς της κρατικής εξουσίας καλούν σε συνεχή απολογία όσους αγωνίστηκαν και συνεχίζουν την αντίστασή τους, θέλοντας να τιμωρήσουν την αξιοπρεπή τους στάση.
Είναι πλέον εμφανές πως στην περίπτωση του Σπύρου δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για όσα αδικήματα φέρεται πως έπραξε αλλά γιατί είναι αυτός που κατάφερε να έχει πρόσωπο μέσα από τις φυλακές και να αγωνίζεται συλλογικά και αδιαπραγμάτευτα.
Ακόμη και λίγους μήνες πριν από την αποφυλάκισή του, μετά από ολόκληρα 22 χρόνια κράτησης…
Λέξεις και έννοιες που είναι ξένες για αυτούς, εμάς μας θυμίζουν τους αντίπαλους δρόμους στους οποίους θα συνεχίζουμε να πορευόμαστε.
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ