[Φυλακές Κορυδαλλού] Κείμενο αλληλεγγύης του Νίκου Ρωμανού για τον Δημήτρη Χ.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε τους δυο υποψήφιους πόλους κυβερνητικής εξουσίας να συγκρούονται επικοινωνιακά εν όψει εκλογών για την μελλοντική διαχείριση του ελληνικού κράτους. Από τη μια έχουμε τους διαχειριστές του φόβου που περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι καταστροφολογώντας και από την άλλη τους έμπορους της ελπίδας που πουλάνε την πραμάτεια τους σε όλους τους απελπισμένους και αφελείς που οραματίζονται ένα κοινωνικό κράτος όπως αυτά άλλων ευρωπαϊκών χωρών, εκεί όπου η εκμετάλλευση θα συγκαλύπτεται με κοινωνικές παροχές.

Μέσα σε αυτή την πολιτική συγκυρία το κράτος έχει εξαπολύσει μια νέα αντιτρομοκρατική εκστρατεία που παρουσιάζεται μέσα από τα Μ.Μ.Ε ως μια καλογυρισμένη περιπέτεια δράσης με νικητές την αστυνομία.

Τελευταία πράξη αυτού του κακοστημένου σεναρίου διεξήχθη χθες. Παρασκευή πρωί μπάτσοι εισβάλουν σε θάλαμο της φυλακής Αυλώνα πραγματοποιώντας έρευνά αποκλειστικά και μόνο σε κάποιους συγκρατούμενούς μου και πολύ καλούς μου φίλους και κατάσχουν τηλεφωνικές ατζέντες, τηλεκάρτες, προσωπικές σημειώσεις και άλλα προσωπικά αντικείμενα.

Λίγη ώρα αργότερα συλλαμβάνουν τον αγαπημένο μου φίλο Δημήτρη.Χ. ο οποίος είχε λάβει τακτική άδεια από τη φυλακή, την γυναίκα του, ενώ πραγματοποιούν ταυτόχρονα και έρευνα στο σπίτι του.

Η συνέχεια πραγματοποιείται στις φυλακές Κορυδαλλού όπου η φυλακή παρέμεινε κλειστή από το μεσημέρι μέχρι το πρωί της επόμενης μέρας. Και τα ΕΚΑΜ πραγματοποίησαν στοχευμένες εφόδους σε διαφορά κελιά πολιτικών και ποινικών κρατουμένων στις πτέρυγες Α και ΣΤ. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι η επέμβαση των μπάτσων ανακοινώθηκε στα δελτία ειδήσεων πριν καν ξεκινήσει, επιβεβαιώνοντας την επικοινωνιακή διάσταση και την πολιτική εκμετάλλευση των αστυνομικών εισβολών από το κράτος.

Ακολούθησαν επίσης εισβολές των ΕΚΑΜ στις φυλακές Λάρισας, Δομοκού και Τρικάλων πάντα υπό την ευλογία των τοπικών εισαγγελικών και σωφρονιστικών αρχών. Όμως πίσω από τις πολιτικές σκοπιμότητες της κυριαρχίας υπάρχει πόνος, θλίψη και απεριόριστη οργή.

Ο Δ.Χ είναι ένας φίλος με τον οποίο έχω μοιραστεί χαρές και λύπες πίσω από τα κάγκελα της αιχμαλωσίας. Ένας άνθρωπος που για όσους ξέρουν έχει ήδη πληρώσει με 20 καταραμένα χρόνια φυλακής απ’ τη ζωή του, την επιλογή του να τιμάει τις φιλίες του. Ένας υπέροχος άνθρωπος που καμιά σχέση δεν έχει με τις ταμπέλες που του φοράνε τα κουστουμαρισμένα κοράκια των Μ.Μ.Ε. Ένας φίλος που θα τον στηρίξω μέχρι τέλους γιατί το ίδιο θα έκανε και αυτός για μένα.

Γιατί τα γουρούνια της πραγματικής μαφίας, οι πολιτικοί, οι μπάτσοι, οι δικαστές τον ξανατυλίγουν σε μια κόλα χαρτί λίγο πριν τελειώσει από τον παρατεταμένο εφιάλτη της φυλακής μόνο και μόνο γιατί θέλουν να τον δουν να βγαίνει διαλυμένος από τα σωφρονιστικά μπουρδέλα τους.

Όμως γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος.

Μητσάρα αδερφέ δύναμη και κουράγιο..

Νίκος Ρωμανός
Φυλακές Κορυδαλλού
17/1/2015